Κάθε μέρα, ο 90χρονος Γουαγιάν μαζεύει τα δίχτυα και τα σάκους του και βάζει το μικρό του σκάφος στην ακτή του Μπαλί. Τα νερά μοιάζουν με πολύτιμους λίθους είναι μια εξαιρετική τοποθεσία για ψάρεμα, ένα επάγγελμα που ο Γουαγιάν άσκησε σε όλη τη ζωή του από τότε που ήταν δέκα ετών και τη συνεχίζει επί οκτώ δεκαετίες.
Σήμερα, αντί να τρελαίνεται για τη ψαριά του, μαζεύει την υπερβολική ποσότητα δοχείων μίας χρήσης που βρίσκει στη θάλασσα. Τα σκουπίδια που υπάρχουν εκεί όπου ζούσαν οι κάποτε ακμάζοντες θαλάσσιοι πληθυσμοί. Σύμφωνα με πολλές έρευνες εκτιμάται ότι θα υπάρχουν περισσότερα πλαστικά από ψάρια στους ωκεανούς μέχρι το 2050.
Στην εντυπωσιακή ταινία μικρού μήκους Voice Above Water, η Αμερικανίδα σκηνοθέτης με έδρα στο Σαν Φρανσίσκο, Ντάνα Φράνκοφ, επισκέπτεται τον Γουαγιάν στο παραθαλάσσιο σπίτι του και εκεί της εξιστορεί την ρουτίνα του: αντί να μαζεύει φαγητό για την οικογένεια και την κοινότητά του, συλλέγει περιτυλίγματα, μπουκάλια και άλλα απορρίμματα και μεταφέρει το απορριμμένο υλικό πίσω στην παραλία για ανακύκλωση. "Η ιστορία είναι μια ματιά στο πώς ένας άνθρωπος χρησιμοποιεί τους πόρους του για να κάνει τη διαφορά, είναι μια υπενθύμιση ότι αν παίξουμε όλοι τον ρόλο μας μπορούμε να πετύχουμε κάτι πολύ μεγαλύτερο από εμάς", λέει η Φράνκοφ.
Το "Voice Above Water" είναι η πρώτη ταινία της Φράνκοφ, διάρκειας δώδεκα λεπτών, στα οποία ένας και μόνο άνθρωπος κάνει τη διαφορά.
