Σονέτα του θέρους

Σονέτα του θέρους Facebook Twitter
0
Για τον κατά συρροήπληγωμένο καψούρη:

«Το πλοίο σ' ορίζει,η νύχτα και το κύμα / κι εγώ σαν θα ξυπνήσωτο πρωί / θα 'ναι χωρίς κατεύθυνση τοβήμα / και δίχως προορισμό θα 'ναι ηζωή».
(Ασημάκης Πανσέληνος,Ταξίδι)

Για τον πραγματιστή:
«Tοβαθύ νερό που κυλάει πέρα στη θάλασσα/ δεν έχει ανάγκη ούτε εσένα ούτε εμένα».
(ELO, OneSummer Dream)

Γι' αυτόν που δεν τουκάθονται οι προορισμοί με τίποτα:
«Kάνεένα ταξίδι, έλα να με βρεις στον ήλιο /αλλά όχι στ' αλήθεια/ γιατί παιδιά δενπερνάω καλά / το καλοκαίρι εδώ λέειψέματα / στις τουριστικές πληροφορίεςμου είπαν ότι θα είναι τέλεια / τοκαλοκαίρι εδώ παιδιά.../ όλοι τους μουείπαν ψέματα».
(Grandaddy,Summer Here Kids)

Γι' αυτόν που τουκάθεται έτσι κι αλλιώς:
«Σπατάλησα όλο τοκαλοκαίρι μου / ο χρόνος κύλησε τόσοεύκολα / αλλά αν το καλοκαίρι μου χάθηκε/ πώς και νιώθω τόσο ελεύθερος;»
(Belleand Sebastian, A Summer Wasting)

Για τον νεορθόδοξοκρυφογκέι:
«Μια Παναγιά, μιαναγάπη μου έχω κλείσει / σ' ερημοκλήσιαλαργινό / κάθε βραδιά της καρδιάς τηνπόρτα ανοίγω / κοιτάζω λίγο και προσκυνώ»
(Μ. Χατζιδάκις - Ν.Γκάτσος, Μια Παναγιά)

Για τον νεο-σουρεάλhipster:
«Σάββατο βράδυΚυριακή πρωί από την πόρτα φαινόταν ηθάλασσα /
- ένα κομμάτι θάλασσας/ γαλάζιο - η σκάλα ανέβαινε ψηλά / κιονόμαζα θλιμμένα την καρδιά μου / κατάδιαστήματα κανονικά -ή μάλλον ακανόνιστα-Έκτωρ
αλογά Έκτωρ / ενώ Εκάβη-σ' αυτή την περίπτωση- ήτανε η μεγάλη/ η φοβερή σκιά του εγκεφάλου μου».

(Νίκος Εγγονόπουλος,Ύδρα)

Για τον αθεράπευτοευρωλιγούρη:
«Ας υποθέσουμε πωςείμαστε εκεί πέρα, / σε χώρες άγνωστεςτης Δύσης, του Βορρά, / ενώ πετούμε τοπαλτό μας στον αέρα, / οι ξένοι μαςβλέπουνε περίεργα, σοβαρά.
Για να μας δεχτεί κάποιαλαίδη τρυφερά, / έδιωξε τους υπηρέτεςτης ολημέρα».

(Κώστας Καρυωτάκης,Αισιοδοξία)

Για τον μοναχικό εστέτ:
«Ένα κάτι σ' ένααπομεσήμερο καλοκαιριού / Ένα βάθος -ένα μπλε - ένα άρωμα - / που υπερβαίνειτην έκσταση».
(ΈμιλιΝτίκινσον, ASomething in a Summer's Day)

Για τον μονίμως«φτιαγμένο»:
«Θα διασχίσουμε τηλάμψη του πάντοτε (δις) / θα διασχίσουμετις παλίρροιες του καλοκαιριού / κάθεκαλοκαιριού / κάθε καλοκαιριού».
(The Pixies,Velouria)

Για το καμάκι ΒορείωνΠροαστίων:
«Ο μπαμπάς σου είναιπλούσιος / κι η μαμά σου είναι όμορφη/Γι' αυτό ησύχασε μωρό μου, μην κλαις»
(G. Gershwin/D.B. Heyward,I. Gershwin,Summertime)

Για τον εξωτιστήτυχοδιώκτη:
«Όταν είναι καλοκαίριστο Σιάμ και το φεγγάρι γεμίζει ουράνιατόξα / Όταν είναι καλοκαίρι στο Σιάμ καιπερνάμε τόσες αλλαγές / Όταν είναικαλοκαίρι στο Σιάμ, τότε το μόνο πουξέρω είναι ότι πραγματικά είμαι».
(The Pogues,Summer inSiam)

Για τον φαλοκράτημεταλά:
«Δεν κάθομαι μετίποτε μέσα απόψε / Πάω να τσεκάρω τακορίτσια να δω τι λένε /
Ναι, γουστάρουν ότανεγώ και οι μάγκες / τις παίζουμε σαν να‘ναι παιχνίδια / τις κουρδίζουμε καιμετά τις διώχνουμε, ohyeah».
(VanHalen, The Girls of Summer)

Για τον ρομαντικόσκοταδόψυχο:
«Εκεί στην έρμηακρογιαλιά που σκα στο βράχο / παντοτινάβογγώντας τ' αγριεμένο κύμα / εκεί, σ'ένα άσπρο ασκηταριό θα 'θελα να 'χω /της αποδέλοιπης πικρής ζωής μου μνήμα».
(Λορέντζος Μαβίλης, ΜεΠανιά)

Για τον τοπικιστή(Cephallonia uberalles):
«Εσπέρα του γυαλούνα με τυλίξεις / η περίλυπη ψυχή μου σεπροσμένει / καθώς περνάς στην καθησύχασητων πάντων / και μες στων μυστικών σουτων αχράντων / τη λήθη, σαν τον ίσκιο πουδιαβαίνει / μ' όλους τους στοχασμούςσου να με πνίξει».
(Γιώργος Φτέρης,Κεφαλλονίτικη Εσπέρα)

Shortcut
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αναζητώντας το μυστικό του Γιάννη Πετρίδη

Δ. Πολιτάκης / Αναζητώντας το μυστικό του Γιάννη Πετρίδη

Στις 29 Μαρτίου συμπληρώθηκαν σαράντα έξι χρόνια από την πρώτη εκπομπή του ανθρώπου που μας έμαθε να ακούμε μουσική, όμως, παρά την οικειότητα, το κύρος και τη γνώση που εκπέμπει ακόμα η φωνή του από τα ερτζιανά, ο ίδιος παραμένει σε μεγάλο βαθμό ένα μυστήριο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
200 χρόνια «κρυφό σχολειό»

Δ. Πολιτάκης / 200 χρόνια «κρυφό σχολειό»

Πέρα από τις εθιμοτυπικές τελετουργίες της αρμόδιας επιτροπής, ο εορτασμός των 200 χρόνων από το ’21 θα μπορούσε να γίνει αφορμή για μια βαθύτερη αντίληψη των συναρπαστικών γεγονότων εκείνης της εποχής από αυτή που μας χάρισε το σχολείο.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Δημήτρης Πολιτάκης / Αποχαιρετισμός στην κυρία Μιράντα

Πηγαίνοντας μετά από καιρό σε σπίτι φίλων, είδα στην εξώπορτα το αγγελτήριο θανάτου της ηθοποιού Μιράντας Κουνελάκη που έμενε στην ίδια πολυκατοικία και για χρόνια «επέβλεπε» στοργικά και διακριτικά τις νεανικές μας τρέλες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
H περίπτωση του Άκη Πάνου, που ακόμα μας στοιχειώνει

Δημήτρης Πολιτάκης / H περίπτωση του Άκη Πάνου, που ακόμα μας στοιχειώνει

Ούτε το έργο ενός δημιουργού μπορεί εύκολα να διαγραφεί ούτε όμως και η σύνδεσή του με τις όποιες αποτρόπαιες πράξεις. Μένει εκεί, σαν ανεξίτηλη κηλίδα που διαβρώνει και συρρικνώνει το σέβας, το δέος, την εκτίμηση, την απόλαυση. Αυτό είναι το τίμημα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Βρίσκοντας καταφύγιο στη μοιρολατρία και στα εποχικά μαγαζιά

Δημήτρης Πολιτάκης / Βρίσκοντας καταφύγιο στη μοιρολατρία και στα εποχικά μαγαζιά

Έχει ανάγκη ο κόσμος να περιβληθεί στην απομόνωσή του από ένα γιορτινό σκηνικό, από μια λαμπερή ψευδαίσθηση, ξορκίζοντας μια χρονιά που έγινε η προσωποποίηση όλων των δεινών που έχουν πέσει στο κεφάλι μας, όχι μόνο της πανδημίας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η πανδημία και η λαχτάρα μας να «σώσουμε τα Χριστούγεννα»

Δημήτρης Πολιτάκης / Η πανδημία και η λαχτάρα μας να «σώσουμε τα Χριστούγεννα»

Ας είμαστε προετοιμασμένοι για σεμνές, ταπεινές, υπερβατικές γιορτές, όπως θα έπρεπε δηλαδή πάντα να είναι, αν πιστέψουμε όλες αυτές τις χριστουγεννιάτικες ταινίες που βλέπουμε μια ζωή.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Απόδραση από την Αθήνα

Δημήτρης Πολιτάκης / Απόδραση από την Αθήνα

Παίζει ξανά δυνατά ως σενάριο ή ως όραμα μέσα στην πανδημία η οριστική φυγή από τη μητρόπολη και η μετεγκατάσταση σε κάποια ιδανική γωνιά της επαρχίας με άμεση πρόσβαση σε φύση, βουνά, ακρογιαλιές, δειλινά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ