Το Ινστιτούτο Walter και Eliza Hall και το Κέντρο Ερευνών για τη Νόσο του Πάρκινσον στην Αυστραλία έκαναν μια «δυνητικά σωτήρια» ανακάλυψη για την νόσο του Πάρκινσον.
Η Επιστήμη έχει εξοικειωθεί εδώ και δεκαετίες με την πρωτεΐνη PINK1 και την άμεση σύνδεσή της με την ταχύτερα αναπτυσσόμενη νευροεκφυλιστική πάθηση στον κόσμο. Μέχρι σήμερα όμως, κανείς δεν είχε δει πώς μοιάζει η ανθρώπινη PINK1 και πώς αυτή προσκολλάται στην επιφάνεια των κατεστραμμένων μιτοχονδρίων στο εσωτερικό των κυττάρων ή πώς ενεργοποιείται.
Με τη νέα έρευνα, αποκαλύφθηκε ο μηχανισμός, με τον οποίο ενεργοποιείται η μετάλλαξη, ανοίγοντας τον δρόμο για μια πολλά υποσχόμενη ανάπτυξη αποτελεσματικών θεραπευτικών παρεμβάσεων για την επιβράδυνση της εξέλιξης του Πάρκινσον. Στην έκθεση των αποτελεσμάτων, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Science» εξηγείται το πρώτο σημαντικό βήμα.
Η νόσος του Πάρκινσον μπορεί να πάρει χρόνια, μερικές φορές δεκαετίες μέχρι να διαγνωστεί. Συχνά συνδέεται με συμπτώματα, όλπως τρέμουλο ή την παρουσία γνωστικών διαταραχών, προβλημάτων ομιλίας, ρύθμισης της θερμοκρασίας του σώματος και προβλημάτων όρασης. Προς το παρόν δεν υπάρχει θεραπεία, αν και τα φάρμακα, η φυσιοθεραπεία και η χειρουργική επέμβαση βοηθούν στη διαχείριση των παραπάνω.
«Πρόκειται για ένα σημαντικό ορόσημο»
Εκ των κυριότερων χαρακτηριστικών της νόσου, είναι ο θάνατος των εγκεφαλικών κυττάρων. Κάθε λεπτό, περίπου 50 εκατομμύρια κύτταρα πεθαίνουν και αντικαθίστανται στο ανθρώπινο σώμα. Σε αντίθεση όμως, με τα άλλα κύτταρα του σώματος, τα εγκεφαλικά κύτταρα, όταν πεθαίνουν, ο ρυθμός αντικατάστασής τους είναι εξαιρετικά χαμηλός.
Όταν τα μιτοχόνδρια καταστρέφονται, σταματούν να παράγουν ενέργεια και εκκρίνουν τοξίνες στο κύτταρο. Σε έναν υγιή οργανισμό, τα κατεστραμμένα κύτταρα αποβάλλονται μέσω μιας διαδικασίας που ονομάζεται μιτοφαγία.
Στην περίπτωση των ασθενών με Πάρκινσον και μετάλλαξη της PINK1, η διαδικασία μιτοφαγίας σταματά να λειτουργεί σωστά και οι τοξίνες συσσωρεύονται στο κύτταρο, το οποίο τελικά πεθαίνει. Έτσι, τα κύτταρα του εγκεφάλου χρειάζονται πολλή ενέργεια και είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένα σε αυτή τη δυσλειτουργία.
«Πρόκειται για ένα σημαντικό ορόσημο στην έρευνα σχετικά με τη νόσο του Πάρκινσον. Είναι απίστευτο να βλέπουμε επιτέλους την PINK1 και να καταλαβαίνουμε πώς συνδέεται με τα μιτοχόνδρια», δήλωσε ο καθηγητής Ντέιβιντ Κομάντερ επικεφαλής και συν-συγγραφέας της μελέτης.
Ο ίδιος επισήμανε, ότι: «Η δομή της μας αποκαλύπτει πολλούς νέους τρόπους με τους οποίους μπορούμε να ενεργοποιήσουμε την PINK1, κάτι που θα αλλάξει τη ζωή των ανθρώπων με Πάρκινσον».
Ο μηχανισμός της PINK1
Με τη σειρά της, η Δρ. Συλβί Καλεγκάρι που επίσης ηγήθηκε της μελέτης, δήλωσε ότι η PINK1 λειτουργεί σε τέσσερα διακριτά στάδια, με τα δύο πρώτα στάδια να μην έχουν παρατηρηθεί στο παρελθόν.
Η PINK1 αντιλαμβάνεται τη μιτοχονδριακή βλάβη και προσκολλάται στα κατεστραμμένα μιτοχόνδρια. Μόλις προσκολληθεί, συνδέεται με μια πρωτεΐνη που ονομάζεται Parkin, έτσι ώστε τα κατεστραμμένα μιτοχόνδρια να μπορούν να ανακυκλωθούν. «Αυτή είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε την ανθρώπινη PINK1 να προσκολλάται στην επιφάνεια κατεστραμμένων μιτοχονδρίων και αποκάλυψε μια αξιοσημείωτη σειρά πρωτεϊνών που δρουν ως σημείο πρόσδεσης. Είδαμε επίσης, για πρώτη φορά, πώς οι μεταλλάξεις που υπάρχουν σε άτομα με νόσο του Πάρκινσον επηρεάζουν την ανθρώπινη PINK1», τόνισε η Καλεγκάρι.
Το ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθεί η PINK1 για πιθανές φαρμακευτικές θεραπείες έχει διατυπωθεί εδώ και καιρό, αλλά δεν έχει ακόμη επιτευχθεί, επειδή η δομή της και ο τρόπος με τον οποίο προσκολλάται στα κατεστραμμένα μιτοχόνδρια ήταν άγνωστα.
Τώρα, η ερευνητική ομάδα ελπίζει να καταφύγει στη χρήση της για να βρει ένα φάρμακο για την επιβράδυνση ή τη διακοπή της νόσου του Πάρκινσον σε άτομα με μετάλλαξη του PINK1.
Ερευνητές του Ηνωμένου Βασιλείου πιστεύουν επίσης ότι η ανακάλυψη θα μπορούσε να οδηγήσει σε καλύτερο σχεδιασμό φαρμάκων. Νευρολόγος σχολιάζει:
«Πρόκειται για ένα κρίσιμο βήμα προς την κατανόηση του αντίκτυπου του PINK1 στη νόσο του Πάρκινσον. Οι παρατηρήσεις αυτές ελπίζουμε να δημιουργήσουν νέες ευκαιρίες για την ανάπτυξη στρατηγικών για την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου του Πάρκινσον. Η ισχυρή κατανόηση αυτών των πτυχών θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντική ευκαιρία για την επιτάχυνση της ανακάλυψης φαρμάκων για τη νόσο του Πάρκινσον».
Με πληροφορίες από Independent
