Σοκολάτα γάλακτος ή αλλιώς, η γλύκα που ήρθε από το περίπτερο
Όσο ο κόσμος προχωρά το δρόμο του-ανώτερου-πολιτισμού του, η γεύση γίνεται πιο εκλεκτική, πιο εκλεπτυσμένη, ρωτά για την ποιότητα και την πρώτη ύλη, γυρνά την πλάτη της στο «βρώμικο», σε κείνο που δεν χτίζει γραμμωμένους μυς, σε ό,τι δεν σε βοηθά να πεθάνεις μετά τα 100. Όμως, η παλιά αγάπη σε γυρνά εκεί που ξεκίνησες τον έρωτά σου με τη σοκολάτα, στα λημέρια του περίπτερου, στη σοκολάτα που έφερνε δώρο ο θείος σαν ερχόταν επίσκεψη στο σπίτι, σε κείνη που πρωτοαγόρασες με το χαρτζηλίκι της γιαγιάς. Όσο κι αν μπορεί να με θαμπώσει ένα ντιζάιν ζαχαροπλαστείο με γαλλικές πατισερί άλλο τόσο θα με θαμπώνει πάντα η συγκίνηση του να πάρω το ασανσέρ, να κατέβω με το παλτό και τις σαγιονάρες στο περίπτερο, να την αγοράσω, να μυρίσω ευλαβικά τη μαγική μυρωδιά που αναδύεται μόλις σκίσεις το χάρτινο περιτύλιγμα, να θαμπωθώ από το ασημόχαρτο, να δαγκώσω την πρώτη μπουκιά, να την αφήσω βασανιστικά να λιώσει κάτω από τη γλώσσα, με κλειστό κι ακίνητο το στόμα, με σφραγισμένες περαιτέρω όλες τις αισθήσεις, με κατεβασμένα όλα τα ρολά του εγκεφάλου μου. Στο περίπτερο ψωνίζω πάντα γάλακτος. Άπαξ και μπεις στη διαδικασία των όρων όπως «κουβερτούρα» «τόσο τις εκατό περιεκτικότητα σε κακάο» αρχίζει η γκουρμεδολογία που σκοτώνει την ακατέργαστη, αθώα χαρά. Αυτή θα ψωνίσω και για το γλυκό που μου κατέβηκε νυχτιάτικα να φτιάξω αλλά δεν μου βρίσκεται η «μαύρη». Ό,τι κι αν λένε οι συνταγές όλα τα γλυκά γίνονται και με τη γάλακτος περιπτέρου, από την απλή μέχρι τη γεμισμένη με σιρόπια, με πραλίνες, με φρούτα, με ξηρούς καρπούς, με ό,τι του φανεί του κατασκευαστή. Η κάθε γάλακτος έχει το χαρακτήρα της. Αυτόν που θα έρθει να λιώσει με τον δικό σου. Εσύ τί γάλακτος είσαι;
BREAK
Σαν να λιώνει στο στόμα σου μια καραμέλλα γάλακτος από κείνες τις παλιές με την αγελαδίτσα, με σοκολατένιο παραπλανητικό χρώμα και πλούσια υφή. Τόσο καραμελλένιο άρωμα, που θα το ήθελες λιωμένο πάνω σε ένα εναλλακτικό μπανόφι ή σαν γλάσο στο κέικ.
LACTA
Ανοιχτόχρωμη και βουτυράτη στο λιώσιμό της, προβάλλει τον δικό της, εντελώς ιδιαίτερο χαρακτήρα. Με την ελαφρώς καραμελένια επίγευσή της δεν μοιάζει με τις άλλες, σχεδόν καίει με τη γλύκα της το λαιμό στην τελευταία επίγευση. Ταιριάζει στους Πίτερ Παν, σε όσους βλέπουν τη ζωή μόνο γλυκιά, σε όσους πίνουν τον καφέ τους με 3 κουταλιές ζάχαρη.
MILKA
Στο πρώτο λιώσιμο γεμίζει το στόμα σου με ένα άρωμα πραλίνας φουντουκιού, πλούσια και με ήπιο άρωμα κακάου θα ταίριαζε σε όλα τα γάλακτος-γούστα, ούτε πολύ αλλά ούτε και καθόλου, σοκολατένια. Η συγκαταβατική, αυτή που ταιριάζει στους βολικούς ανθρώπους.
CADBURY
Σε ωραίο σκούρο χρώμα, βουτυράτη, φινετσάτη, διαλύεται πλούσια στο στόμα αφήνοντας το πιο συμπυκνωμένο άρωμα κακάου απ’όλες τις άλλες. Θα ήθελες να την χαρίσεις στον γκουρμέ εραστή της γεύσης γάλακτος, πιστεύοντας ότι θα εκτιμήσει δεόντως από το περιτύλιγμα μέχρι την ισορροπημένη σοκολατένια επίγευσή της. Θα σου αρέσει αν είσαι κι εσύ ράτσας.
ION
Σαν παιδική μνήμη που δεν την αγγίζει ο χρόνος, κρατά τις υποσχέσεις της, λιώνει βουτυράτη κι ευχάριστη, διόλου λιγωτική, ισορροπημένη στη ζάχαρη και το κακάο της, χωρίς να βγάζει δυσάρεστη γαλατίλα. Ταιριάζει στους ρομαντικούς, στους σταθερούς, στους πιστούς, στους παραμυθένιους.
σχόλια