Με το απερίσκεπτον του χαρακτήρος μου θα ξαναφωνάξω φονιάδες των λαών Aμερικάνοι και σ' αγαπάω μ' ακούς και θα 'χουν χίλια δίκια οι τελώνες και τα συναφή επαγγέλματα να με ξαναβάλουν στο μάτι και να ξαναβγάλουν τις μαχαιρίτσες τους να με ξανασφάξουν στο γόνατο.
Αλλά μυαλό δεν θα ξαναβάλω και θα ξανασυρθώ με τις επιγονατίδες για Τήνο να σε φανερώσει η Μεγαλόχαρη και θα ξανανοίξει πιο πολύ το στόμα μου το απύλωτο και να σου τα συνθήματα για λαϊκή συσπείρωση και τα δίκια του εργάτη και του κάθε ανθρώπου που από έρωτα την πάτησε την μπανανόφλουδα.
Και θα ξαναγίνουν οι μαχαιρίτσες καρφιά σκουριασμένα από ζήλια και καταλαλιά και βοή του κόσμου και θα ξαναξεκινήσουν τα γκνταπ γκντουπ κι ο νέος παιδεμός.
Και θα ξαναλείπουν διακοπές οι Μάρθες κι οι Μαρίες να με ξαναπαρηγορήσουν με τηλέφωνα μεταμεσονύχτια και σπόγγους αφοσίωσης.
Και θα τα φτιάξω δόξη και τιμή με τον Δημήτρη που θ' ακούει γαλλικό χιπ χοπ και θα γνωρίσω ένα Πάσχα είκοσι χρόνια αργότερα και θα ξαναπεθάνω από έρωτα και κοινωνική αδικία κι από το στραβό μου το κεφάλι που νομίζει ακόμα ότι είμαι η Θεά της πενταήμερης στη Ρόδο.
Αλλά θα ξανάρθει η μανούλα μου, θρυψαλάκια στο χωνευτήρι, αλλά πάντα με το ζακετάκι στο χέρι γιατί πιάνει ψυχρούλα το Πάσχα, και πριν το ξανακαταλάβω θα είναι πάλι Κυριακή.
— Απ' το βάθος του κήπου (που δεν έχω) θα ξανακούγεται το τραγουδάκι:
Μεγάλη Δευτέρα – μεγάλη μαχαίρα
Μεγάλη Τρίτη – ο Χριστός εκρύφτη
Μεγάλη Τετάρτη – ο Χριστός επιάστη
Μεγάλη Πέμπτη – ο Χριστός παιδεύτη
Μεγάλη Παρασκευή – ο Χριστός στο καρφί
Μεγάλο Σάββατο – ο Χριστός στον τάφο
Μεγάλη Κυριακή – ο Χριστός θ' αναστηθεί
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 7.4.2017
σχόλια