Στις μεγάλες πείνες, όταν θες να φας και να χορτάσεις, να ευχαριστηθείς και να πάρεις δυνάμεις για να συνεχίσεις η ικανοποίηση πολύ συχνά έρχεται από ένα βαθύ πιάτο μακαρόνια με την αγαπημένη σου σάλτσα και πολύ τυρί.
«Είμαστε μακαρονάδες», αγαπάμε τα μακαρόνια εμείς οι Έλληνες κι έτσι δεν σου κάνει εντύπωση που και αυτή η αγάπη μας, αυτή η γαστριμαργική και κάτι παραπάνω ανάγκη μας, έγινε concept και καταγράφηκε στην αντίστοιχη σκηνή της Αθήνας, συγκεκριμένα στο Αλ3ξ, τo μικρό ενδιαφέρον Fresh Pasta Bar της σεφ Άλεξ Βασιλάτου που άνοιξε πριν από λίγες μέρες στην πλατεία Δεξαμενής.
Αυτό ακριβώς θα απολαύσεις εδώ, ένα βαθύ πιάτο μακαρόνια (για να είμαστε ακριβείς, ένα μεγάλο μπολ, χαρακτηριστικό σκεύος της εποχής και σήμα κατατεθέν της γενιάς Z), χωρίς σαλάτα δίπλα, ψωμί ή γλυκό μετά, μόνο με κρασί από τον ελληνικό αμπελώνα, την μπίρα ή το αναψυκτικό σου.
Με τα ονόματα η σεφ σαν να κλείνει το μάτι στον πελάτη, που τη βλέπει να προετοιμάζει το πιάτο της επιλογής του στην κουζίνα της, συνομιλεί μαζί της και απολαμβάνει τα μακαρόνια του φρέσκα και αχνιστά, ακριβώς όπως πρέπει να σερβίρονται.
Εδώ έρχεσαι για να χορτάσεις γρήγορα και νόστιμα, η πείνα απαιτεί γρήγορη ικανοποίηση και εδώ σε 5-7 λεπτά τρως πολύ ωραία και συνεχίζεις για τη δουλειά, το σπίτι ή τη βόλτα. Οι ώρες λειτουργίας του στοχεύουν ακριβώς σε αυτό: το pasta bar είναι ανοιχτό 1-8 μ.μ., καλύπτοντας μεσημεριανές και βραδινές πείνες, αλλά και τους μαγειρικά «ανήσυχους» ή σπιτόγατους που θα αγοράσουν από δω τα φρέσκα ζυμαρικά και, αν θέλουν, και τη σάλτσα τους, για να τα συνθέσουν αργότερα οι ίδιοι στο σπίτι τους, το πιο πιθανό μπροστά στην οθόνη τους.
Η εντυπωσιακά νεαρή σεφ, που θα σου σερβίρει η ίδια το μεγάλο μπολ με τη μακαρονάδα της επιλογής σου στο πάσο της ανοιχτής κουζίνας της, σπούδασε στα 18 της στην απαιτητική σχολή Gordon Bleu, στα 19 της μαγείρευε εξασκούμενη στην τεράστια κουζίνα του Gordon Ramsay στο Savoy Grill του ομώνυμου λονδρέζικου ξενοδοχείου και στα 20 στη μικρή κουζίνα του περίφημου Mavromatis στο Παρίσι, με μερικές ενδιάμεσες στάσεις στην Αθήνα ως private chef.
Και αν το βιογραφικό δείχνει την «τρεχάλα» που έριξε από τότε που τελείωσε το σχολείο, το μικρό εστιατόριό της αποκαλύπτει όχι μόνο πόσο νέα είναι ακόμα αλλά και τη στενή, όμορφη σχέση με τον πατέρα της που κρατά το ταμείο και φροντίζει τα ποτά στο μαγαζί.
Πολύτιμη βοήθεια ο μπαμπάς Νικόλας Βασιλάτος στη θέση «γενικών καθηκόντων», τρυφερή νότα το logo που σχεδιάστηκε από την Κεφαλονίτισσα γιαγιά που ακόμα θυμάται πόσο λάτρευε η Αλεξάνδρα τα μακαρόνια από μικρή. Στο έβγα της κρίσης απαιτείται συσπείρωση και το Αλ3ξ έγινε οικογενειακή υπόθεση.
Ο κατάλογος εποχικός (αφήνει τα ψαρικά για το καλοκαίρι, τότε που θα γεμίσουν και τα 2-3 τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο της περίφημης πλατείας της Δεξαμενής), με ελληνικές νότες, όπως τα ενδιαφέροντα τυριά που νοστιμίζουν ξεχωριστά την κάθε μακαρονάδα της Άλεξ Βασιλάτου.
Όλα τα ζυμαρικά φτιάχνονται με το κίτρινο αλεύρι Λήμνου, λίγο σιμιγδάλι και φρέσκα αυγά. Κάθε μακαρονάδα έχει το δικό της περίεργο όνομα. Η ναπολιτέν μεταλλάσσεται σε μια καυτερή Κλεοπάτρα με σάλτσα από φουρνιστές ντομάτες, η μπολονέζ με τον κιμά μετονομάζεται σε «Κλασικός» μετά την προσθήκη του στραγγιστού γιαουρτιού, το Τρουφάκι δεν είναι γλυκό αλλά κοχυλάκια με μανιτάρια, τρούφα και είναι μαγειρεμένο με γάλα, το Γ(ε)μάτο με το βοδινό απογειώνεται με την κεφαλογραβιέρα Αμφιλοχίας.
Με τα ονόματα η σεφ σαν να κλείνει το μάτι στον πελάτη –και αυτό είναι τόσο όμορφο γιατί η Αλεξ χαμογελάει πάντα‒ που τη βλέπει να προετοιμάζει το πιάτο της επιλογής του στην κουζίνα της, συνομιλεί μαζί της και απολαμβάνει τα μακαρόνια του φρέσκα και αχνιστά, ακριβώς όπως πρέπει να σερβίρονται, και όχι χλιαρά, όπως σε μερικά εστιατόρια όπου η κουζίνα απέχει περισσότερο από ένα μέτρο από τον σεφ και τις φωτιές του.
Δοκιμάσαμε τρεις μακαρονάδες και θα επιστρέψουμε για να δοκιμάσουμε και τις χειμωνιάτικες με τον κιμά και το βοδινό κρέας –το Γ(ε)μάτο μάς κέντρισε την περιέργεια με την αναφορά εσπρέσο στον κατάλογο!‒, αλλά ξεχωρίσαμε τα ριγκατόνι «Βελούδο» με τέσσερα ελληνικά τυριά (μελίχλωρο Λήμνου, αρσενικό Νάξου, κεφαλογραβιέρα Αμφιλοχίας και φέτα) που για μας θα αποτελέσει λόγο να ανηφορίσουμε ξανά προς Κολωνάκι.
Ρώτησα από περιέργεια τη σεφ Βασιλάτου πώς και αποφάσισε να συμπεριλάβει τόσα ελληνικά τυριά ΠΟΠ στο ιταλικό, ας πούμε, pasta bar της και η απάντησή της με έκανε να φύγω χαμογελώντας αισιόδοξα αρχές του 2019:
«Είμαστε η γενιά που μεγάλωσε μέσα στην κρίση, ακούγοντας στα σπίτια μας και συζητώντας στο σχολείο και στις παρέες μας διάφορά αρνητικά και δυσάρεστα για την Ελλάδα. Η ανάγκη μας να ακούσουμε κάτι θετικό, κάτι επιτυχημένο, μας οδήγησε σε έναν περίεργο "πατριωτισμό" και μια διάθεση να λάμψει, εκτός από εμάς τους ίδιους, και η χώρα μας μέσα από τη δουλειά μας. Eγώ, ας πούμε, θέλω το μενού μου να μυρίζει Ελλάδα...».
Η καινούργια γενιά πάντα μας σώζει στο τέλος; A, ναι, είναι και η μόνη φορά που δεν χρειάστηκε να ζητήσω επιπλέον τυρί για τα μακαρόνια μου.
Αλ3ξ, The Fresh Pasta Bar, πλατεία Δεξαμενής 3. Τηλ.: 210 364 4142. Ώρες λειτουργίας: 1-8 μ.μ. Δεν γίνονται κρατήσεις.
