Κεν Λόουτς: Τo μελό στην υπηρεσία του πολιτικού σινεμά

Κεν Λόουτς: Τo μελό στην υπηρεσία του πολιτικού σινεμά Facebook Twitter
Η πορεία προδιαγράφηκε με κάποιον τρόπο από την καλή μας τηλεοπτική μαρτυρία και συνεχίσαμε να βρίσκουμε χρήματα για να γυρίζουμε ταινίες, με την προϋπόθεση, βέβαια, να μη γυρίζουμε σκουπίδια!
1

Ο Κεν Λόουτς μακαρίζει την τηλεόραση για την καριέρα του! Απίστευτο, βαρέως ειρωνικό, αλλά απολύτως αληθινό. «Στα μέσα της δεκαετίας του '60 το BBC είχε δώσει μικρό, αλλά ζωτικό χώρο σε νέους σεναριογράφους να μεταφέρουν τα plays τους, όπως τα λέγανε, στη μικρή οθόνη» εξηγεί. «Εγώ δεν γράφω, βέβαια, αλλά επωφελήθηκα σκηνοθετώντας έργα συγγραφέων, ειδικά για το κρατικό κανάλι. Ακούγεται αστείο, αλλά πάνω από μισό αιώνα πριν μπορούσαμε να κάνουμε καινούργια πράγματα και να βγούμε, μια φουρνιά δημιουργών, από έναν δίαυλο που δεν ήταν το σινεμά, έτσι ώστε να μεταπηδήσουμε σ' αυτό φυσιολογικά. Τσιμπήσαμε την ευκαιρία και λυπάμαι που οι κινηματογραφιστές που ακολούθησαν αμέσως μετά δεν είχαν τη συγκεκριμένη δυνατότητα. Χάθηκε! Αυτή η ανεκδοτολογική λεπτομέρεια απαντά στο ερώτημα για το αν έχουμε δυσχέρεια στην ανεύρεση πόρων. Η πορεία προδιαγράφηκε με κάποιον τρόπο από την καλή μας τηλεοπτική μαρτυρία και συνεχίσαμε να βρίσκουμε χρήματα για να γυρίζουμε ταινίες, με την προϋπόθεση, βέβαια, να μη γυρίζουμε σκουπίδια!»

Η συνέχεια είναι γνωστή. Από το Poor Cow μέχρι σήμερα, ο 83χρονος Βρετανός σκηνοθέτης των δύο Palme d'Or υπηρετεί με αξιοζήλευτη, σχεδόν ετήσια συνέπεια το δικό του ιδίωμα, ένα πολιτικοποιημένο μελόδραμα με ήρωες προλετάριους σε δυσχέρεια, ασκώντας δριμεία κριτική στον κρατικό αυταρχισμό και στον ασύδοτο καπιταλισμό. «Είναι θέμα επιλογής του καθενός» υποστηρίζει για το είδος κινηματογράφου που ένας σκηνοθέτης με κοινωνική συνείδηση καλείται να χρησιμοποιήσει. «Άλλοι φτιάχνουν μανιφέστα, κινηματογραφικές μπροσούρες ή ντοκιμαντέρ. Εμένα ανέκαθεν μου άρεσε το δράμα. Οι ιστορίες. Ο Σαίξπηρ πάνω απ' όλους. Αλλά και οι Ιταλοί νεορεαλιστές της δεκαετίας του '50 και μετά το '60. Το νέο κύμα του τσέχικου σινεμά...».

Άλλοι φτιάχνουν μανιφέστα, κινηματογραφικές μπροσούρες ή ντοκιμαντέρ. Εμένα ανέκαθεν μου άρεσε το δράμα. Οι ιστορίες. Ο Σαίξπηρ πάνω απ' όλους. Αλλά και οι Ιταλοί νεορεαλιστές της δεκαετίας του '50 και μετά το '60. Το νέο κύμα του τσέχικου σινεμά...

Στο Δυστυχώς, απουσιάζατε ένα ζευγάρι με δύο παιδιά νομίζει πως βρήκε τη χρυσή ευκαιρία να συντηρήσει το σπιτικό του με έναν νέο τύπο εργασίας, αλλά γρήγορα η ελπίδα δίνει τη θέση της στην αφόρητη πίεση και στο οικογενειακό αδιέξοδο. Ο πρωταγωνιστής γίνεται αυτοαπασχολούμενος συνεταίρος σε μια καθωσπρέπει εταιρεία παράδοσης δεμάτων και ο εποχούμενος ντελιβεράς ανακαλύπτει πως στο περιθώριο της καινοφανούς επιχειρηματικής λογικής τα δικαιώματά του δεν είναι περιορισμένα αλλά μηδενισμένα από τον ανταγωνισμό.


«Θέλαμε εδώ και χρόνια να κάνουμε μια ταινία, ο σεναριογράφος μου, ο Πολ Λάβερτι, κι εγώ με θέμα την κατάρρευση της ασφάλειας στην εργασία. Χάθηκε ο σωστός μισθός, ο ικανός να ταΐσει τα στόματα μιας οικογένειας. Πολύ δύσκολα πείσαμε κάποιους οδηγούς οχημάτων παράδοσης δεμάτων να μας μιλήσουν. Φοβούνταν. Όχι ακριβώς μη χάσουν τη δουλειά τους, όπως συνέβαινε παλιά, αλλά αυτό το "μυθικό συμβόλαιο", που υποτίθεται πως τους δίνει μερίδιο στα κέρδη, αλλά δεν τους καλύπτει σε περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις απαιτήσεις της καθημερινή τους εργασία.

Η κατάσταση χειροτερεύει εξαιτίας του ανταγωνισμού. Από τη στιγμή που κάποια εταιρεία μειώσει το κόστος, και κυρίως το κόστος εργασίας, οι άλλες μοιραία θα ακολουθήσουν το φτηνότερο μοντέλο για να επιβιώσουν. Συνεπώς, το τίμημα καλείται να πληρώσει η νέα κάστα των αυτοαπασχολούμενων εργατών. Γίνονται υπεύθυνοι για ζημιές των φορτηγών, αν πρέπει να λείψουν για προσωπικούς λόγους ή για πρόβλημα υγείας οφείλουν να βρουν αντικαταστάτη, δεν δικαιούνται αργίες ή ρεπό. Δυστυχώς, αυτό είναι το μοντέλο εργασίας που επιζητεί η ελεύθερη αγορά».

 

Το «Δυστυχώς, απουσιάζατε» κυκλοφορεί στις ελληνικές αίθουσες στις 7/11.

 

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Στα εννιά μου προσπαθούσα να καταλάβω τι σχέση είχε το λεωφορείο με την Μπλανς Ντιμπουά» / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Μυθολογίες / «Το Λεωφορείο ο πόθος ήταν η πρώτη μου ακατάλληλη ταινία»: Oι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιάννη Ξανθούλη

Η κινηματογραφική λίστα του Έλληνα συγγραφέα είναι συγκινησιακά φορτισμένη και γεμάτη παιδικές αναμνήσεις όπως και τα βιβλία του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
«I love Lucy»: Οργή, αλκοόλ, χρήμα, ξύλο και απιστίες πίσω από το πιο διάσημο οικογενειακό σόου του κόσμου

Σαν σήμερα / Λουσίλ Μπολ: Η πιο αξιολάτρευτη νοικοκυρά της Αμερικής ήταν μια απάτη

Σαν σήμερα το 1989 πεθαίνει η Αμερικανίδα ηθοποιός Λουσίλ Μπολ, πρωταγωνίστρια της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «I love Lucy». Αν και λατρεύτηκε από εκατομμύρια τηλεθεατές, η πραγματικότητα πίσω από το «Καλύτερο τηλεοπτικό σόου όλων των εποχών» ήταν γεμάτη βία, αλκοόλ και απιστίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Οθόνες / Η «Εκδίκηση των Σιθ» έγινε 20 χρονών και επιστρέφει στους κινηματογράφους

Το κλείσιμο μιας τριλογίας «Star Wars» που λοιδορήθηκε, για να επανεκτιμηθεί μερικώς όταν η νεότερη έπεσε θύμα των γενικευμένων culture wars και των ελάχιστων φιλοδοξιών της, επανεμφανίζεται στα σινεμά με αφορμή την επέτειο 20 χρόνων από την κυκλοφορία της.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Daily / Your Friends & Neighbors: Και ο πλούσιος λευκός πενηντάρης έχει ψυχή

Ο Τζον Χαμ υποδύεται τον επιτυχημένο επενδυτή που χάνει ξαφνικά το έδαφος κάτω από τα πόδια του σ΄αυτή την εκλεκτικά διασκεδαστική, κατά τόπους δραματική και συχνά διεισδυτική σάτιρα ηθών της πλουτοκρατικής ελίτ.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Κωστής Χαραμουντάνης / Κωστής Χαραμουντάνης: «Για να κάνω σινεμά μένω ακόμα στο πατρικό μου»

Ο 31χρονος σκηνοθέτης νιώθει πως ενηλικιώθηκε μαζί με την πρώτη του βραβευμένη ταινία, «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού», κινηματογραφεί τις αναμνήσεις του και είναι μία από τις πιο μεγάλες ελπίδες του ελληνικού κινηματογράφου.
M. HULOT
«Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Thalia Mavros / «Το γυναικείο σώμα είναι το πρώτο που προσπαθεί να ελέγξει κάθε εξουσία»

Η διεθνώς βραβευμένη παραγωγός και σκηνοθέτις Thalia Mavros μιλά στη LIFO για τη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει η «αυτοκρατορία» του Τραμπ, καθώς και για τη θέση της γυναίκας σε έναν κόσμο που αλλάζει - και όχι προς το καλύτερο.
M. HULOT
«The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Οθόνες / «The last of us» - S02 : Να δεις τι σου 'χω για μετά

Το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν της αγαπημένης σειράς του HBO λειτουργεί ως εισαγωγή, συστήνοντας νέους χαρακτήρες, το περιβάλλον της δράσης, τη σχέση των παλιών χαρακτήρων με αυτό αλλά και μεταξύ τους.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια ‘σύγχρονη’»

Οθόνες / «Κρίστοφερ Νόλαν, σε εκλιπαρώ, μην κάνεις την Οδύσσεια σύγχρονη»

Ο επιφανής μελετητής του Ομήρου και διευθυντής του New York Times Review of Books, Ντάνιελ Μέντελσον, περιγράφει στην εφημερίδα Telegraph τους τρεις βασικούς κανόνες που ελπίζει να τηρηθούν κατά τη μεταφορά της «Οδύσσειας» στη μεγάλη οθόνη.
THE LIFO TEAM
Movies

Οθόνες / Μια ταινία για τον Bloody Hawκ και άλλοι 8 λόγοι για να πάτε σινεμά

Αυτή την εβδομάδα έχουν την τιμητική τους τα κατασκοπικά θρίλερ, παίζει η επανέκδοση του Delicatessen και ένα ντοκιμαντέρ για τον δημοφιλή ράπερ που δεν απευθύνεται μόνο στο fan base του — όχι άλλο Minecraft.
THE LIFO TEAM
«Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Οθόνες / «Οι περισσότεροι κινηματογράφοι στην Αργεντινή έχουν μετατραπεί σε εκκλησίες ευαγγελιστών»

Με το βραβευμένο ντοκιμαντέρ Μουσείο της Νύχτας, ο Φερμίν Ελόι Ακόστα αναδεικνύει ένα πολύτιμο φωτογραφικό αρχείο για τη Νέα Υόρκη των δεκαετιών του ’70 και του ’80, ενώ μιλά στη LiFO για την αβεβαιότητα του μέλλοντος του κινηματογράφου στην Αργεντινή και τις πολιτικές αναταράξεις στη χώρα του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
JASON MOMOA

Οπτική Γωνία / Το σινεμά ως τοποθέτηση προϊόντος: Το «Minecraft» σπάει ταμεία

Η τεράστια επιτυχία της κινηματογραφικής διασκευής του δημοφιλούς παιχνιδιού θεμελιώνει μια νέα εποχή στο στουντιακό σινεμά που καθιστά την ταύτιση θεατή και καταναλωτή εντονότερη από ποτέ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Μυθολογίες / «Ο Βέγγος είναι το αγχολυτικό μου»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Γάλλου

Από τον Κουροσάβα και τον Μπέργκμαν, από τις ταινίες της Pixar μέχρι τα Batman του Nόλαν, ο ηθοποιός φτιάχνει μια ετερόκλητη και ειλικρινή λίστα και πιστεύει ότι «σινεμά είναι να βλέπεις άλλες πλευρές του κόσμου».
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ
Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

Oι Αθηναίοι / Εβελίνα Παπούλια: «Δεν μου χαρίστηκε τίποτα»

«Μην παίξεις ποτέ κωμωδία», της είχαν πει, αλλά τελικά το ευρύ κοινό τη λάτρεψε ως Μαρίνα Κουντουράτου. Όταν αποφάσισε να ερμηνεύσει τον ρόλο μιας τρανς γυναίκας, της είπαν «θα καταστραφείς». Ήταν πάντα τολμηρή και άφοβη. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
 Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ: «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Pulp Fiction / «Αν είσαι υπαρξιστής άθεος όπως εγώ, το ανθρώπινο σώμα είναι η ζωή σου»

Ο Ντέιβιντ Κρόνεμπεργκ επιστρέφει με το «Ο Κύριος των Νεκρών» και μιλά στη LiFO για τις σκέψεις του πάνω στο πένθος, την τεχνητή νοημοσύνη που του έλυσε τα χέρια, και εξηγεί γιατί ασχολείται διαρκώς με τρομακτικές καταστάσεις.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια