Απόψε, Παρασκευή, 4/3, στην σκηνή του six d.o.g.s., το drone έχει την τιμητική του. Οι θρυλικοί Nadja από το Βερολίνο παίζουν μαζί με τους εγχώριους Amberclock και Black Spring. Λίγο πριν ξεκινήσει το soundcheck, ζητήσαμε από τα γκρουπ να μας αποκαλύψουν τους αγαπημένους τους δίσκους και να μας σχολιάσουν το μέλλον της μουσικής.
Nadja
«H ανταπόκριση στη μουσική είναι μια πολύ «εντοσθιακή» διαισθητική διαδικασία» λένε. «Σίγουρα, κανείς μπορεί να εκτιμήσει την τεχνική ή την μεθοδολογία σε πνευματικό επίπεδο, αλλά η κατηγοριοποίηση ενός συγκεκριμένου μουσικού έργου ως καλό είναι μάλλον μια αφηρημένη και υποκειμενική κατάσταση, που συμβαίνει μόνο στο θυμικό επίπεδο. Πραγματικά δεν υπάρχει τρόπος κανείς να το μεταφράσει σε λέξεις.
Πώς θα ήταν η ιδανική συναυλία για σας;
Η συναυλιακή εμπειρία είναι επίσης εντελώς υποκειμενική, δεν νομίζω ότι μπορώ να ορίσω τι δημιουργεί τις ιδανικές συνθήκες. Σίγουρα υπάρχουν καλύτεροι χώροι για να παίζει κανείς από άλλους, αλλά μία συναυλία σ’ ένα βρώμικο πανκ συναυλιακό χώρο μπορεί να είναι το ίδιο υπερβατική με μια συναυλία σ’ έναν αναγνωρισμένο συναυλιακό χώρο.
Πώς βλέπετε το μέλλον της μουσικής;
Κρατώντας στο νου τις ανακατατάξεις στην μουσική βιομηχανία τα τελευταία χρόνια, είναι δύσκολο να υποθέσει κανείς πως αυτή αλλά και η ίδια η μουσική θα αλλάξει ή θα εξελιχθεί. Ελπίζω η mainstream μουσική βιομηχανία να συνεχίσει την ολίσθησή της και οι μουσικοί να γίνονται όλο και πιο ελεύθεροι έχοντας περισσότερο έλεγχο της δουλειάς αλλά και της καλλιτεχνικής τους διαδρομής. Η μουσική μας είναι αμιγώς underground -την εποχή πριν το internet, ήταν πραγματικά δύσκολο να κάνεις τέτοια μουσική, να είσαι σε επικοινωνία με fans και να έχεις ένα βιώσιμο δίκτυο περιοδικών. Και τώρα, η μουσική συνεχίζει να είναι περιθωριακή, αλλά το internet μας έχει δώσει τη δυνατότητα να συνδεόμαστε με άλλους περιθωριακούς ανθρώπους και μας δίδει την δυνατότητα να κυκλοφορούμε μουσική και να την παρουσιάζουμε σε όλο τον κόσμο.
Μπορείτε να μας περιγράψετε τη μουσική σας μέσω άλλων έργων τέχνης;
Πιστεύω οι προφανείς συγκρίσεις θα ήταν με τη σουρεαλιστική νουβέλα Nadja (1928) του Andre Breton και τη βαμπιρική ταινία του Michael Almereyda που επίσης λέγεται Nadja, (σ.σ. παραγωγή David Lynch, έτος κυκλοφορίας 1994), που σε ένα βαθμό ήταν ο λόγος επιλογής του ονόματος. Σε αισθητικό βαθμό το βιβλίο και η ταινία θα μπορούσαν να περιγράψουν πως παρουσιάζουμε τους εαυτούς μας και τη μουσική μας, τη φύση του εαυτού και της προσωπικότητας, τη μελαγχολία, αυτοαναφορικές ατμόσφαιρες, τις τέλειες αντιθέσεις της μαυρόασπρης εικόνας.
Τι να περιμένουμε από τη συναυλία σας την Παρασκευή στο six d.o.g.s.;
Δεν θέλω να προκαταβάλω κανέναν για το πως θα είναι η συναυλία...κυρίως γιατί οι αντιδράσεις στις συναυλίες μας διαφέρουν υπερβολικά από άνθρωπο σε άνθρωπο. Και ακριβώς επειδή η εμπειρία είναι υποκειμενική, δεν θα θέλαμε να καθοδηγήσουμε την εμπειρία του κοινού λέγοντας του τι να περιμένει από πριν.
Πείτε μας τα δέκα αγαπημένα σας άλμπουμ.
Godflesh – Pure
Big Black - Songs About Fucking
Sonic Youth - Confusion Is Sex
Bill Evans - Waltz For Debby
Stina Nordenstam – Dynamite
PJ Harvey - Rid of Me
Neurosis - Through Silver In Blood
Swans - Swans Are Dead
Codeine - The White Birch
Caspar Brötzmann Massaker - Home
Black Spring
Τα αγαπημένα σας άλμπουμ;
Λέω 13 γιατί έχω κόλλημα με το 13.
Cure - Pornography (ερωτική απογοήτευση)
Einsturzende Neubauten - Kollaps (όσα χρόνια και αν το ακούς ανακαλύπτεις πράγματα)
Mayhem -Deathcrush (τόσο ωμό και τόσο σκοτεινό ταυτόχρονα)
Napalm Death - Scum (με πήρε στο γυμνάσιο από το χέρι και με έβαλε στα μονοπάτια του ακραίου ήχου)
Velvet underground with Νico (ψυχεδέλεια, σκοτάδι, καύλα, παρακμή ρίζα του punk του dark και του lo fi)
Spk - Auto da fe (δύσκολο το να επιλέξεις album από μια τόσο σημαντική μπάντα...)
Skinny puppy - Fractal zoom bootleg (ό, τι πολυτιμότερο μου έχει αφήσει η ενασχόληση χρόνων με το ebm)
Various artists - Hands Productions 2003 - 2005 (οι διπλές συλλογές με Winterkalte, Greyhound, Orphx, Ah Cama Sotz, Klinik, 5f_55 που συνοψίζουν όλη την καύλα του rhythm noise)
Sunn o))) - Black One (λόγος να μάθεις κιθάρα)
Nirvana - Bleach (όταν τον άκουσα μικρός με έκανε να πάρω την μουσική στα σοβαρά)
Cabaret Voltaire - 1974-1976 (αλλόκοτοι ηλεκτρονικοί ήχοι και έμπνευση απο dada)
Masonna - Spectrum Ripper (ο πρώτος noise δίσκος που άκουσα ποτέ και με σημάδεψε)
Various Artists - Anarchopunk (ομορφιά μαζεμένη σε μια συλλογή).
Ποια είναι τα κριτήριά σας για την καλή μουσική;
Διαβάζοντας ένα βιβλίο πρέπει να νιώσω ένα σφυροκόπημα στο κεφάλι διαφορετικά είναι άχρηστο να το διαβάσω (A.Rimbaud). Όπου βιβλίο βάλε μουσική.
Πώς θα ήταν η ιδανική συναυλία για σας;
Αυτή όπου το κοινό θα είχε βυθιστεί τελείως στην μουσική και θα το μετέδιδε πίσω.
Περιγράψτε τη μουσική σας.
Κιθάρα, θόρυβος, απαισιοδοξία.
Πώς βλέπετε το μέλλον της μουσικής;
Με blending διαφορετικών ειδών ώστε να δημιουργηθούν νέα είδη. Ας εκμεταλλευτούμε θετικά την υπερπληροφόρηση χωρίς να μας τσακίσει το μυαλό.
Μπορείτε να περιγράψετε τη μουσική σας μέσω άλλων έργων τέχνης;
Φωτογραφίες του ύστερου Anders Pettersen και το black spring του Henry Miller
Τι να περιμένουμε από τη συναυλία;
Ένταση.
Amberclock
Πείτε μας δέκα αγαπημένους σας δίσκους.
Όπως όλες οι ερωτήσεις - λίστες τέτοιου τύπου, αφήνουν εξαιρετικά μικρά περιθώρια για να υπάρξει πραγματικά ουσιώδης απάντηση. Μια γρήγορη επιλογή 10 δίσκων που να ήταν για μένα επιδραστικοί, συναισθηματικά σημαντικοί και/ή με μουσικό βάρος θα μπορούσε να είναι η εξής:
Godspeed You! Black Emperor - Raise Your Skinny Fists Like Antennas to Heaven
Γιάννης Αγγελάκας & Νίκος Βελιώτης - Ανάσες των Λύκων
Sunn o))) - The Grimmrobe demos
Θανάσης Παπακωνσταντίνου - Η Βροχή από Κάτω
Coil - The Ape of Naples
Have a Nice Life – Deathconsciousness
John Frusciante - The Empyrean
Portishead – 3
65daysofstatic - We Were Exploding Anyway
Squarepusher - Do You Know Squarepusher
Ποια είναι τα κριτήριά σας για την καλή μουσική;
Όραμα, Αναγκαιότητα, Αναζήτηση. Όραμα γιατί οι πιο μεγάλες δημιουργίες πλην ελαχίστων εξαιρέσεων πιστεύω πως δημιουργούνται βάσει μιας καλλιτεχνικής ενόρασης, του να ξέρει κανείς από πριν την αίσθηση που θέλει από το τελικό - χωρίς απαραίτητα να το προδιαθέτει ολοκληρωτικά. Αλλά σημαίνει ο, τι κινείται προς έναν στόχο. Αναγκαιότητα γιατί η Μεγάλη δημιουργία συμβαίνει όταν είναι αναγκαίο να βγει, να εξωτερικευθεί, να μετουσιωθεί από κάτι που υπάρχει ως όραμα σε κάτι που λαμβάνει υπαρκτή υλική ή άυλη μορφή. Όταν χωρίς να συμβεί αυτό δεν μπορείς να πας στο επόμενο έργο, δεν μπορείς να αναπνεύσεις και να ασχοληθείς "απλώς" με κάτι άλλο. Και αυτό είναι φαινόμενο τόσο ατομικό όσο και κοινωνικό. Αναζήτηση ως συνεχής αποδόμηση και επαναδόμηση του οράματος, η ανάγκη να βρεις καινούριες προοπτικές και η ανάγκη για επανεφεύρεση. Γιατί την τελική πνοή και τα πιο ευτυχή ατυχήματα τα δίνει η διαδικασία της εξερεύνησης των ορίων της δημιουργίας όσο χτίζεται και αφού έχει χτιστεί. Και γιατί η αναζήτηση είναι που με θεμέλια το όραμα και την αναγκαιότητα καταφέρνει να προχωρήσει τη μουσική σε καινούρια μονοπάτια.
Πώς θα ήταν η ιδανική συναυλία για σας;
Θα ήταν όπως κάθε συναυλία που έχω δει που μου μετάλλαξε τον τρόπο που βλέπω τη μουσική και που αφήνει κάθαρση.
Περιγράψτε τη μουσική σας.
Αυτοσχεδιασμοί με αισθητική που κινείται γύρω από το drone και το free improvisation, και που αφήνουν χώρο να αναδυθούν πιο συμβατικά μουσικά σημεία π.χ. με κιθάρα - φωνή ενσωματώνοντάς τα τελικά σε ένα συνολικό, συνεχώς εξελισσόμενο ηχοτόπιο.
Πώς βλέπετε το μέλλον της μουσικής;
Το βλέπω να υφίσταται μια συνεχή διαδικασία κατακερματισμού των ήχων έως ότου φτάσει είτε σε καινούρια πλέον, υπέρπυκνα ηχητικά κράματα και μετα-κράματα είτε μέχρι να δημιουργηθεί κάποια ρηξικέλευθη τεχνολογία που θα αλλάξει την ίδια την προσέγγιση μας στον ήχο οργανικά, οπότε να ξεκλειδώσει καινούριες φόρμες και αισθητική.
Μπορείτε να περιγράψετε τη μουσική σας μέσω άλλων έργων τέχνης;
Γνωρίζοντας πως δεν είναι η ακριβής απάντηση στην ερώτηση, θα έλεγα πως ακριβώς αυτό συνέβη ακούσια όταν κάτω από την περιγραφή της μουσικής μας παρέθεσα ένα απόσπασμα κειμένου. "Για τρεις προθανάτιες ευχές μακριά από θέατρα νεκροποιών τελετών. Για την έκτη αίσθηση σε κλειστά μάτια και κλειστές καρδιές. Για την άφεση από τα θαμμένα από μας πτώματα που προσεκτικά είχαμε αφήσει στη λήθη. Για τις ανακλάσεις του ήλιου πάνω από σημεία συναρμολόγησης και για λυγισμένα σώματα σε μικρά προσωρινά κέντρα του κόσμου. Για την αφαίρεση μιας απουσίας μεγαλύτερης από μας".
Τι να περιμένουμε από τη συναυλία;
Την πρόθεση να δημιουργήσουμε μια απρόβλεπτη μουσική εξέλιξη. Και πολύ χρώμα, ίσως.
Οι 3 Shades of Black παρουσιάζουν: NADJA (ca) w/ Amberclock (gr) + Black Spring (gr) Παρασκευή 4 Μαρτίου, 2016, Six D.o.g.s. / Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, Αθήνα Πόρτες: 20:30, ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: • Προπώληση: 12€ • Ταμείο: 15€
σχόλια