☛ Για το έντεχνο τραγούδι, το πρώτο εργαστήριο για το πάντρεμα των δύο εθνικισμών, του συντηρητικού και του προοδευτικού, έγραψε ο Νικόλας Σεβαστάκης στο άρθρο του «Τα ρακόμελα και οι αγχόνες».
«Το έντεχνο είναι το χειρότερο είδος της νεοελληνικής μουσικής. Στάζει απόρριψη, μιζέρια και κατάθλιψη» έγραψε, μάλλον αφοριστικά, ο boxer. «Η ελληνική μουσική ποτέ δεν έβγαζε τόση θλίψη, με εξαίρεση τα σπαρακτικά τραγούδια της Βάνου το '60, που δεν συγκρίνονται με τις καταθλιπτικές αηδίες που κυκλοφορούν στις μέρες μας. Στο παρελθόν, ακόμα και τραγούδια που είχαν ως θέμα τους π.χ. έναν χωρισμό ή μια ερωτική διαφωνία μπορούσαν να είναι χαρούμενα. Μοσχολιού, Βογιατζής, Δούκισσα, Κόκοτας, Ξαρχάκος, Μαρκόπουλος, Μούτσης, τραγουδιστές και συνθέτες έγραφαν και ερμήνευαν μικρά αριστουργήματα, βγάζοντας χαρά και αισιοδοξία με χαρούμενους ρυθμούς και ερμηνείες. Το έντεχνο εφευρέθηκε για να αντισταθμίσει τις ξενόφερτες μαστουρωμένες ροκ μπαλάντες του '70 και του '80. Τραγούδια που δεν μπορούσε να δεχτεί το πολυπληθές αριστερίζον και "αντιστασιακό" κοινό της Μεταπολίτευσης, το οποίο απέρριπτε ό,τι ερχόταν από τη Δύση. Αυτά, λοιπόν, τα τραγούδια έπρεπε να τραγουδηθούν από συγκεκριμένους καλλιτέχνες, που είχαν ίδια ιδεολογία και ίδιες πεποιθήσεις. Αλλά οι εποχές αλλάζουν. Το έντεχνο και όσοι το υπηρετούν σε λίγα χρόνια θα είναι ένα θλιβερό παρελθόν».
☛ Μαθητικά «μαργαριτάρια» που έγραψαν ιστορία συνέλεξε ο Γιάννης Πανταζόπουλος την περασμένη εβδομάδα, και μια δασκάλα, η Mitsi, πρόσθεσε τα δικά της:
«Από δικούς μου μαθητές δημοτικού, αυτά που μου έχουν μείνει εδώ και χρόνια είναι τα εξής: "Ο ευρωπαϊκός διαφωτισμός ήταν ένα χωριό στην Ευρώπη που δεν είχε φώτα και του βάλανε./ Μέσα στη σπηλιά έχει κρύο. Το κρύο κρυώνει, κάθεται στα τοιχώματα και δημιουργεί σταλακτίτες και σταλαγμίτες". Αλλά το καλύτερο όλων είναι το εξής, και ειλικρινά δεν το βγάζω από το μυαλό μου: "Την 25η Μαρτίου γιορτάζουμε το "όχι" που είπε ο Ντούτσε στους Γερμανούς. Τα παλικάρια μας πολεμούσαν στα βουνά και τα εμψύχωνε η Σοφία Βέμπο. Αρχηγός του κράτους ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου"».
☛ «Γιατί χάθηκαν τ' αστέρια από τον ουρανό της Aθήνας;» αναρωτήθηκε ο M. Hulot και ζήτησε πληροφορίες από επιστήμονες και ειδικούς.
Η maxmara σχολίασε: «Πολύ καλό άρθρο για ένα πολύ σημαντικό ζήτημα. Υποθέτω, βέβαια, ότι όποια προσπάθεια και να κάνεις για να το εξηγήσεις σε κάποιον μονομπλόκ "υπεύθυνο" του κράτους είναι χαμένη υπόθεση. Ή στον μέσο Έλληνα». «Αξίζει, όμως, πραγματικά τον κόπο να το εξηγήσεις» απάντησε ο/η και όμως γυρίζει: «Ορισμένες έννοιες τις προσέγγισα για πρώτη φορά με αυτό το άρθρο και υποθέτω ότι θα είμαστε πολλοί σ' αυτή την κατηγορία».
☛ Ο Τάκης Γρηγορίου της Greenpeace εξήγησε με απλό τρόπο στον Δημήτρη Κυριαζή τι συμβαίνει με τις ΗΠΑ και το κλίμα.
«Τώρα ξύπνησαν εκεί στον ΟΗΕ;» σχολίασε ο Maggellan. «Δηλαδή, τόσες δεκαετίες γιατί δεν έριχναν, ας πούμε, οι αυτοκινητοβιομηχανίες το βάρος της έρευνας στα ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, ώστε σήμερα να κοστίζουν όσο αυτά που κινούνται με βενζίνη/πετρέλαιο και να έχουν την ίδια αυτονομία σε χιλιόμετρα; Γιατί δεν έκαναν κάτι ώστε η θέρμανση τον χειμώνα να βασίζεται σε φθηνό ρεύμα και να μη χρειάζεται πετρέλαιο; Ξαφνικά, τους έπιασε ο πόνος για τον πλανήτη, ενώ τόσα χρόνια άφηναν τους "κελεμπίες" να θησαυρίζουν και τις εκάστοτε οικιακές οικονομίες να ματώνουν!».
Από την άλλη, ο/η ΕΛΠΟ τόνισε: «Δεν περιμέναμε από τον Τραμπ να έχει γνώσεις και ευαισθησία για το περιβάλλον. Ο άνθρωπος είναι κάτι σαν μπακάλης –με την έννοια της μικρής περιοχής δραστηριοποίησης και των μικρών προβλημάτων– που θέλησε να ηγηθεί μιας καθετοποιημένης πολυεθνικής».
