Προς το τέλος της ζωής του, όταν η μνήμη του είχε εξασθενήσει, ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες πάλευε να τελειώσει ένα μυθιστόρημα για τη μυστική σεξουαλική ζωή μιας παντρεμένης μεσήλικης γυναίκας. Έγραψε τουλάχιστον πέντε εκδοχές, άλλαζε το κείμενο και έκοβε προτάσεις, υπαγόρευε σημειώσεις στον βοηθό του. Τελικά, τα παράτησε και πήρε μια οριστική απόφαση.
«Μου είπε ευθέως ότι το μυθιστόρημα έπρεπε να καταστραφεί», λέει ο Γκονζάλο Γκαρσία Μπάρκα, ο μικρότερος γιος του συγγραφέα στους ΝΥΤ.
Όταν ο Μάρκες πέθανε το 2014, πολλά προσχέδια, σημειώσεις και θραύσματα από κεφάλαια του μυθιστορήματος κρύβονταν στα αρχεία του στο Harry Ransom Center στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν. Η ιστορία των 769 σελίδων έμεινε εκεί, αδιάβαστη και ξεχασμένη – μέχρι που οι γιοι του αποφάσισαν να αψηφήσουν τις επιθυμίες του πατέρα τους.
Μια δεκαετία μετά τον θάνατό του, το τελευταίο του μυθιστόρημα με τίτλο «Μέχρι τον Αύγουστο» θα εκδοθεί αυτόν τον μήνα, με παγκόσμια κυκλοφορία σε σχεδόν 30 χώρες.
Η αφήγηση επικεντρώνεται σε μια γυναίκα που ονομάζεται Ana Magdalena Bach, η οποία ταξιδεύει σε ένα νησί της Καραϊβικής κάθε Αύγουστο για να επισκεφτεί τον τάφο της μητέρας της. Σε αυτά τα προσκυνήματα, νιώθει για λίγο απελευθερωμένη από τον άντρα και την οικογένειά της και βρίσκει κάθε φορά έναν νέο εραστή.
Το μυθιστόρημα του λογοτεχνικού γίγαντα και νομπελίστα πιθανότατα θα εγείρει ερωτήματα σχετικά με το πώς τα λογοτεχνικά κληροδοτήματα και οι εκδότες θα πρέπει να «συμπεριφέρονται» στις μεταθανάτιες εκδόσεις που έρχονται σε αντίθεση με τις οδηγίες ενός συγγραφέα.
Η ιστορία της λογοτεχνίας είναι γεμάτη παραδείγματα διάσημων έργων που δεν θα υπήρχαν αν οι εκτελεστές των επιθυμιών και οι κληρονόμοι τους δεν είχαν αγνοήσει τη βούληση των συγγραφέων.
Στο νεκροκρέβατό του, ο ποιητής Βιργίλιος ζήτησε να καταστραφεί το χειρόγραφο του επικού ποιήματός του «Η Αινειάδα», σύμφωνα με την κλασική παράδοση. Όταν ο Φραντς Κάφκα ήταν βαριά άρρωστος από φυματίωση, έδωσε εντολή στον φίλο του, Μαξ Μπροντ, να κάψει όλη του τη δουλειά. Ο Μπροντ τον «πρόδωσε», παραδίδοντάς μας αριστουργήματα όπως η «Δίκη» και ο «Πύργος».
Ο Βλαντιμίρ Ναμπόκοφ ζήτησε από την οικογένειά του να καταστρέψει το τελευταίο του μυθιστόρημα, «The Original of Laura», αλλά πάνω από 30 χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα ο γιος του κυκλοφόρησε το ημιτελές κείμενο.
Παραμένουν ανοιχτά τα ερωτήματα για τις προθέσεις του ίδιου του συγγραφέα αλλά και για το πόσο ολοκληρωμένο είναι το έργο. Περιστασιακά, ιδρύματα και κληρονόμοι έχουν κατηγορηθεί ότι αμαυρώνουν την κληρονομιά ενός συγγραφέα με την κυκλοφορία κατώτερων ή ημιτελών έργων προκειμένου να αποσπάσουν και την τελευταία ρανίδα κέρδους από την πνευματικής τους ιδιοκτησία και τα οφέλη από ονόματα που ισοδυναμούν με εμπορικό σήμα.
Το «Μέχρι τον Αύγουστο» θα κυκλοφορήσει στις 12 Μαρτίου και η αγγλική του έκδοση είναι μόλις 107 σελίδες. Οι κληρονόμοι του Μάρκες υποστηρίζουν ότι το βιβλίο αποτελεί μια πολύτιμη προσθήκη στο έργο του επειδή αποκαλύπτει μια νέα πλευρά του, με μια γυναίκα πρωταγωνίστρια που μετά από σχεδόν 30 χρόνια γάμου αρχίζει να αναζητά την ελευθερία και την αυτοεκπλήρωση μέσω παράνομων ερωτικών σχέσεων.
Ωστόσο, υπάρχει και ο αντίλογος και ο φόβος ότι αυτή η έκδοση θα είναι μια υποσημείωση στη μεγάλη λογοτεχνική κληρονομιά του. Το βιβλίο δεν θα πωλείται ως χειρόγραφο ή ως ημιτελές έργο, αλλά ως το τελευταίο μυθιστόρημα του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες.
Το 2012 ο συγγραφέας δεν μπορούσε πλέον να αναγνωρίσει ούτε τους στενούς φίλους και την οικογένειά του και δυσκολευόταν να συνεχίσει μια συζήτηση. Όταν έπαιρνε ένα από τα βιβλία του και το διάβαζε, δεν μπορούσε να αναγνωρίσει ότι ήταν δικό του. Όντας σε αυτή την κατάσταση, άρχισε να αμφιβάλλει για την ποιότητα του μυθιστορήματός του. «Ο Γκάμπο έχασε την ικανότητα να κρίνει το βιβλίο», λέει ο μεγαλύτερος από τους δύο γιους του. «Δεν ήταν πλέον καν σε θέση να παρακολουθήσει την πλοκή».
Διαβάζοντας ξανά το «Μέχρι τον Αύγουστο» χρόνια μετά τον θάνατό του, οι γιοι του ένιωσαν ότι ο Μάρκες μπορεί να έκρινε πολύ σκληρά τον εαυτό του. Αναγνωρίζουν ότι το βιβλίο δεν συγκαταλέγεται στα αριστουργήματα του πατέρα τους και φοβούνται ότι κάποιοι μπορεί να κρίνουν την έκδοσή του ως μια κυνική προσπάθεια να κερδίσουν περισσότερα χρήματα από την κληρονομιά του.
Ο Μάρκες κάποια στιγμή ένιωσε ότι το μυθιστόρημα άξιζε να εκδοθεί. Το 1999 διάβασε αποσπάσματα κατά τη διάρκεια μιας δημόσιας εμφάνισης που έκανε μαζί με τον μυθιστοριογράφο Ζοζέ Σαραμάγκου στη Μαδρίτη. Αποσπάσματα δημοσιεύτηκαν αργότερα στην κορυφαία εφημερίδα της Ισπανίας, «El País», και στο «The New Yorker». Άφησε το έργο στην άκρη για να ολοκληρώσει τα απομνημονεύματά του και το μυθιστόρημα «Οι δύστυχες πουτάνες της ζωής μου» («Memories of My Melancholy Whores»). Άρχισε να το δουλεύει το 2003 και έναν χρόνο αργότερα έστειλε το χειρόγραφο στην ατζέντισσά του, Carmen Balcells, που το 2010 ζήτησε από τον Κριστομπάλ Πέρα, με τον οποίο είχε συνεργαστεί ο Μάρκες στα απομνημονεύματά του, να τον βοηθήσει να το τελειώσει.
Ο Μάρκες ήταν πολύ προσεκτικός με τα έργα του που βρίσκονταν σε εξέλιξη, αλλά λίγους μήνες αργότερα επέτρεψε στον Πέρα να διαβάσει μερικά κεφάλαια από το μυθιστόρημα. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, με τη μνήμη του να παραπαίει, ο συγγραφέας αγωνιζόταν να κατανοήσει την αφήγηση, αλλά συνέχισε να γράφει σημειώσεις στο περιθώριο του χειρογράφου.
Όταν ο Πέρα τον προέτρεψε να εκδώσει το βιβλίο, ο Μάρκες ήταν κατηγορηματικά αντίθετος. «Είπε, σε αυτό το σημείο της ζωής μου, δεν χρειάζεται να δημοσιεύσω τίποτα άλλο», θυμάται ο Πέρα.
Όταν οι γιοι του αποφάσισαν να εκδώσουν το βιβλίο, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα παζλ. Ο Μάρκες είχε αφήσει τουλάχιστον πέντε εκδοχές σε διάφορα στάδια ολοκλήρωσης. Όμως είχε δώσει μια ιδέα για το ποιο προτιμούσε. «Ένας από τους φακέλους που κράτησε είχε γραμμένη τη φράση "Gran OK final" στο μπροστινό μέρος του», λέει ο γιος του.
Ο Πέρα ανέλαβε να επεξεργαστεί το μυθιστόρημα, λαμβάνοντας υπόψη του διάφορες σημειώσεις και αλλαγές που ήθελε να κάνει ο συγγραφέας και προσπάθησε να διορθώσει ασυνέπειες και αντιφάσεις, όπως η ηλικία της ηρωίδας.
Όσο για την τύχη οποιωνδήποτε άλλων αδημοσίευτων έργων του Μάρκες, οι γιοι του λένε ότι «δεν υπάρχει τίποτα άλλο στο συρτάρι». Σε όλη του τη ζωή, ο Μάρκες κατέστρεφε τακτικά παλαιότερες εκδόσεις δημοσιευμένων βιβλίων και ημιτελών χειρογράφων επειδή δεν ήθελε να εξεταστούν αργότερα.
Οι γιοι του υποστηρίζουν πως όταν δημοσιευτεί το «Μέχρι τον Αύγουστο» θα έχουμε «όλο το έργο του Γκάμπο δημοσιευμένο».
Με πληροφορίες από New York Times