- Μένω στα Εξάρχεια, σχεδόν δίπλα στην πλατεία, στη φοβερή και τρομερή Τοσίτσα. Αυτό σημαίνει ότι κάθε χρόνο στην επέτειο του Πολυτεχνείου και στην επέτειο του θανάτου του Αλέξη Γρηγορόπουλου ούτε που διανοούμαι να βγω από το σπίτι. Ειδικά από τις επτά το απόγευμα και μετά. Μένω εδώ τα τελευταία 3 χρόνια. Δεν είναι όμως η πρώτη μου φορά στην περιοχή. Έχω ξαναμείνει στα Εξάρχεια.
- Επέλεξα τα Εξάρχεια γιατί είναι η πιο πολύχρωμη, εναλλακτική και καλλιτεχνική περιοχή της Αθήνας, όπου μπορείς να συναντήσεις τα πάντα. Ποτέ δεν αισθάνομαι μόνη στα Εξάρχεια. Έχοντας μεγαλώσει στην επαρχία, μάλλον είχα ανάγκη μια κάποια αίσθηση οικειότητας και μικροκοινωνίας και εδώ τη βρήκα.
- Κάτι που δεν ξέρουν πολλοί είναι ότι έχουμε παπαγάλους που ζούνε ελεύθεροι στην Τοσίτσα. Εκεί, δίπλα στο Πολυτεχνείο!
Το αγαπημένο μου σημείο είναι ο λόφος του Στρέφη, το δάσος, όπως λέει κι η ανιψιά μου. Είναι έξι χρονών και κάθε φορά που έρχεται σπίτι μου αυτό μου λέει. Να πάμε στο δάσος! Έτσι –άλλο που δεν ήθελα κι εγώ– τον έχω καταχωρίσει ως δάσος στο μυαλό μου. Πηγαίνω, κάνω πως δεν βλέπω κάποια πράγματα και «αναπνέω» λίγη Αθήνα από ψηλά!
- Στην Πνύκα για ψωμί, μηλοπιτάκια και ό,τι άλλο τραβάει η όρεξή σου, λαχανικά στο ισόγειο του υπέροχου κτιρίου στο οποίο στεγάζεται το Κέντρο Ελλήνων Σκηνοθετών, με τη φθαρμένη επιγραφή Ceras, ή στη λαϊκή της Καλλιδρομίου το Σάββατο, πριν πάω για καφέ στο Παρασκήνιο, στον Ερωδιό ή στη Μουριά. Δεν βρίσκεις εύκολα να κάτσεις το Σάββατο, πίστεψέ με! Οπωσδήποτε στο Άμα Λάχει για φαγητό. Η αυλή του είναι αξεπέραστη.
- Κάποιον που δεν έχει έρθει ξανά στα Εξάρχεια θα τον πήγαινα για καφέ στο Brown (Τοσίτσα & Ζαΐμη). Εκτός του ότι μπορεί να πετύχεις τον Γιάννη Οικονομίδη να πίνει τον καφέ του, είναι το καλύτερο σημείο για να χαζέψεις ελεύθερα τη γειτονιά.
- Για ποιο κτίριο να πρωτομιλήσω! Θα σταθώ σε ένα που βρίσκεται στη συμβολή Τοσίτσα και Ζαΐμη και επί σειρά ετών λειτουργούσε ως το «Παλλάδιο Ωδείο». Είναι ένα υπέροχο κτίριο του οποίου η πρώτη φάση κατασκευής χρονολογείται στα τέλη του 19ου αιώνα και συνδυάζει στοιχεία τόσο του όψιμου νεοκλασικισμού όσο και της art déco του Μεσοπολέμου. Έχει, μάλιστα, χαρακτηριστεί διατηρητέο μνημείο.
- Αγαπημένο μου σύνθημα είναι αυτό που υπάρχει στην είσοδο της πολυκατοικίας όπου μένω: «Ζήσε τη ζωή σου με τρόπο ακατανόητο στους άλλους». Να σημειώσω ότι από τότε που μετακομίσαμε στο κτίριο αυτό ο τοίχος της πρόσοψης βάφτηκε κι όμως, με έναν τρόπο μαγικό, το σύνθημα επανήλθε.
- Η Τσαμαδού είναι ο ωραιότερος μικρός πεζόδρομος της Αθήνας. Κάποια βράδια, δε, το Στέκι των Μεταναστών που βρίσκεται εκεί το γιορτάζει και μαζί του γιορτάζουμε όλοι, με μουσικές, φαγητά απ' όλο τον κόσμο και την ομορφότερη ατμόσφαιρα που θα συναντήσεις ποτέ.
Info:
Κάθε Σαββατοκύριακο, μέχρι τις 9/04, θα παίζεται στο Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων το έργο του Martin Crimp, «Play Ηouse», σε σκηνοθεσία της Ειρήνης, ενώ σύντομα θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Μελάνι η συλλογή διηγημάτων της με τίτλο «Επιλεγμένα Είδη».
