•Οι Νύχτες Πρεμιέρας κλείνουν 10 χρόνια και ξεκίνησαν χθες με μια από τις συζητημένες ταινίες που έχει ήδη βραβευτεί από το κοινό και την επιτροπή στο Φεστιβάλ του Σάντανς. Το An Education της Λόνε Σέρφινγκ και του συγγραφέα Νικ Χόρνμπι είναι μια διασκευή του memoir της Βρετανίδας δημοσιογράφου Λιν Μπάρμπερ και τοποθετείται στη Βρετανία των αρχών της δεκαετίας του ‘60. Εκτός από τη χρονική περίοδο, που σπάνια βλέπουμε στην ποπ διάστασή της (η χώρα μόλις έχει συνέλθει από τη στενομυαλιά και τη μιζέρια που αναπόφευκτα απλώθηκε σαν πανούκλα μετά τον πόλεμο και ένας υψιπετής κοσμοπολιτισμός κροταλίζει στο τέμπο της πρώιμης ροκ), το An Education είναι ένα υπέροχο πορτρέτο μιας ορμητικής, εύπιστης, έξυπνης κοπέλας, ενός λαμπερού πλάσματος που αναδύεται από τη σκιά του συντηρητισμού, με τραύματα, εμπειρίες και συγκρατημένη τόλμη. Η Τζένι παρασύρεται από τα γλυκά λόγια ενός απατεώνα και κλέφτη, που ρίχνει στάχτη στα μάτια του αρνητικού πατέρα της και, μολονότι μαθήτρια ακόμη, σαλπάρει προς τη γλυκιά ζωή του Παρισιού για να γευτεί μια ονειροφαντασία φωτορομάντσου. Προάγγελος του swinging London, η Τζένι ζυγιάζει τις επιθυμίες και τη λογική της, τα «προσγειωτικά» τικ και την προδιαγεγραμμένη πορεία, επιχειρώντας να μπερδέψει το πεπρωμένο της. Η νεοφερμένη Κάρεϊ Μάλιγκαν είναι σπουδαία και ο Πίτερ Σάρσγκαρντ παίζει σαν μουσικός, μια αρσενική ψευδαίσθηση, ήπια αντίστοιχος του Χάμπαρτ από τη Λολίτα του Ναμπόκοφ.
•Στο Πανόραμα, μια ακόμη έκπληξη, το Don McKay του Τζέικ Γκολντμπέργκερ, που προβλήθηκε στο Φεστιβάλ της Τραϊμπέκα. Μαύρη κωμωδία με ανατρεπτικά σεναριακά στοιχεία, κρατάει το παράξενο χιούμορ μέχρι τελικής πτώσης των περισσότερων από τους ένοχους δράστες μιας συστηματικής κοροϊδίας (θα δείτε). Ο Τόμας Χέιντεν Τσερτς του Πλαγίως παίζει τον μοναχικό καθαριστή που επιστρέφει στη γενέτειρά του για να συναντήσει την πρώτη του γκόμενα (ή κάτι τέτοιο). Εκείνη του λέει πως είναι στα τελευταία της από καρκίνο και θέλει να τον παντρευτεί. Υπάρχει ένα μεγάλο μυστικό, γίνεται ένας φόνος, αποκαλύπτονται ψευτιές και μαγειρεύονται ματζιριές, και η Ελίζαμπεθ Σου κάνει ένα θεαματικό comeback σε έναν διφορούμενο ρόλο. Ενδιαφέρον, με καλές ερμηνείες - προσθέστε τη Μελίσα Λίο σε κάτι εντελώς διαφορετικό από το Παγωμένο Ποτάμι. Θα προβληθεί στις 22 και στις 24 του μηνός.
•Επίσης στο Πανόραμα, στις 19 Σεπτεμβρίου, ξεχωρίζει το Welcome του Φιλίπ Λιορέ, που έχει ήδη κόψει πάνω από ένα εκατομμύριο εισιτήρια στη Γαλλία. Είναι η ιστορία ενός 17χρονου Κούρδου πρόσφυγα που αποτυγχάνει να μεταβεί παράνομα από το Καλαί στο Ντόβερ και αποφασίζει να μάθει κολύμπι για να βρει την αγαπημένη του και να παίξει ποδόσφαιρο επαγγελματικά σε μια βρετανική ομάδα. Ο δάσκαλός του στην πισίνα γίνεται προστάτης του, μια ευαίσθητη πατρική φιγούρα που ενεργοποιείται μετά από χρόνια απάθειας και δείχνει ένα συγκινητικό ενδιαφέρον - τρομερά πειστικός ο Βενσάν Λεντόν σε ένα έργο που δεν αποστασιοποιείται και λαμβάνει υπόψιν του όλες τις κοινωνικές παραμέτρους ενός σύγχρονου προβλήματος. Ο σκηνοθέτης θα είναι παρών στην προβολή.
•Στο τμήμα των ντοκιμαντέρ πρέπει να δείτε σε μια προβολή στις 23 Σεπτεμβρίου, το «Τεύχος Σεπτεμβρίου», το χρονικό της «κατασκευής» του μεγαλύτερου τεύχους στην ιστορία της αμερικανικής «Vogue» από τον R.J. Cutler. Με μια χωρίς προηγούμενο πρόσβαση στα άδυτα της βίβλου της μόδας και στον προσωπικό και επαγγελματικό χώρο της ψυχρής βασίλισσάς του, της Άννα Γουίντουρ, η ταινία δεν κρίνει αλλά παρατηρεί και σταχυολογεί, και παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της Γουίντουρ να δείξει το ανθρώπινο πρόσωπό της, δίνοντας συνέντευξη μόνη ή και μαζί με την κόρη της (διότι περί συζύγου ουδείς λόγος γίνεται), αλλά και να διασκεδάσει τις φήμες ότι είναι ο «Διάβολος που φοράει Πράντα» αυτοπροσώπως (φαίνεται μοναχική, πανέξυπνη και business minded), το δεξί της χέρι και υπεύθυνη δημιουργικού εδώ και 20 χρόνια, η Βρετανίδα πρώην μοντέλο Γκρέις Κόντινγκτον κλέβει άνετα την παράσταση με τις καίριες παρεμβάσεις και την καλλιτεχνική εργατικότητά της. Αν υπήρχε βραβείο δεύτερου ρόλου σε ντοκιμαντέρ, η Γκρέις, όνομα και πράγμα, με τη μαύρη στολή και την κατακόκκινη αφάνα, θα σάρωνε παντού.
•Από το Διεθνές Διαγωνιστικό σάς συστήνω ανεπιφύλακτα τη συνταρακτική, δραματικά επική Πόλη της ζωής και του θανάτου, μια μεγάλη ταινία. Μιλάει για τη σφαγή της Νανκίνγκ στα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 1937, όταν, κατά τη διάρκεια έξι εβδομάδων στον σινο-ιαπωνικό πόλεμο, χιλιάδες Κινέζοι πολίτες εκτελέστηκαν και χιλιάδες γυναίκες βιάστηκαν στην παλιά πρωτεύουσα της Κίνας. Ασπρόμαυρο, συνταρακτικό, το φιλμ είναι αντίστοιχο της Λίστας του Σίντλερ, μια μελανή σελίδα, όπου ανακαλείται η ντροπή και η λύπη σε καλιμπραρισμένη σκηνοθεσία του Τσουάν Λου, ενός νέου δημιουργού που προσέλκυσε εκατομμύρια συμπατριωτών του για να δουν την ταινία και θεωρείται ένας από τους πιο υπολογίσιμους σκηνοθέτες της τελευταίας γενιάς.
•Με δεδομένη τη ρευστή κατάσταση των ελληνικών φιλμ στο επερχόμενο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ευκαιρία να ρίξετε μια ματιά στη φετινή σοδειά που παρουσιάζεται στις Νύχτες Πρεμιέρας: Κυνόδοντας, Στρέλλα, Το Κακό 2, η Ακαδημία Πλάτωνος, και το ντοκιμαντέρ της Νικόλ Αλεξανδροπούλου Once in a Lifetime, με τις εμπειρίες και τις πηγές έμπνευσης σε Ελλάδα και εξωτερικό του seminal ραδιοφωνικού παραγωγού Γιάννη Πετρίδη. Θα έχουμε σημαντικές πρεμιέρες, τα Julie and Julia, Informant, Funny People, Rudo e Cursi, Fishtank, Taking Woodstock, Fame, το Moon του γιου του Μπάουι, του Ντάνκαν Τζόουνς, που παλιά γνωρίζαμε ως Ζάουι, καθώς και, από το Φεστιβάλ Καννών, τη Λευκή Κορδέλα του Χάνεκε που κέρδισε τον Φοίνικα, και τις Ραγισμένες Αγκαλιές του Αλμοδόβαρ, που θα κλείσει το κατά τα φαινόμενα καλύτερο και χορταστικότερο φεστιβάλ κινηματογράφου Αθηνών στη μεστή ιστορία του.
•Θα έχει και Μπρους Λι!
σχόλια