Γιατί τόσος ντόρος για κάθε καινούριο μαγαζί που ανοίγει;

Γιατί τόσος ντόρος για κάθε καινούριο μαγαζί που ανοίγει; Facebook Twitter
1
Γιατί τόσος ντόρος για κάθε καινούριο μαγαζί που ανοίγει; Facebook Twitter
Όλος αυτός ο ανταγωνισμός αυξάνει τρομερά και την ένταση με την οποία διατυπώνουμε στα κείμενα τις υπηρεσίες που προσφέρει κάθε φορά κάθε νέο μαγαζί εστίασης στην Αθήνα...

Ας μη μιλήσουμε για κριτικές εστιατορίων. Ας μιλήσουμε για τις παρουσιάσεις νέων μαγαζιών στην πόλη. Το κυνήγι, δηλαδή από τα media, για το νέο, την είδηση στον τομέα της εστίασης. Ανοίγει ένα καινούργιο εστιατόριο; Θα τρέξεις να το γράψεις πρώτος. Μια νέα συνεργασία; Ένα νέο μενού; Θες να το καταγράψεις. Οι αναγνώστες, έχουν αρχίσει να μετατρέπονται αργά, αλλά σταθερά, σε περιπετειώδεις foodies που θέλουν να δοκιμάζουν νέα πράγματα, διαβάζουν και τα νέα του εξωτερικού και θέλουν κι εκείνοι να είναι πρώτοι στη γραμμή για το νέο φαλάφελ, το νέο μπέιγκελ, το νέο κινέζικο, την απίστευτη μυστική καντίνα, το νέο πολύ καλό εστιατόριο, ένα απίστευτο κρεατάδικο και τη νέα ψαροταβέρνα που κρύβεται σε ένα στενό κάπου εκεί και κάνει θαύματα, θέλουν να ξέρουν. Και φαίνεται αυτό από τον κόσμο που πολύ συχνά διαβάζει τις γαστρονομικές προτάσεις και σπεύδει να δοκιμάσει να αποκτήσει άποψη ίσως να βρει και το νέο αγαπημένο του εστιατόριο. Όλο αυτό που αναφέρω αλλά και ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα sites, τα έντυπα, τους foodbloggers κ.λπ. για το ποιος θα πάει και θα γράψει πρώτος έχουν κάνει την κατάσταση αφόρητη και λίγο αστεία και εξηγώ γιατί. Όλος αυτός ο ανταγωνισμός αυξάνει τρομερά την ένταση με την οποία διατυπώνουμε στα κείμενα τις υπηρεσίες που προσφέρει κάθε φορά κάθε νέο μαγαζί εστίασης στην Αθήνα και φυσικά τις προσδοκίες του αναγνώστη.

Αν, όμως, ένα μαγαζί αφεθεί να εξελιχθεί με κανονικούς ρυθμούς, πρώτα με όσους το ανακαλύψουν σιγά-σιγά, τους περίοικους της περιοχής ίσως, θα φτιάξει μια γερή πελατεία (αν είναι καλό), θα τη χτίσει. Ίσως και να διαρκέσει.


Μην παρεξηγηθώ, δεν γράφει κανείς ως επί το πλείστον ψέματα, ούτε και τα εστιατόρια είναι κακά. Απλώς, όλη αυτή η μανία κάνει τα πάντα να φαίνονται παραμυθένια. Και μετά, όσο καλό και να είναι το φαλαφελατζίδικο (που πόσο καλό μπορεί πια να είναι ένα φαλαφελατζίδικο;), σπάνια θα φτάσει τις προσδοκίες που έχουν δημιουργήσει οι ωραίες φωτογραφίες και ο επιτακτικός τόνος του κειμένου που σε κάνει να θες να πας εκείνη τη στιγμή και να χώσεις τα δόντια σου στο φαλάφελ.


Να, ας πούμε εγώ πρόσφατα διάβασα για ένα τέτοιο μέρος. Το κείμενο, προσγειωμένο και ψύχραιμο, είχε βέβαια μέσα την εσάνς της ανακάλυψης. Εκείνο το δηλητηριάκι που σου χώνεται στο μυαλό και σου λέει κάθε δέκα λεπτά «πήγαινε τώρα να δοκιμάσεις αυτό το μέρος πριν οι ουρές φτάσουν μέχρι τη Βασιλίσσης Σοφίας». Πήγα κι εγώ. Ένα καινούργιο μαγαζί, νέοι άνθρωποι που άνοιξαν κάτι με τις οικονομίες τους, έχουν όραμα και μια καλή ιδέα. Παρήγγειλα κάτι, έκατσα και το έφαγα, καλό ήτανε. Όλα σωστά, όμως λίγα. Λιγότερα τουλάχιστον από αυτά που περίμενα. Τόσος ντόρος γι' αυτό το πράγμα, που είναι απλώς πολύ καλό. Στο μεταξύ, υπήρχε ουρά έξω από το μαγαζί και μέχρι την άλλη μέρα είχαν γραφτεί σε άλλα sites και έντυπα άλλα τρία-τέσσερα κείμενα γι' αυτή την ανακάλυψη, αυτό το "γαστρονομικό" γεγονός.


Τι νομίζω ότι θα συμβεί από όλο αυτό; Από τη μια, όλος αυτός ο κόσμος που θα πάει να δοκιμάσει το καλό, καινούργιο εστιατόριο επειδή το διάβασε κάπου θα στηρίξει αυτά τα νέα παιδιά που πιθανότατα είναι βουτηγμένα στα χρέη και πεθαμένα στην κούραση και θα τα βοηθήσει να ανασάνουν λίγο οικονομικά, να πάρουν θάρρος. Από την άλλη, αν υπάρξει απογοήτευση, και ενδεχομένως θα υπάρξει, γιατί ένα νέο μαγαζί στην Ελλάδα σπανίως κάνει πρόβες με την κουζίνα του ή προβαίνει σε δοκιμές ώστε να είναι έτοιμο να αντιμετωπίσει καταστάσεις, ο κόσμος δεν θα ξαναπάει. Αν, όμως, ένα μαγαζί αφεθεί να εξελιχθεί με κανονικούς ρυθμούς, πρώτα με όσους το ανακαλύψουν σιγά-σιγά, τους περίοικους της περιοχής ίσως, θα φτιάξει μια γερή πελατεία (αν είναι καλό), θα τη χτίσει. Ίσως και να διαρκέσει. Πιστεύω πολύ στην ομαλή εξέλιξη των πραγμάτων και τα εστιατόρια είναι το πιο ακριβές παράδειγμα γι' αυτό. Οι κουζίνες, οι πελάτες, η σταθερότητα της ποιότητας είναι πράγματα που στην σημερινή νέα Αθήνα με τα δεκάδες εστιατόρια που ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια, θα έπρεπε να είναι αδιαπραγμάτευτα πράγματα. Και αυτά κατορθώνονται μόνο μέσα από την ομαλή λειτουργία ενός μαγαζιού. όταν δέκα sites και πέντε έντυπα γράφουν σε μια βδομάδα για ένα σαντουιτσάδικο δε νομίζω πως θα ωφεληθεί κανείς από αυτό. Ούτε ο μαγαζάτοςρας, ούτε ο πελάτης.


Τα λέω όλα αυτά και κάνω κι εγώ την αυτοκριτική μου. Φτάνει με τον ενθουσιασμό.


Σας φιλώ!

1

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι είναι αυτό που κάνει τα αυτόριζα αμπέλια τόσο μοναδικά;

Το κρασί με απλά λόγια / Αυτόριζα αμπέλια: Ο μεγάλος θησαυρός της αμπελουργίας

Είναι τα πιο «ειλικρινή» αμπέλια στον κόσμο, εξ’ ου και οι Γάλλοι τα αποκαλούν «franc de pied». O εξαιρετικός σύμβουλος-οινολόγος Σπύρος Ζουμπούλης μιλά στην Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET και στον Παναγιώτη Ορφανίδη για το κρασί που προσφέρει όλη την αλήθεια για το terroir που το γέννησε.
THE LIFO TEAM
Meigma: Το νέο μεζεδοπωλείο της Αθήνας δεν θυμίζει κανένα άλλο

Γεύση / Meigma: Το νέο μεζεδοπωλείο της Αθήνας δεν θυμίζει κανένα άλλο

Μετά το Ρίνι που αγαπήθηκε πολύ, η Μαρίνα Χρονά σερβίρει στον Κεραμεικό μικρά πιάτα που της αρέσουν, είτε πρόκειται για φάβα φουρνιστή και ντολμαδάκια κασιώτικα είτε για ravioloni και shepherd’s pie.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Konak: Στον Άγιο Δημήτριο για αυθεντικό κεμπάπ και λαχματζούν

Γεύση / Konak: Στον Άγιο Δημήτριο για αυθεντικό κεμπάπ και λαχματζούν

Ο Apo, ένας Τούρκος πολιτικός πρόσφυγας που έφτασε στην Ελλάδα με 7 ευρώ στην τσέπη, σερβίρει πλέον τσιγ κιοφτέ, πληθωρικό μπεϊντί κεμπάπ και χειροποίητο ντονέρ, ενώ μοιράζεται μαζί μας τρεις από τις συνταγές του.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Φάε έναν Βαλεντίνο

Γεύση / Φάε έναν Βαλεντίνο

Όπως και στη ζωή, έτσι και στα πιο καλά ζαχαροπλαστεία της Αθήνας κυκλοφορούν καρδιές μικρές και καρδιές μεγάλες· για να τις δωρίσετε ή για να τις κρατήσετε για πάρτη σας. Φτιάχνουν επίσης cheesecake, choux, πανετόνε και rolls ειδικά για τη μέρα που κάποιοι τη γιορτάζουν και σε κάποιους περνάει εντελώς αδιάφορη. Ποιος, όμως, μπορεί να αντισταθεί σε ένα λαχταριστό γλυκό;
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Φαΐ να σε ζεστάνει το πιο κρύο ΣΚ της χρονιάς: 15 θέματα γεμάτα χειμωνιάτικα φαγητά και γλυκά!

Γεύση / Φαΐ να σε ζεστάνει το πιο κρύο ΣΚ της χρονιάς: 15 θέματα γεμάτα χειμωνιάτικα φαγητά και γλυκά!

Τι θες; Τις σούπες που έτρωγες στην Ήπειρο; Ωραία γιουβαρλάκια; Ή μια σωστά χυλωμένη φασολάδα; Ό,τι θες από φαγητό που να θυμίζει «χειμώνα» θα το βρεις σε αυτό εδώ το mega post.
THE LIFO TEAM
Δώδεκα Πιάτα

Γεύση / «Δώδεκα Πιάτα» στο Κουκάκι: Για χειροποίητο γύρο στην ταβέρνα ενός αστεράτου σεφ

Ο Παύλος Kυριάκης είχε κατά νου δύο πράγματα: Να φτιάξει ένα μέρος όπου θα μπορούν να τον επισκέπτονται εύκολα οι φίλοι του και να σερβίρει κλασικά πιάτα - λίγα και καλά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
CHECK Η γεύση των χιονισμένων τοπίων

Γεύση / Η γεύση των χιονισμένων τοπίων

Το γριβάδι πλακί με τις «καπιρές» του άκρες, ένα αγριογούρουνο μαγειρεμένο στιφάδο, μια γίδα βραστή του Ολύμπου και η φασολάδα των Πιερίων: Φαγητά που η νοστιμιά τους ενισχύεται από την ατμόσφαιρα της ζεστής συντροφιάς που σμίγει στην κρύα αγκαλιά του βουνού.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Ξυνιστέρι, σπούρτικο, μοροκανέλλα: Ο κυπριακός αμπελώνας κρύβει θησαυρούς

Το κρασί με απλά λόγια / Ξυνιστέρι, σπούρτικο, μοροκανέλλα: Ο κυπριακός αμπελώνας κρύβει θησαυρούς

Ο κορυφαίος Κύπριος οινολόγος και οινοποιός, Γιάννης Κυριακίδης, μοιράζεται μοναδικές πληροφορίες για τις λευκές ποικιλίες κρασιού του νησιού στην Υρώ Κολιακουδάκη και τον Παναγιώτη Ορφανίδη.
THE LIFO TEAM
Βαλκανικές συνταγές

Γεύση / Esthio: Στο Κουκάκι για ρουμάνικο λαχανοντολμά και αλβανικό γιαουρτοταβά

Το casual dining εστιατόριο του Έλβι-Δημήτρη Ζύμπα, που σύστησε στην Αθήνα τη βαλκανική κουζίνα, μόλις προστέθηκε στις προτάσεις του οδηγού Michelin. Ο σεφ το γιορτάζει, χαρίζοντάς μας τέσσερις συνταγές του για να τις φτιάξουμε στο σπίτι.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Από ένα fun εστιατόριο μέχρι ένα αναψυκτήριο: 11 νέες αθηναϊκές αφίξεις

Γεύση / Από ένα fun εστιατόριο μέχρι ένα αναψυκτήριο: 11 νέες αθηναϊκές αφίξεις

Εστιατόρια που συζητιούνται εντόνως, τα πιο «to see and to be seen» μαγαζιά των ημερών ή απλώς μέρη που φτιάχτηκαν για να γίνουν εύκολα στέκια. - Spoiler alert: Σε αυτή τη λίστα θα συναντήσετε πολύ κρασί και μουσική από βινύλια.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Αν ένα απόσταγμα έχει να αφηγηθεί ενδιαφέρουσες ιστορίες, αυτό είναι το ουίσκι

Γεύση / Αν ένα απόσταγμα έχει να αφηγηθεί ενδιαφέρουσες ιστορίες, αυτό είναι το ουίσκι

Η ξενάγηση σε ένα αποστακτήριο σας ακούγεται κάπως τυπικά τουριστική; Προτιμάτε στα ταξίδια σας να «ζείτε» την πόλη; Κι όμως, υπάρχει ένα αποστακτήριο στο Δουβλίνο -αυτό του πολυβραβευμένου Teeling- που θα σας βοηθήσει να γνωρίσετε καλύτερα το μέρος που γέννησε το ουίσκι.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Raw Βata: Στους Αμπελόκηπους σερβίρουν κοκορέτσι και τραχανά με αχνιστή προβατίνα

Γεύση / Raw Βata: Στους Αμπελόκηπους σερβίρουν κοκορέτσι και τραχανά με αχνιστή προβατίνα

Ο Χρόνης Δαμαλάς προσφέρει μια κουζίνα που είναι οικεία και νέα ταυτόχρονα, με fusion ιδέες και έμφαση στην Ελλάδα, μαθαίνει στους τουρίστες τον τραχανά και σερβίρει το signature κοκορέτσι του χωρίς εντεράκια - μας έδωσε μάλιστα και τη συνταγή γι' αυτό, μαζί με δύο ακόμα.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ

σχόλια

1 σχόλια
Ναι, και όλοι τρέξανε να δοκιμάσουν τα ψαγμένα αμέσως μόλις τα διαβάσουν. Μάλλον από εσάς τους φούντις (θου κύριε) γεμίζουν και αδειάζουν, σε μια χώρα που οι μισοί θέλουν να ταΐσουν τους άλλους μισούς και η καθεμιά φούντη (θου κύριε) ονειρεύεται ή ανοίγει μαγαζί χωρίς καμιά έρευνα αγοράς, μπίζνες πλαν ή μπίζνες ταλέντο.