Μέχρι τον Μεσαίωνα οι άνθρωποι έτρωγαν κυρίως με τα χέρια. Οι πιο πλούσιοι είχαν ένα μαχαίρι με πολλαπλό ρόλο, το οποίο κουβαλούσαν παντού μαζί τους- ένας από αυτούς ήταν να κόβει το φαγητό και να το καρφώνει, ώστε να οδηγηθεί η μπουκιά στο στόμα. Οι κύριοι δε, είχαν την υποχρέωση να κόβουν το φαγητό των κυριών.
Όταν τα μαχαιροπήρουνα μπήκαν στη ζωή των ανθρώπων ήταν φτιαγμένα από πολύτιμα μέταλλα και απευθυνόταν μόνο στους πολύ πλούσιους, όχι λόγω της χρησιμότητας, αλλά επειδή ήταν πολύ εντυπωσιακά. Οι πιο παραδοσιακοί χρησιμοποιούσαν δύο μαχαίρια, ένα για να κόβει, κι ένα για να κρατάει το φαγητό στη θέση του.
πιρούνι και θήκη του 1600
Και πώς έτρωγαν τις σούπες;
Τον 11ο αιώνα, ο Δόγης της Βενετίας, Domenico Selvo, παντρεύτηκε την 17χρονη Θεοδώρα Άννα Δούκαινα, η οποία καταγόταν από την βυζαντινή δυναστεία των Δουκάδων. Ο γάμος έγινε στην Κωνσταντινούπολη με όλες τις τιμές- η Θεοδώρα ήταν συνηθισμένη στα λούσα και στους καλούς τρόπους.
η Αγία Σοφία
Με την μετακόμισή της στη Βενετία έφερε μαζί της και τη βυζαντινή μεγαλοπρέπεια και γρήγορα έγινε πολύ αντιπαθής. Δεν έφταναν τα μαχαιροπήρουνα που επέβαλλε στην αυλή του Δόγη, μαζί ήρθαν και τα μπολ με νερό για να ξεπλένονται τα χέρια, οι πετσέτες φαγητού και ο εκτεταμένος φωτισμός με κεριά. Πέθανε στα 35 της μετά από μία εκφυλιστική ασθένεια, η οποία αντιμετωπίστηκε από το λαό σαν τιμωρία από το Θεό, επειδή τόλμησε να εισάγει σύμβολα μαλθακής ζωής. Μετά το θάνατό της, η αυλή του Δόγη επέστρεψε στις παλιές της συνήθειες.
Τελικά, μία άλλη νοικοκυρά άλλαξε τα πράγματα
H Κατερίνα των Μεδίκων, από τον Rosso Fiorentino
Η ιταλίδα Κατερίνα των Μεδίκων παντρεύτηκε τον βασιλιά της Γαλλίας, τον Ερρίκο Β’ και όπως και η Θεοδώρα, έφερε μαζί της τις συνήθειες της χώρας της. Μεγάλη λάτρης του φαγητού, των τεχνών και της καλής ζωής. Η γαλλική αυλή δέχτηκε με χαρά τις νέες συνταγές για ψωμί, γλυκά και φρέσκα λαχανικά, αλλά αυτό που σόκαρε περισσότερο τα πλήθη ήταν το πιρούνι. Οι Γάλλοι ήξεραν τη χρήση του κουταλιού και του μαχαιριού, αλλά το πιρούνι ήταν μια αληθινή επανάσταση.
Πιρούνι για σαρδέλες;
αλατιέρα τοίχου (;)
Στην άλλη μεριά του φάσματος, οι μονίμως υπερβολικοί Άγγλοι της βικτωριανής εποχής, άρχισαν να χρησιμοποιούν ειδικά κουτάλια, πιρούνια, βάζα και βαζάκια όχι επειδή τα χρειαζόταν, αλλά επειδή έκαναν εντύπωση. Πιάτο ντομάτας, πιρούνι για σαρδέλες, μαχαίρι μαρμελάδας- μη μου πείτε ότι η μαμά σας δεν είχε μαζέψει ένα σωρό τέτοια αντικείμενα, προσπαθώντας να πετύχει το «κλασικό» ιδεώδες; Ευτυχώς μετά βγήκε το IKEA και γλιτώσαμε (ή και όχι).
συσκευή που κόβει φασολάκια σε φετούλες (παίρνει ένα φασολάκι τη φορά)
Μην κοροϊδεύετε ακόμα
Αγριάνθρωποι αυτοί οι παλιοί, έτσι; Πριν τους κοροϊδέψουμε, ας συζητήσουμε ένα καυτό θέμα που μας απασχολεί όλους: η υφασμάτινη πετσέτα φαγητού. Τι την κάνουμε, που τη βάζουμε, που την αφήνουμε; Μερικές οδηγίες για να μην σας πουν βλαχάκια όταν σας καλέσουν στο γκαλά του Πρέσβη.
Από το σχολή καλών τρόπων του Michael Lininger, ο οποίος είναι δικηγόρος που εξειδικεύεται εδώ και χρόνια στους καλούς τρόπους, γράφοντας βιβλία και παραδίδοντας μαθήματα:
Περιμένετε πρώτα τον οικοδεσπότη ή την οικοδέσποινα να ξετυλίξει την πετσέτα πριν ακολουθήσετε. Εξαίρεση γίνεται όταν τρώτε σε στυλ μπουφέ: σ’ αυτή την περίπτωση την ξεδιπλώνετε πριν φάτε.
Ξετυλίξτε την με μία απαλή κίνηση, χωρίς να την τινάξετε ή ταρακουνήσετε για να ανοίξει.
Το πόσο την ξετυλίγετε εξαρτάται από το μέγεθος της πετσέτας:
- Οι μεγάλες πετσέτες που χρησιμοποιούνται στα επίσημα δείπνα, ξετυλίγονται κατά το ήμισυ.
- Οι μικρότερες ξετυλίγονται εντελώς
Μην στερεώνετε την πετσέτα στο γιακά σας, στη ζώνη σας ή στα κουμπιά του πουκαμίσου σας. Αν σερβιριστεί επικίνδυνο φαγητό, πριν σκεφτείτε να κάνετε κάτι από τα παραπάνω, κοιτάξτε αν το κάνει ο οικοδεσπότης.
Χρησιμοποιήστε την πετσέτα συχνά για να ταμπονάρετε και όχι για να σκουπίσετε τα χείλη σας. Σκουπίστε πριν από κάθε γουλιά, ειδικά αν είσαστε γυναίκα με κραγιόν.
Σε περίπτωση που υπάρχει δαχτυλίδι πετσέτας, αφού αφαιρέσετε την πετσέτα, τοποθετήστε το δαχτυλίδι πάνω αριστερά. Μετά το τέλος του γεύματος, πιάστε την πετσέτα από το κέντρο της, τραβήξτε την μέσα από το δαχτυλίδι, και ακουμπήστε την έτσι ώστε να δείχνει το κέντρο του τραπεζιού.
Αν πρόκειται να αφήσετε για λίγο το τραπέζι, αφήστε την πετσέτα στην καρέκλα σας. Αν η καρέκλα είναι υφασμάτινη, φροντίστε η λερωμένη μεριά να μην ακουμπάει στο ύφασμα.
Στο τέλος του γεύματος;
Διπλώνετε χαλαρά την πετσέτα έτσι ώστε να κρύβεται το λερωμένο τμήμα της.
Αν υπάρχει πιάτο μπροστά σας, την αφήνετε αριστερά από αυτό,
αν τα πιάτα έχουν μαζευτεί, την αφήνετε μπροστά σας.
Πανεύκολο!
σχόλια