Γιατί χωρίζουμε από τους φίλους μας;

Γιατί χωρίζουμε από τους φίλους μας; Facebook Twitter
Η αλήθεια είναι πως συχνά επιλέγουμε να αφήσουμε πίσω ανθρώπους που αγαπάμε ή που συνειδητά επιλέγουν να μας αφήσουν εκείνοι, αποχαιρετισμοί που πονάνε περίπου σαν διαζύγια.
0

ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΩΝ σταμάτησα να μιλάω στην καλύτερή μου φίλη. Η σχέση μας θύμιζε μια εφηβική συνωμοσία έντασης και φθόνου. Περνάγαμε τα διαλείμματά μας καπνίζοντας και ακούγοντας μουσική πίσω από ένα πέταλο με ευκάλυπτους στην αυλή του σχολείου. Τα απογεύματα, στο σπίτι, γράφαμε κείμενα η μία στην άλλη στο ιερό μας τετράδιο.

Ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά γιατί ένιωθα σαν να ζούσα με ένα τοξικό φυτό που σιγά σιγά με έπνιγε. Συνειδητοποίησα πως έλεγε πολύ συχνά ψέματα για μένα σε τρίτους. Με έκπληξη κατάλαβα πως έκλεβε πράγματα από την τσάντα μου, από CD μέχρι μολύβια. Σταμάτησα να της μιλάω χωρίς καμία εξήγηση όταν έμπλεξε σε μια εξαιρετικά σοβαρή ιστορία και μετά είπε ψέματα πως ήμασταν μαζί. Ένιωσα προδομένη.

Ήταν μάλλον ο πρώτος πλατωνικός χωρισμός της ζωής μου. Ανακάλυψα πως όταν κάτι με στενοχωρούσε πολύ, μπορούσα να πέσω σε βαθύ ύπνο. Κοιμόμουν δέκα, δώδεκα, δεκατέσσερις ώρες. Στα διαλείμματα κρυβόμουν στην τουαλέτα και διάβαζα βιβλία για να μην τη δω.

Λίγο πριν μπλέξει για τα καλά, έβαλε σαν άλλη κόρη του Τόνι Σοπράνο έναν άγνωστο να με πάρει τηλέφωνο στο σπίτι μου για να μου πει ότι «δεν θα ζήσω πολύ». Την έβλεπα στον ύπνο μου μέχρι τον τρίτο χρόνο του πανεπιστημίου.

Τη θυμήθηκα πρώτη φορά μετά από χρόνια διαβάζοντας την Τετραλογία της Νάπολης της Έλενας Φερράντε: «Σκίζαμε τις λέξεις η μία από το στόμα της άλλης, δημιουργώντας έναν ενθουσιασμό που έμοιαζε με ηλεκτρική καταιγίδα» γράφει η αφηγήτρια Λενού για τη Λίλα λίγες σελίδες πριν ευχηθεί να αρρωστήσει και να πεθάνει για να ησυχάσει. Είναι μία από τις λίγες αφηγήσεις για τη γυναικεία φιλία στην οποία μπόρεσα να δω ένα κομμάτι του εαυτού μου. 

Συχνά τα πράγματα στραβώνουν ή απλώς ανακαλύπτεις πως είχες πέσει έξω, πως ο φίλος σου δεν είναι πια αυτό που ήταν ή πως ήταν πάντα έτσι, αλλά εσύ δεν το ήξερες, ή πως απλώς, μεγαλώνοντας, ξέρεις πιο καθαρά τι θες και τι δεν θες.

«Είναι οι φίλοι σου που σου διαλύουν την καρδιά» είχε τίτλο ένα πρόσφατο κείμενο του «Atlantic». Δεν είναι παρά ένα από τα πολλά τέτοια κείμενα που έχουν γραφτεί στα διεθνή μέσα μετά την πανδημία («Η πανδημία έχει εξαφανίσει μια ολόκληρη κατηγορία φίλων» / «Γιατί το να κάνεις φίλους στη μέση ηλικία είναι δύσκολο» / «Πώς να βάλετε τάξη στις φιλίες σας στο μεταπανδημικό τοπίο»), πράγμα απολύτως λογικό μετά από έναν δίχρονο εγκλεισμό που μας έκανε όλους να αναθεωρήσουμε κάθε σχέση της ζωής μας.

Τι είναι αυτό που μας κάνει να χωρίζουμε από τους φίλους μας; Παλιά πίστευα ότι απλώς αλλάζει η ζωή. Μπαίνουν στη μέση σύντροφοι, μωρά, παιδιά, η πολιτική (καταραμένο δημοψήφισμα), την ίδια ώρα που ο χρόνος ελαχιστοποιείται. Κάποιοι άλλοι φυλλορροούν, αλλάζουν οι περιστάσεις, τα μέρη, οι συνθήκες. Εξάλλου, η φιλία δεν είναι κάτι στατικό αλλά περνάει φάσεις, κρίσεις, αλλαγές.

Αυτή όμως είναι μόνο η μισή εικόνα. Η αλήθεια είναι πως συχνά επιλέγουμε να αφήσουμε πίσω ανθρώπους που αγαπάμε ή που συνειδητά επιλέγουν να μας αφήσουν εκείνοι, αποχαιρετισμοί που πονάνε περίπου σαν διαζύγια.

Ίσως να ευθύνεται ο φθόνος – με ποιον θα συγκρίνεις τον εαυτό σου αν όχι με τους φίλους σου; Η ύπαρξή τους μοιάζει συχνά με τον καθρέφτη της δικής σου αποτυχίας. Οι επιτυχίες τους, οι επενδύσεις τους, τα ταξίδια τους, τα ιδιωτικά σχολεία των παιδιών τους σου θυμίζουν όλους τους τρόπους με τους οποίους έχεις αποτύχει.

Συχνά τα πράγματα στραβώνουν ή απλώς ανακαλύπτεις πως είχες πέσει έξω, πως ο φίλος σου δεν είναι πια αυτό που ήταν ή πως ήταν πάντα έτσι, αλλά εσύ δεν το ήξερες, ή πως απλώς, μεγαλώνοντας, ξέρεις πιο καθαρά τι θες και τι δεν θες.

«Κάνουμε φίλους γιατί θέλουμε να μας καταλάβουν, για να νιώσουμε κοντά στους άλλους, για να μας δουν γι’ αυτό που είμαστε και να τους δούμε κι εμείς γι’ αυτό που στ’ αλήθεια είναι», μου έγραψε μια φίλη μου όταν της είπα για ποιο πράγμα γράφω. Είμαστε φίλες είκοσι χρόνια πια. Καμιά φορά, όχι πάντα, όταν είμαι με τους πραγματικούς μου φίλους και μιλάμε ή γελάμε, συμβαίνει και κάτι ακόμα: νιώθω σαν ένα ελαφρύ κύμα να με σηκώνει ψηλά και να με αφήνει εκεί, ευτυχισμένη, στον αφρό.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

Το νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Tίτλος: Explainer: Το κίνημα "Cute Winter Boots" και το κριντζ της ψηφιακής πολιτικοποίησης

Explainer / «Cute Winter Boots»: Όσο κι αν το υποτιμάτε, το TikTok παράγει πολιτική

Το hashtag #CuteWinterBoots συγκεντρώνει τους προβληματισμούς των χρηστών για την άνοδο της παγκόσμιας ακροδεξιάς και για τον τρόπο που εφαρμόζεται η δημοκρατία σήμερα. Έχουμε αφήσει πίσω μας για πάντα το «για να συμμετέχω στην πολιτική πάω σε συνελεύσεις και γράφομαι σε κόμμα».
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Τι μας δείχνουν τα πρώτα ίχνη ζωής εκτός της Γης;

Διάστημα / Βρέθηκαν όντως ίχνη εξωγήινης ζωής;

Τι ανακάλυψε ακριβώς το τηλεσκόπιο James Webb; Θα υπάρξει σύντομα κατοικήσιμος πλανήτης; Πόσο κοντά είμαστε στην κατάκτηση του Διαστήματος; Ο αστρονόμος και καθηγητής Φυσικής του Διαστήματος Ξενοφών Μουσάς εξηγεί τι σηματοδοτεί η ανακάλυψη του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα, σε όλες τις λίστες, βρίσκεται στην τελευταία θέση»

Χριστόφορος Πισσαρίδης / Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα βρίσκεται παντού στην τελευταία θέση»

Από τον Τραμπ και την AI μέχρι την ελληνική γραφειοκρατία και την παγκόσμια ύφεση, ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλά στη LIFO για το μέλλον της εργασίας και την απειλή του λαϊκισμού, εξηγώντας γιατί η Ελλάδα χρειάζεται λιγότερο Δημόσιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ