{ένα βρυχώμενο αυτοκίνητο που καλπάζει μανιασμένο
είναι ωραιότερο από τη Νίκη της Σαμοθράκης}
―F. Marinetti, "Μανιφέστο του Φουτουρισμού",1909
Την εποχή που οι σιδηρόδρομοι ένωναν την σκόρπια Αμερική πάντα υπήρχε ένα έξτρα βαγόνι,γνωστό σαν Hell on Wheels. Aυτό το έσχατο κουβαλούσε αλκοόλ, γυναίκες, τυχερά παιχνίδια -απολαύσεις και ανάγκες μιας σκοτεινής θεολογίας.
Κι όμως: τα χαρωπά κορίτσια που ξεκούραζαν τους σκαπανείς του αμερικανικού ονείρου, οι πράσινες τσόχες και τα χύμα μπέρμπον άνοιξαν τον δρόμο για τα Paradise on Wheels, τα βαγόνια-εκκλησίες (chapel cars) που θα εμφανιστούν στο τέλος του 19ου αιώνα.
Ο Πρεσβυτεριανός Επίσκοπος David Walker θα εγκαινιάσει στα 1890 το Cathedral Car, ένα πλήρως εξοπλισμένο βαγόνι- κινητή εκκλησία, εξυπηρετώντας τις πνευματικές ανάγκες όλων των αλιβάνιστων κατά μήκος της γραμμής του τραίνου. Στη Ρωσσία υπήρχαν παρόμοιες κινητές εκκλησίες στην τροχιά του Υπερσιβηρικού, αλλά ο πάτερ Ντέιβιντ πήρε την πρωτιά στη νέα ήπειρο. Οι αντιδράσεις για την πρωτοβουλία του (αλλά και για τη χρηματοδότηση από τον μεγιστάνα της εποχής Cornelius Vanderbilt (τον δεύτερο πιο πλούσιο αμερικανό μετά τον Ροκφέλερ) δεν ήταν ιδιαίτερα θετικές.
Ο Ροκφέλερ θα χρηματοδοτήσει λίγο αργότερα τον περίφημο Ευάγγελο (Εvangel), ένα πολυτελές βαγόνι που στα 1891 θα ξεκινήσει το χριστιανικό του on the road διασχίζοντας την Καλιφόρνια, το Κάνσας, την Ουάσιγκτον και φτάνοντας ως την Αριζόνα και το Γουαιόμινγκ.
Ο Τόμας ΄Εντισον (δηλωμένος αγνωστικιστής) θα προσθέσει έναν σούπερ κράχτη, το γραμμόφωνο. Οι αγριεμένοι καουμπόυδες κι οι χρυσοθήρες της άγριας δύσης θα αποδειχτούν επιρρεπέστατοι στη σαγήνη του και θα αρχίσουν σιγά σιγά να εκκλησιάζονται. Βέβαια δε θα λείψουν τα κλούβια αυγά, οι σάπιες ντομάτες και οι λοιπές αντιδράσεις (έως και εμπρησμοί) κατά των ''διαβολοτραίνων με τους παπατράγους''.
Οι Καθολικοί θα αντιδράσουν γρήγορα .Με χορηγό τον Pullman, o St. Anthony θα ξεκινήσει την ιερή του πορεία καλώντας στην Κυριακάτικη λειτουργία τους αγουροξυπνημένους πιστούς στις πολιτείες του Μισισιπή και του 'Ορεγκον.
Το τελευταίο βαγόνι-εκκλησία θα είναι η Grace. H xάρη της θα σταθμεύσει οριστικά το 1946 έχοντας κατηχήσει και εκκλησιάσει χιλιάδες χαμένες ψυχές του Λος ΄Αντζελες και του Λας Βέγκας.
Σήμερα κάποια τέτοια βαγόνια χρησιμοποιούνται από ιεραποστολές, κυρίως στην Κίνα και την Αφρική, ενώ δεν έλειψαν και τα αυτοκίνητα-εκκλησίες που λειτούργησαν (και εξακολουθούν να λειτουργούν) ως κράχτης για πλήθη πιστών που συνέρρεαν (και εξακολουθούν να συρρέουν) στις φουτουριστικές 'Αγιες Τράπεζες.
σχόλια