Η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου και οι διαμαρτυρίες

Πλακα, Βουκουρεστιου, Αιολου, Τσακαλωφ, Εξαρχεια, Ερμου 1.0, Ερμου 2.0, Δ. Αρεοπαγιτου, Μοναστηρακι.Νομιζω οτι ειναι κοινα αποδεκτο οτι ολες αυτες οι περιοχες/δρομοι βελτιωθηκαν δραματικα μετα την πεζοδρομηση τους. Και αρα ειναι ασφαλες να συμπερανουμε οτι οι πεζοδρομησεις αναβαθμιζουν την ποιοτητα ζωης μας.H μονη περιοχη οπου αυτο δεν εγινε ειναι η Ομονοια και εκει οι αιτιες πρεπει να μελετηθουν και να μας γινουν μαθημα.

Αυτό που έχω να πω εγώ είναι ότι οι ίδιες διαμαρτυρίες υπήρξαν και στην Κόρινθο όταν το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε την πεζοδρόμηση του κέντρου της πόλης. Σίγουρα είναι πολλοί οι παράγοντες που διαφέρουν-άλλο το μέγεθος της κάθε πόλης,ο πληθυσμός κ.τ.λ.- αλλά η ουσία,ο πυρήνας είναι ίδιος. Δε μένω στην Αθήνα για να ξέρω τα προβλήματά της,έμενα από παιδί στην Κόρινθο,ήξερα,ένιωθα και νιώθω τα δικά της προβλήματα και ελλείψεις. Και αυτό που έχω τώρα να πω με σιγουριά είναι ότι η κίνηση της πεζοδρόμησης του κέντρου της ήταν μια κίνηση ματ,μια κίνηση που έδωσε ζωή στο κέντρο. Ο κόσμος κατεβαίνει και περπατά,κάνει τις βόλτες του,συναντά και ανταλλάσσει μια κουβέντα με κάποιον γνωστό... Μια κουβέντα και όχι ένα κορνάρισμα ή ένα νεύμα μέσα από το αυτοκίνητο. Όσο για τους οδηγούς.. Αν και πολλοί είναι ακόμα αυτοί που αγνοούν τη σηματοδότηση,αγνοούν ότι πλέον κυκλοφορούν και παίζουν παιδιά εκεί και καβαλούν τα πεζοδρόμια-αυτούς προσωπικά δε θέλω καν να τους υπολογίζω- οι υπόλοιποι έχουν πλέον συνηθίσει να παίρνουν τους εναλλακτικούς δρόμους. Όλα αυτά και σε συνδυασμό με τους ποδηλατόδρομους που σιγά σιγά αναπτύσσονται και προσφέρουν μια εναλλακτική μετακίνησης έχουν αρχίσει να αλλάζουν κάπως και τη νοοτροπία. Τουλάχιστον των πιο νέων και αυτών που δεν καταδικάζουν αβλεπεί,αλλά προσπαθούν αμερόληπτα να ζυγίσουν τα υπέρ και τα κατά της κάθε ενέργειας-κατάστασης. Όσο για τις αναφορές σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις.. Προσωπικά αυτόν τον καιρό μένω σε μια τέτοια πόλη. Μια πόλη 250.000 κατοίκων με ολόκληρο το κέντρο της πεζοδρομημένο. Δεν πεζοδρομήθηκε όμως χθες. Πεζοδρομήθηκε περίπου το 1100,όποτε και ιδρύθηκε. Αυτό που φρόντισαν όμως να κάνουν έτσι ώστε να μη δημιουργεί προβλήματα αυτός ο πεζόδρομος στις μέρες μας δεν ήταν να τον κάνουν δρόμο ή μισό δρόμο-μισό πεζόδρομο. Φρόντισαν να φτιάξουν γραμμές τραμ που ενώνουν το κέντρο με όλα τα προάστια της πόλης και να δημιουργήσουν πολλές γραμμές λεωφορείων για τον ίδιο λόγο.Και τα αυτοκίνητα δεν τον διασχίζουν,αλλά κινούνται γύρω του. Και έτσι κάθε μέρα ο πεζόδρομος είναι η ψυχή της πόλης και χαίρει ζωής,δε δημιουργεί προβλήματα.. Για ακόμη μια φορά λέω πως δε μένω στην Αθήνα,ούτε έμεινα ποτέ. Απλά ήθελα να αναφέρω τις εμπειρίες μου σχετικά με το θέμα "πεζοδρόμηση του κέντρου". Αυτό μόνο. Ελπίζω και με στην Αθήνα το όλο εγχείρημα να λειτουργήσει θετικά και προς όφελος των πολιτών πάνω απ'όλα.

Αν ο Δήμος των Αθηνών συμπεριφερθεί σωστά στους κατοίκους του (όπως έχει κάνει μέχρι σήμερα) και δεν επιτρέψει στους επιτήδειους επιχειρηματίες να καλύψουν τον πεζόδρομο με τραπεζοκαθήσματα και με ότι συνεπάγεται αυτό, το έργο θα είναι κόσμημα για την Αθήνα και τους κατοίκους. Αν μάλιστα τους δοθεί και ειδική κάρτα στάθμευσης σε ειδικούς διαμορφωμένους χώρους ακόμα καλλίτερα. Αρκεί να μην γίνει το χάλι που γίνετε στα προάστια των Αθηνών...βλέπε Κηφισιά(κάτι καλό γίνετε τελευταία εκεί με τις αδειες), Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής που οι πεζόδρομοι και τα πεζοδρόμια έγιναν οι προεκτάσεις των καφέ μπαρ με μουσική στην διαπασών τις ώρες της κοινής ησυχίας, κάνοντας αφόρητη την ζωή των περίοικων, και όλα αυτά από δήμους που παρανομούν παρακάμπτοντας τις χρήσεις γης που υπάρχουν για την προστασία των κατοίκων παραχωρώντας παράνομες άδειες στους Φίλους Πελάτες τους!Οι πεζόδρομοι μπορούν να βελτιώσουν την ζωή μας αλλά όταν δεν τηρούνται τα νόμιμα την κάνουν ανυπόφορη! Και που να βρεις το δίκιο σου όταν η ίδια η εξουσία στην συγκεκριμένη ο Δήμος παρανομεί!!!

όλοι οι δρόμοι να κλείσουνε, να περνάνε μόνο λεωφορεία και τραμ. απο το περπάτημα δεν έπαθε κανένας τίποτα. από την καθιστική ζωή πάθανε πολλοί.

"Η Αθήνα είναι καί οι δρόμοι της, η δυναμική κίνηση των αυτοκινήτων". Θαραλλέα η άποψή σου, σε μια ατμόσφαιρα (δεν εννοώ τα σχόλια στη Lifo, εννοώ γενικά στην κοινή γνώμη) που είναι στα λόγια κατά των ΙΧ. Εγώ θα έλεγα ότι είμαι υπέρ της ειρηνικής συμβίωσης ΙΧ και ΜΜΜ, με τα μεν να καλύπτουν τα κενά των δε και αντιστρόφως.

btw μεσα στα τοσα και τοσα λογια μια λεξη απο κάποιον: diagonal και la rampla. είναι πεζόδρομοι;;;;

Γελάω. Φαντάζομαι σας αρέσει και η ουσιαστικη πεζοδρομηση της Ομόνοιας (την εποχη του συντριβανιου ηταν αδιαβατη απο πεζους) - αναβάθμισε την περιοχή.Ο αστικος ιστος ειναι πολύ σοβαρη υποθεση για να την αφηνουμε σε μια ομαδα αρχιτεκτονων (με πολλες αλλες να διαφωνουν μαζι της) και σε ενα κληρονομικο στην διοικηση ιδρυμα (Ιδρυμα Ωνάση ειναι η Παπαδημητρίου ή πως λέγεται η κληρονομικη διοικηση) με πάθος την προβολή του.Δεν μου αρεσει ο χειρισμός - δεν μου αρεσει το σχεδιο. Διαπλατυνση των πεζοδρομιων εχει σημαντικο νοημα, πιο ηπια κυκλοφορια εχει νοημα, το αν η πεζοδρομηση εχει νοημα ρωταω: μας παιρνει να πειραματιστουμε οπως εγινε με την Ομονοια;

Η Πανεπιστημίου έχει τη Βουκουρεστίου, την τριλογία, την Κοραή, την πλατεία δικαστηρίων, έχει φαρδύτατα πεζοδρόμια. Δεν χρειάζεται ανάπλαση αλλά φροντίδα. Τα χάλια της Σόλωνος, της Σταδίου, της Ομόνοιας, της Πατησίων, της 3ης Σεπτεμβρίου, της Γερανίου, αυτά είναι τα προβληματικά σημεία. Είναι λάθος να ξεκινάμε από έναν από τους λίγους δρόμους που κρατάνε ακόμα έναν χαρακτήρα και μεγάλη λειτουργικότητα.Το καλύτερο για το κέντρο θα ήταν μια ανάπλαση της Κοραή και της Κλαυθμώνος. Αυτό θα δημιουργούσε ένα ζωντανό κύτταρο στην πόλη, αντί να απονεκρωσει τη σημαντικότερη λεωφόρο της.

Οι γυρω γυρω δρομοι απο την Πανεπιστημιου ειναι πολυ στενοι. Θεωρω παραλογο (οσο και αν ειναι ομορφο να εχουμε εναν μεγαλο πεζοδρομο στο κεντρο) να πραγματοποιηθει ενα τετοιο εργο. Θεωρω οτι θα ηταν καλυτερο να μετατρεψουν σε πεζοδρομους καποιος απο τους γυρω δρομους. που και θα τους ομορφηνουν (προσωπικα την Πανεπιστημιου την θεωρω ομορφη ακομη και αν περνανε αυτοκινητα, και ιδιαιτερα το βραδυ). Αν και ειμαι υπερ στο να γινονται εργα αναβαθμισης της εικονας της πολης, ακομη και σε τετοιες εποχες, καλυτερο θα ηταν να δωθουν τα χρηματα για την αναβαθμιση αλλων περιοχων, δρομων του κεντρου και να αφησουμε τους εντυπωσιασμους στην ακρη. Η λυση του να πεζοδρομηθει η μιση λεοφορος και να αφεθουν δυο ρευματα κυκλοφοριας ελευθερα για τα οχηματα ισως να ηταν πιο συμβατη, και λιγο πιο φτηνη.

Συμφωνώ με την πεζοδρόμηση αλλά δεν μπορώ να πω ότι την υποστηρίζω φανατικά. Η βασική μου αντίρρηση είναι ότι αφορά μια περιοχή του κέντρου που κατά τη γνώμη μου είναι πολύ ωραίο και τώρα. Επιτέλους Αθήνα δεν είναι μόνο το Σύνταγμα η Πανεπιστημίου και η Ομόνοια. Δύο δρόμους παρακάτω υπάρχουν περιοχές για τις οποίες δεν έχει γίνει ποτέ τίποτα και ούτε καν ακούγονται προτάσεις. Δεν είναι ευρωπαϊκό, θα έλεγα είναι λίγο επαρχιώτικο να σκεφτόμαστε μόνο τη βιτρίνα της πόλης. Θα προτιμούσα τα λεφτά να πάνε σε άλλες περιοχές της πόλης, Λυκαβηττό, Κουκάκι, Κολωνό, Πετράλωνα.

Το έργο μού φέρνει στο νου μια κατεύθυνση ανάλογη με εκείνη των ολυμπιακών έργων-θραυσμάτων τα οποία δεν αποτέλεσαν κομμάτια ενός συνολικού σχεδίου, έγιναν για τα μάτια του -έξω- κόσμου, κόστισαν, δεν απέφεραν, χρέωσαν, απαξιώθηκαν, δεν κάλυψαν πραγματικές ανάγκες κατοίκων στο διηνεκές.Το πρόβλημα είναι διττής φύσης νομίζω: αφενός δίνει την ψευδαίσθηση σε μεγάλη μερίδα κόσμου πως κοινωνικά προβλήματα αντιμετωπίζονται με μονόπλευρες αναπλάσεις και αφετέρου δε συμπεριλαμβάνεται σε κάποια ολιστική πρόταση που αντιμετωπίζει την πόλη ως μια δυναμική και πολύπλοκη οντότητα μέσα στην οποία αλληλεπιδρά πληθώρα παραγόντων.

μια ζωή τα ίδια στην Αθήνα. όποτε θέλουν κάτι να παραστήσουν οι βλαχοδήμαρχοι και οι πολιτικάντηδες κάνουν...έργα. φτιάχνουν πεζόδρομους και τοιχάκια με το κλασσικό τουβλάκι, βάζουν και κανένα άσχετο δέντρο και το έγκλημα ολοκληρώνεται. πραγματικά αγανακτώ. αγανακτώ που όλοι εμείς δεν έχουμε άποψη. μας έχουν επιβάλλει την αισθητική του γέρου Καραμανλή, της μετανάστευσης σε μια τσιμεντούπολη που έχει και τα κηπάκια της για να μη τη σιχαίνεσαι. μια πόλη που αντί να δίνει ζεστασιά στους ανθρώπους, τους κάνει περαστικούς, διαβάτες, διερχόμενους. μια πόλη που δεν έχει σκοπό να σε κρατήσει, αλλά να σε διώξει. τι υποκρισία. τι όνειδος για τη πόλη. ακόμα και η πρόταση ξενόφερτη, όπως επιτάσσει η μνημονιακή λογική. γιατί εμείς "δεν ξέρουμε". χρειαζόμαστε ένα...οθωνα, έναν γλυξμπουργκ, ενα σχέδιο μάρσαλ για να μας δώσουν τα φώτα. τι κι αν η ακρόπολη κλαίει εκεί πιο πάνω. πως γίνεται να γεννιέσαι έλληνας, μέσα στο φώς, μέσα στην τέχνη, να είσαι συνδεδεμένος στο dna σου μέσα με τις αρμονίες του σύμπαντος και να θαμπώνεσαι από τα τουβλάκια, τα κηπάκια, τα πεζοδρομιάκια, τα ανθρωπάκια που σκέφτονται τέτοιες κοτσάνες και τις βαφτίζουν "περιβαλλοντικά αναγκαίο", "πράσινη ανάπτυξη", "οικολογική παρέμβαση" και τα τοιαύτα. τρίχες. τρίχες κατσαρές κατάμαυρες. ντροπή και αίσχος. κατάντια. καμία σχέση. απελπισία ρε παιδί μου. λίγη έμπνευση δεν υπάρχει σε αυτό τον τόπο? λίγο ελληνικό χρώμα? όλα προκάτ και ντεφάκτο? όλα εκχωρημένα στον "ανάδοχο"? όλα δανεικά? όλα copy paste? όλα εργολαβία? η συνείδηση μας? τα αντανακλαστικά μας? ο πολιτισμός μας? (η συμμετοχή μας στη διαμόρφωση της πόλεως-χώρου κοινής ζωής των πολιτών)? οι προτεραιότητες μας? το κέντρο είναι ο καθρέφτης μας, η καρδιά μας, η ελπίδα μας, η επόμενη ημέρα. και τι καθόμαστε και κοιτάμε? μια από τα ίδια, ένα τίποτα, μια άδεια εικόνα "για skaters" (τι είναι αυτό?), μια άχρηστη, και άσημη παρουσίαση, μια κατάθεση δίχως κατάθεση έμπλεα μιας αντίθεσης--ο άνθρωπος απέναντι στην πόλη, όχι μέσα στην πόλη, όχι μέρος της πόλης, ένα όν που δεν αλληλεπιδρά μαζί της, δεν την επηρεάζει, δεν την ακουμπά. έχω κουραστεί από τα αισθητικά μας αδιέξοδα. κι όσο κοιτάζω εικόνες από το 1920, ακόμα και από το 1950 τόσο πείθομαι ότι θα ζω για πάντα σε ένα κέντρο φαντασιακά φορτισμένο, από συναισθήματα παλιών ανθρώπων κοστουμαρισμένων και γελαστών να πίνουν καφέ στου Ζόναρς, κουτσομπολεύοντας γαντοφορεμένοι, βγαλμένοι από ένα χόλυγουντ ελληνικό, ιδιαίτερο, αυθεντικό και ντόμπρο. απλά λυπάμαι, απλά θλίβομαι. απλά ελπίζω κάποιος να καταλαβαίνει την απελπισία μου. δουλεύω 15 χρόνια στο κέντρο, ήμαρτον κάντε το να ζήσει όπως ήταν παλιά, δε θέλω ένα μουσείο, ούτε ένα μαυσωλείο, ουτε να ταϊζω περιστέρια και αστέγους. θέλω λίγο Αθήνα ρε γαμώτο. Αθήνα, όχι Κατίνα

ωχ, τους σκατερς, τους είχαμε ξεχάσει..

Βαγγέλη, συμφωνώ μαζί σου. Το κέντρο της Αθήνας ασφυκτιά, έχει επείγουσα ανάγκη πεζοδρόμων ώστε οι πεζοί να μπορούν να περπατούν όσο γίνεται ανενόχλητοι απο την συνεχή, υπερβολικότατη και ιδιαίτερα κακομαθημένη παρουσία των αυτοκινήτων/μηχανών Παντού. Οι οδηγοί τους οχι μόνο καβαλάνε στα πεζοδρόμια, μας προγκάνε να τους αδειάσουμε τη γωνιά και παρκάρουν απάνθρωπα μόλις βρούν την παραμικρή ευκαιρία αλλά καιζητούν τον λόγο απο πάνω - ενώ πολλοί απ'αυτούς συμπεριφέρονται σαν να έχουν ξεχάσει τί σημαίνει να είσαι πεζός μέσα στην ίδια σου την πόλη. Αυτή η συνεχής υπενθύμιση των αναγκών των τροχοφόρων αποσιωπά με ένα απαράδεκτο τρόπο τις αδήριτες ανάγκες των ανθρώπων που χρησιμοποιουν τα πόδια τους για να κινηθούν. Ας χρησιμοποιούν επιτέλους οι οδηγοί τα μέσα συγκοινωνίας, όπως και τόσοι άλλοι, όπως όλοι εμείς. Ας γίνει μια δοκιμή τέλος πάντων να δούμε πώς είναι να να κυκλοφορούμε ελεύθερα σε ένα απο τους πιό όμορφους δρόμους της Αθήνας και τί είδους ρυθμίσεις μπορούν να ευοδωθούν όσο αφορά τα οχήματα. Φτάνει πια με την μεροληπτική, εγωπαθή κριτική. Αν θέλουμε θα βρεθούν λύσεις, όπως βρέθηκαν π.χ. για την Αρεοπαγίτου και την Αιόλου. Και τότε θυμάμαι πόσες άγονες διαμαρτυρίες είχαν ακουστεί...Ας ηρεμήσει λίγο αυτή η τόσο άδικα ταλαιπωρημένη πόλη. Είμαστε πολλοί που την αγαπάμε και θέλουμε να την δούμε να ζεί καλύτερες μέρες.

Κι εγώ είμαι πολύ ευτυχισμένη που προχωρά το έργο. Πάντως το άρθρο με έβαλε σε σκέψεις γύρω απο τις (εκάστοτε) διαμαρτυρίες. Ναι μεν υποστηρίζω την πεζοδρόμηση αλλά δε νομίζω πως εγώ έχω περισσότερο 'δίκιο' από κάποιον άλλον ο οποίος δυσανασχετεί. Δεν αναγνωρίζω καμία απόλυτη αλήθεια παρά μόνο επιχειρήματα και ανταλλαγή απόψεων. Πιστεύω, λοιπόν, πως αυτό είναι το πραγματικό μας μειονέκτημα. Ποτέ δε μας δίνουν και ποτέ δε ζητάμε χώρο ώστε να εκφραστεί και να καταγραφεί η διαφορετική γνώμη των χρηστών του δρόμου, της πλατείας, κλπ. Κάποιος αποφασίζει τι θα γίνει, το ανακοινώνει και το προχωράει. Χωρίς feedback. Όμως, οι διαφορετικές απόψεις πάντα βρίσκουν τρόπο να εκφραστούν. Απλώς, όσο δεν εκφράζονται μεθοδικά, γίνονται αφορμές για virtual καυγάδες, κατινιές και γκρίνιες χωρίς λογική και ψυχραιμία.

Εγώ, προσωπικά πάντα, δεν γνωρίζω κανέναν (ποικίλων πολιτικών αποχρώσεων)που να είναι κατά αυτού του έργου. Κυρίως αυτό που φοβούνται είναι οι καθυστερήσεις, να μη πληρώσουμε τα διπλά - γιατί είμαστε πολύ large και το συνηθίζουμε εδώ στην Ελλάδα - και τέτοια. Όχι ότι ο ευρύτερος κοινωνικός μου κύκλος είναι ο κόσμος όλος, ένα vibe μεταφέρω... Ελπίζω να πάνε όλα κατ' ευχήν.

Προσωπικά όταν πρωτοείδα για πρώτη φορά το σχέδιο ήμουν ενθουσιασμένος ως πεζός. Μελετώντας όμως τις αντίθετες γνώμες δεν μπορώ να μην έχω δεύτερες σκέψεις.Καταρχάς για το συγκεκριμένο τεράστιο έργο δεν έχει γίνει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων, κάτι εντελώς βασικό. Υπάρχει επίσης το πολύ βασικό θέμα του κόστους. Σε μια εποχή που τα κονδύλια για δημόσιες επενδύσεις είναι περιορισμένα θα δοθεί ένα τεράστιο ποσό για την υλοποίηση της πρότασης. Η Πανεπιστημίου μπορεί να είναι "βιτρίνα" αλλά δεν είναι ο πιο προβληματικός χώρος του Δήμου Αθηναίων. Τα λεφτά αυτά θα λείψουν, ίσως πολύ περισσότερο, από τον Άγιο Παντελεήμονα, την Κυψέλη, τα Πατήσια.Τέλος, για την ίδια την πρόταση παραμένει το ερώτημα αν η πλήρης πεζοδρόμηση είναι ο καλύτερος δρόμος. Η Πανεπιστημίου δεν είναι χώρος κατοικίας αλλά εμπορίου και γραφείων. Αν εξαφανιστούν πλήρως τα αυτοκίνητα υπάρχει κίνδυνος μετά τις 10 να γίνει ένας έρημος τόπος ελεύθερο πεδίο στο έγκλημα. Η δε πλήρης πεζοδρόμηση δεν είναι μονόδρομος για την διευκόλυνση των πεζών. Υπάρχει π.χ. το παράδειγμα της Ράμπλας στη Βαρκελώνη όπου και χώρος για πεζούς υπάρχει άφθονος και 2 λωρίδες, μία για κάθε κατεύθυνση, παραμένουν για την κυκλοφορία των αυτοκινήτων.Δεν λέω πως αναγκαστικά η απάντηση στα παραπάνω οδηγεί στο όχι στην υλοποίηση του Rethink Athens. Το να γίνονται όμως σοβαρά ερωτήματα για ένα τεράστιο έργο που θα αλλάξει τη φυσιογνωμία του κέντρου προς το καλύτερο ή το χειρότερο δεν είναι καταναγκαστική διαμαρτυρία.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί να πάρεις αμάξι για να κατέβεις στο κέντρο της Αθήνας. ΟΛΑ τα μέσα μεταφοράς περνάνε απο εκεί. Κι εγώ περιμένω την πεζοδρόμηση πως και πως. Αλλά ένα καλό κάνουν 8 κακά. 3 χρόνια για να ολοκληρωθεί το έργο; Ούτε τυφλές καλόγριες να βάζανε τα τούβλα ένα ένα... (Ουγκάντααααα!!!)

Ο Έλληνας θα διαμαρτύρεται ότι και να γίνει. Η πεζοδρόμηση της Πανεπιστημίου μόνο καλό μπορεί να κάνει στο έρμο το κέντρο της Αθήνας. Προσωπικά, μια που η δουλειά μου είναι στη Πανεπιστημίου, περιμένω πως και πως να αρχίσουν τα έργα.

Περιμενω πως και πως να γινει αυτο το εργο. Επιτελους το κεντρο της Αθηνας θα θυμιζει λιγο απο αλλες Ευρωπαικες πρωτευουσες οπου τα κεντρα τους ειναι για τον λαο και οχι για τα αυτοκινητα. Ξερουμε ποτε ξεκηνα το εργο;