- Βρίσκεται κοντά στους σταθμούς μετρό Αττικής και Σεπολίων. Ένας λόφος με μουριές, ελιές, κυπαρίσσια, πεύκα κρύβει τον πετρόχτιστο ναό του Αγίου Αιμιλιανού. Τα φιδίσια, λιθόχτιστα σκαλοπάτια οδηγούν στην κορυφή του λόφου, όπου μοιάζουν με φάντασμα τα σκουριασμένα χαλάσματα μιας παιδικής χαράς.
- Η αστική γειτονιά ομορφαίνει με χαρακτηριστικής αρχιτεκτονικής μονοκατοικίες, χτισμένες πριν απ’ το ‘40. Όποιος με επισκέπτεται, μαγεύεται και κάνει βόλτες στην περιοχή, που δεν είναι γνωστή κι ας βρίσκεται μόλις είκοσι λεπτά απ’ το Σύνταγμα. Οι γείτονες, παλιοί, βέροι Αθηναίοι αλλά και νέοι, με ενδιαφέροντα κι ανοιχτό μυαλό, αστοί, άλλοι βιοπαλαιστές, καλλιτέχνες, και πολλοί μετανάστες, οικογενειάρχες και νοικοκυρεμένοι.
- Όταν βγάζω βόλτα τη σκύλα μας, την Τζίνα, επιβεβαιώνω πόσο φιλόζωη γειτονιά είμαστε. Έχουμε ακτιβιστική αλληλεγγύη. Διώξαμε κεραίες κινητής τηλεφωνίας, αποτρέψαμε τη δημιουργία παράνομου δημοτικού παρκινγκ και τώρα θα συναινέσουμε στο να μην κοπεί κανενός το ρεύμα. Πέντε λεπτά απ’ τον Λόφο Σκουζέ βρίσκεται ο κατάφυτος Λόφος των Αξιωματικών ή Κολωνού, με το ιστορικό καφενείο του Καπράλου και το πετρόχτιστο θέατρο, όπου πραγματοποιούνται θερινά φεστιβάλ.
- Κάποια δειλινά, χαζεύω ένα ζευγάρι Ινδών στην ταράτσα της απέναντι πολυκατοικίας. Εκείνη, ντυμένη με ροζ σάρι, κι εκείνος μ’ ένα πιστολάκι ανάβει φωτιά στη μικρή ψησταριά. Πίσω τους δύει ο ήλιος.
- Στο μπαλκόνι μου ονειρεύομαι, κοιτώντας τον ορίζοντα πίσω απ’ τις κορυφογραμμές του Υμηττού και της Πάρνηθας. Γυρίζω απ’ τις βασανισμένες χώρες της νότιας Ασίας και της Αφρικής, απ’ το Πέραμα ή απ’ το εμπόλεμο Σύνταγμα, όπου καλύπτω ρεπορτάζ, και γεμίζω κουράγιο, αγαλλίαση και ταυτόχρονα καμάρι που είμαι Ελληνίδα, ατενίζοντας τον ασύλληπτα όμορφο Παρθενώνα.
- Βρίσκω παστά και βότκες στα ρουμάνικα και βουλγάρικα μαγαζιά, γάλα καρύδας, μπαχάρια και νουντλ στα πακιστανικά, ολόφρεσκο ψαράκι στα ιχθυοπωλεία της πλατείας Αγίου Μελετίου, φέτα, όσπρια, ρέγκα, στα μπακάλικα της ίδιας πλατείας και βιολογικά στον Βιόσπορο της γωνίας Ευαλκίδου με Βορείου Ηπείρου Καταπληκτικός ο κορνιζάς Γιάννης Χριστοδουλάκης στην Αγίας Σοφίας 161, ενώ περίφημα είναι τα κρασιά που φτιάχνει η φαμίλια Σιαμούρη σε Θήβα και Κεφαλλονιά και βρίσκω στην κάβα τους (Δράμας 100).
- Απέναντι απ’ τον σταθμό του μετρό Αττική, στην οδό Ευαλκίδου, ο τζέντλεμαν φαρμακοποιός, κύριος Μπάμπης, φτιάχνει μαγικά λάδια για μασάζ και παρέχει επιλεγμένες καλέντουλες, πρόπολες και ομοιοπαθητικά.
- Γέννημα-θρέμμα της περιοχής, ο γείτονάς μου, κ. Ανδρέας Ζώρζος, μου μιλάει για τον συμμαθητή του Κώστα Γαβρά, που μεγάλωσε εδώ, τον συγγραφέα Ανδρέα Φραγκιά, για τον Νίκο Γούναρη, που αντηχούσε η φωνή του απ’ το κέντρο διασκέδασης του λόφου μέχρι τον Άγιο Παντελεήμονα και για τα Δεκεμβριανά, κατά τη διάρκεια των οποίων οι Εγγλέζοι πυροβολητές άφησαν σημάδια και νεκρούς σε πολλά σπίτια.
σχόλια