— Ασχολείσαι επαγγελματικά με τη φωτογραφία, το βίντεο, τον ήχο, την ποίηση και τη μόδα. Πώς συνδέονται όλα αυτά στα έργα σου;
Προσεγγίζω την παραγωγή των έργων μου μέσω μιας αυτογνωσιακής και βιωματικής διαδικασίας, κατά την οποία η γνώση και η κατανόηση του εαυτού λειτουργούν εφοδιαστικά, ως καλλιτεχνική εξέλιξη, με γραφή εσωτερική και ειλικρινή, αψηφώντας την ανάγκη ελέγχου και αποδοχής. Θεωρώ πως όλες οι εκφάνσεις της τέχνης συνδέονται και συμπληρώνουν η μία την άλλη, έτσι κάθε μέσο εκφράζει μια διαφορετική πτυχή μου ως δημιουργού, αλλά ταυτόχρονα συχνά τα έργα συνομιλούν, αναπτύσσοντας περισσότερες διαστάσεις.
— Τι θέλεις να εκφράσεις μέσα από τις φωτογραφίες σου; Τι μέσα χρησιμοποιείς;
Η στατική και κινούμενη εικόνα για μένα είναι μια εξερεύνηση της πραγματικότητας, η οποία, καθώς φιλτράρεται μέσα από συναισθήματα, βιώματα και σκέψεις, αναπόφευκτα παίρνει τη μορφή της πραγματικότητας του δημιουργού. Νιώθω πως το αποτυπώνω με έναν μαγικό ρεαλισμό, δημιουργώντας συναισθήματα και πιθανές ανασκοπήσεις, άλλες φορές πιο επιθετικά, με εικόνες έντασης, και άλλες με έναν σκοτεινό ρομαντισμό, χρησιμοποιώντας ενίοτε διαφορετικά μέσα. Αμφισβητώ έννοιες όπως η ομορφιά, η οικογένεια, η αγάπη, υγιές και αποδεκτό.
Χρησιμοποιώ διαφορετικά μέσα, μερικές φορές καθημερινά, όπως ένα κινητό, άλλες ευτελή, όπως η μίας χρήσης φωτογραφική μηχανή, άλλοτε ληγμένα φιλμ και άλλοτε μια mirrorless digital camera. Θεωρώ ότι το μέσο μπορεί να είναι καθοριστικό στην τελική αισθητική του έργου, αλλά δεν θα έπρεπε να είναι εμπόδιο στη νοητική του σύλληψη.
Συνήθως οι άνθρωποι που αποτυπώνονται στα έργα μου είναι οι καθημερινές μου σχέσεις και συναναστροφές. Φίλοι, σύντροφοι, εραστές, οικογένεια αλλά και εγώ η ίδια είμαστε οι πρωταγωνιστές των έργων όπως και της ζωής μου.
— Το γυμνό σώμα είναι ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία των φωτογραφιών σου. Πώς συνδυάζεται με τη δουλειά σου (και) ως στυλίστριας;
Η αλήθεια είναι πως η πρότερη ενασχόλησή μου με τη μόδα και η καθημερινότητα με εικόνες αρκετά «γυαλισμένες» και συγκεκριμένα πρότυπα ομορφιάς έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανάγκη οπτικοποίησης γυμνών σωμάτων που ένιωθα ως πιο «πραγματικά». Έγινε η αποδοχή του δικού μου «ατελούς» σώματος και μια ωδή στην ομορφιά της διαφορετικότητας γύρω μου.
— Πώς επιλέγεις τους ανθρώπους που πρωταγωνιστούν στις φωτογραφίες, τα βίντεο και τα έργα σου γενικότερα;
Συνήθως οι άνθρωποι που αποτυπώνονται στα έργα μου είναι οι καθημερινές μου σχέσεις και συναναστροφές. Φίλοι, σύντροφοι, εραστές, οικογένεια αλλά και εγώ η ίδια είμαστε οι πρωταγωνιστές των έργων όπως και της ζωής μου.
— Αν έπρεπε να χαρακτηρίσεις τη δουλειά σου με τρεις λέξεις, ποιες θα ήταν αυτές;
Ειλικρίνεια, αποδοχή, αγάπη.
— Υπάρχει ένα έργο σου που ξεχωρίζεις;
Αχ, είναι πολύ δύσκολο αυτό. Σίγουρα είμαι πολύ περήφανη για το βιβλίο που εξέδωσα πριν από δύο χρόνια με τον τίτλο Romance.
— Πάνω σε τι πρότζεκτ δουλεύεις αυτή την εποχή;
Ένα φωτογραφικό βιβλίο με θέμα τη μνήμη και την εξάρτηση του πρότερου βιώματος από με τη θέαση του παρόντος. Το πρότζεκτ Womanhood, που αφορά μια σειρά από περφόρμανς, αποτυπωμένες σε κινούμενη και στατική εικόνα και πίνακες, που πραγματεύονται τη γυναικεία φύση, τη θέση της στη σύγχρονη κοινωνία, τους ρόλους και τα πρότυπα που ενέχει. Επίσης, μια φωτογραφική ενότητα που πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις, τις διαφορές και τις συγκλίσεις κάθε σχέσης, οπτικοποιημένες μέσα από συμπλέγματα σωμάτων. Και, τέλος, το side project μου ονόματι «2nd2», ένα instagram shop με vintage οικογενειακά κομμάτια και μικρές σειρές με reworked ζωγραφισμένα ρούχα, όπου σύντομα θα υπάρξει και καλοκαιρινή σειρά.
— Τι φοράς σήμερα και πόσο κοστίζει;
Ένα Armani Exchange top, που τσίμπησα από την ντουλάπα της θείας μου, biker από ντουλάπα φίλης, see-through top από τον αγαπημένο μου He m n oid, περίπου 20 ευρώ, μεταποιημένη ζώνη από σετ φούστας (δώρο), jacket και παπούτσια από τη χειμερινή σειρά «2nd2».
— Πού πηγαίνεις τώρα;
Στο κέντρο της Αθήνας, που είναι λουσμένο στο ροδακινί απογευματινό φως.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.