[φωτο απ' το Mobile Diaries]
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑIΑ δέκα χρόνια πήγαν να παρουσιαστούν δύο καινούργιες πολιτικές νεανικές ιδεολογίες. Η μία από τη λεγόμενη «γενιά του άρθρου 16» κι η άλλη από τα οργισμένα νιάτα του Δεκέμβρη του 2008. Κι οι δυο βασίστηκαν σε δύο κινήματα που ακόμα γυρεύουν τη μαζικότητά τους. Η μία δεν ήθελε την ιδιωτικοποίηση των πανεπιστημίων και με μπροστάρη τον ΣΥΡΙΖΑ υποτίθεται ότι κέρδισε έναν μεγάλο αγώνα κατά της τότε κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ πήγε να εκμεταλλευτεί την κατάσταση και τοποθέτησε στην ηγεσία του τον Αλέξη Τσίπρα, προσπαθώντας να δείξει πως είναι το νεανικό κόμμα. Η ιστορία από κει και πέρα είναι γνωστή. Η «άνοιξη» του ΣΥΡΙΖΑ οφειλόταν στο «καταχείμωνο» του ΠΑΣΟΚ. Εδώ που τα λέμε, η σχέση των δύο πολιτικών σχηματισμών είναι αντιστρόφως ανάλογη. Όπως βλέπουμε σήμερα τα πράγματα, το άρθρο 16 δεν ψηφίστηκε γιατί ο Παπανδρέου δεν συμμετείχε στην αναθεώρηση του Συντάγματος κι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ οφειλόταν στην κατακόρυφη πτώση του ΠΑΣΟΚ. Με το που ανέβηκε ο ΓΑΠ, πάνε τα διψήφια ποσοστά του Τσίπρα.
Ο ΔΕΚEΜΒΡΗΣ έχει αναλυθεί αρκετά. Έβγαλε όλες τις κοινωνικές ομάδες στη φόρα. Γιατί και η Αστυνομία, όπως έχει διαμορφωθεί σήμερα, είναι μια κοινωνική ομάδα που πλακώνει, την πλακώνουν και προσπαθεί ν αντιληφθεί τον ρόλο της στην Ελλάδα της κρίσης. Οι ζυμώσεις που έγιναν έφεραν την ιδέα της αυτο-οργάνωσης, μια κάποια urban αισθητική και τους ηλίθιους που δολοφονούν κόσμο στη Marfin ή πυρπολούν μεροκαματιάρηδες έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων. Κι αυτούς που είναι μόνοι τους. Αυτούς που έχουν αποφασίσει ότι δεν είναι ούτε Παπαρήγα ούτε Παπανδρέου. Αυτούς που πάνε όπου πάει η επιβίωσή τους.
ΜΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΦΕΡΘHΚΑΜΕ στην Παπαρήγα, το ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα που ανεβαίνει γιατί ακολουθεί τη μασονική πρακτική. Ή είσαι μαζί τους ή να κόψεις το λαιμό σου. Τέρμα. Όσον αφορά τον Καρατζαφέρη, θα ζει όσο ζει η τηλεόραση και ψήνει τους μετανιωμένους πατριώτες της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ με τα ευφυολογήματά του. Οι φασίστες, όσο βασίζονται στο εθνικό αίμα μας, θα είναι ελάχιστοι. Όσο στο «οι μετανάστες μάς παίρνουν τις δουλειές», θα πρέπει να απαντούν στο ερώτημα: «ποιες δουλειές;». Και όσο στο «οι μετανάστες μάς σφάζουν», θα χάνουν το δίκιο τους, γιατί μετά κάποιος ανεγκέφαλος από αυτούς θα σφάζει έναν κακόμοιρο. Έχει η ανθρώπινη ζωή, ακόμα, τη σημασία της.
ΓΡAΦΩ OΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠAΝΩ προσπαθώντας ν’ απαντήσω στο γενικό ερώτημα των τελευταίων ημερών μετά τα έντονα κρούσματα βίας: «Μα, κάποιος δεν πρέπει να μιλήσει;» Ποιος; Οι opinion leaders παρατηρούν όσα συμβαίνουν σαν τους θεούς στην αρχαία τραγωδία. Ενώ έχουν βάλει το χεράκι τους στην ολική κρίση που ζούμε, συζητούν με το κοινό τους λες και πρώτη φορά πάτησαν το πόδι τους στη χώρα τούτη. Οι καναλάρχες ψάχνουν για αίμα, αρκεί να μην είναι το δικό τους, κι οι πολιτικοί τζογάρουν στους νεκρούς των δρόμων για να διαφυλάξουν τη θέση τους. Οι μολότοφ φέρνουν ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και τίποτ’ άλλο. Δεν το έχετε καταλάβει τόσα χρόνια;
Η ΓΕΝΙA ΤΩΝ ZEROES είναι αυτή που γαλουχήθηκε με την ειρωνεία των μεγαλυτέρων ότι είναι απολιτίκ και ηλίθια. Είναι η γενιά που μεγάλωσε με τους φιλελεύθερους γονείς που άφησαν τον γκόμενο να κοιμάται σπίτι, τριπλασιάσαν το χαρτζιλίκι, έστειλαν το μικρό στην Αγγλία κι εξαγόρασαν έτσι την ασυλία τους. Είναι η γενιά που μεγάλωσε πιστεύοντας πως οι παππούδες της είναι πλούσιοι και κρύβουν τα μασούρια μέσα στο στρώμα. Τώρα, όμως, που όλοι αυτοί χρεοκόπησαν, δεν θα έπρεπε να αρθρώσει δημόσια τον λόγο της; Αλλιώς, όποιος συνεχίζει να πληρώνει τον λογαριασμό, θα κάνει και κουμάντο.
σχόλια