Για το τελευταίο ποστ της χρονιάς, ακολουθούν αποσπάσματα από το βιβλίο «Τα μήλα του μάγειρα – παράδοση της Μοναστηριακής Τράπεζας», της Πάολας Ψαρρού. Άλλο οι παπάδες, άλλο η θρησκεία. Δυστυχώς. Καλή χρονιά σε όλους!
«O Μοναχός δεν απλώνει το χέρι του παρά μόνο σε ό,τι βρίσκεται μπροστά του. Τρώει με λεπτές κινήσεις χωρίς να κάνει θόρυβο. Δεν περιεργάζεται με το βλέμμα του την Τράπεζα ή τις κινήσεις των διπλανών του. Τρώει σταθερά, ούτε πολύ γρήγορα, ούτε πολύ αργά, ηδονικά. Το δείπνο, όπως είπαμε, δεν παύει να είναι Κυριακό, σφραγισμένο από την παρουσία του Κυρίου και γι’αυτό οι προσευχόμενοι Χριστόφορο δαιτημόνες έχουν τάξη να μην ομιλούν. Εάν χρειαστεί να ενημερωθεί ο Γέροντας για κάποιο θέμα απολύτως επείγον κατά τη διάρκεια της Τράπεζας, αυτό γίνεται αθόρυβα και διακριτικά.»
Ψαροκεφτέδες
½ κιλό ψάρι (μαγειρεμένο)
½ κιλό πατάτες (βρασμένες)
2-3 φρέσκα κρεμμυδάκια
1 αβγό
λίγο μαϊντανό
αλάτι, πιπέρι
αλεύρι
λάδι
Kαθαρίζουμε το ψάρι από την πέτσα και τα κόκαλα. Το πολτοποιούμε στο μπλέντερ μαζί με τις πατάτες και τον μαϊντανό. Προσθέτουμε τα κρεμμυδάκια και αλατοπιπερώνουμε. Πλάθουμε τους κεφτέδες, τους αλευρώνουμε και τους τηγανίζουμε στο λάδι.
«Μου είχε διηγηθεί ο Γερο-Σάββας, ο Φιλοθεϊτης, ότι με την μεγάλη πείνα του 1917 οι Ιβηρίτες, βλέποντας τις αποθήκες της Μονής να αδειάζουν, είχαν ελαττώσει τη φιλοξενία. Μάλιστα, ένας Προϊστάμενος τσιγκούνης επέμενε, και την έκοψαν τελείως. Επόμενο ήταν και ο Χριστός να σταματήσει κάθε ευλογία Του. Τότε άρχισαν να πεινάνε οι Πατέρες και να παραπονιούνται στον Χριστό και στην Παναγία, που δεν φρόντιζαν τη Μονή τους. Δυστυχώς δεν είχαν καταλάβει το σφάλμα τους.
Μια μέρα λοιπόν, παρουσιάστηκε ο Χριστός στον Πορτάρη της Μονής, σαν φτωχός, και του ζήτησε λίγο ψωμί. Ο Πορτάρης λυπημένος του λέει: «δεν έχουμε, αδελφέ μου, γι’αυτό και κόψαμε την φιλοξενία. Περίμενε όμως λίγο να σου φέρω αυτό το κομματάκι που έχω στο κελί μου για τον εαυτό μου.»
Έτρεξε, πήγε στο κελί του και του έφερε το ψωμί που είχε για τον εαυτό του και του το έδωσε. Έβλεπε όμως το πρόσωπο του Φτωχού να λάμπει.
«Ξέρετε γιατί ήρθε αυτή η δυστυχία στη Μονή; Επειδή διώξατε από το μοναστήρι δύο: τον «δότε» και τον «δοθήσεται».
Μετά από αυτά τα λόγια έγινε άφαντος, σκορπίζοντας μια λάμψη που θάμπωσε τον Πορτάρη. Φοβισμένος έτρεξε στους Προϊσταμένους της Μονής και διηγήθηκε το γεγονός. Οι Πατέρες στην αρχή βασάνιζαν το μυαλό τους να θυμηθούν ποιους ανθρώπους έδιωξαν. Μετά κατάλαβαν ότι εκείνος ο φτωχός ήταν ο Χριστός και εννόησαν και τα Ευαγγελικά Του λόγια. Μετανόησαν αμέσως για το σφάλμα τους και μόλις άρχισαν να δίνουν από το υστέρημά τους στους φτωχούς, κατέφθασαν και οι πλούσιες ευλογίες του Θεού.»
Του Παϊσιου Μοναχού Αγιορείτου
Κρέμα μαστίχας
1 λίτρο γάλα
½ λίτρο κρέμα γάλακτος
5 κουταλιές ζάχαρη
6 κουταλιές κορν-φλάουρ
1 κουταλάκι μαστίχα (σε σκόνη)
Διαλύουμε το κορν-φλάουρ στο γάλα και το βάζουμε μαζί με τη ζάχαρη σε χαμηλή φωτιά. Μόλις πάρει βράση και αρχίζει να πήζει, αποσύρουμε από τη φωτιά και ρίχνουμε τη μαστίχα. Ανακατεύουμε καλά και αφήνουμε την κρέμα να κρυώσει. Στο μεταξύ χτυπάμε την κρέμα γάλακτος σε ελαφριά σαντιγί και την ενώνουμε με την άλλη κρέμα. Σερβίρουμε σε μπολάκια και βάζουμε στο ψυγείο για τρεις ώρες τουλάχιστον πριν σερβίρουμε.
σχόλια