Πριν από το ίντερνετ, υπήρχε στο Παρίσι η Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας, μια συνεχώς διευρυνόμενη συλλογή βιβλίων, χειρογράφων, χαρτών και άλλων πολιτιστικών εγγράφων, η οποία λειτουργεί αδιάκοπα από τον 15ο αιώνα.
Το ντοκιμαντέρ Toute la mémoire du monde (Όλη η μνήμη του κόσμου), το οποίο δημιουργήθηκε από τον περίφημο Γάλλο σκηνοθέτη Alain Resnais το 1956, είναι μια εκπληκτική ξενάγηση στο εν λόγω ίδρυμα πριν από την ψηφιοποίηση του, όταν η μεγαλύτερη πηγή πληροφόρησης παγκοσμίως δεν βρισκόταν στα χέρια μας, με ένα κλικ, αλλά συλλεγόταν σχολαστικά και ταξινομούταν πίσω από τους τοίχους της βιβλιοθήκης.
Ο Resnais δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά στην επιβλητική παρουσία της βιβλιοθήκης και στο «θησαυρό» της αλλά διερευνά και την τεράστια επιχείρηση διατήρησης και συντήρησης της για αιώνες καθώς και τον ρόλο της ως ένα πολυσύχναστο «σπίτι» που κεντρίζει την περιέργεια και αποτελεί πρόσφορο έδαφος για έρευνα.
Μέσα από την ασπρόμαυρη κινηματογράφηση της συλλογής της βιβλιοθήκης, της αρχιτεκτονικής της και των σχολαστικών διαδικασιών που λαμβάνουν χώρα εκεί μέσα, η ταινία ερευνά το μέρος όπου η ίδια η ανθρώπινη γνώση προορίζεται να είναι για πάντα ένα έργο προς εξέλιξη.
