Το Heart Attack Grill άνοιξε την περασμένη Τετάρτη στο Λας Βέγκας.
Η κεντρική ιδέα του εστιατορίου δεν είναι ιδιαίτερα διακριτική. Εσωτερικά μοιάζει με «νοσοκομείο», οι πελάτες λέγονται «ασθενείς» , οι σερβιτόρες λέγονται «νοσοκόμες» και οι παραγγελίες λέγονται «συνταγές».
Οι θερμίδες στο μενού αγγίζουν τη στρατόσφαιρα. Τα μικρότερο μπέργκερ λέγεται «μονό μπαϊπάς» και το τετραπλό, που είναι το μεγαλύτερο , έχει 8.000 θερμίδες. Οι πατάτες είναι τηγανισμένες σε λαρδί και τα μιλκ σέικ έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό βουτύρου στον κόσμο (ή, έτσι περηφανεύονται). Οι πελάτες που καταφέρνουν να φάνε το τετραπλό μπέργκερ έχουν την τιμή να συνοδευτούν μέχρι το αυτοκίνητό τους με αναπηρικό καροτσάκι.
Ίσως στο Λας Βέγκας, όπου όλα επιτρέπονται, να καταφέρει να μείνει ανοιχτό. Το θέμα είναι προκλητικό, ειδικά για τους Αμερικανούς που βασανίζονται από παχυσαρκία και διεξάγουν έναν πόλεμο υπέρ της υγιεινής διατροφής ο οποίος σε ορισμένες πολιτείες φτάνει στα άκρα. Το πρώτο υποκατάστημα της αλυσίδας άνοιξε το 2005 στο Φοίνιξ και αντιμετώπισε μεγάλη κριτική. Ο δικηγόρος της Αριζόνα απείλησε να το κλείσει με τη δικαιολογία ότι καταπατούνται νόμοι της πολιτείας όταν αποκαλούν «νοσοκόμες» ανθρώπους χωρίς νόμιμες άδειες.
Εν τω μεταξύ…
Oι καταναλωτές που αισθάνονται ότι δεν έχουν τον έλεγχο είναι αυτοί που διαλέγουν τις μεγαλύτερες συσκευασίες φαγητού προκειμένου να βελτιώσουν την κοινωνική τους θέση στα μάτια των άλλων, υποστηρίζει μία νέα θεωρία που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο Live Science.
Η θεωρία θα συμπεριληφθεί τον Απρίλιο του 2012 στο Journal of Consumer Research και μεταξύ άλλων υποστηρίζει ότι «η τάση των καταναλωτών σε σχέση με το φαγητό είναι να καταναλώνουν όλο και περισσότερο και είναι πιο έντονη μεταξύ των πιο ευπαθών ομάδων, όπως μεταξύ των καταναλωτών χαμηλής κοινωνικής τάξης».
Η μελέτη έγινε από ερευνητές των École des Hautes Études Commerciales de Paris και Northwestern University του Ιλλινόις. Τα πειράματα έγιναν για να διαπιστωθεί γιατί οι άνθρωποι λιγότερων μέσων κάνουν κακές επιλογές για την υγεία τους, παραγγέλνοντας ή αγοράζοντας περισσότερο φαγητό απ’ όσο χρειάζονται.
Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι παρόμοιες συμπεριφορές εντοπίζονται και στις αγορές αντικειμένων όπως κατοικιών, οχημάτων και τηλεοράσεων. Όμως το φαγητό είναι ο καθρέφτης που κυρίως αντικατοπτρίζει την οικονομική ανασφάλεια.
Νομίζω ότι οι Έλληνες δεν χρειαζόμαστε επιστημονική θεωρία για να συμφωνήσουμε με τα παραπάνω. Έχοντας μεγαλώσει σε οικογένειες με μαμάδες που κυνηγάνε παιδιά να φάνε ενώ είναι σαφές ότι δε θέλουν (ή, ακόμα χειρότερα, ότι δεν χρειάζονται άλλο φαγητό, μάλλον λιγότερο), έχοντας συνηθίσει σε υπερβολικά πλούσια οικογενειακά τραπέζια (όσο πιο μακρινοί οι συγγενείς, τόσο πιο μεγαλειώδες το γεύμα), έχοντας παραφάει σε άπειρα τραπεζώματα σε ταβέρνες με κουμπάρους που τσακώνονται για το ποιος θα πληρώσει όλα αυτά που ήταν αδύνατον να φαγωθούν, μπορούμε να γράψουμε ο καθένας τη δικιά μας μελέτη.
Βέβαια οι συμπεριφορές μας έχουν αλλάξει τα τελευταία χρόνια και θα αλλάξουν κι άλλο. Έχω την εντύπωση ότι ο κόσμος έχει σταματήσει τις υπερβολές, θέλοντας και μη. Κρίμα που έπρεπε να καταστραφούμε πρώτα.
σχόλια