☛ O διευθυντής Ερευνών του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων Kωνσταντίνος Φίλης έδωσε συνέντευξη στον Γιάννη Πανταζόπουλο και ανέλυσε την κατάσταση που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στο Αιγαίο, τους κινδύνους που ελλοχεύουν λόγω του μεγαλοϊδεατισμού της Άγκυρας αλλά και τα βαθύτερα κίνητρα του Ερντογάν. Ο Vassilis21 σχολίασε σχετικά: «Ο Ερντογάν έχει ανοίξει πολλά μέτωπα και κάποια στιγμή αυτά θα γυρίσουν μπούμερανγκ. Ένα ζήτημα είναι πόσο ακόμα θα τον ανέχεται το ΝΑΤΟ. Αν θιγούν τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ, μπορούμε να φανταστούμε την τύχη του. Το άλλο ζήτημα είναι πόσο ακόμα θα κρατήσει η λυκοσυμμαχία με τη Ρωσία. Σε μια δύσκολη κατάσταση, ο Πούτιν απλώς θα τον αφήσει να τραβάει μόνος του κουπί».
☛ O σεφ Θοδωρής Παπανικολάου αφηγήθηκε τη ζωή του στον Μ.Ηulot, ενώ δεν δίστασε να μιλήσει για τον κόσμο της ελληνικής εστίασης, κάνοντας λόγο για παντελή έλλειψη γαστρονομικής παιδείας. «Πόσο βαθιά αισιόδοξο μου φαίνεται το ότι, παρόλο που καταλαβαίνει και αντιμετωπίζει όλον αυτό τον παραλογισμό και τη δυσλειτουργία, εξακολουθεί να προσπαθεί! Πολύ χαίρομαι που υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι γύρω μας που καταφέρνουν να κάνουν αυτό που θέλουν σ' αυτήν τη σχιζοφρενική κατάσταση που ζούμε. Και δεν χρυσώνουν το χάπι» έγραψε ο/η clippers, με τον/την Irigoni να συμφωνεί: «Ωραία συνέντευξη. Όλα έχουν ειπωθεί από τον κ. Παπανικολάου, ακριβώς όπως είναι στην πραγματικότητα. Μπράβο του!».
☛ Στη στήλη της περασμένης εβδομάδας ο Νικόλας Σεβαστάκης ασχολήθηκε με την περίπτωση του Γάλλου αστυνομικού Αρνό Μπελτράμ, ο οποίος θυσιάστηκε βάζοντας τον εαυτό του στη θέση των ομήρων ενός τζιχαντιστή. Η Φρίντα του Τιετέ άφησε το δικό της σχόλιο: «Όταν η Γαλλία, μέσα σε έναν θερινό μήνα, κατέστρεψε ολοκληρωτικά τη Λιβύη ως κράτος και σχεδόν επτά χρόνια μετά αλωνίζουν οι διάφορες πολεμικές ομάδες, ενώ οι πένητες των παράκτιων περιοχών άφησαν την αλιεία και ολόκληρα χωριά μετατράπηκαν σε διακινητές Υποσαχάριων για να επιβιώσουν, δεν είδα Γάλλο να διαμαρτύρεται. Εξού και δεν έχω πατήσει το πόδι μου στη χώρα από τότε. Διαμαρτύρονταν πολλοί για τα δικαιώματα των γυναικών και αλλά τέτοια ηχηρά, ενώ συνεχίζουν τους ιμπεριαλιστικούς τους πολέμους. Η βία γεννά βία. Πράγματι, ηρωικό είναι να αντιστέκεται κανείς στην επιθετική πολιτική της χώρας του. Οι Γάλλοι έχουν αποτύχει συλλήβδην σε αυτό, παρόλο το μπλα μπλα της γαλλικής φιλοσοφίας περί ισότητας και ελευθερίας, προερχόμενο από τη γαλλική κοινωνία, που δεν βγάζει "κιχ" για τους συνεχιζόμενους πολέμους της».
☛ O Ανδρέας Λουκάκος θυμήθηκε τα τετράποδα πλάσματα που τον συντρόφευσαν σε διάφορα στάδια της ζωής του, συγκινώντας πολλούς αναγνώστες. Ο/η ms12 ταυτίστηκε με το συγκεκριμένο θέμα και έγραψε: «Ακόμη ένα πολύ όμορφο άρθρο. Η καρδιά είναι η πιο μεγάλη χώρα, χωράει πολλούς ανθρώπους, πολλά γατιά, πολλά σκυλιά (αυτό για όσους πιστεύουν πως τίθεται κάποιο δίλημμα). Ζούμε αποκομμένοι από την πραγματική μας φύση, γι' αυτό η επαφή και η επικοινωνία με τα ζώα μάς κάνει χαρούμενους και καλύτερους ανθρώπους. Ο σκύλος όμως είναι πολύ παράξενο πλάσμα. Δεν είναι τυχαίο που όλοι οι λαοί της Γης έχουν μύθους και θρύλους για τη φιλία του ανθρώπου και του σκύλου».
☛ Η Μελίνα Τανάγρη παραχώρησε μια βαθιά εξομολογητική συνέντευξη στον Αντώνη Μποσκοΐτη και ο αναγνώστης Άρης Κωνσταντινίδης φάνηκε να την απολαμβάνει:«Τέτοια πλάσματα σαν τη "Μελίνα απ' το μέλι" ομορφαίνουν την ελληνική μουσική με την ευαισθησία και τη γλυκύτητά τους. Μακάρι να συνεχίσει το ταξίδι αυτό για πολλά πολλά χρόνια ακόμα».
☛ Ο Αλέξανδρος Διακοσάββας πιστεύει ότι βρήκε τον νικητή της επερχόμενης Eurovision στο πρόσωπο της Netta Barzilai από το Ισραήλ και εξήγησε γιατί μέσα από 5 λόγους. Ο/η GameofDrones εξέφρασε τη διαφωνία του: «Πολύ... "υστερικό" και all over the place, για μένα. Η οπτικοποίησή του νομίζω ότι το βλάπτει. Αν το άκουγα μόνο, θα ήταν άλλο ένα catchy, trashy one-hit wonder και θα μου "κόλλαγε" στο μυαλό, αλλά το βίντεο, με τόσες μούτες και υπερβολή, με κούρασε. Επίσης, πολύ κακάρισμα πέφτει, ok, we got it, the guy is a chicken. Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω την τάση που υπάρχει, όταν θέλουμε να προβάλλουμε κάτι ως πιο εναλλακτικό και "γροθιά" στα τυποποιημένα πρότυπα ομορφιάς και καλλιτεχνίας, να παρουσιάζουμε ακαλαισθησία και νευρόσπαστη υπερβολή».
Με τη σειρά του ο/η Χαρμίδης έγραψε τα εξής: «Καταρχάς, η Eurovision δεν είναι ούτε camp ούτε "ένοχη απόλαυση". Είναι διαγωνισμός τραγουδιού. Γι' αυτό και νίκησε η Πορτογαλία πέρσι, η Ουκρανία πρόπερσι κ.λπ. Το κατά πόσο μπορεί να κερδίσει ένα τραγούδι (και προσωπικά συμφωνώ ότι η ισραηλινή είναι μια πολύ καλή και μουσικά ενδιαφέρουσα πρόταση) μπορούμε να το καταλάβουμε μόνο όταν αρχίσουν τα live. Ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για ξεκάθαρη νίκη δύο μήνες πριν. Πέρσι π.χ. η ιταλική συμμετοχή είχε μαζέψει όλο το buzz, ήταν μακράν πρώτη στα στοιχήματα, είχε συγκεντρώσει εκατομμύρια περισσότερα views απ' ό,τι το Ισραήλ φέτος κ.λπ. Όμως επί σκηνής και συγκριτικά με τις άλλες συμμετοχές κρίνονται όλα. Παρεμπιπτόντως, η Κοντσίτα δεν είχε κανένα προβάδισμα από νωρίς. Η Αρμενία ήταν πρώτη στα στοιχήματα μήνες πριν από τον διαγωνισμό και η Αυστρία ήταν γύρω στην 9η-10η θέση. Ρεύμα νίκης απέκτησε μόνο όταν εμφανίστηκε ζωντανά στον ημιτελικό».
σχόλια