ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑ ότι τα εθνικά επιχειρησιακά σχέδια εμβολιασμού του πληθυσμού είναι η νέα μεγάλη πρόκληση των κυβερνήσεων και ένας άτυπος ανταγωνισμός μεταξύ των κρατών έχει αρχίσει ήδη. Εξίσου βέβαιο είναι ότι ο εμβολιασμός θα κρίνει πολλές πολιτικές καριέρες, γι' αυτό και βλέπουμε ηγέτες να ποντάρουν τα πάντα σε αυτόν. Όπως και κάποιους που πιάστηκαν στον ύπνο.
Όποιος «σώσει» πρώτος τη χώρα του, καταφέρνοντας να πετύχει γρήγορα το ποσοστό των εμβολιασμών που απαιτείται για το χτίσιμο της ανοσίας, θα αποτελέσει το μεγάλο θετικό παράδειγμα, αφού θα προστατεύσει την υγεία των πολιτών της χώρας του και θα βάλει τέλος στην καταστροφή της οικονομίας.
Όσοι δεν τα καταφέρουν, το ερχόμενο καλοκαίρι θα βλέπουν τις άλλες χώρες να ανοίγουν, τους πολίτες των χωρών αυτών να παίρνουν πίσω τις ζωές τους και τις οικονομίες τους να ξανανοίγουν και οι δικές τους χώρες θα συνεχίσουν να θρηνούν θύματα του Covid-19 και να βουλιάζουν από τις συνέπειες της οικονομικής καταστροφής. Θα πρόκειται για την απόλυτη αντίθεση μεταξύ αυτών που σώθηκαν και εκείνων που θα συνεχίσουν στο σπιράλ του θανάτου.
Το Ισραήλ, που για την ώρα τρέχει πρώτο στην κούρσα του εμβολιασμού, έχει πετύχει το μεγαλύτερο ποσοστό, εμβολιάζοντας τον πληθυσμό του μέρα-νύχτα και αγοράζοντας τα εμβόλια όσο-όσο. Απ' ό,τι φαίνεται, αν συνεχίσει έτσι, θα είναι η πρώτη χώρα που θα ανοίξει. Το Ισραήλ δεν τσιγκουνεύτηκε πόρους για να αγοράσει τα ακριβότερα εμβόλια προκειμένου να σώσει τις ζωές των πολιτών του, ούτε έχασε χρόνο περιμένοντας τα φθηνότερα ‒ λάθη που έγιναν στην Ε.Ε. Ακόμα και γι' αυτούς που δεν βάζουν την ανθρώπινη ζωή πάνω απ' όλα και τα βλέπουν όλα κυνικά και τεχνοκρατικά, τα χρήματα που ξόδεψε το Ισραήλ για να σώσει τους πολίτες του θα τα πάρει πίσω από το άνοιγμα της οικονομίας και τα πλεονεκτήματα που θα του δώσει η πρωτιά αυτή.
Όποιος «σώσει» πρώτος τη χώρα του, καταφέρνοντας να πετύχει γρήγορα το ποσοστό των εμβολιασμών που απαιτείται για το χτίσιμο της ανοσίας, θα αποτελέσει το μεγάλο θετικό παράδειγμα, αφού θα προστατεύσει την υγεία των πολιτών της χώρας του και θα βάλει τέλος στην καταστροφή της οικονομίας.
Στην πρώτη φάση της πανδημίας λέγαμε ότι ήταν ο πρώτος γύρος και ήταν νωρίς ακόμα να μιλάμε για νικητές. Στους μαραθώνιους, άλλωστε, δεν έχει τόση σημασία ποιος προηγείται στα πρώτα 400 μέτρα. Τώρα όμως μιλάμε για τον τερματισμό. Και όποιος τερματίσει πρώτος ή ανάμεσα στους πρώτους θα είναι νικητής.
Το παράδειγμα του Ισραήλ είναι χαρακτηριστικό, γιατί όλο το προηγούμενο διάστημα δεν τα πήγε καλά, μη καταφέρνοντας να περιορίσει δραστικά την εξάπλωση της πανδημίας. Έτσι, ο Νετανιάχου, που σε λίγο καιρό έχει εκλογές στο Ισραήλ, επένδυσε τα πάντα στον εμβολιασμό, προκειμένου η νίκη της πανδημίας να συμπέσει με τον χρόνο των βουλευτικών εκλογών που θα γίνουν στις 23 Μαρτίου.
Στη Μεγάλη Βρετανία, ο Μπόρις Τζόνσον, που βλέπει τα ποσοστά του να καταρρέουν λόγω της κακής διαχείρισης της πανδημίας, ποντάρει κι αυτός τώρα πλέον στον εμβολιασμό, προκειμένου να σώσει την κατάσταση και να βελτιώσει το κλίμα.
Και στη Γερμανία όμως, όλη αυτή η σχεδόν εθνικιστικού χαρακτήρα κριτική που δέχτηκε η Μέρκελ και ο υπουργός Υγείας, Γενς Σπαν, από στελέχη του κόμματός τους δεν ήταν καθόλου άσχετη με το συνέδριο του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, στο οποίο αναμένεται να εκλεγεί ο νέος αρχηγός, ίσως και επόμενος καγκελάριος της Γερμανίας. Με το που ξεκίνησε η κούρσα των εμβολίων, πολλά στελέχη του CDU άρχισαν να ασκούν πιέσεις και εντονότατη κριτική για το ότι δεν είναι δυνατόν εμβόλια γερμανικών εταιρειών να αγοράζονται από άλλα κράτη, όταν στη δική τους χώρα δεν υπάρχουν αρκετά για να εμβολιαστούν όλοι οι Γερμανοί. Πολλοί εξέφρασαν και τη δυσφορία τους που η Γερμανία έπρεπε να υποστεί την κοινή μοίρα όλων των άλλων κρατών-μελών της Ε.Ε. στις προμήθειες, αντί να ακολουθήσει εθνική πολιτική και να τα πάει πολύ καλύτερα.
Αλλά και στη δική μας χώρα ο εμβολιασμός θα κρίνει πολλά. Όταν πριν από κάποιες μέρες ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τον ανασχηματισμό, πολλοί σχολίασαν, εύλογα, ότι αυτή είναι μια κυβέρνηση με χαρακτηριστικά εκλογικά και εκτίμησαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιθανόν να σκέφτεται εκλογές προς το τέλος του χρόνου, εάν του το επιτρέψουν η διαχείριση και η εξέλιξη της πανδημίας.
Γνωρίζει, λοιπόν, ο πρωθυπουργός ότι, αν τα πάει καλά και «απελευθερώσει» σύντομα την ελληνική κοινωνία από την πανδημία, καταφέρνοντας να εμβολιάσει το 60%-70% μέχρι το καλοκαίρι, ώστε να μπορέσει να σωθεί ο τουρισμός και να προλάβει να αντιστρέψει την κατάσταση στην οικονομία, τότε μπορεί να τολμήσει και τις εκλογές, προσδοκώντας ένα καλό γι' αυτόν αποτέλεσμα. Αν όμως δεν τα καταφέρει με τον εμβολιασμό και η Ελλάδα δεν πιάσει τον στόχο της να ανοίξει το καλοκαίρι, τότε και η ζημιά θα είναι μεγάλη για τη χώρα αλλά και το κόστος για την κυβέρνηση. Σε αυτή την περίπτωση, ειδικά αν άλλες χώρες της Ευρώπης τα έχουν καταφέρει, το κλίμα μάλλον δεν θα είναι καθόλου ευνοϊκό για να επιδιώξει μια εκλογική αναμέτρηση. Τη σημασία του εμβολιασμού στις πολιτικές εξελίξεις έχει αντιληφθεί και η αντιπολίτευση, γι' αυτό και πολύ στοχευμένα τον τελευταίο καιρό επικεντρώνει εκεί την κριτική της και περιμένει απλώς να αξιοποιήσει τα λάθη και τις αδυναμίες του αντιπάλου της.
Σε λίγους μήνες κάποιες χώρες θα έχουν πετύχει και κάποιες όχι. Κάποιες θα κλείνουν τις πληγές που άφησε η πανδημία και κάποιες δεν θα μπορούν ακόμα να ξεφύγουν. Η έκβαση του εμβολιασμού σε κάθε χώρα θα αναδείξει τους επιτυχημένους ηγέτες και θα καταδικάσει τους αποτυχημένους.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.
σχόλια