Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου εκατομμύρια γυναίκες ξεκίνησαν να εργάζονται στις φάμπρικες. Πώς και γιατί συνέβει αυτό αλλά και πώς συνδέεται με την «Ρόζι που καρφώνει» στην γνωστή αφίσα;
Η αμερικανική κυβέρνηση μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ αξίωσε από τις βιομηχανίες μεγαλύτερη παραγωγή πολεμικών υλικών. Όμως οι στρατολογήσεις των ανδρών άφησαν τις βιομηχανίες με λιγοστά εργατικά χέρια κι έτσι τις θέσεις τους κλήθηκαν να καλύψουν οι εκατομμύρια γυναίκες που ενσωματώθηκαν στο εργατικό δυναμικό των πολεμικών βιομηχανιών.
Καθότι οι συνθήκες εργασίας ήταν εξοντωτικές και τα εργατικά συνδικάτα διεκδικούσαν τα δικαιώματά τους αντιδρώντας οι εταιρείες αποφάσισαν να σχεδιάσουν αφίσες προπαγανδιστικού χαρακτήρα, με στόχο να ενσταλάξουν στις εργαζόμενες την αίσθηση του καθήκοντος απέναντι στην πατρίδα.
Την αφίσα με το σύνθημα, «Μπορούμε να το κάνουμε», σχεδίασε ο Ο Τζέι Χάουαρντ Μίλερ για το Τμήμα Πολεμικής Παραγωγής της Westinghouse Electric's. Απευθυνόταν στις γυναίκες εργάτριες και τις προέτρεπε να εργαστούν σκληρά για την πατρίδα, η οποία τους είχε ανάγκη. H Ρόζι της αφίσας έγινε ένα από τα πιο επιτυχημένα εργαλεία στρατολόγησης και το σύμβολο των εργατριών στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Από το 1940 έως το 1945, το γυναικείο εργατικό δυναμικό αυξήθηκε από 27% σε 37 %. Αν και η συμβολή των γυναικών υπήρξε καθοριστική ωστόσο οι ανισότητες στην πληρωμή σε βάρος των γυναικών δεν εξαλείφθηκαν (ούτε μέχρι σήμερα).
Τέσσερις δεκαετίες μετά την έκδοση της αφίσας, το φεμινιστικό κίνημα μεσουρανούσε και σε αυτό το κλίμα θεσπίστηκε η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, που γιορτάζεται στις 8 Μαρτίου. Οι φεμινίστριες τότε αποφάσισαν να καρπωθούν την εμβληματική γυναικεία μορφή με τη γροθιά και να την κάνουν σύμβολο του δικού τους αγώνα. Τότε η αφίσα πάλι εκτυπώθηκε πολλές φορές και επανήλθε στο προσκήνιο.
Πηγή: Vox
