Στολισμένη Αθήνα, γιορτές, άδεια, έξοδοι με φίλους συνοδεία καλού κρασιού και φαγητού σε ψαγμένα στέκια. Συζητήσεις για τέχνη, το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης, οι μεταρρυθμίσεις που πρέπει να γίνουν για να προσεγγίσουμε τα δυτικά κράτη και πολλά άλλα, εξίσου όμορφα. Την ίδια στιγμή ο Σώρρας αλωνίζει στα πιο σκοτεινά στενά της ελληνικής επαρχίας και ορκίζει πιστούς, τάζοντας τρισεκατομμύρια και εθνική απελευθέρωση.
Σε βίντεο που κυκλοφόρησε λίγο μετά την Πρωτοχρονιά βλέπουμε δεκάδες ανθρώπους σε ένα επαρχιακό καφενείο (όχι όσο vintage χρειάζεται για να ενταχθεί στην κατηγορία των «μοντέρνων», αλλά αρχετυπικά σκοτεινό και βρόμικο από την κάπνα των τσιγάρων) να ακούν ευλαβικά τον αντιπρόσωπο της οργάνωσης να μιλά για την τεχνολογία του θεού Απόλλωνα που πούλησε ο Σώρρας στη NASA και για τη λύση για όλα τους τα προβλήματα. Ακόμα και ο παπάς που εισβάλλει για λίγο στη συγκέντρωση και προσπαθεί να αποτρέψει τη μύηση, εκφράζοντας πάντως έναν λόγο όχι ορθολογικό, καθώς μιλά για αντίχριστους, διώχνεται κακήν κακώς. Ποιο είναι το ουσιαστικό διακύβευμα, τα θέματα που μονοπωλούν το ενδιαφέρον της πρώτης παρέας ή της δεύτερης;
Λίγο μετά τις τελευταίες εκλογές στις ΗΠΑ που σόκαραν όλο τον κόσμο και οδήγησαν με δημοκρατικές διαδικασίες έναν άνθρωπο σαν τον Τραμπ στο ισχυρότερο, στρατιωτικά και πολιτικά, αξίωμα του πλανήτη, ένας δημοσιογράφος της «Washington Post» έκανε την αυτοκριτική του. Παραδέχτηκε ότι τα σημάδια ήταν εκεί, όμως δεν τα είδε (όπως και σχεδόν το σύνολο του mainstream Τύπου της χώρας), και μίλησε συγκεκριμένα για ένα περιστατικό: πηγαίνοντας στο σπίτι ενός φίλου που γιόρταζε τα γενέθλιά του χάθηκε και κατέληξε σε μια γειτονιά άγνωστη σε αυτόν. Τα σπίτια εκεί ήταν γεμάτα αφίσες του Τραμπ, κάτι που του έκανε μεγάλη εντύπωση και συζήτησε με τους συνδαιτυμόνες του, όταν κατάφερε να φτάσει στη σωστή διεύθυνση. Αυτό που κατάλαβε μετά τις εκλογές ήταν ότι οι αφίσες που είδε στη γειτονιά στην οποία βρέθηκε κατά λάθος για λίγο δεν ήταν κάτι αξιοπερίεργο, απλώς δεν τις είχε ξανασυναντήσει επειδή είχε συνηθίσει να κινείται σε συγκεκριμένα σημεία της πόλης και να κάνει παρέα με συγκεκριμένα άτομα. Ζούσε, δηλαδή, μέσα σε μια φούσκα.
Κάτι πρέπει να γίνει και να σε βγάλει από τη φούσκα σου για να σε μεταφέρει ως εκεί και να δεις την πραγματικότητα μακριά από προκαταλήψεις και κλισέ: μια πόλη με ένα ωραίο ποτάμι να διασχίζει το κέντρο της, με γέφυρες και καθαρά παγκάκια όπου μπορείς να κάτσεις και να χαζέψεις ακούγοντας σωστή μουσική, στη σωστή ένταση, από τα μεγάφωνα του δήμου
Οι περισσότεροι από εμάς ζούμε σε μια αντίστοιχη φούσκα, είτε online είτε στην πραγματικότητα. Στο Facebook διαγράφουμε (ή κάνουμε το πιο υποκριτικό unfollow) τις φωνές με τις οποίες δεν συμφωνούμε, κάνουμε like και ενημερωνόμαστε από τις ιστοσελίδες που ταιριάζουν στην αισθητική/ιδεολογία μας. Το ίδιο και στην πραγματική ζωή. Αφού περάσουμε από τα μαθητικά/φοιτητικά χρόνια, κατά τη διάρκεια των οποίων αναγκαζόμαστε να συνυπάρχουμε με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους, καταλήγουμε σε αυτούς που επιλέγουμε εμείς. Και αυτοί, όπως έχουν δείξει πολλές έρευνες, μοιάζουν αρκετά μ' εμάς. Οι όποιοι τσακωμοί είναι για τις λεπτομέρειες, στα πολλά –και τα βασικά– συμφωνούμε.
Πολλές παρέες Αθηναίων θα συμφωνούσαν, για παράδειγμα, ότι τα Τρίκαλα δεν είναι ένας προορισμός που θα άξιζε να επισκεφτούν οικειοθελώς. Κάτι πρέπει να γίνει και να σε βγάλει από τη φούσκα σου για να σε μεταφέρει ως εκεί και να δεις την πραγματικότητα μακριά από προκαταλήψεις και κλισέ: μια πόλη με ένα ωραίο ποτάμι να διασχίζει το κέντρο της, υπέροχα στολισμένο για τα Χριστούγεννα, με γέφυρες και καθαρά παγκάκια όπου μπορείς να κάτσεις και να χαζέψεις ακούγοντας σωστή μουσική, στη σωστή ένταση, από τα μεγάφωνα του δήμου. Να περπατήσεις στους πολλούς, μικρούς και μεγάλους πεζόδρομους με καταστήματα για όλα τα γούστα, αλλά και στην παλιά πόλη με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Να παρατηρήσεις τους κατοίκους που χρησιμοποιούν με άνεση τα ποδήλατά τους στο σοβαρό δίκτυο ποδηλατοδρόμων που διαθέτουν. Να ξαφνιαστείς με τους οδηγούς που σταματούν στις διαβάσεις για να περάσουν οι πεζοί. Να ακούσεις για πραγματικά δωρεάν Wi-Fi, λεωφορεία χωρίς οδηγούς και άλλες τεχνολογικές καινοτομίες.
Την ίδια στιγμή, πίσω στην Αθήνα, o μεγαλύτερος δήμος της χώρας εμφανίζει σημάδια διάλυσης. Το ηλεκτρονικό σύστημα στο ταμείο του δήμου «ήταν κάτω» (sic) για τουλάχιστον τρεις εργάσιμες μέρες, η ρόδα εξελίχθηκε σε φιάσκο, ενώ το περιστατικό με τον υπάλληλο που έκλεισε με το έτσι-θέλω, όταν συμπλήρωσε το οκτάωρό του (αλλά και τον άλλο, που δήλωσε ψευδώς ασθένεια για να μην πάει στη βάρδιά του), στον χώρο φιλοξενίας αστέγων στην Πανόρμου μας ντρόπιασε όλους.
3 αξιοθέατα που αξίζει να δεις στα Τρίκαλα
Το Ασκληπιείο της αρχαίας Τρίκκης, το αρχαιότερο και σημαντικότερο της Ελλάδας κατά τον Στράβωνα. Πιθανολογείται ότι βρίσκεται κάτω από τη συνοικία Βαρούσι. Προς το παρόν στην περιοχή έχουν ανασκαφεί ρωμαϊκά λουτρά και ψηφιδωτά, καθώς και δημόσιο κτίριο των ελληνιστικών χρόνων με ψηφιδωτό, όπου απεικονίζεται ο βασιλιάς των Ηδωνών της Θράκης Λυκούργος.
Το Βυζαντινό Φρούριο της πόλης, που κατασκευάστηκε από τον Ιουστινιανό πάνω στην αρχαία Ακρόπολη της Τρίκκης κατά τον 6ο μ.Χ. αιώνα, με τριπλό τείχος. Σήμερα το φρούριο φιλοξενεί το υπαίθριο θέατρο του δήμου, ενώ είναι επισκέψιμο το ρολόι με θέα όλη την πόλη.
Το Τζαμί του Οσμάν Σαχ, κτίσμα του 16ου αιώνα σχεδιασμένο από τον Μιμάρ Σινάν. Το τζαμί ονομάζεται και Κουρσούμ Τζαμί από την τουρκική λέξη κουρσούμ, που σημαίνει μόλυβδος, καθώς ο θόλος του είναι μολυβδοσκέπαστος.
σχόλια