Μέχρι σήμερα, μόνο ακαδημαϊκοί είχαν πρόσβαση στα ποιήματα της Λουίζ Μπουρζουά, όμως πλέον οι αναγνώστες θα μπορούν να γίνουν επίσης κοινωνοί της υπέροχης ποίησης της.
Η Μπουρζουά ήταν περισσότερο γνωστή για την βαθιά, προσωπική της τέχνη και λίγοι ήταν αυτοί που γνώριζαν ότι εκτός από σπουδαία γλύπτρια ήταν και μία φωτισμένη συγγραφέας και ποιήτρια.
Όταν πέθανε το 2010, η Μπουρζουά άφησε πίσω της ολόκληρα δέματα με προσωπικά ημερολόγια και κουτιά γεμάτα από χειρόγραφά της.
Πλέον, 8 χρόνια μετά τον θάνατό της, το ίδρυμα που διαχειρίζεται την περιουσία της αποφάσισε αυτά τα γραπτά να τα μοιραστεί με τον κόσμο. Μια πρώτη γεύση από αυτά τα χειρόγραφα θα μπορεί κανείς να πάρει στο πλαίσιο μίας αφιερωματικής έκθεσης που ανοίγει τις πύλες της στις 10 Μαϊου στο Μέριλαντ.
Στα ποιήματα της, οι λέξεις είναι διαλεγμένες προσεκτικά για να περιγράψουν τη ζωή ενός κοριτσιού που ξεκίνησε από το Choisy-le-Roi, για να συνεχίσει τις σπουδές του στο Παρίσι, να γίνει μητέρα και να καταλήξει μία από τις σπουδαιότερες μορφές της σύγχρονης τέχνης, χωρίς ποτέ να πάψει να παλεύει με την κατάθλιψη και τους προσωπικούς της δαίμονες.
Η πορεία μιας ζωής από τα 14 έως τα 91 αποδίδεται εδώ με σπαρακτικό, γεμάτο συναισθήματα τρόπο, ενώ από τις πρώτες γραμμές ενός χειρογράφου της μπορεί κανείς να διαισθανθεί την αγωνία της και τις υπαρξιακές της ανησυχίες, εξηγεί ο Jerry Gorovoy, για πολλά χρόνια καλλιτεχνικός σύμβουλος της Μπουρζουά και πρόεδρος του ιδρύματος Easton, που ασχολείται με τη συντήρηση και προώθηση της τέχνης της Μπουρζουά.
Ένα ποίημα που έγραψε στα 14 χρόνια της:
Here is the dream.
As in all my dreams I am an
18 year-old young woman I am the most happy happy
so I was leading in Paris a delicious life of
parties and pleasures. Being tied, for
2 months I vanished into the country where life for
me took a real turn. I frequently
walked alone in the woods, so one day
during one of my walks I found in
a clearing an exquisite title shepherd who was about
the same age as I, it was Simone as a man, we talked
for a long time and every day we would see each other
Since I was soon to go back to Paris I offered my
beloved shepherd to come along and in the
big city life with him was for me
charming and peaceful.
One day one of my friends off invites us to
a masquerade, right away I suggest to my friend
a shepherd costume, with me coming as
a shepherdess . The whole evening we danced
and we were so gorgeous that very soon
everyone noticed us. al A large circle formed
around us and we were twirling
round and round. All of a sudden the vaulted ceiling opened up and
as we ascended we remained in each other's arms until
slowly descending back to earth we
ended up where we first met...
the ending is easy to imagine"
I woke up, really this time what joy
to have had this dream it seemed that for a
long time I had been one with Simone.
Με στοιχεία από το artnet.com
σχόλια