ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

Βεντάλια Βιβλίων

Βεντάλια Βιβλίων Facebook Twitter
Ερρίκος Ίψεν
0

Ι όπως Ίψεν: Θα διάλεγα τρεις θεατρικούς συγγραφείς (αν ήταν να βρεθώ σ' ένα νησί, ναυαγός κ.λπ.): τον Σαίξπηρ, τον Τενεσί Ουίλιαμς και τον Ίψεν. Ο τελευταίος, όλος βάθος και βένθος που έλεγε κι ο Ηλίας Λάγιος. Οι συγκρούσεις του μεμονωμένου εγώ με την κοινωνία ως συμπαγές εχθρικό, αλλά και με τα μεμονωμένα εγώ των άλλων. Κι ακόμα, οι εσωτερικές συγκρούσεις, το ένα κομμάτι του εγώ με τα άλλα κομμάτια. Οι εκδόσεις Gutenberg φροντίζουν για την εξόχως επιμελημένη, όπως της αξίζει, επανεμφάνιση των έργων του Νορβηγού θεατράνθρωπου (1828-1906). Τις μεταφράσεις υπογράφει ο Θεοδόσης Αν. Παπαδημητρόπουλος και την επιμέλεια ο Ήρκος Ρ. Αποστολίδης. Διαβάζω το Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί. «Τα μουσεία πάντα σ' αηδίαζαν. Νεκρόλακκους τα 'λεγες πάντα» θα πει καθηγητής Ρούμπεκ, ο πείσμων καλλιτέχνης, ο γλύπτης, στην Ιρένε, το άλλο σκέλος του ιψενικού τριγώνου, τρίτο σκέλος του οποίου είναι η σύζυγος του Ρούμπεκ, η Μάγια. Τι νόημα έχει να είσαι δημιουργός, αναρωτιέται στην αυγή του 20ού αιώνα, και του μοντερνισμού, ο Ίψεν. Ερώτημα που επανέρχεται σήμερα, στη δύση του μεταμοντερνισμού.


Κ όπως Κακάρογλου: Προσευχές που κάνουν την απώλεια πιο υποφερτή είναι τα ποιήματα, μας δίδασκε στα μεθυσμένα καφενεία ο Νίκος Καρούζος. Ο Λεωνίδας Κακάρογλου (Χανιά, 1952) γυρνάει στην απώλεια, επιστρέφει στον χαμό, περιπλανιέται στην ερημιά, αλλά πάντα γυρεύοντας το κεράκι μέσα στο δάσος, πάντα με το βλέμμα στραμμένο στο φως, στο ξεπέρασμα, στην άρση του πένθους. Πενθεί ανθρώπους που χάθηκαν, πενθεί εποχές που παρήλθαν, πενθεί συμπεριφορές που γίνονται ολοένα και πιο σπάνιες, ο ποιητής, ναι, αλλά για να δείξει το σοκάκι προς το ξέφωτο της λύτρωσης. Παντού παρούσα η βροχή και η υγρασία στη συλλογή Μνήμη σχεδόν πλήρης (εκδ. Εστία). Αλλά και το θάλπος παρόν. Μια λυγμική αισιοδοξία μέσα στο πένθος και το χάσιμο και τον αφανισμό: η αισιοδοξία του ευγενικού, του αριστοκράτη των συναισθημάτων, του εστέτ που παραμένει βουρκωμένος, αλλά πάντα μ' ένα μειλίχιο μειδίαμα στα χείλη. Θα βρεις βροχή, αναγνώστη, στις σελίδες: 13, 16, 17, 18, 19, 28, 30, 33, 34. Θα βρεις ποίηση που δεν σκιάζεται να μένει στη σκιά των πραγμάτων, που ξέρει καλύτερα με ψιθύρους να ψέλνει και όχι με φωνασκίες. Να ένα ποίημα: «Η νύχτα δεν τελειώνει / Ξεκουράζεται στα μάτια σου / Κι ύστερα σκαρφαλώνει / Στην Άνοιξη». Να κι ένα δεύτερο: «Κοιμάμαι με το φως αναμμένο / Λένε πως διώχνει τα άσχημα όνειρα / Και θρυμματίζει το σκοτάδι του δωματίου / Σε μικρά κομμάτια αναμνήσεων / Που ταξιδεύουν τη σιωπή / Να γίνει αντίλαλος / Στους λεκιασμένους τοίχους // Οι φωνές στα όνειρα έμειναν». Να κι άλλο ένα: «Έβρεξε μια κίτρινη βροχή / Παλιοί καημοί / Στη λασπωμένη νύχτα / Κι η μνήμη / Φωτογραφία που κάηκε // Βαδίζω στην άκρη / Μετέωρων υποσχέσεων / Ανείπωτων λέξεων / Και μιας τρυφερής ελπίδας / Που αχνοφέγγει».


Λ όπως Λίλιθ: Σαράντα έξι ερωτικές επιστολές, ογδόντα πέντε πυκνά κεφάλαια «τσέπης», συνθέτουν ένα πανόραμα βιβλιοφιλίας, ένα εκθαμβωτικό βιβλιομανές καλειδοσκόπιο. Η Ελένη Γκίκα (Κορωπί, 1959) ελίσσεται στον λαβύρινθο των βιβλίων που είναι ο κόσμος, όπως τον ήθελε ο Μπόρχες. Μαζί με τον Αναγνώστη του Σαββατοκύριακου (εκδ. Εστία) του Δημήτρη Φύσσα, η Λίλιθ (εκδ. Καλέντης) αποτελεί έναν πλούσιο κατάλογο θελκτικών αναγνωσμάτων. Στους κήπους της γραφής και της περιπλάνησης η Λίλιθ συναντάει τη Γιόκο Ογκάουα, τον Ίρβιν Γιάλομ, τον Κάρλος Σομόθα, τον Αντρέι Ταρκόφσκι, τον Βαρλάμ Σαλάμοφ, όλους αυτούς που τους ευγνωμονούμε, ως γενιά και ως άνθρωποι, εμείς, οι «μετρίως μέτριοι και πάντα μετρημένοι», όπως μας θέλησε ο τραβαδούρος Νίκος Πορτοκάλογλου. «Ένα βιβλίο που αποτελεί μέγιστο μάθημα ζωής» γράφει η Γκίκα για το Μαρτυρολόγιο του στάλκερ μας, του Αντρέι Ταρκόφσκι. «Σπαρταριστό σαν τη ζωή την ίδια, διεισδυτικό σαν τη ματιά του συγγραφέα του, πνευματικό και υπερβατικό σαν τις ταινίες, μεγαλειώδες μες στην αφάνταστη δύναμη να αυτοαναιρείται, με ρίζες στα έγκατα της γης και με ψυχή στα ουράνια, αλλ' όχι αβασάνιστα και αβρόχοις ποσί...».

radiobookspotting.blogspot.gr

Βιβλίο
0

ΕΚΛΟΓΕΣ ΗΠΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Βιογραφίες: Aπό τον Γκαρσία Μάρκες στην Άγκελα Μέρκελ

Βιβλίο / Πώς οι βιογραφίες, ένα όχι και τόσο δημοφιλές είδος στη χώρα μας, κατάφεραν να κερδίσουν έδαφος

Η απόλυτη επικράτηση των βιογραφιών στη φετινή εκδοτική σοδειά φαίνεται από την πληθώρα των τίτλων και το εύρος των αφηγήσεων που κινούνται μεταξύ του autofiction και των βιωματικών «ιστορημάτων».
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
ΕΠΕΞ Λευτέρης Αναγνώστου, ένας μεταφραστής

Λοξή Ματιά / Λευτέρης Αναγνώστου (1941-2024): Ένας ορατός και συγχρόνως αόρατος πνευματικός μεσολαβητής

Ο Λευτέρης Αναγνώστου, που έτυχε να πεθάνει την ίδια μέρα με τον Θανάση Βαλτινό, ήταν μεταφραστής δύσκολων και σημαντικών κειμένων από τη γερμανική και αυστριακή παράδοση.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Βιβλίο / Κυκλοφόρησε η πιο διεξοδική μελέτη της δεκαετίας 1910-1920, μια τρίτομη επανεκτίμηση της «μεγαλοϊδεατικής» πολιτικής του Βενιζέλου

Ο Ιωάννης Στεφανίδης, καθηγητής Διπλωματικής Ιστορίας στη Νομική του ΑΠΘ και επιμελητής του τρίτομου έργου του ιστορικού Νίκου Πετσάλη-Διομήδη, εξηγεί γιατί πρόκειται για ένα κορυφαίο σύγγραμμα για την εποχή που καθόρισε την πορεία του έθνους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Βιβλίο / Μανώλης Ανδριωτάκης: «Δεν φοβάμαι τις μηχανές, τους ανθρώπους φοβάμαι»

Με αφορμή το τελευταίο του μυθιστόρημα «Ο θάνατος του συγγραφέα» ο δημοσιογράφος μιλά για την τεχνητή νοημοσύνη, την εικονική πραγματικότητα και την υπαρξιακή διάσταση της τεχνολογίας.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Άλαν Χόλινγκερστ: «Η γραμμή της ομορφιάς»

Το πίσω ράφι / Η γραμμή της ομορφιάς: Η κορυφαία «γκέι λογοτεχνία» του Άλαν Χόλινγκχερστ

Ο Χόλινγκχερστ τοποθέτησε το βραβευμένο με Booker μυθιστόρημά του στα θατσερικά '80s και κατάφερε μια ολοζώντανη και μαεστρική ανασύσταση μιας αδίστακτης δεκαετίας.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Βιβλίο / Η συγγραφέας που έδωσε στον Στάινμπεκ το υλικό για «Τα σταφύλια της οργής» καταδικάζοντας το δικό της βιβλίο στην αφάνεια

Η Σανόρα Μπαρμπ είχε περάσει πολύ καιρό στους καταυλισμούς των προσφύγων από την Οκλαχόμα που είχαν πληγεί από την Μεγάλη Ύφεση και την ξηρασία, προκειμένου να γράψει το μυθιστόρημά της. Έκανε όμως το λάθος να δείξει την έρευνά της στον διάσημο συγγραφέα, ο οποίος την πρόλαβε.
THE LIFO TEAM
Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι σπουδαιότερες μορφές του 19ου αιώνα

Βιβλίο / Μαρξ - Βάγκνερ - Νίτσε: Oι παρεξηγημένοι του 19ου αιώνα

Το βιβλίο του Γερμανού θεωρητικού και πανεπιστημιακού Χέρφριντ Μίνκλερ αναλαμβάνει να επαναπροσδιορίσει το έργο τους, που άλλαξε τα δεδομένα του αστικού κόσμου από τον 19ο αιώνα μέχρι σήμερα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
«Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Βιβλίο / «Δυστυχώς ήταν νυμφομανής»: Ανασκευάζοντας τα στερεότυπα για τις γυναίκες της αρχαίας Ρώμης

Ένα νέο βιβλίο επιχειρεί να καταρρίψει τους μισογυνιστικούς μύθους για τις αυτοκρατορικές γυναίκες της Ρώμης, οι οποίες απεικονίζονται μονίμως ως στρίγγλες, ραδιούργες σκύλες ή λάγνες λύκαινες.
THE LIFO TEAM
Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Βιβλίο / Γιώργος Συμπάρδης: «Ήθελα οι ήρωές μου να εξαφανίζονται, όπως οι άνθρωποι στη ζωή μας»

Σε όλα τα έργα του πρωταγωνιστούν οι γυναίκες και μια υπόγεια Αθήνα, ενώ ο ίδιος δεν κρίνει τους ήρωές του παρά το αφήνει σε εμάς: Μια κουβέντα με τον χαμηλόφωνο συγγραφέα του «Άχρηστου Δημήτρη» και της «Πλατείας Κλαυθμώνος».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που δεν βλέπεις σχεδόν κανέναν να διαβάζει ένα βιβλίο στο μετρό»   

Βιβλίο / Ρίτα Κολαΐτη: «Με θυμώνει που σχεδόν κανείς δεν διαβάζει βιβλίο στο μετρό»   

Η πολυβραβευμένη μεταφράστρια μιλά για την προσωπική της διαδρομή στον χώρο της λογοτεχνίας, για το στοίχημα της καλής μετάφρασης και εξηγεί τι σημαίνει να δουλεύεις πάνω σε κορυφαία έργα του Φλομπέρ, του Καμί, του Μαρκήσιου ντε Σαντ και της Ανί Ερνό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Βιβλίο / «Ρουφιανεύοντας τον εαυτό μου»: Τα απομνημονεύματα του Αλ Πατσίνο

Ο 84χρονος ηθοποιός κοιτάζει προς τα πίσω και βλέπει τα δύσκολα παιδικά χρόνια, την καταθλιπτική μητέρα του, τον Τσέχoφ, τις σχέσεις που δεν έφτασαν ποτέ στον γάμο, τις έντονες αναταράξεις μιας πολυκύμαντης διαδρομής.
THE LIFO TEAM
Πέτρος Τατσόπουλος: «Η οργή σε κάποιες περιπτώσεις επιβάλλεται γιατί είναι απελευθερωτική»

Πέτρος Τατσόπουλος / «Δεν τα έχω με τους πιστούς αλλά με τους απατεώνες ρασοφόρους»

Μια χειμαρρώδης συνέντευξη με τον γνωστό συγγραφέα, δημοσιογράφο, παρουσιαστή και πρώην βουλευτή Πέτρο Τατσόπουλο, με αφορμή το τελευταίο του βιβλίο «Το παιδί του διαβόλου - Μια αληθινή ιστορία», όπου εστιάζει στη μεγάλη δύναμη της Εκκλησίας στην Ελλάδα, στη διαπλοκή της με την πολιτεία και στις σκοταδιστικές απόψεις που κατά κανόνα πρεσβεύει καθώς και στην ιδιαίτερα επικερδή «μπίζνα» που έχει στηθεί γύρω από ιερά λείψανα, ιερά κειμήλια, «άγιους» γέροντες και «θαύματα» για κάθε χρήση.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ