Τα παπούτσια των άλλων

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter
10

 

Η Ευδοκία Μίτσαλα επέλεξε ως θέμα του μεταπτυχιακού της το 'ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ 
ΚΑΙ
 ΤΑΥΤΟΤΗΤΕΣ' και ταυτόχρονα έκανε και το φωτορεπορτάζ που παρουσιάζουμε σήμερα.

 

Λέει σχετικά:

 

"Το
 φωτορεπορτάζ
 αφορά
 διαφορετικά
 ζευγάρια
 παπουτσιών,
 ανθρώπων
 που περνάνε,
 στέκονται
 ή
 κάθονται,
 διαφορετικών ηλικιών,
 φύλων,
 κοινωνικών, πολιτικών
 και 
οικονομικών
 τάξεων
 σε διαφορετικές
 στιγμές
 του
 χρόνου.
Μέσω
 της
 φωτογραφίας
 αποτυπώνω
 τα
 διαφορετικά
 παπούτσια
 που
 συναντά κάποιος
 σε
 ένα
 αστικό
 περιβάλλον σήμερα,
 στην
 Ελλάδα,
 προσπαθώντας
 κατά αυτόν
 τον
 τρόπο
 να
 αναζητήσω
 κοινωνικά
 προβλήματα
 και
 να
 αναδείξω
 όλα
 τα θέματα
 που
 προκύπτουν 
από 
την
 έρευνά 
μου.
 Κατά
 τη διάρκεια
 του
 φωτορεπορτάζ  ταξίδεψα
 ανά
 την
 Ελλάδα, από
 τον
 ακριτικό 
Έβρο
 μέχρι την 
ορεινή 
Πελοπόννησο." 

 

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

Τα παπούτσια των άλλων Facebook Twitter

 

 

Αποσπάσματα από τη μεταπτυχιακή εργασία 

 

Shoes and Fetish

Τα παπούτσια παράλληλα με όλα τα άλλα είναι και αντικείμενο φετιχισμού. Βάση επιστημονικών ερευνών ο πλέον κοινός στόχος προτιμήσεων, όσον αφορά διαφόρους τύπους φετίχ, είναι τα παπούτσια και όλα τα υποδήματα.

Ο φετιχισμός παπουτσιών είναι μία ψυχοσεξουαλική διαταραχή κατά την οποία τα παπούτσια πέρνουν τον ρόλο του συντρόφου για κάποιον.

Τα άτομα με αυτήν την διαταραχή δεν κάνουν διακρίσεις σε γυναικεία και ανδρικά παπούτσια αρκεί τα παπούτσια να θεωρούνται για αυτούς σέξι.

Ο συγκεκριμένος φετιχισμός προβάλλεται αρκετά και σε ταινίες.

Shoes and Political Action

Το παπούτσι έχει χρησιμοποιηθεί και ως πολιτική-ακτιβιστική δράση όταν ο Ιρακινός δημοσιογράφος Montadhar Al-Zaidi, σε έναnews conference, πέταξε και τα δύο του παπούτσια στον τότε πρόεδρο της Αμερικής George W. Bush.

Καθώς πετούσε τα παπούτσια του φώναξε:

"This is a farewell kiss from the Iraqi people, you dog. This is for the widows and orphans and all those killed in Iraq!"

Ο Bush απέφυγε τα παπούτσια και γέλασε ανακοινώνοντας το μέγεθος του παπουτσιού.

Ο Al-Zaidi φυλακίστηκε αρχικά σε τρία χρόνια κάθειρξη αλλά εξέτησε μόνο τον ένα χρόνο λόγω καλής διαγωγής.

Η δράση του αυτή χαρακτηρίστηκε από μια μερίδα κόσμου ως “ηρωική” ενώ από μια άλλη αντιεπαγγελματική και ενάντια στις αραβικές παραδόσεις για την φιλοξενία.

Παρ’όλα αυτά τα παπούτσια του έγιναν σύμβολο αντίστασης, έναντι της παρουσίας των ΗΠΑ στο Ιράκ.

  

Παράλληλα και πέρα από την πολιτική αρένα, τα παπούτσια του δημοσιογράφου φαίνεται πως εμπνεύσαν και κάποιους Αιγύπτιους καλλιτέχνες.

Το 2009, στην Ibdaa Gallery, στο Κάιρο, η έκθεση που έγινε με τίτλο “Shoes”, περιελάμβανε διάφορα έργα τέχνης τα οποία εκπροσωπούσαν διαφορετικές γενιές καλλιτεχνών και παπουτσιών. Η έκθεση φιλοξενούσε τα παπούτσια του Al-Zaidi.

Shoes and Genders

Στις 27 Φεβρουαρίου 2012, η Michelle Richards, γονέας και ανοιχτόμυαλη Unitarian Universalists, όπως δηλώνει, έγραψε στο blog του liberal religion and life uuworld.com, ένα άρθρο με τίτλο “Enforcing gender stereotypes in the shoe department”. Σε αυτό περιγράφει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει αγοράζοντας στα παιδιά της παπούτσια, εξαιτίας της διάθεσης των κατασκευαστών να επιμένουν σε ένα δυαδικό σύστημα κατηγοριοποίησης των φύλων. Έτσι η ίδια, έχοντας δύο παιδιά “αντισυμβατικά,” θεωρεί πως η επιλογή παπουτσιών είναι ένα σκληρό μάθημα, για αυτά, στο θέμα της ταυτότητας φύλου. Δηλώνει την εξάντλησή της από την συνεχή της προσπάθεια να εξουδετερώσει τα μηνύματα που περνάει ο πολιτισμός μας και δεν συνάδουν με τις πεποιθήσεις της για τα φύλα.

Το άρθρο κλείνει λέγοντας μας πως αν και οι προσωπικές μας αξίες αμφισβητούνται συχνά, με κάτι τόσο απλό, όπως το να αγοράσεις παπούτσια στο παιδί σου δεν θα έπρεπε να συμβαίνει αυτό.

Για το ίδιο ζήτημα ενημερωνόμαστε και από το άρθρο “Sex, Gender, and Shoes”, το οποίο όμως αναφέρεται σε ενήλικα άτομα. Μιλάει για την κατακραυγή του κόσμου που γνωρίζουν άντρες και γυναίκες και για την ταμπελοποίηση που υπόκεινται εξαιτίας της διχοτόμησης των δύο φύλων στον χώρο των παπουτσιών.

   

Shoes and Genders on Television

Στο άρθρο της Butler με τίτλο “Performative Acts and Gender Constitution: An Essay in Phenomenology and Feminist Theory” γίνεται μια προσπάθεια να καθοριστούν οι διαφορετικοί τρόποι με τους οποίους εκπροσωπούνται τα παπούτσια στην τηλεόραση. Παρουσιάζεται μια λίστα με 170 αναφορές στους τρόπους με τους οποίους τα στερεότυπα φύλων όχι μόνο οχυρώνονται αλλά σχηματίζονται και ανατρέπονται μέσα από την προβολή των παπουτσιών στην τηλεόραση.

Παίζουν επίσης πολύ σημαντικό ρόλο και τα συναντάμε συχνά στην διαφήμιση (μιας και είναι ένας βασικός στόχος στις φαντασιώσεις των καταναλωτών), στα παραμύθια αλλά και σε τραγούδια.  Έχουν καταστεί αντικείμενο επιθυμίας και απόλαυσης.

Βάσει του άρθρου “Worn Shoes: Identity, Memory and Footwear”, “παρατηρείται πολιτιστική και ιστορική προοπτική μεταμορφωτικής δυνατότητας, η οποία και αποδίδεται στα υποδήματα, ικανότητα να ξεπεραστούν ανισότητες, βασιζόμενες σε τάξη, φύλο, ηλικία.”

Εμφανίζονται λοιπόν τα παπούτσια ως μια μαγική θεραπεία που θα λύσει τα κοινωνικά προβλήματα.

  

Ενίοτε τα παπούτσια χρησιμοποιούνται για να στείλουν ένα μήνυμα αν και κάποιες φορές το μήνυμα είναι αναληθές.

Π.χ. «Τα αστεία παπούτσια δεν κάνουν έναν άνθρωπο αστείο.»

Διεξήχθη μία έρευνα, βασισμένη σε τεστ προσωπικότητας, και με τίτλο “Personality clues found in footwear”, κατά την οποία μπορεί να προβλεφθεί η ηλικία, το φύλο αλλά και κάποιες ιδιορρυθμίες του χαρακτήρα ενός ατόμου από τα παπούτσια.

Examples of Research

Categories                              Stereotypes

High tops                                Εσωστρεφής / Ευχάριστοι / Ευσυνείδητοι

High Fashion                         Κερδίζουν περισσότερα χρήματα / Ενδιαφέρονται για την εμφάνισή τους / Ευσυνείδητοι

Snazzy sneaks                                    Συναισθηματικά σταθεροί / Αμφιθυμία / Αρνητικότητα

Old standbys                          Εξωστρεφής / Συναισθηματικά σταθεροί / Ευσυνείδητοι

Comfy kicks                            Φιλελεύθεροι (χωρίς ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ή των πολιτικών απόψεων)

 

Φωτογραφία
10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Φωτογραφία / 100 χρόνια από τη γέννηση του Ρόμπερτ Φρανκ

Κατέγραψε την πραγματική Αμερική, έβρισκε τους πιο συναρπαστικούς χαρακτήρες ανάμεσα στους λιγότερο προνομιούχους, κατάφερε να αλλάξει για πάντα την πορεία της φωτογραφίας και του κινηματογράφου.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Μάρτιν Παρ επιστρέφει για να φωτογραφίσει το ελληνικό καλοκαίρι

Φωτογραφία / Ο Μάρτιν Παρ ετοιμάζεται να φωτογραφίσει ξανά το ελληνικό καλοκαίρι

Ένας από τους πιο σημαντικούς Βρετανούς φωτογράφους θα εκθέσει έργα του στο Hyper Hypo και θα υπογράψει βιβλία και αναμνηστικά που θα είναι διαθέσιμα για όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού.
M. HULOT
Η φωτογραφική γλώσσα της Erieta Attali για το εφήμερο των τοπίων

ADM 2024: New Vision / Η φωτογραφική γλώσσα της Erieta Attali για το εφήμερο των τοπίων

Έχει αφιερώσει πάνω από δύο δεκαετίες στην εξερεύνηση της σχέσης ανάμεσα στην αρχιτεκτονική και το τοπίο και το πρωτοποριακό καλλιτεχνικό της έργο έχει χαράξει μια νέα πορεία στην αρχιτεκτονική φωτογραφία.
ERIETA ATTALI
Photography - A Queer History

Φωτογραφία / Η queer πλευρά της φωτογραφίας σε μια μνημειακή φωτογραφική έκδοση

Δύο Βρετανοί ιστορικοί τέχνης επιμελήθηκαν το «Photography – A Queer History», μια πολυεπίπεδη συλλογή αφιερωμένη στη φωτογραφία που προκαλεί τις κατεστημένες αντιλήψεις για τη σεξουαλικότητα, την ταυτότητα και την έκφραση φύλου.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

7 σχόλια
Κάποτε ξεκίνησα κι γω να φωτογραφίζω τα παπούτσια των ανθρωπων,εκει έξω στους δρομους..Δίχως λόγο,απλά μ'αρεσε.Ειναι ωραίο να κάθεσαι να τις χαζευεις μετά..να παρατηρεις την διαφορετικότητα..
το βρώμικα και σχισμένα σταράκια δεν αποτελούν μόδα ουτε κάποιου εδους στυλ , ειναι ακριβώς το ίδιο με ενα βρωμικο και τρύπιο βρακί . (εικ. 17) Χρονια λοιπόν απορώ λοιπόν με τούτη τη "τάση" ?
πολύ ωραία εργασία! Θα ήθελα όμως να μάθω και για τον φετιχισμό του Γερμανού με το πεδιλάκι και την κάλτσα. Υ.Γ: δεν ειρωνεύομαι καθόλου. Μου κάνουν τρομερή εντύπωση αυτοί που τα φορούν γιατί απλά δεν μπορώ να καταλάβω το λόγο.
Ντάξει έχει κάποια πλεονεκτήματα του τύπου ότι είναι πιο υγιεινό και επίσης κάποιοι βρίσκουν το να φορούν γενικά παπούτσι χωρίς κάλτσα δυσάρεστο. Τώρα το ότι δείχνει άθλιο είναι άλλη ιστορία.