H ιστορία της Ελευσίνας δεν έχει καμία σχέση με τη σημερινή της εικόνα. H περιοχή αυτή που κατοικείται από τα μεσοελλαδικά χρόνια είναι κυρίως γνωστή για τα Ελευσίνια Μυστήρια και για τον τραγικό ποιητή Αισχύλο. Κατά την αρχαιότητα μάλιστα, η πόλις της Ελευσίνας θεωρούνταν μία εκ των πέντε ιερών πόλεων αποτελώντας έτσι σημαντικότατο θρησκευτικό κέντρο λατρείας.
Το ιερό της Ελευσίνας διέθετε μεγάλα οικοδομήματα, βωμούς για θυσίες, θησαυρούς, περιοχές με τα σπίτια των ιερέων, άφθονα κτίσματα για αποθήκευση ή για διοικητικές υπηρεσίες και φυσικά τον ιερότατο χώρο του Τελεστηρίου που κατά την παράδοση χτίστηκε για πρώτη φορά τη μυκηναϊκή εποχή για να κατοικήσει η θεά των σιτηρών, της βλάστησης και της γονιμότητας Δήμητρα. Εκεί άνθησε η λατρεία της Δήμητρας και της κόρης της Περσεφόνης, στο όνομα των οποίων τελούνταν τα Ελευσίνια Μυστήρια.
Στον χώρο που χώριζε το ιερό από την πόλη της Ελευσίνας, μέσα στον σημερινό αρχαιολογικό χώρο βρίσκεται το κτίριο του μικρού Αρχαιολογικού Μουσείου της Ελευσίνας. Χτισμένο το 1890, σε σχέδια του αρχιτέκτονα I. Μούση και έχοντας υποστεί μια μικρή επέκταση το 1892, το Μουσείο Ελευσίνας φιλοξενεί στις έξι αίθουσές του πλούσια σειρά αντικειμένων χρονολογουμένων από τα μεσοελλαδικά χρόνια (1900-1600 π.X.) ως τα πρώιμα χριστιανικά.
Ακόμα και πριν εκατό χρόνια είχε πληθώρα αρχαιοτήτων. Σήμερα, αυτό το μικρό μουσείο, αντικατοπτρίζει εγκατάλειψη, μουσειακές αντιλήψεις άλλων εποχών, οι αρχαιολογικοί θησαυροί του είναι παραμελημένοι. Είναι ένα υπέροχο μοναχικό μουσείο, ακόμα και έτσι...
Είναι το τραγούδι που σου έρχεται στο στόμα:
Κοιμήσου Περσεφόνη στην αγκαλιά της γης
Στου κόσμου το μπαλκόνι ποτέ μη ξαναβγείς
σχόλια