Για πολλές δεκαετίες το κέντρο της Αθήνας αποτελούσε το πρότυπο που θα ακολουθούσε η υπόλοιπη χώρα, κυρίως από την πλευρά του εξευρωπαϊσμού της. Έτσι, εκείνες τις δεκαετίες πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο στη γειτονιά μου χτίστηκαν και οι πρώτες πολυκατοικίες της εποχής ανάμεσα σε υπέροχα νεοκλασικά αλλά και παλιά αρχοντικά που τα ερείπιά τους θυμίζουν ακόμα το ένδοξό παρελθόν τους.
- Μέχρι και Γάλλοι αρχιτέκτονες επιστρατεύτηκαν για να δανείσουν κάτι απ’ την παριζιάνικη αίγλη στην πλατεία Κυριακού, μετέπειτα Βικτωρίας. Φυσικά, όλοι οι μεγάλοι αρχιτέκτονες της εποχής έβαλαν την τέχνη τους κι έτσι έχουμε κάποια κτίρια ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού κάλους. Μεταξύ αυτών και ο μεγάλος Πικιώνης, που έχτισε μία και μοναδική πολυκατοικία στην περιοχή μου, επί της οδού Χέυδεν. Συχνά-πυκνά, φοιτητές του Πολυτεχνείου έρχονται για να τη φωτογραφίσουν και να τη μελετήσουν.
- Εννοείται πως όπως κάθε πλατεία που σέβεται τον εαυτό της έτσι και η Βικτώρια έχει το άγαλμά της, που αντιστέκεται στα γκράφιτι και τις κουτσουλιές των περιστεριών, των οποίων ο πληθυσμός έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια.
Αγανακτισμένος κάτοικος έχει κρεμάσει ταμπέλα, εκεί όπου ουρούσαν περαστικοί, με αποτέλεσμα να μυρίζει όλος ο δρόμος: «Παιδιά, μην ποτίζετε άλλο τον τοίχο, ό,τι φύτρωσε, φύτρωσε»
- Εγώ μεγάλωσα στον Βύρωνα, μια συνοικία που αγαπώ πολύ, και μάλιστα σε χρυσές εποχές, με ανθρώπινες συνθήκες, ησυχία και με την έννοια της γειτονιάς σε όλο της το μεγαλείο. Στη Βικτώρια ήρθα γιατί αγαπώ το κέντρο – εξάλλου η δουλειά μου απαιτεί πολλές μετακινήσεις κατά τη διάρκεια της μέρας κι έτσι ένα σπίτι στο κέντρο σημαίνει για μένα οικονομία χρόνου.
- Εννοείται πως το βασικό χαρακτηριστικό της γειτονιάς μου είναι η πολυφυλετικότητα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια πολλοί εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και τις επιχειρήσεις τους. Άλλοι πούλησαν, άλλοι νοίκιασαν, κι έτσι υπάρχει μια αριθμητική υπεροχή, κυρίως των επιχειρήσεων που εξυπηρετούν μετανάστες κυρίως.
- Όταν πρωτοήρθα στη γειτονιά, υπήρχε αυτό το υπέροχο πάρκο, το Πεδίον του Άρεως, όπου έκανα βόλτες τον γιο μου, ποδήλατο τα καλοκαίρια και, φυσικά, έπινα ουζάκι στα περίφημα ουζερί της Μπούσγου. Μετά την περίφραξη του πάρκου και την αναβάθμισή του, περίμενα πως θα γινόταν το στέκι μας. Έπεσα έξω. Το πάρκο βιώνει την πλήρη εγκατάλειψη, την εξαθλίωση θα έλεγα, και είναι κρίμα ένας τέτοιος «πνεύμονας» στο κέντρο της πόλης να αφήνεται να ρημάζει.
- Συνήθως δεν επιλέγω τη γειτονιά μου για να βγω, αν και ομολογώ πως η πλατεία έχει πολλά καφέ. Υπάρχει, μάλιστα, ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον που συγκεντρώνει πολλούς φίλους και γνωστούς, το Café des poetes, πάνω στην πλατεία, στη γωνία, υπάρχει ένα εξαιρετικό εστιατόριο, που όποτε μπορούμε το επισκεπτόμαστε, ο Κρούσκας, με σπιτικό φαγητό. Επίσης, τον τελευταίο χρόνο ανακάλυψα στη γειτονιά ένα πολύ ωραίο εστιατόριο, κλασικό, της δεκαετίας του ’70, την Αρχόντισσα, στην οδό Κοδριγκτώνος. Το έχουν πάρει δύο νέα παιδιά που μαγειρεύουν καταπληκτικά. Είχαμε και μια καταπληκτική κάβα, ενημερωμένη, με καλές τιμές και πολύ εξυπηρετική, με ευγενέστατο κόσμο, τον Καζάκο, που μετακόμισε στην Πατησίων, λίγο πιο ψηλά, δίπλα στον Κωτσόβολο. Έχουμε και εξαιρετικό βιβλιοπωλείο, το Έλλης, με χαρακτήρα και προσωπική εξυπηρέτηση, που θυμίζει τα παλιά καλά βιβλιοχαρτοπωλεία της γειτονιάς. Ενημερωμένος φούρνος στην Αριστοτέλους ο Βίνκλερ, με υποκατάστημα στη Χέυδεν, ψωμιά όλων των ειδών και κουλούρια εξαιρετικά. Στην πλατεία είναι και το μανάβικο του Γιάννη, με πολύ φρέσκα και εγγυημένα προϊόντα – εννοείται πως ψωνίζω από κει.
- Στην 3ης Σεπτεμβρίου υπάρχουν δύο μαγαζιά που αγαπώ. Το ένα είναι ο Άρκευθος, με ό,τι μπαχαρικό μπορείς να φανταστείς, τσάγια, αφεψήματα και υγιεινά, συσκευασμένα τρόφιμα, που τον έχουν δυο γλυκύτατα αδέρφια από την Πόλη, ο Φίλιππος και ο Γιώργος – εξαιρετικό στέκι φίλων για κουβέντα και αγορές. Το άλλο είναι δίπλα ακριβώς, η κάβα του Ηλία, με όλα τα κρασιά σε πλαστικό μπουκάλι και ονομασία προέλευσης, εννοείται πολύ φθηνότερα από τα εμφιαλωμένα και με πολύ μεγάλη ποικιλία ξηρών καρπών. Α, ακριβώς απέναντι είναι το καλύτερο κομμωτήριο, ο Τσαρδούλιας, φίλος πολλά χρόνια, αλλά και στη Χέυδεν, εδώ και τουλάχιστον 35 χρόνια η εξαιρετική Νατάσσα, με πελατεία σταθερή όλον αυτό τον καιρό. Επίσης, επί της 3ης Σεπτεμβρίου, τώρα έχουμε το παραδοσιακό πολιτικό ζαχαροπλαστείο, το Πετέκ, με σπεσιαλιτέ σοκολατόπιτα και πολλές πολίτικες λιχουδιές.
- Στολίδι της περιοχής μου, το μόλις ξαναχτισμένο από την αρχή 2ο Γυμνάσιο. Είναι ένα ιστορικό γυμνάσιο που τελείωσαν, μεταξύ άλλων, ο Αγγελόπουλος και ο Λευτέρης ο Παπαδόπουλος. Είναι ένα από τα ωραιότερα σχολεία της Αττικής και εδώ και δέκα μέρες που άνοιξε έχει αναβαθμίσει τη γειτονιά μας.
- Δίπλα μου υπήρχε ένα καλλυντικάδικο, απ’ όπου ψώνιζα σαπούνια σαμπουάν και πολλά άλλα. Ένα πρωί με βλέπει ένας κυριούλης, γύρω στα εβδομήντα, καλοσυντηρημένος και παρφουμαρισμένος. Μου λέει: «Είστε αυτός, ο αυτός μωρέ, αυτός ο ηθοποιός, ο τέτοιος, μπράβο! Καλά, πολύ μ’ αρέσετε. Ξέρετε, εγώ εργάζομαι στη ρεσεψιόν εδώ, σε ένα σπίτι στη Φυλής. Ήρθα να πάρω τα καλλυντικά των κοριτσιών, που σας παρακολουθούν. Μια κι είστε γείτονας, δεν έρχεστε να πιούμε έναν καφέ, να σας κεράσουμε και μια επίσκεψη;»
- Αγανακτισμένος κάτοικος έχει κρεμάσει ταμπέλα, εκεί όπου ουρούσαν περαστικοί, με αποτέλεσμα να μυρίζει όλος ο δρόμος: «Παιδιά, μην ποτίζετε άλλο τον τοίχο, ό,τι φύτρωσε, φύτρωσε».
- Πριν από χρόνια μου την έπεσαν για το κινητό και τη γλίτωσα στο τσακ. Είχα και τον σκύλο μου μαζί, αλλά τους κοίταζε σαν χαζός. Με γλιτώσανε ένας γείτονας κι ένας περαστικός. Δυστυχώς, οι γείτονες λιγοστεύουν...
- Η υποβάθμιση και η εγκατάλειψη της γειτονιάς μου είναι κοινό μυστικό και θα πρέπει να δοθούν κίνητρα στον κόσμο, ιδιαίτερα στους νέους, για να επιστρέψουν στη γειτονιά, κι έτσι να ξαναζήσει. Εννοώ οικονομικά κίνητρα σε νέα ζευγάρια, σε νέους επαγγελματίες, με φτηνά ενοίκια, για να ξαναγίνει η περιοχή αυτό που υπήρξε κάποτε. Υπάρχουν λύσεις και δεν νομίζω πως θα είναι κανείς ευτυχισμένος αν καταλήξει η γειτονιά γκέτο. Να δοθούν κίνητρα ώστε να γυρίσουν οι επαγγελματίες, γιατροί, δικηγόροι, ελεύθεροι επαγγελματίες. Δεν γυρίζει πίσω το ρολόι, αλλά τέλος πάντων θα έκανα ό,τι μπορούσα για να γυρίσω το χρόνο σε πιο αθώες εποχές, τότε που η πλατεία είχε κούνιες και τραμπάλες.
- Στη γειτονιά μου πιστεύω ότι ταιριάζει το «Οδός Αριστοτέλους» του Λευτέρη Παπαδόπουλου αλλά και το «Σπίτι Παλιό» με τη Μοσχολιού.
Info: Ο Στέλιος Μάινας θα συμμετάσχει στην παράσταση που ετοιμάζει ο Σταμάτης Φασουλής στηριγμένη στο βιβλίο «Νίκη» του Χρήστου Χωμενίδη, μαζί με τους Φιλαρέτη Κομνηνού, Αλέξανδρο Λογοθέτη, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Μάξιμο Μουμούρη κ.ά.
