Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει...

Ποιος ζει, ποιος πεθαίνει... Facebook Twitter
0

Όχι μόνο δεν ξεθωριάζει το τριπ της «αποκάλυψης» που άρχισε να εξαπλώνεται ως... πανδημία στα τέλη του περασμένου αιώνα, αλλά ενισχύεται με γεωμετρική πρόοδο από την 11η Σεπτεμβρίου και μετά. Τελευταίο σύμπτωμα, όλη η ιστορία με το έτος 2012, το οποίο θα αποτελέσει το τέλος του πάρτι για το ανθρώπινο είδος, σύμφωνα με το ημερολόγιο των Μάγια. Όλη η σχετική παραφιλολογία συντηρείται από διάφορους παράγοντες εντελώς άσχετους μεταξύ τους (από τους New Age σαλταρισμένους στην Αμερική μέχρι το δυσοίωνο μέχρι θανάτου Πρόεδρο του Ιράν Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, ο οποίος πιστεύει πως η επερχόμενη άφιξη του δωδέκατου ιμάμη θα οδηγήσει στο τέλος του κόσμου και το οριστικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών με τους άπιστους), με κοινό παρανομαστή την καύλα της Αποκάλυψης. Αλλά δεν είναι μόνο οι τρελαμένοι και οι κατά συρροή μισάνθρωποι που την «ακούνε» με την ιδέα του θεαματικού Τέλους. Όλοι το έχουμε κολλήσει λίγο πολύ το μικρόβιο. Είναι σαν να μας έχει γίνει απολύτως οικεία η ιδέα ότι δεν υπάρχει μέλλον, τα έχουμε γαμήσει όλα, η φύση εκδικείται κ.λπ., κ.λπ. Και τώρα που υπάρχει και «ρεαλιστικός» λόγος διέγερσης των πιο φοβικών και υποχόνδριων ενστίκτων -μιλάμε βέβαια για τη νέα γρίπη που αναμένεται να πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις τον ερχόμενο χειμώνα- η αίσθηση συλλογικής ανασφάλειας και αδυναμίας έχει διεισδύσει ακόμα και στους πιο ψύχραιμους και κυνικούς κύκλους. Είναι κι αυτή η λέξη - πανδημία (η πρώτη επίσημη εδώ και 41 χρόνια), η οποία ασκεί ένα ισοπεδωτικό εφέ: κινδυνεύουν οι πάντες! Και δεν μπορείς να κάνεις και τίποτα στην πραγματικότητα. Τι προφυλάξεις και οδηγίες; Μη φτύνεις τον κόσμο; Μη γλείφεις πόμολα;

Προς το παρόν παρακολουθούμε το τρέιλερ του θρίλερ -ραντεβού το Σεπτέμβρη για την ταινία!- την ώρα που γίνονται δοκιμαστικές προβολές στο νότιο ημισφαίριο, εκεί όπου τώρα είναι χειμώνας και οι άνθρωποι περιφέρονται ως πειραματόζωα του ιού. Στο μεταξύ, στο βόρειο ημισφαίριο και σε χώρες όπως η Βρετανία, εκεί όπου υπάρχουν ακόμα οι παλιές καδραρισμένες επιγραφές που λένε «coughs and sneezes spread diseases» στα σχολεία και τις δημόσιες υπηρεσίες και δεν υπάρχει περίπτωση να φταρνιστείς δημόσια χωρίς να κληθούν δυνάμεις της αντιτρομοκρατικής, οι άνθρωποι κάνουν τον τελευταίο καιρό «πάρτι γρίπης», στα οποία επίτιμοι προσκεκλημένοι είναι οι φορείς του ιού με σκοπό να κολλήσουν και τους υπόλοιπους τώρα για να έχουν ανοσία το χειμώνα. Τι κι αν οι αρμόδιοι ωρύονται ότι δεν είναι καθόλου καλή ιδέα να εξαπλώνεται ο ιός έστω και «προληπτικά»... Οι άνθρωποι είναι πάντα πρόθυμοι να παρακάμψουν τους επίσημους φορείς, εφόσον μπορούν να κόψουν δρόμο με κάποιον τρόπο, ασχέτως πού θα τους βγάλει. Μπροστά στον πανικό πάνε περίπατο και η επιστήμη και η κοινή λογική και όλα. Άντε να εμπιστευτείς, εξάλλου, τους καθ' ύλην αρμόδιους, όταν συχνά το «επιστημονικό/ιατρικό» είναι το πιο αστείο κομμάτι της ειδησιογραφίας των media, με τα σχετικά πορίσματα να αλλάζουν καθημερινά (π.χ. «σύμφωνα με τελευταίες επιστημονικές έρευνες η ηρωίνη κάνει καλό στους ρευματισμούς»).

Δεν είναι λίγοι επίσης αυτοί οι εκπρόσωποι της ευρύτερης κοινότητας της «αντιπαγκοσμιοποίησης», οι οποίοι θεωρούν ότι όλη αυτή η υστερία λειτουργεί ως αντιπερισπασμός στα πραγματικά προβλήματα του πλανήτη, που χάνονται στην ομίχλη του φόβου, της ανασφάλειας και του πανικού. Υπό το φόβο μιας πανδημίας όπου θα πέφτουμε ο ένας μετά τον άλλον σαν τις μύγες, ξεχνάμε την παγκόσμια κρίση, την πείνα, την ανεργία, την κατάλυση των πολιτικών δικαιωμάτων, τον εκφυλισμό του κράτους πρόνοιας (οι μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της κυβέρνησης Καλντερόν την Πρωτομαγιά στο Μεξικό ματαιώθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες). Ξεχνάμε, επίσης, ότι πάνω από 500.000 το χρόνο πεθαίνουν στον κόσμο έτσι κι αλλιώς από την «απλή» γρίπη. Έχουν τα δίκια τους κι αυτοί, αλλά λησμονούν με τη σειρά τους την ακατανίκητη ροπή των ανθρώπων στο μεταφυσικό άγχος και τη μοιρολατρία: ο κόσμος σαδομαχίζεται με τα σενάρια μαζικής καταστροφής αλλά και με την ιδέα ενός Μεγάλου Κακού που επιτέλους θα ενώσει το ανθρώπινο είδος (κάτι σαν Σταρ Τρεκ φαντασίωση). Αν, πάντως, η πανδημία όντως αποδειχθεί πραγματικά απειλητική και ανεξέλεγκτη, θα χρειαστεί για πρώτη φορά ίσως μια άνευ όρων διεθνής συνεργασία σε κάθε επίπεδο. Αυτό θα είναι μια πολύ σημαντική πρόκληση, αν και θα ήταν σίγουρα πιο συναρπαστικό αν χρειαζόταν να ενωθεί η παγκόσμια κοινότητα απέναντι σε μια εξωγήινη απειλή αντί για την «γρίπη των χοίρων».

Shortcut
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αναζητώντας το μυστικό του Γιάννη Πετρίδη

Δ. Πολιτάκης / Αναζητώντας το μυστικό του Γιάννη Πετρίδη

Στις 29 Μαρτίου συμπληρώθηκαν σαράντα έξι χρόνια από την πρώτη εκπομπή του ανθρώπου που μας έμαθε να ακούμε μουσική, όμως, παρά την οικειότητα, το κύρος και τη γνώση που εκπέμπει ακόμα η φωνή του από τα ερτζιανά, ο ίδιος παραμένει σε μεγάλο βαθμό ένα μυστήριο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
200 χρόνια «κρυφό σχολειό»

Δ. Πολιτάκης / 200 χρόνια «κρυφό σχολειό»

Πέρα από τις εθιμοτυπικές τελετουργίες της αρμόδιας επιτροπής, ο εορτασμός των 200 χρόνων από το ’21 θα μπορούσε να γίνει αφορμή για μια βαθύτερη αντίληψη των συναρπαστικών γεγονότων εκείνης της εποχής από αυτή που μας χάρισε το σχολείο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Δημήτρης Πολιτάκης / Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Πηγαίνοντας μετά από καιρό σε σπίτι φίλων, είδα στην εξώπορτα το αγγελτήριο θανάτου της ηθοποιού Μιράντας Κουνελάκη που έμενε στην ίδια πολυκατοικία και για χρόνια «επέβλεπε» στοργικά και διακριτικά τις νεανικές μας τρέλες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
H περίπτωση του Άκη Πάνου, που ακόμα μας στοιχειώνει

Δημήτρης Πολιτάκης / H περίπτωση του Άκη Πάνου, που ακόμα μας στοιχειώνει

Ούτε το έργο ενός δημιουργού μπορεί εύκολα να διαγραφεί ούτε όμως και η σύνδεσή του με τις όποιες αποτρόπαιες πράξεις. Μένει εκεί, σαν ανεξίτηλη κηλίδα που διαβρώνει και συρρικνώνει το σέβας, το δέος, την εκτίμηση, την απόλαυση. Αυτό είναι το τίμημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Βρίσκοντας καταφύγιο στη μοιρολατρία και στα εποχικά μαγαζιά

Δημήτρης Πολιτάκης / Βρίσκοντας καταφύγιο στη μοιρολατρία και στα εποχικά μαγαζιά

Έχει ανάγκη ο κόσμος να περιβληθεί στην απομόνωσή του από ένα γιορτινό σκηνικό, από μια λαμπερή ψευδαίσθηση, ξορκίζοντας μια χρονιά που έγινε η προσωποποίηση όλων των δεινών που έχουν πέσει στο κεφάλι μας, όχι μόνο της πανδημίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η πανδημία και η λαχτάρα μας να «σώσουμε τα Χριστούγεννα»

Δημήτρης Πολιτάκης / Η πανδημία και η λαχτάρα μας να «σώσουμε τα Χριστούγεννα»

Ας είμαστε προετοιμασμένοι για σεμνές, ταπεινές, υπερβατικές γιορτές, όπως θα έπρεπε δηλαδή πάντα να είναι, αν πιστέψουμε όλες αυτές τις χριστουγεννιάτικες ταινίες που βλέπουμε μια ζωή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Απόδραση από την Αθήνα

Δημήτρης Πολιτάκης / Απόδραση από την Αθήνα

Παίζει ξανά δυνατά ως σενάριο ή ως όραμα μέσα στην πανδημία η οριστική φυγή από τη μητρόπολη και η μετεγκατάσταση σε κάποια ιδανική γωνιά της επαρχίας με άμεση πρόσβαση σε φύση, βουνά, ακρογιαλιές, δειλινά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ