- Μένω στου Παπάγου, σε μια ήσυχη γειτονιά με πολύ πράσινο. Είναι μια περιοχή κέντρο-απόκεντρο. Με το που στρίβεις από Μεσογείων στην Κύπρου, αλλάζει όλο το σκηνικό. Δέντρα και πράσινο, μονοκατοικίες και πολυκατοικίες με τους κήπους τους. Μια εικόνα που σε συνοδεύει μέχρι τους πρόποδες του Υμηττού.
- Μια βόλτα στον Υμηττό με τα σκυλιά είναι ό,τι πρέπει για να καθαρίσει το μυαλό. Και οι πνεύμονες φυσικά, καθώς εδώ η μυρωδιά των πεύκων είναι διάχυτη.
- Υπάρχουν μερικά όμορφα καφέ-μπαρ στην περιοχή. Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι πολλές οι επιλογές, αλλά, αν έχω ελεύθερο χρόνο, δεν θα πω όχι σε μια κρύα μπίρα κοντά στο σπίτι, είτε στο ΜyPlace είτε στο Blue Peach. Το τελευταίο έχει πολύ καλή μουσική. Επίσης, κοντά στο σπίτι, κάθε Πέμπτη έχει λαϊκή. Ή Τετάρτη; Εντάξει, υπάρχουν τρία σούπερ-μάρκετ στην περιοχή και ένα συνοικιακό μανάβικο, το οποίο εξυπηρετεί από το 1970 τους ανθρώπους της γειτονιάς. Το τελευταίο ειδικά, για την εποχή που ζουμε, είναι φαινόμενο.
Στον δρόμο για το σπίτι θα κοιτάξω πάντα τον τοίχο όπου κάποιος ή κάποια έγραψε: «... δεν είμαι σε φάση»
- Για να καταλάβει κανείς τι φάση παίζει στου Παπάγου, θα τον πήγαινα μια βόλτα που θα ξεκινούσε από τα γύρω στενά με τα σπίτια με τους όμορφους κήπους και θα κατέληγε στο άλσος κοντά στο Κηποθέατρο.
- Στην περιοχή υπάρχουν πολλές μονοκατοικίες και αρκετές διώροφες ή και τριώροφες πολυκατοικίες. Πολλά, αν όχι τα περισσότερα, σπίτια έχουν έναν αέρα 70s και 60s κι αυτό ήταν κάτι που μου είχε κάνει εντύπωση από την αρχή. Αυτό προσδίδει στη γειτονιά έναν αέρα μελαγχολίας, αλλά και ομορφιάς. Σου δείχνει, φυσικά, και τα σημάδια της τότε τάσης εκμοντερνισμού του αστικού τοπίου.
- Κάποια περίοδο, συνήθως τη νύχτα, άκουγα μια γυναικεία φωνή που φώναζε από μακριά: «Τιγράκι...». Ένα βράδυ, λοιπόν, ήμουν βόλτα με τα σκυλιά, πετάχτηκε η κυρία από το πουθενά στην κυριολεξία, μέσα στα σκοτάδια, κι άρχισε να φωνάζει «Τιγράκι...». Παραλίγο να πάθω συγκοπή. Εντάξει, παραδέχομαι ότι αγριεύτηκα λίγο. Μια τιγράκι, δυο τιγράκι, θυμήθηκα ότι μια φίλη μου είχε βρει μια γάτα στην περιοχή, αλλά πριν από έναν μήνα και βάλε. Τελικά, ήταν το τιγράκι. Και ζήσαμε εμείς καλά, και το τιγράκι καλύτερα. Δίνει την αίσθηση της γειτονιάς ο Παπάγος.
- Στον δρόμο για το σπίτι θα κοιτάξω πάντα τον τοίχο, όπου κάποιος ή κάποια έγραψε: «... δεν είμαι σε φάση».
- Η περιοχή κρατάει καλά κλειδωμένα τα μυστικά της. Ένα από αυτά είναι σίγουρα ο κύριος Κώστας, ο οποίος είναι σπουδαίος τεχνίτης και φτιάχνει και επισκευάζει τα πάντα, κυρίως για το σπίτι του. Σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όμως, είναι πάντα εκεί, ενθουσιασμένος που προέκυψε βλάβη, για να βοηθήσει.
- Είναι ένας κύριος που περνάει σχεδόν κάθε μέρα μπροστά από το σπίτι μου – από την πρώτη κιόλας μέρα με χαιρέτησε σαν να με ήξερε. Αφού με χαιρετήσει, η αμέσως επόμενη κίνησή του πάντα είναι να χαϊδέψει τον σκύλο που μένει απέναντι. Λούπα. Κάθε φορά. Ένας πραγματικά ευγενικός άνθρωπος.
- Πιστεύω ότι η γειτονιά μου συνδυάζεται ιδανικά με τους ήχους και τη μελωδία του «Ποιος το ξέρει» του Μίμη Πλέσσα με τη φωνή του Δημήτρη Χορν, ειδικά τα μεσημέρια του καλοκαιριού.
Info:
O Ρους ολοκλήρωσε το δεύτερο άλμπουμ του, που σε λίγο καιρό θα κυκλοφορήσει, και ετοιμάζεται να ξεχυθεί με την παρέα του στους δρόμους για νέες περιπέτειες. Το πρώτο single, «Λουλούδι του δρόμου», κυκλοφόρησε ήδη από την Archangel Music.
To άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
σχόλια