"Γιατί να τρέχω αργά ; Ξέρω ήδη να τρέχω αργά. Αυτό που θέλω, είναι να μάθω να τρέχω γρήγορα" (Emil Zátopek. Βλ., όπως και για τις περισσότερες πληροφορίες που δίνονται πιο κάτω, το σάιτ των εκδόσεων Volodalen).
Larry Snider (προπονητής του Jesse Owens) : "Τα κάνει όλα λάθος, αλλά κερδίζει !"
Helsinki, 1952. Ένα τρελό στοίχημα. Μετά τις κούρσες των 5000μ και 10.000μ που κέρδισε, θα έτρεχε πρώτη φορά σε Μαραθώνιο. Μία ώρα μετά την εκκίνηση, κι ενώ βρίσκεται μπροστά με τον κάτοχο του παγκοσμίου ρεκόρ, τον 'Αγγλο Jim Peters, ο Emil Zátopek τον ρωτάει αν ο ρυθμός είναι πολύ γρήγορος. Ο Peters του απαντάει πως όχι, πως πάνε πολύ αργά, και τότε ο Zátopek επιταχύνει και κερδίζει τον πρώτο του Μαραθώνιο μπροστά από έναν Αργεντινό.
Ολυμπιακοί αγώνες του Helsinki (1952). Δραματικό φινάλε στην κούρσα των 5.000μ που κερδίζει ο Emil Zátopek μπροστά από τον Γάλλο (γεννημένο στην Αλγερία) Alain Mimoun.
Μία μεγάλη φιλία του στίβου. Ο Emil Zátopek συγχαίρει τον Alain Mimoun. Η γενναιοδωρία του Emil Zátopek ήταν γνωστή. Είχε χαρίσει ένα από τα δικά του χρυσά μετάλλια στον Ron Clarke, έναν από τους πιο σπουδαίους αθλητές του στίβου τη δεκαετία του '60, που όμως δεν είχε κερδίσει ποτέ ολυμπιακό μετάλλιο.
"Οι σημερινοί αθλητές δεν είναι πια απλοί αθλητές. Είναι το επίκεντρο μιας ομάδας (γιατροί, επιστήμονες, προπονητές, μάνατζερ...). Το τρέξιμό μου ήταν πολύ απλό. Δεν με απασχολούσε ούτε το στυλ μου, ούτε η εμφανισή μου, υπήρχαν ρεκόρ που έπρεπε να καταρριφθούν. Δύο μήνες πριν από τους Ολυμπιακούς του 1952, οι ιατροί μου συνέστησαν να μην πάρω μέρος λόγω μιας φλεγμονής. Δεν τους άκουσα, και ποιό ήταν το αποτέλεσμα ; Τρία χρυσά μετάλλια ! Ο αθλητής, ο αληθινός αθλητής ξέρει τι συμβαίνει μέσα του. Ο Haile Gebresselassie μ' εντυπωσιάζει πολύ, δείχνει να τρέχει με τις αισθήσεις του" (συνέντευξη του Emil Zátopek στην "Runner's World Daily").
Helsinki, 1952. Την ίδια μέρα που ο Emil Zátopek έρχεται πρώτος στην κούρσα των 5.000μ, η γυναίκα του, η αθλήτρια Dana Zátopková, κερδίζει το χρυσό μετάλλιο στο ακόντιο.
Στην Πράγα. Φωτ. Alain Nogues, Sygma/Corbis.
Μετάλλια και πρόσληψη στο Υπουργείο Αμύνης της Τσεχοσλοβακίας με το βαθμό του Συνταγματάρχη. Εξαιτίας της θέσης του στην εξέγερση της Πράγας, θα εκδιωχθεί από το ΚΚ και το στρατό, και θα αναγκασθεί να δουλέψει ως οδοκαθαριστής. Επειδή όμως τον χειροκροτούσαν στο δρόμο, οι αρχές προτίμησαν τελικά να τον στείλουν στα ορυχεία ουρανίου του Jáchymov όπου έμεινε μέχρι το 1974.
Στο Vítkově το 1953, στη διάρκεια εργασιών για τη διαμόρφωση ενός γηπέδου ποδοσφαίρου. Φωτ. Jindřich Kunc.
'Ανοιξη της Πράγας, 1968. Υποστηρικτής του Alexander Dubcek, ο Emil Zátopek ζήτησε από τις ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις να τηρήσουν μία ολυμπιακή εκεχειρία.
Συγκεντρωμένο πλήθος ακούει τις απόψεις του Emil Zátopek για τα γεγονότα. Φωτ. Corbis, Getty Images.
Για τις περίφημες γκριμάτσες που έκανε όταν έτρεχε, ο Emil Zátopek έλεγε πως δεν είχε αρκετό ταλέντο για να τρέχει και να χαμογελάει συχγρόνως.
Helsinki, 1952. Τριπλός Ολυμπιονίκης στα 5000μ., 10000μ. και στο Μαραθώνιο. "'Ενας αθλητής πρέπει να τρέχει με όνειρα στην καρδιά του, και όχι με χρήματα στην τσέπη" (Emil Zátopek).
σχόλια