Συζητάμε με ένα φίλο για το νέο άλμπουμ τον Bazooka – το δεύτερο κατά σειρά που βγάζουν. Έχει τίτλο «Άχρηστη Γενιά» και κυκλοφόρησε πριν από μια εβδομάδα χωρίς κανείς να το πάρει χαμπάρι. Στην ουσία, το ανακαλύπτεις λες και πρόκειται για μια παλιά μπάντα που πέφτει μπροστά σου μετά από αρκετό ψάξιμο. Κάπως περίεργο επειδή είναι ένα από τα πιο πολυαναμένομενα ‘Ελληνικά’ άλμπουμ της ανεξάρτητης σκηνής για διάφορους λόγους. Οι Bazooka το κυκλοφορούν και αυτό στην Αμερικάνικη Slovenly και είναι όλο γραμμένο με ελληνικό στίχο που είναι μια τολμηρή κίνηση από μόνο του.
Θα ήθελα να γράψω ότι είναι ένα από τα πιο σημαντικά εγχώρια πανκ άλμπουμ που κυκλοφόρησαν τα τελευταία χρόνια αλλά ίσως είναι πάρα πολύ νωρίς για διθυράμβους. Ίσως από την άλλη ισχύει εν μέρει επειδή η παρέα από το Βόλο πετυχαίνει σε δύο πολύ καίρια σημεία να κάνει το άλμπουμ συναρπαστικό. Το πρώτο είναι ο ήχος. Πλέον έχουν δικό τους ιδιαίτερο ήχο που δεν μοιάζει με τίποτα από τα παρόμοια του είδους που κυκλοφορούν.
Υπήρχαν υπόνοιες από την πρώτη τους δουλειά και από τις συναυλίες τους αλλά εδώ πέρα είναι εμφανές και με το παραπάνω και δεν χωράει πια καμία αμφιβολία. Ακόμη και όταν οι κιθάρες είναι κοφτερές σαν ξυράφια όπως στα «Οθόνη» και «Δεμένος στο Κρεβάτι σου» και θυμίζουν πρώιμους Siouxsie and the Banshees και Magazine ή πιο ποπ «Μαγικά Δάκτυλα» που Buzzockίζει, πάλι είναι Bazooka λόγω του σχεδόν στρατιωτικού εξαιρετικού παιξίματος στα ντραμς – χαρακτηριστικό που έχει μείνει από την εποχή που είχαν δύο ντράμερ. Γενικά όμως τα κομμάτια ουρλιάζουν Bazooka και αυτό είμαι μια μεγάλη κατάκτηση, να ξεχωρίζεις δηλαδή από τον ήχο σου.
Η Ελλάδα έχει μια μακρά ιστορία στο πανκ με ελληνικό στίχο. Από τα πιο πρόσφατα συγκροτήματα που γνωρίζω, αυτά τα δύο – το πανκ δηλαδή και ο ελληνικός στίχος - συμβάδιζαν χέρι, χέρι με μοναδικά και ιδανικά αποτελέσματα με τους Βανδαλούπ και πιο πρόσφατα με τα Κομοδίνα 3.
Συζητάμε επομένως με αυτόν τον φίλο μου για τους επίμαχους ελληνικούς στίχους και την πρώτη προσπάθεια των Bazooka. Το έχουν ή όχι; Η άποψη μου είναι και ναι και όχι. Στο ομώνυμο κομμάτι που ανοίγει την «Άχρηστη Γενιά» όπως και στο «Επανάληψη» αποτίουν φόρο τιμής στους Βανδαλούπ. Η Βανδαλούπ για όσους δεν ξέρουν είναι ένα από τα κορυφαία πανκ συγκροτήματα της Ελλάδας. Σχηματίστηκαν το 1990 στην Θεσσαλονίκη και είναι από τους κύριους εκφραστές του κατσαπανκ. Είναι ένα συγκρότημα που συμφωνούμε και οι δύο ότι έχει ασκήσει καταλυτική επιρροή πάνω τους και λόγω της καταβολής τους και λόγω του ύφους. Συχνά η φωνή, ο τρόπος του τραγουδάει δηλαδή ο Ξάνθος στους Bazooka έχει αυτό το σαρκαστικό/ειρωνικό ύφος που χαρακτηρίζει και τους Βανδαλούπ όπως και το απόλυτα ξεσηκωτικό ρεφραίν. Εδώ όμως σταματούν και οι ομοιότητες. Ο ήχος και η δομή των τραγουδιών τους έχει ωριμάσει σε απίστευτο βαθμό, είναι πιο σύνθετα, πιο post punk, ας το πούμε έτσι. Αυτό κάνει ακόμη πιο δύσκολο το να δέσει ο ελληνικός στίχος με τον ρυθμό ανά στιγμές σε ορισμένα τραγούδια. Βέβαια δεν συμβαίνει αυτό π.χ. στο «Άχρηστη Γενιά» που αυτό το κόψιμο και η επανάληψη των λέξεων λειτουργεί υπέρ του ρυθμού. Αν εκπλήσσουν κάπου οι στίχοι είναι σίγουρα στην θεματική τους.
Έχουμε ακούσει ερωτικά πανκ κομμάτια, σίγουρα ένα κάρο πολιτικά, μηδενιστικά και αντιεξουσιαστικά που μιλάνε για την αντίδραση, την αποξένωση, για την αστική παρακμή, ενάντια στους μπάτσους ή ακόμη και για τίποτα συγκεκριμένο. Οι Bazooka τραγουδάνε για το σεξ και το κάνουν με πολύ ωμό τρόπο. Δεν νομίζω να έχω ακούσει Ελληνικό συγκρότημα να έχει τόσο απροκάλυπτα σεξουαλικούς στίχους – αν και οι μόνοι σύγχρονοι τους που μου έρχονται στο μυαλό αυτή τη στιγμή ότι γράφουν έτσι είναι οι Regressverbot αλλά είναι τελείως άλλη φάση. Οι Bazooka γίνονται όμως ακόμη πιο επίκαιροι με την «Οθόνη». Είναι ιδανικό κομμάτι για να περιγράψει την γενιά του tinder και την εξάρτηση από τις οθόνες και τα social media γενικά.
Φυσικά, δεν θα μιλάγαμε για ελληνικό πανκ, αν δεν υπήρχε και το έμμεσο πολιτικό στοιχείο διάχυτο στο άλμπουμ – κάτι που ίσως δεν θα παραδεχτούν ανοικτά – με τις συνεχόμενες αναφορές στην κατάθλιψη και την απόγνωση. Το «Δεμένος στο Κρεβάτι σου» π.χ. έχει μια διττή υπόσταση. Από τη μία, θα έλεγες ότι έχει γραφτεί για μια σαδομαζοχιστική σχέση. Παράλληλα όμως αν το πάρεις μεταφορικά, υπογραμμίζει την ανάγκη για φυγή από μια χώρα που δεν έχει να προσφέρει τίποτα σε μια νέα γενιά που μεγαλώνει τώρα μέσα στην κρίση. Τα πράγματα γίνονται λίγο πιο ξεκάθαρα με το «Ψέμα», ένα από τα κορυφαία κομμάτια του δίσκου και από τα πιο καλά που έχουν γράψει. «Μέσα στην καρδιά μου δεν χωράει άλλο ψέμα» λένε οι στίχοι μέσα σε μια ζοφερή ατμόσφαιρα και αυτά τα απλά λόγια εκφράζουν πολλά περισσότερα σαν να είναι ότι πιο αληθινό έχεις ακούσει για την κατάσταση στην οποία ζούμε τα τελευταία χρόνια.
Info:
Το "Useless Generation" μόλις κυκλοφόρησε από την Slovenly Recordings.