Η Marjorie Wells είναι 91 ετών και ξέρει πολύ καλά ότι η μοναξιά και ο εγκλεισμός, ειδικά σε ανθρώπους της ηλικίας της, μπορεί να συντρίψει τις μοναχικές καρδιές τους. Ξέρει, όμως, ότι η παρατεταμένη περίοδος καραντίνας που βιώνει όλος ο πλανήτης εξαιτίας της άγριας επέλασης του κορωνοϊού, μπορεί να βυθίσει σε κατάθλιψη και μαύρες σκέψεις ακόμη και τους νεότερους.
Ως άνθρωπος που επέζησε του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και βίωσε αρκετούς παράλογους περιορισμούς μόνο και μόνο για να κρατηθεί στη ζωή, λέει ότι το χειρότερο που μπορεί κανείς να κάνει σε τέτοιες εποχές κρίσης είναι το να λυπάται τον εαυτό του και να αντιμετωπίζει την κατάσταση ως σύνολο και όχι ως τμήμα, ως εμπόδιο που ξεπερνά κανείς μέρα με τη μέρα.
Η ηλικιωμένη δασκάλα μαθηματικών που από πέρσι τον Μάρτιο έχει βγει από το σπίτι της μόνο μία φορά (!) εξηγεί ότι της κάνει καλό να σκέφτεται, να αναπολεί τις όμορφες στιγμές της ζωής της και κυρίως τα ταξίδια, αλλά και να υπενθυμίζει στον εαυτό της ότι τίποτα δεν κρατά για πάντα, ούτε καν οι μακρές, εφιαλτικές περίοδοι στη ζωή της ανθρωπότητας...
