☛ Η «Φανερή γοητεία της βασιλείας», το άρθρο του Γιώργου Θ. Μαυρογορδάτου για το κατά πόσο ήταν ιστορικά ακριβής η Ευνοούμενη του Λάνθιμου, προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις. Ο/Η Less is More γράφει: «Ο κινηματογράφος είναι μια τέχνη μυθοπλαστική και ως τέτοια συχνά αλλοιώνει τα γεγονότα, υπακούοντας στο όραμα του δημιουργού περί φόρμας και εικαστικής αρμονίας. Αναγνωρίζω, φυσικά, το δικαίωμα της κάθε πλευράς να εκφράσει την κριτική της, οχυρωμένη στο επιτήδευμά της. Η ταινία του Λάνθιμου είναι ένα αριστούργημα, κατά τη γνώμη μου, και δεν χρειάζονται στη θριαμβευτική της πορεία τέτοιου είδους δυσκοίλιες και αποστειρωμένες αναλύσεις. Επιτέλους, αν, για παράδειγμα, ακτινογραφούσαμε τη "Νυχτερινή Περίπολο" του Ρέμπραντ και διαπιστώναμε ότι ο καμβάς που χρησιμοποιήθηκε αποτελείται από δύο κομμάτια, άσχημα ψαλιδισμένα και χοντροραμμένα μεταξύ τους, η τεχνική αυτή γνώση, αόρατη στο βλέμμα, θα μείωνε την αξία του έργου; Τέλος, ο άνθρωπος δεν μαθαίνει την Ιστορία από τον κινηματογράφο και τα προϊόντα του, αλλά διαβάζοντας...».
Συνεχίζει ο/η Master Kenobi: «Για μυριάδες θεατές, μόνο αυτή θα μείνει στο τέλος, ενισχύοντας την ημιμάθεια που είναι χειρότερη από την αμάθεια, αφού όλοι αυτοί θα πιστεύουν πλέον ότι "ξέρουν" για την Ιστορία όσα "έμαθαν" από την ταινία. Το πρόβλημα με τα "ιστορικά" έργα είναι ότι πάντα ο δημιουργός τα βλέπει από τη δική του, σύγχρονη σκοπιά. Αυτό πολλές φορές αγγίζει τα όρια του ιστορικού αναθεωρητισμού. Όντως, ο κινηματογράφος είναι πάντα επιδραστικότερος από ένα ντοκιμαντέρ ή βιβλίο Ιστορίας (δυστυχώς). Έχω ως παράδειγμα το ανιστόρητο Braveheart και τη ζημιά που προκάλεσε, περνώντας στη συλλογική συνείδηση ότι ο Γουίλιαμ Γουάλας ήταν ένας ημίγυμνος ορεσίβιος που φορούσε κιλτ και βαφόταν μπλε πριν από τη μάχη. Ακόμα και η χρονολογία στους τίτλους αρχής ήταν λάθος στην ταινία».
Ο Takis Papas διαφωνεί με τον αρθρογράφο: «Μάλλον δεν έχετε λάβει υπόψη σας ότι ποτέ κανένας βασιλιάς και καμία βασίλισσα δεν "αποδείχτηκαν" ιστορικά ομοφυλόφιλοι. Το να μην υπήρξαν ποτέ είναι εντελώς απίθανο. Το ότι ήταν συχνά παντρεμένοι και έκαναν παιδιά, με όλο τον σεβασμό, είναι απλώς γελοίο ως επιχείρημα. Προφανώς, δεν γνωρίζετε ότι ακόμα και σήμερα ένας τεράστιος αριθμός ομοφυλόφιλων αντρών και γυναικών έχει οικογένεια με το αντίθετο φύλο. Πόσο μάλλον οι βασιλείς, που έπρεπε να αφήσουν διαδόχους. Όσο για τις απτές "αποδείξεις", δεν χρειάζεται να πούμε πολλά, εφόσον μιλάμε για μια εποχή κατά την οποία η ομοφυλοφιλία διωκόταν ποινικά. Ούτε για το επιχείρημα της "θρησκευτικότητας", τη στιγμή που οι πάντες έπρεπε να δηλώνουν πιστοί, πόσο μάλλον οι άρχοντες. Δεν μιλάω για την περίπτωση της Άννας, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να ισχύει. Η λέξη "ευνοούμενος", εξάλλου, χρησιμοποιήθηκε για αιώνες για να δηλώνει τους ομόφυλους ερωτικούς συντρόφους, από την εποχή του Αδριανού (που ήταν παντρεμένος, ω, τι έκπληξη!) και του Αντίνοου».
☛ «Έχουμε ξεφύγει;» αναρωτιέται ο Νικόλας Σεβαστάκης στην εβδομαδιαία του στήλη. Ο/Η Psineas ρωτά: «Δηλαδή, εγώ, που παρακολουθώ όσα συμβαίνουν στον "ναό της δημοκρατίας", το ελληνικό Kοινοβούλιο, την κατάντια του δημόσιου βίου, τα πρωτοφανή κοινοβουλευτικά ήθη, την πλήρη απαξίωση της πολιτικής, τον Κουφοντίνα να βολτάρει στο Κολωνάκι και να δηλώνει ότι βρήκε την Αθήνα μίζερη, χωρίς χαρά, εξαιτίας των μνημονίων, την αδελφική μέχρι προχθές συνύπαρξη της "αριστεράς" με τον ακροδεξιό εθνικιστή Καμμένο, και τον Πολάκη να δηλώνει στους δημοσιογράφους "σας έχω", τη δίκη της Χρυσής Αυγής να σέρνεται αδικαιολόγητα τόσα χρόνια, δεν δικαιούμαι να μονολογώ τουλάχιστον πέντε φορές την ημέρα ότι έχουμε ξεφύγει εντελώς; Και γιατί κινδυνεύω να θεωρηθώ συντηρητικός μικροαστός ή φασίστας; Δεν έχουμε ξεφύγει εντελώς, λοιπόν;».
☛ Η Ανοιχτή επιστολή της Άννας Κοκκίνου στον Αλέξη Τσίπρα για τη σωτηρία του θεάτρου Σφενδόνη και το αίτημα για συλλογή υπογραφών ένωσαν τον καλλιτεχνικό κόσμο και το φιλοθεάμον κοινό και σημείωσε ρεκόρ υπογραφών, που ξεπερνούν τις 6.000. Ελπίζουμε αυτό να αποτελέσει ένα δυνατό σημάδι για όσους θέλουν και μπορούν να βοηθήσουν να διατηρηθεί ζωντανό ένα από τα σημαντικότερα θέατρα της Αθήνας.
Ο Μαύρος Γάτος ρωτά: «Αλήθεια, αυτό το Ίδρυμα Κουτλίδη ποιο ακριβώς έργο έχει παραγάγει; Ποιοι είναι οι πόροι του και πώς τους έχει χρησιμοποιήσει; Ποιοι το διοικούν; Αμειβόμενοι ή άμισθοι; Αξίζει ίσως να γίνει μια δημοσιογραφική έρευνα σχετικά με όλα αυτά τα ιδρύματα, τους πόρους τους, το έργο τους, τη διοίκησή τους... Θυμάμαι και ένα πρόσφατο άρθρο στη LiFΟ σχετικά με τους κλειστούς κινηματογράφους Απόλλων και Αττικόν, που τόσο μας λείπουν. Το κύριο πρόβλημα προέρχεται λιγότερο από τις καταστροφές των ανεγκέφαλων και περισσότερο από την κόντρα ανάμεσα σε δύο "κοινωφελή" ιδρύματα».
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
σχόλια