ΔΙΕΘΝΗΣΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ
Παρόμοιοκόλαφο είχε χρόνια να δεχθεί η χώρα μας,μάλιστα στον οικείο της διεθνή χώρο-Ευρωπαϊκή Ένωση, ΒορειοατλαντικήΣυμμαχία και Ισταμπούλ- όπου η εμφάνισητου Ομπάμα διέψευσε πάσα προσδοκία καιμείωσε τη διεθνή μας παρουσίαπολλαπλασιάζοντάς τη με το μηδέν. Τα«μείζονα» διεθνή μας προβλήματα(Κυπριακό, Αιγαίο, Σκόπια...) παρακάμφθηκαναπολύτως, όσο για το ζήτημα τουΠατριαρχείου, αντιμετωπίστηκε μεκαρικατουρίστικο διπλωματικό στυλ -«χόλι φάδερ, έλα στο ξενοδοχείο,δημοσιογράφοι και κάμερες απαγορεύονται».Συγκινητική ήταν η προσπάθεια τουΒαρθολομαίου να αποδείξει -αναφέρονταςλεπτομέρειες- ότι πράγματι είδε τονΟμπάμα και ότι η Χάλκη θα γνωρίσειπροσεχώς τα θυρανοίξιά της! Στοιχειώδηςρεαλισμός και υποτυπώδης σοβαρότηταυπαγορεύουν τη σκέψη ότι η Ελλάδα έχειτεθεί «εκτός γεωπολιτικού παιγνίου»,ενώ αντίθετα η Τουρκία γνωρίζει πρωτοφανήπροαγωγή.
Χωρίςνα διογκώνουν τα πράγματα, οι διεθνείςπαρατηρητές φτάνουν μέχρι σημείου ναβλέπουν στη νέα συμμαχία Ουάσινγκτον-Άγκυραςμια πολυμερή σχέση (ανάλογη με τουΙσραήλ) που θα λύσει τα αλυσιδωτάπροβλήματα τα οποία αντιμετωπίζει τοΠεντάγωνο στο χώρο της Ευρασίας. Πετρέλαιοκαι αέριο· κουρδικό κράτος· Σουνίτεςκαι Σιίτες· ασυμμετρία έθνους-κράτους·τζιχάντ, Αλ-Κάιντα και πολιτικό Ισλάμ·υδάτινοι πόροι κ.λπ. Οι Αμερικανοίστρέφονται προς την Τουρκία διότι-μεταφορικά τουλάχιστον- η χώρα τουΕρντογάν μπορεί να παίξει το ρόλοστρατιωτικής βάσης ή μεσολαβητή με όλατα κράτη της περιοχής. Από τη μια μεριάέχουμε το Ισραήλ και την Τουρκία καιαπό την άλλη Γεωργία, Αρμενία, Καζακστάν,Ουζμπεκιστάν, Κιργιζία, Τατζικιστάν,Τουρκμενιστάν, Αζερμπαϊτζάν, Αφγανιστάν,Ιράν, Πακιστάν, Συρία, Ιράκ, Ιορδανία,Κατάρ, Μπαχρέιν, Σαουδική Αραβία, ΗνωμέναΑραβικά Εμιράτα, Ομάν, Υεμένη.
ΗΜέση Ανατολή εκτιμάται ότιδιαθέτει τα μεγαλύτερα γνωστά αποθέματααντλήσιμου πετρελαίου· με τους σημερινούςρυθμούς μπορεί να τροφοδοτεί την αγοράεπί έναν αιώνα, όταν τα αποθέματα τηςΡωσίας και της ανατολικής Ευρώπηςφτάνουν μόλις τα 25 χρόνια και τωνυπόλοιπων πετρελαιοπαραγωγών χωρών τα20 χρόνια (εξαιρουμένων των ΗΠΑ).
***
-ΤΙΚΑΝΑΤΕ;
-ΕΠΛΕΚΑΓΙΛΕΚΟ...
Άτυχος ο Έλληναςφοιτητής στην Ακουίλα, τυχερή όμως ηαιωνόβια γραία που ανασύρθηκε μετά απόσαράντα οκτώ ώρες από τα γκρεμίδιαάθιχτη και έτοιμη να δώσει συνέντευξη.Τι κάνατε όλες αυτές τις ώρες πουπεριμένατε τα συνεργεία; Τι να κάνω;Έπλεκα γιλέκο... Ως ανέκδοτο, η απάντησηείναι λαμπρή και θα μείνει, μόνο που δενεξαντλείται στο ανεκδοτολογικό τηςνόημα. Ένα από τα ισχυρά φάρμακα τηςεπιβίωσης είναι να απαντάς στο απόλυτομε τις χάρες του σχετικού και τουμηδαμινού. Αν ο καθένας μας ζει αναμένονταςθέλοντας και μη να πεθάνει (κάποτε), τοενδιάμεσο διάστημα απαιτεί τηνεφευρετικότητα του «λίγου» και του«ελάχιστου», του «τεχνητού» και του«φρούδου». Μπορεί να μην το συνειδητοποιούμε,αλλά ο καθένας πλέκει συνεχώς -σαν τηγραία Ιταλίδα- ένα εργόχειρο με υφάδιτο χρόνο. Αδρανές σημείο δεν υπάρχει.Ποτέ δεν είμαστε εκτός. Δεν μπορούμε ναδούμε τα πράγματα σαν αντικειμενικοίπαρατηρητές απλά και μόνο επειδή η ίδιαη θέση μας είναι χρονική, μεταλλασσόμενη,μέρος του παρατηρούμενου, τέχνασμα καιδράμα εν ταυτώ. Η ανακάλυψη της καθημερινήςζωής, η μέριμνα για οτιδήποτε ασήμαντοουσιαστικά είναι αδίδακτη τέχνη αντοχήςστην επιβίωση. Δεν είναι τυχαίο ότι ηδιασωθείσα γραία, προτού μιλήσει στιςκάμερες, ζήτησε να φρεσκαριστεί και ναχτενιστεί λιγάκι... Πάντα με υλικό τοτίποτα κατορθώνουμε κάτι, έστω κι αν τοσπίτι του χρόνου πέφτει κάποτε και μαςπλακώνει.
***
ΤΣΕΛΣΙ -ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ
Πάντα η επίδειξη σοβαρότηταςκαι ευφυΐας συγκινεί. Ας είναι και στοποδόσφαιρο. Συγκινεί επειδή ποτέ δενεπιτυγχάνεται εύκολα, άκοπα, με προσπάθειεςτης πλάκας. Ο Τζέραρντ, για παράδειγμα,αρχηγός της Λίβερπουλ, πληρώνεταιχρυσάφι (πολλές χιλιάδες ευρώ το μήνα).Αρκεί αυτό; Θα αρκούσε, αν από την άλλημεριά δεν του την είχαν στημένη ισάξιοιεπαγγελματίες, αθλητές-καλλιτέχνες πουέχουν οδηγήσει το άθλημά τους στο(εφικτό) μη περαιτέρω. Ο Χίντιγκ και οΜπενίτεθ -στη σκηνή του Άνφιλντ- ανέβασανένα σκληρό δράμα με όλα τα καλλιτεχνικάμέσα που τους επιτρέπει η δουλειά τους.Διαθέτουν μονάδες που δύσκολα βρίσκουντους όμοιούς τους, παίκτες που με τιςκινήσεις τους το επιθυμητό και το εφικτόέρχονται πολύ κοντά - για να μην πούμεότι συχνά ταυτίζονται. Ό,τι σκέφτονταιμπορούν να το πράξουν. Ο θεατής πιάνειτον εαυτό του να σκέπτεται ότι δεν μπορείνα ζητήσει κάτι επιπλέον, εκτός πια κιαν οι παίκτες γίνουν ιπτάμενοι. - Οπολυφυλετισμός ευνόησε το ποδόσφαιρο.Αγοράζουν πια πόδια από την Αφρική,κεφάλια από την Αργεντινή, ευφυΐα απότην Ολλανδία, φαντασία από τη Βραζιλία,σοβαρότητα από την Αγγλία, πειθαρχίααπό τη Γερμανία.
σχόλια