Ποιός θυμάται τον Δημήτρη Ποταμιάνο; Κάποτε είχαμε ρωτήσει τον εξαιρετικό συγγραφέα και γευσιγνώστη τι τού έχει μάθει η ζωή. Σχεδόν 20 χρόνια μετά οι απαντήσεις του έχουν την ίδια στοχαστική αξία
Ο Δημήτρης Ποταμιάνος λέει:
- Δεν αρκεί να μας αρέσει κάτι για να το κάνουμε σωστά. Απαιτείται και συστηματική, επίπονη άσκηση.
- Δούλεψα για καιρό στα γραφεία του EOT στο εξωτερικό. Προσπαθούσαμε να «πουλήσουμε» την εικόνα ότι είμαστε ένας πανευτυχής λαός που διαρκώς γελάει. Νομίζω ότι αυτό είναι λάθος. Είμαστε αρκετά μελαγχολικοί.
- Οι Έλληνες έχουμε μια νοσηρή αγάπη για την καταστροφολογία και τη συνωμοσιολογία.
- Το ωραιότερο φαγητό που έχω φάει ποτέ είναι κολιοί στο φούρνο με ντομάτα σε ένα χωριό της Νάξου.
- Δεν υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό στο μαγείρεμα από τα φρέσκα υλικά.
- Υπάρχουν ψάρια «κουλτουριάρικα», αυτά που οι πολλοί τα περιφρονούν. Εντούτοις, είναι νοστιμότατα.
- Για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν χρησιμοποιούμε στην κουζίνα μας μυρωδικά και τη φτωχαίνουμε σε γεύσεις και απόλαυση.
- Πολλά εστιατόρια προσπαθούν να πρωτοτυπήσουν στα πιάτα που προσφέρουν, αλλα το αποτέλεσμα τελικά είναι «tortured food» -βασανισμένη τροφή- όπως λέει μια φίλη μου Αμερικάνα.
- Ο έρωτας δεν περνάει από το στομάχι. Είναι δύο εντελώς ξεχωριστά πράγματα.
- Κάνει καλό σε ένα συγγραφέα να δίνει τα γραπτά του να τα διαβάσουν φίλοι πριν τα δημοσιεύσει. Κάνει καλό επίσης και στους αναγνώστες...
- Οι ιδέες που διέπουν τον ανθρώπινο πολιτισμό ζουν ερήμην μας, ανασυνδυάζονται διαρκώς και μέσα από τους ανασυνδυασμούς «τροχίζονται», ώστε να γίνουν mo πειστικές και να περάσουν στο μυαλό μας.
- Ο πραγματικός συγγραφέας ξαναδίνει στις λέξεις τη χαμένη τους «παρθενιά».
- Όταν είσαι καθηγητής, έχεις το προνόμιο να κρατάς καλύτερη επαφή με τη ροή των πραγμάτων μέσω της επαφής με τους νέους.
- Στην Ελλάδα σε ξεχνούν πολύ εύκολα. Όσο επιτυχημένος κι αν είσαι στον τομέα σου, πρέπει διαρκώς να είσαι στην «τσίτα», να θυμίζεις στους άλλους την παρουσία σου.
- Καθώς μεγαλώνουμε, μαθαίνουμε ότι η ζωή γίνεται mo εύκολη, όταν αφηνόμαστε στη ροή της.
- Δεν πιστεύω ότι «τα αγαθά κόποις κτώνται». Με εκφράζει περισσότερο αυτό που έλεγε ο Επίκουρος ότι «τα αγαθά είναι ευπόριστα».
- Η ευτυχία είναι εφικτή, αλλά δεν κρατά πολύ. Οι κατραπακιές, αργά ή γρήγορα, θα κάνουν την εμφάνισή τους.
- Δεν πιστεύω στον θεό.
- Ορισμένα πράγματα στη ζωή είναι μυστήρια και θα παραμείνουν. Δεν ωφελεί να προσπαθούμε να βρούμε μια άκρη. Είναι σαν να ψάχνουμε να βρούμε ποιος δημιουργεί τα ανέκδοτα.
- Η ζωή είναι μια ανάβαση στο όρος του απροσδόκητου.
________
Τη συνέντευξη είχε πάρει για το περιοδικό (symbol) o Aντώνης Τσιαπιανίτης.
Λίγα βιογραφικά στοιχεία για όποιους δεν το ξέρουν: Ο ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Δημήτρης Ποταμιάνος ήταν γνωστός για την αρθρογραφία του σε ποικίλα έντυπα, κυρίως για θέματα γαστρονομίας, αλλά και αγαπητός στο πλήθος των μαθητών του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, τους οποίους δίδασκε και νοιαζόταν με ένα ενδιαφέρον αληθινό, έξω από τις ακαδημαϊκές συμβάσεις.
Ο Δημήτρης Ποταμιάνος είχε γεννηθεί στις 13 Σεπτεμβρίου του 1943. Φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού σπουδάζοντας Κοινωνικές επιστήμες και ανθρωπολογία. Ανακηρύχθηκε μάλιστα διδάκτωρ Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο το 1972. Στα media μπήκε μετά από παρακίνηση της Μαλβίνας Κάραλη, η οποία, στις δόξες της το 1992, θέλησε να τον έχει συμπαρουσιαστή στην πρώτη γαστρονομική τηλεοπτική της εκπομπή. Για ένα διάστημα εργάστηκε ως εξωτερικός συνεργάτης του ΕΟΤ στην Ιαπωνία, και εξέδωσε αρκετά βιβλία που τέμνονται μεταξύ υλικού πολιτισμού και λογοτεχνίας. Στα έντυπα, έκανε την πρώτη του εμφάνιση στο περιοδικό 01, με άρθρα κοινωνικοπολιτικά, αλλά η επιτυχία ήρθε με την εβδομαδιαία στήλη του στο περιοδικό (symbol) για την ιστορία, τη χρήση και τη σημασία των τροφών.
Το γράψιμό του είχε τρομακτική οικονομία και χωνεμένη γνώση. Αν και έκανε πλήθος αναφορές σε σοβαρές πηγές, είχε πάντα απλότητα και γάργαρη ροή, ευγένεια και κύρος -ήταν πραγματικά απόλαυση να τον διαβάζεις. Τα τελευταία 15 χρόνια της ζωής του τα πέρασε στην Αίγινα, ζώντας μια ήσυχη μοναχική ζωή, σε ένα σπίτι με κήπο, κοντά στη φύση.
