Η μουσική θρέφει χωρίς να τρώγεται

Facebook Twitter
0

 

Με αφορμή το χθεσινό ποστ συνειδητοποίησα πόσο συνδεδεμένη είναι η μουσική με το φαγητό. Δεν εννοώ ότι ακούμε μουσική όταν τρώμε (αν κι αυτό ισχύει βεβαίως) αλλά ότι πάρα πολλά συγκροτήματα έχουν ονόματα που έχουν σχέση με κάτι που τρώγεται. Ένα ψάξιμο στο google θα σας πείσει. Θα σας παρουσιάσω τα δικά μου αγαπημένα, μαζί με μερικά που δεν είχα ιδέα ότι υπήρχαν, αλλά έχουν καταπληκτικά ονόματα, και ποιος ξέρει, μπορεί μεταξύ τους να υπάρχουν και διαμάντια!


Smashing Pumpkins

 

Σε μία ραδιοφωνική συνέντευξη, ο Billie Corgan είπε ότι το όνομα προέκυψε όταν στο σχολείο ένας συμμαθητής του είπε ότι αυτό που θα έκανε το Halloween θα ήταν να «σπάει κολοκύθες». Αμέσως ο Billie σκέφτηκε ότι αυτό είναι ένα πολύ κουλ όνομα για μπάντα και υποσχέθηκε στον εαυτό του ότι αν ποτέ συμμετείχε σε συγκρότημα, θα το ονόμαζε έτσι. Κι έτσι έγινε.

 

 

 

Ανώμαλη προσγείωση: Black Eyed Peas - φασόλια μαυρομάτικα

 

Μέχρι το 1995 λεγόταν Black Eyed Pods (ναι, τόσο παλιοί είναι) αλλά τότε πέθανε ο Easy E από AIDS, οπότε άλλαξαν το όνομά τους σε κάτι που θυμίζει εσκεμμένα φαγητό, γιατί «η μουσική τους είναι τροφή για την ψυχή, όπως και τα φασόλια», ή κάπως έτσι. Φανταστείτε ένα λογοπαίγνιο που περιέχει το “soul food” μέσα. Η πιο ρεαλιστική εξήγηση είναι ότι έπρεπε να βρουν κάτι που έμοιαζε τόσο με το προηγούμενο όνομα ώστε να μην χαλάσει η συνέχεια και η φήμη του συγκροτήματος.

 

 

 

Peaches

 

Η Peaches, της οποίας το αληθινό όνομα είναι Merrill Nisker, πήρε το όνομά της από ένα τραγούδι της Nina Simone, το Four Women. To τραγούδι βγήκε το 1966 και περιγράφει τέσσερις στερεοτυπικές μαύρες γυναίκες, όπως τις έβλεπε η κοινωνία τότε (και μάλλον τις βλέπει ακόμα). Η Peaches, η οποία εμφανίζεται τελευταία, εκπροσωπεί την επιθετική μαύρη γυναίκα. “Peaches” ήταν πραγματικά η λέξη που χρησιμοποιούνταν γι’ αυτό τον τύπο γυναίκας. Το τραγούδι έχει μία τρομερά δραματική κορύφωση, με την Nina Simone να ουρλιάζει σχεδόν το όνομα Peaches, και αν δεν ανατριχιάσετε εκεί, πραγματικά δεν μπορώ να σας καταλάβω.

 

 

 

Four women

My skin is black
My arms are long
My hair is wooly
My back is strong
Strong enough to take the pain
It's been inflicted again and again
What do they call me
My name is AUNT SARAH
My name is Aunt Sarah

My skin is yellow
My hair is long
Between two worlds
I do belong
My father was rich and white
He forced my mother late one night
What do they call me
My name is SIFFRONIA
My name is Siffronia

My skin is tan
My hair's alright, it's fine
My hips invite you
And my lips are like wine
Whose little girl am I?
Well yours if you have some money to buy
What do they call me
My name is SWEET THING
My name is Sweet Thing

My skin is brown
And my manner is tough
I'll kill the first mother I see
Cos my life has been too rough
I'm awfully bitter these days
because my parents were slaves
What do they call me
My
name
is

Peaches!

(αύριο:  λιγότερο γνωστοί)

Γεύση
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Βιβλίο / Η ζωή και τα ήθη ενός λεσβιακού χωριού μέσα από το φαγητό

Στον Μανταμάδο οι γυναίκες του Φυσιολατρικού–Ανθρωπιστικού Συλλόγου «Ηλιαχτίδα» δημιούργησαν ένα βιβλίο που συνδυάζει τη νοσταλγία της παράδοσης με τις γευστικές μνήμες της τοπικής κουζίνας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Osteria Mamma 

Γεύση / Ένα νέο ιταλικό σερβίρει πιάτα που περιέχουν άγνωστες στην Αθήνα λέξεις

Θέλοντας να τιμήσει μια επιθυμία της μητέρας της, έπειτα από πολλά ταξίδια και γεύματα σε διαφορετικές ιταλικές πόλεις, η Ελένη Σαράντη ετοιμάζει στο Osteria Mamma πιάτα με μπόλικη comfort νοστιμιά.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τα γλυκά των φετινών Χριστουγέννων 

Γεύση / Όλα τα νέα χριστουγεννιάτικα γλυκά σε μία λίστα

Τετράγωνοι κουραμπιέδες, κρητική αλλά και γαλλική βασιλόπιτα, πολλά προζυμένια πανετόνε: Σε αυτή τη λίστα δεν θα βρείτε τα κλασικά γλυκά της Αθήνας -τα ξέρετε ήδη- αλλά όλες τις φρέσκες ιδέες των τριτοκυματικών φούρνων και των πιο δημιουργικών ζαχαροπλαστών.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Γεύση / Μέσα στη νέα, πολυσυλλεκτική Αίγλη Ζαππείου

Ένα τοπόσημο της πόλης αλλάζει ριζικά, επενδύει σε μια dream team και σε ό,τι κλασικό, από το φαγητό και το ποτό μέχρι την αρχιτεκτονική του, ακόμα και τη μουσική του μερικές φορές, και περιμένει τη νέα γενιά Αθηναίων, ακόμα κι εκείνους που δεν το είχαν στο ραντάρ τους μέχρι τώρα.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Γεύση / Η ξέφρενη πορεία του Nolan και η επόμενη μέρα του

Μπορεί ένα εστιατόριο να είναι μια ιστορία πάθους, ταλέντου, απανωτών δυσκολιών και επιμονής; Φυσικά και μπορεί. Ο restaurateur Κώστας Πισιώτης αφηγείται την πορεία του μικρού εστιατορίου του Συντάγματος, λίγο πριν αυτό ξεκινήσει το νέο του κεφάλαιο. 
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ