Αιώνες πριν οι Ισπανοί επιβάλλουν τον καθολικισμό στο Μεξικό, οι ντόπιοι πίστευαν σε ερμαφρόδιτους θεούς και οι Αζτέκοι ιερείς τους, ντύνονταν με γυναικεία ρούχα. Υπήρχε μία πολύ ανοιχτή και ελαστική αντίληψη για την έννοια του φύλου που σήμερα έχει σχεδόν ξεχαστεί στις περισσότερες περιοχές του Μεξικού.
Στη επαρχία της Oaxaca όμως –μια περιοχή με βαθιές ρίζες στην προισπανική παράδοση -τα όρια μεταξύ των δύο φύλων είναι τόσο ελαστικά που αφήνουν χώρο για ένα τρίτο. Στις μικρές κοινότητες των ινδιάνων Zapotec στις παρυφές της πόλης Juchitán, ζουν οι muxes, άνδρες που αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους ως γυναίκες.
Ανατράφηκαν έτσι από τις οικογένειες τους όταν ως παιδιά έδειξαν πως έχουν μια θηλυκή πλευρά πιστεύοντας πως είναι θεόσταλτο σημάδι καλής τύχης για την οικογένεια. Οι κάτοικοι της περιοχής πιστεύουν ότι οι muxes έπεσαν από την τσέπη του San Vicente Ferrer του αγίου προστάτη της πόλης κατά το ιερό του πέρασμα απ' αυτή. Γι αυτό και θεωρούνται σύμβολα καλής τύχης και άνθρωποι με ιδιαίτερα διανοητικά και καλλιτεχνικά χαρίσματα.
Οι ίδιες είναι πολύ περήφανες για την ταυτότητά τους. Απολαμβάνουν τη ζωή, αυτοσαρκάζονται, μιλάνε ανοιχτά για την αποδοχή ή την απόρριψη που έχουν νοιώσει. Παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή της κοινότητας, αυτοαποκαλούνται ‘ατρόμητες πολέμιες του κινδύνου’ και πρωτοστατούν στον αγώνα κατά του AIDS. Μερικές ασχολούνται με την πολιτική ή έχουν δουλειά γραφείου, οι περισσότερες όμως υιοθετούν παραδοσιακά γυναικείους ρόλους (μαγείρεμα, κέντημα, ράψιμο). Κάποιες προτιμούν να ντύνονται με γυναικεία ρούχα και προσπαθούν με ορμόνες να αλλάξουν το σώμα τους, ενώ κάποιες άλλες προτιμούν τα ανδρικά ρούχα. Αυτό που όμως που δεν αλλάζει για καμία είναι η ευρύτερη αποδοχή και το γεγονός ότι αντιμετωπίζονται όχι απλώς ως ισότιμα αλλά ως ‘εκλεκτά’ μέλη της κοινότητάς τους. (Μ.Θ.)
σχόλια