Το νόημα της ζωής (μέρος 2ο)

Δεν θα ήμουν ο εαυτός μου αν δεν έγραφα για το τζιν.

Δε μπορώ να θυμηθώ πότε το δοκίμασα για πρώτη φορά. Η μονομανία είναι τόσο έντονη που έχει διαγράψει εντελώς το παρελθόν. Ποιος θυμάται τα ασήμαντα φλερτ όταν έχει συναντήσει την αληθινή αγάπη;

Ενώ μοιάζει εύκολο ποτό, δύσκολα ικανοποιείται ο εραστής του τζιν τόνικ. Το πίνουμε σε όλα τα μπαρ αδιαμαρτύρητα, όταν όμως γευτούμε το σπιτικό πάντα αναφωνούμε με ηδονή. Δεν ξέρω τι φταίει στα περισσότερα μαγαζιά, και δε μιλάω για το ενδεχόμενο μπόμπας. Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι στη θερμοκρασία. Αν δεν είναι πολύ πολύ κρύο, με πολλά πολλά παγάκια, το τόνικ κουράζεται (σκεφτείτε χλιαρή κόκα κόλα) και το αποτέλεσμα είναι αποκαρδιωτικό. Όταν σκέφτομαι Το τζιν τόνικ φαντασιώνομαι ένα μακρόστενο ποτήρι με κρυστάλλινη διαφάνεια, τόσο κρύο που έχει αρχίσει να ιδρώνει με σπαρταριστό τόνικ που κάνει παιχνίδια στη γλώσσα, μία φέτα καταπράσινο λάιμ που έρχεται δεύτερη με μία κλωτσιά αλκοόλ στο τέλος. Δε νομίζω ότι το έχω πετύχει σε μπαρ αυτό το Άγιο Δισκοπότηρο. Αγαπητοί μου καταστηματάρχες, αν μας διαβάζετε κι ενδιαφερόσαστε για τους εθισμένους πελάτες σας, ρωτήστε τους πως το θέλουν το ποτό τους και μην τους κοιτάτε με καχυποψία αν προσπαθήσουν να το κάνουν χωρίς να τους ρωτήσετε.

Ενωμένοι από ένα αόρατο νήμα, όλοι οι λάτρεις αυτού του ποτού νιώθουμε μία υπόγεια επικοινωνία. Φρέσκιες συναντήσεις πάνω στη μπάρα συσφίγγονται άμεσα. «Κι εσύ τζιν τόνικ;» και οι ματιές τα λένε όλα. Κι εγώ τζιν τόνικ, θα έχουμε πολλά να πούμε εμείς οι δύο. Με τους παλιούς φίλους συνεννοούμαστε χωρίς πολλές κουβέντες: στις επισκέψεις έρχεται αυτόματα μαζί τζιν και τόνικ. Όταν βγαίνουμε, παραγγέλνουμε και για τους άλλους χωρίς να τους ρωτήσουμε. Το τζιν τόνικ είναι ένα βαρόμετρο. Παραδείγματα: -«Πως τα πέρασες;» -«Ήπια τέσσερα τζιν τόνικ» (αρκετά καλά). –«Ήπια οχτώ τζιν τόνικ» (μέχρι τη μέση τέλεια, μετά δε θυμάμαι τίποτα) –«Πως ήταν το θέατρο;» -«Μετά ήπια ένα τζιν τόνικ» (κουρελιάστηκα από τη βλακεία που είδα)–«Πως τα περνάς;» -«Έχω να πιω τζιν τόνικ δέκα μέρες» (έχω πήξει/έχω κατάθλιψη/ήμουν άρρωστος). Σημείωση: όλοι οι διάλογοι είναι αυθεντικοί.

Ακολουθούν δηλώσεις χρηστών:

• "Gin Tonic: Η πιο δροσερή μπουρμπουλίθρα που έχει δοκιμάσει ποτέ ουρανίσκος."
• "Το τζιν τόνικ είναι το πρώτο ποτό, που έγινε "ποτό μου".με αυτό μέθυσα πρώτη φορά.πίνοντάς το έγινα "γερό ποτήρι".νομίζω πως είναι από τα λίγα τόσο σταθερά πράγματα στη ζωή μου.όσα ποτά και να δοκίμασα, πάντα στο τζιν-τόνικ επιστρέφω.άλλαξα τρεις φορές το τζιν που ζητούσα, το τζιν-τόνικ όμως, δεν άλλαξε.μπορεί να ζητάω φέτα λάιμ, αντί για λεμόνι, αλλά το τζιν-τόνικ δεν αλλάζει.όσες παραλλαγές μαρτίνι, ή άλλα κοκτέιλ δοκιμάσω το καλοκαίρι, το πιο δροσιστικό ποτό παραμένει το τζιν-τόνικ.δεν με νοιάζει που είναι δροσιστικό, και κάποιοι το θεωρούν καλοκαιρινό, και τον χειμώνα μια χαρά το πίνω. Είναι λίγο αστείο που τα γράφω όλα αυτά για κάτι που όταν δοκίμασα πρώτη φορά από το ποτήρι του πατέρα μου, στα 8 μου, αντέδρασα λέγοντας: "αηδία. είναι πικρό. πώς το πίνεις αυτό το πράγμα;"τώρα μπορώ να καταλάβω το χαμόγελό του σε αυτή μου την αντίδραση." (Κωνσταντίνος Μ.)
• "Είναι σαν βουτιά στη θάλασσα στους 40 C."
• "Είναι σα να κάθεσαι στη πλώρη του Τιτανικού με τα χέρια ανοιχτά, να σου πιάνει τα βυζιά ο Λ. Ν. Κάπριο και να έχεις ένα προαίσθημα ότι παίζει και να μη γυρίσεις σόι σπίτι σου ."

Αποσπάσματα από τη ζωή του verve, όπως μας τα παρουσίασε:

• "Πολύ ωραία όλα αυτά, να πιούμε ένα τζον τόνικ;
• Πάλι μου τέλειωσε το τόνικ. Να βάλουμε σόδα; Τρελός είσαι; Πάω στο περίπτερο να πάρω για να φτιάξουμε τζιν τόνικ.
• Να είχαμε τώρα ένα τζιν τόνικ;
• Να περάσω απ’ το σπίτι να πιούμε ένα τζιν τόνικ;
• Μου τρύπησε το τζιν, θα πιω ένα τζιν τόνικ.
• Πάλι τζιν τόνικ; Αλλά και τι να πιω φέρε ένα τζιν τόνικ.
• Η δουλειά πήγε γαμάτα σήμερα – να βάλω ένα τζιν τόνικ
• Η δουλειά πήγε χάλια σήμερα – να βάλω ένα τζιν τόνικ.
• Με άφησε η γκόμενα, θα πιω ένα τζιν τόνικ.
• Ένα τζιν τόνικ. Ένα τζιν τόνικ. Ένα τζην τωνικ. Να τσοιν τωωνεικ......χάλια έγινα με τα κωλο τζιν τόνικ"

Που και που κάποιος λακίζει: άλλος πειραματίζεται με bloody Mary, άλλος δηλώνει ότι κόβει το τζιν τόνικ επειδή του φέρνει πονοκέφαλο, άλλος κάνει δίαιτα, άλλος παίρνει μοχίτο επειδή «είναι καλοκαίρι, για κανονικό ποτό θα πάρω τζιν τόνικ μετά», μερικοί επιμένουν να βάζουν σόδα (και να μην υπάρχει οπότε να υποκύπτουν ξανά και ξανά). Συγχωρούμε όλες τις αποκλίνουσες συμπεριφορές και δεν κρίνουμε για να μην κριθούμε. Είναι σίγουρο ότι σε μία δύσκολη στιγμή πάλι όλοι στο τζιν τόνικ θα στραφούμε.

Κατά καιρούς έχουμε αποφασίσει να φτιάξουμε αυτοδιαχειριζόμενο αποστακτήρα στο πολυτεχνείο, να φυτέψουμε αγριοκυπαρίσι στο λόφο του Στρέφη, να φτιάξουμε κλαμπ g&t μόνο για μέλη (χαριστικά θα παίρναμε κι αυτούς που πίνουν τζιν με σόδα, αλλά μετά από ψηφοφορία), να ξεκινήσουμε την επανάσταση. Ειδικά η ιδέα της επανάστασης έχει ατονήσει τελευταία- όλοι μας παλεύουμε για την επιβίωση, ο καθένας για άλλους λόγους και με τον δικό του τρόπο. Η ιδέα της παρέας, του φαγητού και του τζιν τόνικ συνεχίζει να είναι δυνατή. Χωρίς υπερβολή πιστεύω ότι αυτοί οι φίλοι σε συνδυασμό μ’ αυτό το ποτό μου έχουν σώσει τη ζωή. Δεν είναι απλώς ένα ποτό, είναι πλέον η γεύση της παρηγοριάς. Είμαι μελό αλλά το διακινδυνεύω: τους ευχαριστώ δημόσια για όλα και τους αφιερώνω αυτό το κομμάτι:

Για σας, μούτρα!