«Τι μπορεί να με εμποδίσει να υποθέσω ότι αυτό το τραπέζι εξαφανίζεται ή αλλάζει σχήμα, όταν κανείς δεν το παρατηρεί, και πως, όταν κάποιος το κοιτάει και πάλι, γυρνάει στην αρχική του μορφή; Αλλά κάποιος μπορεί να πει "ποιος πρόκειται να υποθέσει κάτι τέτοιο;"» έλεγε ο Λούντβιχ Βιτγκενστάιν σχετικά με το θέμα της Βεβαιότητας, το 1969.
Εμπνευσμένος από αυτά τα λόγια τα οποία είδαν το φως της δημοσιότητας μετά τον θάνατο του Αυστριακού φιλοσόφου σχετικά με τα όρια της ανθρώπινης αντίληψης γύρω από την ερμηνεία του έξω κόσμου, ο Βρετανός σκηνοθέτης Paul Bush έκτισε αυτό το πειραματικό βίντεο που ονόμασε Η ποίηση των επίπλων (1999).
Το animation stop-motion του Bush φέρνει στη ζωή ένα σύμπαν όπου τα φρούτα, τα έπιπλα και τα επιτραπέζια σκεύη αλλάζουν χρώμα και σχήμα όταν εμείς οι άνθρωποι δεν τα κοιτάζουμε. Το αποτέλεσμα είναι ένα ταυτόχρονα ζωντανό και διασκεδαστικό οπτικό ποίημα – ένας διασκεδαστικός, τρελός διαλογισμός γύρω από την αβέβαιη πραγματικότητά μας και τα όρια της γνώσης.
