Η διαταραχή τους έχει όνομα λέει η Δανή φωτογράφος Marie Hald. Τα κορίτσια που υποφέρουν από ανορεξία την ονομάζουν "Ana," και η "Ana," έχει μία πραγματικά δυνατή παρουσία μέσα τους, τους μιλά , τους χειραγωγεί και βάζει τη ζωή τους σε κίνδυνο. Τα Girls of Malawa είναι μία φωτογραφική σειρά που διηγείται την ιστορία των νεαρών γυναικών που παλεύουν με τις διατροφικές διαταραχές, καταγράφοντας τη ζωή τους στο θεραπευτικό πρόγραμμα έξι εβδομάδων που ακολουθούν σε ένα κέντρο που βρίσκεται σ' ένα μικρό χωριό της Πολωνίας.
Η Hald ανακάλυψε την θεραπευτική μονάδα - ένα μικρό κίτρινο σπίτι που λέγεται Drzewo Zycia (το Δέντρο της Ζωής)- σχεδόν τυχαία σε μία επίσκεψή της στη Πολωνία. Της δόθηκε άδεια να το επισκεφθεί από τον υπεύθυνο της μονάδας και εντυπωσιάστηκε όταν συνειδητοποίησε πόσο γρήγορα την δέχτηκαν οι πρωταγωνίστριες της στη ζωή τους. Έζησε μαζί τους έτρωγε τα 6 απαιτούμενα γεύματα της ημέρας μαζί τους και έμαθε απ' αυτές. Κατά τη διάρκεια των ημερών τις άκουγε να κλαίνε και τις άκουγε να τραγουδούν. Παρακολουθούσαν θεραπευτικές συνεδρίες και τη νύχτα όταν τα κορίτσια πήγαιναν για ύπνο και τα φώτα έσβηναν, τις ακολουθούσε.
Αν και πολλοί από τους θεραπευτές και τους δασκάλους δεν μιλούσαν καλά αγγλικά, η φωτογράφος ανέπτυξε στενούς δεσμούς με τα ίδια τα κορίτσια που ήταν πολύ εκφραστικά, καλόκαρδα και ειλικρινή. Την εμπιστεύτηκαν και της επέτρεψαν να τις φωτογραφίσει για να χρησιμοποιήσει τις εικόνες τους ως προειδοποίηση για το τι θα έπρεπε να αποφύγουν άλλα κορίτσια, ως έκκληση για την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας και την κατανόηση του προβλήματος.
"Οι διατροφικές διαταραχές" εξηγεί η Hald "δεν σχετίζονται μόνο με τον να είσαι αδύνατος". "Προέρχονται από τη λαχτάρα για έλεγχο και την επιθυμία να επιβάλεις τάξη σε έναν κόσμο που φαίνεται χαοτικός και μπερδεμένος. Η διαταραχή διαπερνά και επηρεάζει κάθε πτυχή της καθημερινής ζωής. Η ίδια η φωτογράφος ένοιωθε πως θα μπορούσε να ταυτιστεί με αυτό τον επικίνδυνο αγώνα για κάτι ανέφικτο. "Θα μπορούσα να δω τον εαυτό μου σε νεαρότερη ηλικία ανάμεσά τους" παραδέχεται.
"Είναι δύσκολος ο δρόμος της θεραπείας" εξομολογείται η Hald "και είναι ακόμα ασαφές τι έχουν να αντιμετωπίσουν τα κορίτσια του Malawa. Η φωνή της "Ana" είναι επίμονη και η υπέρβασή της απαιτεί θάρρος και επιμέλεια." Η φωτογράφος τον παρομοιάζει με έναν βάναυσο πόλεμο μόνο που γίνεται εσωτερικά. Μερικοί υποφέρουν από την αρρώστια την ξεπερνούν και ζουν μια ευτυχισμένη και υγιή ζωή κάποιοι άλλοι όμως πεθαίνουν, οι καρδιές τους δεν αντέχουν την έλλειψη φαγητού.
Ότι και να συμβαίνει η φωτογράφος καταλαβαίνει πόσο σημαντικές είναι οι εικόνες της. Το θέμα είναι επώδυνο, συχνά πολύ άβολο αλλά είναι κάτι που πρέπει να αναγνωριστεί. Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο η Hald αισθάνεται περήφανη για τα κορίτσια με τα οποία συνεργάστηκε, που της επέτρεψαν να τις δει στις πιο ευάλωτες στιγμές τους. Αλλά σ' αυτές τις στιγμές η ίδια δεν ένοιωθε σαν φωτογράφος ·ήταν απλώς ένα ανθρώπινο πλάσμα που ενδιαφερόταν για το καλό των αγαπημένων της.
σχόλια