ΣΤΗΛΕΣ

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

Β. Βαμβακάς

Αντιεμβολιασμός: Το νεορατσιστικό έγκλημα

Η υγειονομική προστασία ενός παιδιού δεν επαφίεται πια μόνο στην επιστημονική έρευνα αλλά και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα καχυποψίας που υπάρχει για οποιονδήποτε σύγχρονο θεσμό, της επιστήμης συμπεριλαμβανομένης.

Αντιεμβολιασμός: Το νεορατσιστικό έγκλημα Facebook Twitter
Είναι επείγον τόσο το ελληνικό κράτος όσο και η ελληνική Δικαιοσύνη να κατανοήσουν σε βάθος το αντιεμβολιαστικό φαινόμενο και να χαράξουν εκείνες τις πολιτικές που θα το αναχαιτίσουν πριν θρηνήσουμε (κι άλλα πολλά) θύματα.
Βασίλης Βαμβακάς
Βασίλης Βαμβακάς
4

Μια ενδιαφέρουσα είδηση πέρασε πριν από λίγες βδομάδες στα ψιλά των μέσων ενημέρωσης: «Σε μια σημαντική και πρωτότυπη απόφαση προχώρησε η ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία υποχρεώνει μητέρα και πατέρα να συναποφασίζουν για την υγειονομική περίθαλψη του παιδιού τους, καθώς η πρώτη δεν προχώρησε στον εμβολιασμό του στα δύο πρώτα χρόνια της ζωής του».


Διαβάζοντας τις λεπτομέρειες του ρεπορτάζ και την ίδια τη δικαστική απόφαση, γίνεται σαφές ότι η μητέρα, που, κατά τα άλλα, σύμφωνα με το δικαστήριο, «έχει μέχρι σήμερα ανταποκριθεί με επάρκεια στα καθήκοντά της απέναντι στο ανήλικο τέκνο της, το οποίο φροντίζει με αγάπη και αφοσίωση, συμβάλλοντας θετικά στην ψυχική και πνευματική του ανάπτυξη», ανήκει στο περιβόητο αντιεμβολιαστικό κίνημα. Το εντυπωσιακό με τη δικαστική απόφαση είναι ότι προσπαθεί με κάποιον τρόπο να συνετίσει την «καλή» μητέρα, δίνοντας λόγο και στον πατέρα (ο οποίος, προφανώς, είναι υπέρ του εμβολιασμού) όσον αφορά την υγεία του παιδιού, αλλά την ίδια ώρα δεν της στερεί τίποτα, ούτε της επιβάλλει κάποια συγκεκριμένη απόφαση, ώστε να την πείσει να αλλάξει στάση.


Η είδηση αυτή δείχνει με πολύ κατατοπιστικό τρόπο αφανείς διαφορές και συγκρούσεις εντός της ελληνικής οικογένειας που έχουν προκύψει ως αποτέλεσμα τόσο της εποχής του «ρίσκου» όσο και της διαδικτυακής παραπληροφόρησης. Ταυτόχρονα, δείχνει τη μεγάλη αδυναμία της ελληνικής πολιτείας να τις αντιμετωπίσει.

Το αντιεμβολιαστικό κίνημα είναι ο σύγχρονος αριστοκρατικός ρατσισμός όσων πιστεύουν ότι μπορούν να διατηρήσουν την υγεία των παιδιών τους μακριά από την εμπορευματοποίηση της ιατρικής και τις φαρμακευτικές δολοπλοκίες, όσων αναπτύσσουν μια κοινωνική, πολιτισμική και εν τέλει πολιτική ταυτότητα αντισυμβατικότητας.


Οι δυνατότητες που δίνει η επιστημονική εξέλιξη αλλά και η «εκλαΐκευση» της γνώσης, κυρίως μέσα από διαδικτυακές πηγές, στα άτομα και στα μέλη της οικογένειας για να αναλάβουν την ευθύνη σημαντικών αποφάσεων αποτελεί συχνότερα ένα τεράστιο πρόβλημα (ένα διαρκές ρίσκο) και όχι ένα ασφαλές δεδομένο. Η υγειονομική προστασία και φροντίδα ενός παιδιού δεν επαφίεται πια μόνο στην κατοχυρωμένη επιστημονική έρευνα και εμπειρία αλλά και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα καχυποψίας που υπάρχει για οποιονδήποτε σύγχρονο θεσμό, της επιστήμης συμπεριλαμβανομένης. Η αγάπη στο παιδί επιβεβαιώνεται συχνά όχι από την τήρηση ιατρικών (και άλλων εκπαιδευτικών και κοινωνικών) κανόνων αλλά από μια υπερπροστατευτική φροντίδα που έρχεται να βάλει το αγαπημένο τέκνο σε μια ασπίδα αμόλυντης καθαρότητας από ενδεχόμενες πολιτικές, οικονομικές και επιστημονικές πρακτικές διαφθοράς. Έναν εικονικό θάλαμο αποστείρωσης που καθιστά το παιδί εν αγνοία του αντικοινωνικό άτομο.

Ο αντιεμβολιασμός αποτελεί ένα σύγχρονο ρατσιστικό κίνημα που έρχεται να προστατέψει κάποια παιδιά σε σχέση με κάποια άλλα που θα υποστούν τη «βαρβαρότητα» του εμβολιασμού, τα οποία όμως, ευρισκόμενα δίπλα στα «αμόλυντα» παιδιά, θα τους προσφέρουν τζάμπα υπηρεσίες υγειονομικής προστασίας. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα είναι ο σύγχρονος αριστοκρατικός ρατσισμός όσων πιστεύουν ότι μπορούν να διατηρήσουν την υγεία των παιδιών τους μακριά από την εμπορευματοποίηση της ιατρικής και τις φαρμακευτικές δολοπλοκίες, όσων αναπτύσσουν μια κοινωνική, πολιτισμική και εν τέλει πολιτική ταυτότητα αντισυμβατικότητας. Δεν μιλάμε για πιστούς μιας θεωρίας συνωμοσίας με χαμηλό πολιτισμικό κεφάλαιο, αλλά μάλλον για ακριβώς το αντίθετο· για συνωμοσιολόγους που έρχονται με διάφορους τρόπους να αναδείξουν μια κρυμμένη γνώση, μια «ανώτερη» αλήθεια, ξένη προς τους κοινούς θνητούς.

Γι' αυτόν τον λόγο, η κάπως μεσοβέζικη απόφαση του ελληνικού δικαστηρίου προξενεί εντύπωση, όχι μόνο γιατί δεν αντιμετωπίζει ρητά τη γονική και κοινωνική ανευθυνότητα της μητέρας αλλά και επειδή το δικαιακό μας σύστημα δείχνει να μην έχει αντιληφθεί ακόμη αρκούντως ότι ο αντιεμβολιασμός είναι μια ρατσιστική στάση που επιτίθεται στην ίδια την ανθρώπινη ζωή (μέσα από την επανεμφάνιση ξεχασμένων ασθενειών που επιφέρουν μέχρι και θανάτους), με άλλα λόγια ότι πρόκειται για εγκληματική στάση. Δηλαδή, φαίνεται ότι βρισκόμαστε πολύ μακριά απ' ό,τι συμβαίνει σε άλλες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, όπου επιβάλλεται ποινή φυλάκισης στις μητέρες που αρνούνται να εμβολιάσουν τα παιδιά τους κατόπιν εντολής του δικαστηρίου.


Δεν απέχουμε, άλλωστε, και τόσο πολύ από εκείνη την περίοδο που το υπουργείο Υγείας, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., έδινε τη δυνατότητα επιλογής στις οικογένειες των παιδιών για το αν θα τα πάνε εμβολιασμένα στο σχολείο... Η βιο-εξουσία (εδώ ο εμβολιασμός) που έρχεται να ελέγξει πράγματι το κοινωνικό σώμα προς πιο υγιείς και παραγωγικούς τρόπους διαβίωσης δεν εγκαλείται για πιθανές αυθαιρεσίες ή λάθη αλλά για συλλήβδην διαφθορά και κανονικοποιητικό ολοκληρωτισμό. Η κριτική στη βιο-εξουσία, αυτό που κάποτε στη φουκοϊκή κληρονομιά αποτελούσε μια σημαντική παράμετρο κατανόησης των σύγχρονων όρων διακυβέρνησης που είναι προσανατολισμένες στη ζωή των ατόμων και των πληθυσμών, μετατράπηκε σε ένα αδιανόητο ζήτημα επίδειξης αντισυστημικής καθαρότητας, σε έναν ύμνο στον θάνατο.


Είναι επείγον τόσο το ελληνικό κράτος όσο και η ελληνική Δικαιοσύνη να κατανοήσουν σε βάθος το αντιεμβολιαστικό φαινόμενο και να χαράξουν εκείνες τις πολιτικές που θα το αναχαιτίσουν πριν θρηνήσουμε (κι άλλα πολλά) θύματα. Οι «μανούλες» κάθε κοινωνικής τάξης και γένους, όσο κι αν αγαπούν τα παιδιά τους, δεν ξέρουν καλύτερα από την έγκριτη ιατρική επιστήμη τι είναι καλό για την υγεία τους. Είναι ώρα να γίνει κατανοητό ότι η υπερπροστατευτική αυθαιρεσία τους βάζει την κοινωνία σε κίνδυνο.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Στήλες

Tags

4

ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η μηνιγγίτιδα Β δεν υποχωρεί την άνοιξη, σε αντίθεση με τις κλασικές χειμερινές λοιμώξεις

Υγεία & Σώμα / Η μηνιγγίτιδα Β δεν υποχωρεί την άνοιξη, σε αντίθεση με τις κλασικές χειμερινές λοιμώξεις

Η ασθένεια-φόβητρο των γονιών παραμένει σε έξαρση την άνοιξη και οι γιατροί συστήνουν τον προληπτικό εμβολιασμό των βρεφών, των παιδιών και των εφήβων, ώστε να μην κινδυνέψει καμία ανθρώπινη ζωή σε μεγάλη πόλη, νησί ή ορεινό χωριό. Μάλιστα, πριν από λίγες ημέρες καταγράφηκε ένα ακόμα κρούσμα μηνιγγίτιδας στη χώρα μας, αυξάνοντας την ανησυχία των γονιών
ΑΛΕΞΙΑ ΣΒΩΛΟΥ

ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΙ ΤΩΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε
3 σχόλια
βλαχάκι (το)
βλαχάκι (το)
«Δεν το αποφάσισα μόνη μου. Γιατροί μού το συνέστησαν. Μου είπαν “δεν θα σου πούμε τι θα κάνεις, αλλά διάβασε αυτά και αποφάσισε”. Οταν θες να κάνεις το καλύτερο για το παιδί σου, ακούς τη γνώμη των ειδικών». Δεν είναι εύκολο για τη Σοφία Φατούρου να μιλάει γι’ αυτό το θέμα. Φέρει βαρέως το γεγονός ότι πριν από λίγα χρόνια είχε πάρει την απόφαση να μην εμβολιάσει τα παιδιά της, εισακούοντας τις πρώτες αντιεμβολιαστικές φωνές που αρθρώνονταν στην Ελλάδα. https://www.kathimerini.gr/929721/article/ygeia/ygeia-epikairothta/antiemvoliastiko-kinhma-koita3a-ta-paidia-moy-kai-eniwsa-egklhmatias______________________MMR vaccine and autismClaims of a link between the MMR vaccine and autism have been extensively investigated and found to be false. The link was first suggested in the early 1990s and came to public notice largely as a result of the 1998 Lancet MMR autism fraud, characterised as "perhaps the most damaging medical hoax of the last 100 years". The fraudulent research paper authored by Andrew Wakefield and published in The Lancet claimed to link the vaccine to colitis and autism spectrum disorders. The paper was retracted in 2010[2] but is still cited by anti-vaccinationists.+Lancet MMR autism fraudhttps://en.wikipedia.org/wiki/Lancet_MMR_autism_fraud______________________...αλλά και για για το έτερο τριπλό/πολυδύναμο εμβόλιο διφθερίτιδας, κοκκύτου, τετάνου (DPT) Controversy in the 1970s-1980s[edit]During the 1970s and 1980s, a controversy erupted related to the question of whether the whole-cell pertussis component caused permanent brain injury in rare cases, called pertussis vaccine encephalopathy. Despite this allegation, doctors recommended the vaccine due to the overwhelming public health benefit, because the claimed rate was very low (one case per 310,000 immunizations, or about 50 cases out of the 15 million immunizations each year in the United States), and the risk of death from the disease was high (pertussis killed thousands of Americans each year before the vaccine was introduced).[24] No studies showed a causal connection, and later studies showed no connection of any type between the DPT vaccine and permanent brain injury. The alleged vaccine-induced brain damage proved to be an unrelated condition, infantile epilepsy.[25] In 1990, the Journal of the American Medical Association called the connection a "myth" and "nonsense".[26] However, negative publicity and fear-mongering caused the immunization rate to fall in several countries, including the UK, Sweden, and Japan. A dramatic increase in the incidence of pertussis followed(...)+Diphtheria, Tetanus, and Pertussis ControversyIn the mid-1970s, an international controversy over the safety of DTP immunization occurred in Europe, Asia, Australia, and North America. In Europe, the opposition was in response to a report from the Great Ormond Street Hospital for Sick Children in London, detailing that 36 children suffered neurologic conditions after DTP immunization. Television documentaries, newspaper reports, and the advocacy group The Association of Parents of Vaccine Damaged Children (APVDC) garnered support and interest in the potential risks and consequences of DTP.The Joint Commission on Vaccination and Immunization (JCVI) – an independent advisory committee in the UK – confirmed the safety of the DTP vaccination in response to decreased vaccination rates and three major pertussis epidemics. Dissenting opinions by medical professionals and an outspoken physician and vaccine opponent Gordon Stewart provided more public confusion and debate about the safety of vaccines. The JCVI finally launched the National Childhood Encephalopathy Study (NCES), which identified every child between 2 and 36 months hospitalized in the UK for neurological illness and determined whether or not DTP immunization was associated with increased risk. The results of the study indicated that the risk was very low, and this data lent support to a national pro-vaccine campaign, and denial of recognition and compensation to the APVDC when the courts determined they lacked evidence to link the DTP immunization to harm.In the United States, the controversy began when the media began reporting on the alleged risks of DTP. A 1982 documentary, DPT: Vaccine Roulette, described alleged adverse reactions to the vaccine while minimizing the benefits. In 1991, a book called A Shot in the Dark discussed potential risks. Parents formed victim advocacy groups, but the American Academy of Pediatrics (AAP), the CDC, and other advocacy groups had a stronger counter response than in the UK. Although the controversy brought on lawsuits against vaccine manufacturers, increased vaccine prices, and the halting of some DTP production, the overall controversy affected immunization rates less than in the UK._______________...δεν φταίνε μόνο οι "μανούλες", θαρρώ.Πολλά φταίνε.
konstas
konstas
Δεν αναφέρεται σε τι αφορά η απόφαση, αλλά προφανώς πρόκειται για περίπτωση διαζευγμένους ζευγαριού, με παιδί που την επιμέλεια του έχει η μητέρα και ο πατέρας ζήτησε κάτι. Το τι ακριβώς δεν το γνωρίζουμε ιδίως αν πρόκειται για απόφαση ασφαλιστικών. Εν πάση περιπτώσει δεν κάνουν όλων των ειδών οι αποφάσεις τα πάντα. Δεν μπορεί μια ανάλογη απόφαση να υποχρεώσει την μητέρα να εμβολιαζει το παιδί της και δεν γνωρίζουμε καν αν ο πατέρας ζήτησε ο ίδιος την αποκλειστική επιμέλεια ή το οποίο αίτημα του είχε να κάνει ειδικά με το ζήτημα των εμβολίων.Μόνο λύση είναι να προβλέπονται ποινικές κυρώσεις (και να εφαρμόζονται) για όσους αφήνουν τα παιδιά τους ανεμβολιαστα.
pane
τα ίδια επιχειρήματα θα μπορούσαν να σταθούν και για τα βιολογικά προϊόντα. Μην παρεξηγηθώ, έχω κάνει όλα τα εμβόλια και είμαι της κλασικής ιατρικής. Το πρόβλημα βρίσκεται αλλού, μια άλλη απόφαση του δικαστηρίου θα έδινε την επιμέλεια στον πατέρα. Μήπως εκείνος δεν ήθελε κάτι τέτοιο; Ωραίες οι ειρωνείες για τις μανούλες αλλά οι πατερούληδες τι κάνουν;
Γράφων
Με τσιτάτα και μάντρα από κλειστά εκτροφεία καρμποναρισμενων απόψεων δεν γίνεται σπουδαία δουλειά...Όταν βγουν έξω από τα κλειστά προστατευτικά περιβάλλοντά τους δεν έχουν την οικουμενικότητα που προσδοκούσαν οι δημιουργοί των.