Σοκολάτα γάλακτος ή αλλιώς, η γλύκα που ήρθε από το περίπτερο

Σοκολάτα γάλακτος ή αλλιώς, η γλύκα που ήρθε από το περίπτερο Facebook Twitter
4

Σοκολάτα γάλακτος ή αλλιώς, η γλύκα που ήρθε από το περίπτερο

 

Όσο ο κόσμος προχωρά το δρόμο του-ανώτερου-πολιτισμού του, η γεύση γίνεται πιο εκλεκτική, πιο εκλεπτυσμένη, ρωτά για την ποιότητα και την πρώτη ύλη, γυρνά την πλάτη της στο «βρώμικο», σε κείνο που δεν χτίζει γραμμωμένους μυς, σε ό,τι δεν σε βοηθά να πεθάνεις μετά τα 100. Όμως, η παλιά αγάπη σε γυρνά εκεί που ξεκίνησες τον έρωτά σου με τη σοκολάτα, στα λημέρια του περίπτερου, στη σοκολάτα που έφερνε δώρο ο θείος σαν ερχόταν επίσκεψη στο σπίτι, σε κείνη που πρωτοαγόρασες με το χαρτζηλίκι της γιαγιάς. Όσο κι αν μπορεί να με θαμπώσει ένα ντιζάιν ζαχαροπλαστείο με γαλλικές πατισερί άλλο τόσο θα με θαμπώνει πάντα η συγκίνηση του να πάρω το ασανσέρ, να κατέβω με το παλτό και τις σαγιονάρες στο περίπτερο, να την αγοράσω, να μυρίσω ευλαβικά τη  μαγική μυρωδιά που αναδύεται μόλις σκίσεις το χάρτινο περιτύλιγμα, να θαμπωθώ από το ασημόχαρτο, να δαγκώσω την πρώτη μπουκιά, να την αφήσω βασανιστικά να λιώσει κάτω από τη γλώσσα, με κλειστό κι ακίνητο το στόμα, με σφραγισμένες περαιτέρω όλες τις αισθήσεις, με κατεβασμένα όλα τα ρολά του εγκεφάλου μου. Στο περίπτερο ψωνίζω πάντα γάλακτος. Άπαξ και μπεις στη διαδικασία των όρων όπως «κουβερτούρα» «τόσο τις εκατό περιεκτικότητα σε κακάο» αρχίζει η γκουρμεδολογία που σκοτώνει την ακατέργαστη, αθώα χαρά. Αυτή θα ψωνίσω και για το γλυκό που μου κατέβηκε νυχτιάτικα να φτιάξω αλλά δεν μου βρίσκεται η «μαύρη». Ό,τι κι αν λένε οι συνταγές όλα τα γλυκά γίνονται και με τη γάλακτος περιπτέρου, από την απλή μέχρι τη γεμισμένη με σιρόπια, με πραλίνες, με φρούτα, με ξηρούς καρπούς, με ό,τι του φανεί του κατασκευαστή.  Η κάθε γάλακτος έχει το χαρακτήρα της. Αυτόν που θα έρθει να λιώσει με τον δικό σου. Εσύ τί γάλακτος είσαι;

 

 

BREAK

Σαν να λιώνει στο στόμα σου μια καραμέλλα γάλακτος από κείνες τις παλιές με την αγελαδίτσα, με σοκολατένιο παραπλανητικό χρώμα και πλούσια υφή. Τόσο καραμελλένιο άρωμα, που θα το ήθελες λιωμένο πάνω σε ένα εναλλακτικό μπανόφι ή σαν γλάσο στο κέικ.

 

LACTA

Ανοιχτόχρωμη και βουτυράτη στο λιώσιμό της, προβάλλει τον δικό της, εντελώς ιδιαίτερο χαρακτήρα. Με την ελαφρώς καραμελένια επίγευσή της δεν μοιάζει με τις άλλες, σχεδόν καίει με τη γλύκα της το λαιμό στην τελευταία επίγευση. Ταιριάζει στους Πίτερ Παν, σε όσους βλέπουν τη ζωή μόνο γλυκιά, σε όσους πίνουν τον καφέ τους με 3 κουταλιές ζάχαρη.

 

MILKA

Στο πρώτο λιώσιμο γεμίζει το στόμα σου με ένα άρωμα πραλίνας φουντουκιού, πλούσια και με ήπιο άρωμα κακάου θα ταίριαζε σε όλα τα γάλακτος-γούστα, ούτε πολύ αλλά ούτε και καθόλου, σοκολατένια.  Η συγκαταβατική, αυτή που ταιριάζει στους βολικούς ανθρώπους.

 

CADBURY

Σε ωραίο σκούρο χρώμα, βουτυράτη, φινετσάτη, διαλύεται πλούσια στο στόμα αφήνοντας το πιο συμπυκνωμένο άρωμα κακάου απ’όλες τις άλλες. Θα ήθελες να την χαρίσεις στον γκουρμέ εραστή της γεύσης γάλακτος, πιστεύοντας ότι θα εκτιμήσει δεόντως από το περιτύλιγμα μέχρι την ισορροπημένη σοκολατένια επίγευσή της. Θα σου αρέσει αν είσαι κι εσύ ράτσας.

 

ION

Σαν παιδική μνήμη που δεν την αγγίζει ο χρόνος, κρατά τις υποσχέσεις της, λιώνει βουτυράτη κι ευχάριστη, διόλου λιγωτική, ισορροπημένη στη ζάχαρη και το κακάο της, χωρίς να βγάζει δυσάρεστη γαλατίλα. Ταιριάζει στους ρομαντικούς, στους σταθερούς, στους πιστούς, στους παραμυθένιους.

 

 

 

Γεύση
4

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

Γεύση / Από arrancini μέχρι καλαμάκι συκώτι στο χέρι: Αυτό είναι το νέο αθηναϊκό street food

H Αθήνα έχει πολλά στριτφουντάδικα. Όμως κάποια νέα, εκτός από το ότι ανεβάζουν το επίπεδο, έχουν καταφέρει να γίνουν instant συνήθεια για το προσεγμένο φαγητό τους, αλλά όχι μόνο γι' αυτό.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σουπιοπίλαφο

Γεύση / Σουπιοπίλαφο: Η μυστηριώδης γεύση του Αιγαίου

Από τον μινωικό πολιτισμό και τα κύπελλα του μέχρι τα σύγχρονα τσουκάλια, το μελάνι της σουπιάς συνεχίζει να αφήνει το αποτύπωμά του, ενώ το σουπιοπίλαφο αναδεικνύει τη μοναδικότητά του, τόσο στην εμφάνιση όσο και στο γευστικό του αποτέλεσμα.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Nothing Days / Νάπολη: Γιορτάζοντας τη χαρά της ζωής στη σκιά του Βεζούβιου

Ένα «ανοιξιάτικο» τριήμερο σε μία πόλη που ξέρει από φυσικές καταστροφές αλλά ξέρει και να υμνεί τη ζωή, και μία μεγάλη βόλτα στην Πομπηία και στο Ερκολάνο. Από το αρχαίο «fast food» στις σύγχρονες γεύσεις της ναπολιτάνικης κουζίνας.
M. HULOT
Από Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Γεύση / Από το Άγιο Όρος στην Κρήτη: Πώς μαγειρεύει η Ελλάδα τον μπακαλιάρο

Σε μακαρονάδα ή παστός με ρεβίθια, ή λεμονάτος με ολόκληρα κρεμμύδια: Από το ένα πέλαγος στο άλλο, το τελετουργικό μας πιάτο παίρνει διαφορετικές μορφές, αποτελώντας ένα εκλεκτό έδεσμα της ελληνικής cucina povera.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τραβόλτα: Σ’ αυτή την ψαροταβέρνα η παράδοση και η καινοτομία που αναδεικνύουν τη φρεσκάδα της θάλασσας πάνε χέρι-χέρι

Γεύση / Πώς να φτιάξετε στο σπίτι τα κορυφαία πιάτα του Τραβόλτα

Πριν από 13 χρόνια, σε μια ψαροταβέρνα πολύ μακριά από τη θάλασσα, οι αδελφοί Λιάκοι μαζί με τον Ανέστη Λαζάι συνδυάσαν την παράδοση με την καινοτομία και δημιούργησαν γεύσεις-σταθμούς, όπως το καλαμάρι κοντοσούβλι και η τσιπούρα χουνκιάρ, κερδίζοντας φανατικούς θαυμαστές.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Λήμνος: Ταξίδι στους αμπελώνες και τις γεύσεις του νησιού

Το κρασί με απλά λόγια / Λήμνος: Ένα από τα αρχαιότερα μέρη στον κόσμο που έφτιαχνε κρασί

Η Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET ταξιδεύει στη Λήμνο για να οινοτουρισμό και μοιράζεται με τον Παναγιώτη Ορφανίδη τις εμπειρίες της από τις γεύσεις που δοκίμασε και φυσικά ό,τι έμαθε για τα κρασιά, τις ποικιλίες, την αμπελουργία και τα οινοποιεία του νησιού.
THE LIFO TEAM
Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές, κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου φαγητού

Γεύση / Χταπόδι με ασκολύμπρους, αβρονιές και κρίθαμα: Τα πολλά πρόσωπα ενός αρχέγονου γεύματος

Δεν είναι απλώς ένα έδεσμα. Είναι μια τελετουργία που χάνεται στα βάθη του χρόνου, μια ιεροτελεστία που ξεκινά από την άγρια καταδίωξη στα βράχια και καταλήγει στο μεθυστικό άρωμα της θάλασσας, που αναδύεται στο πιάτο.
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ
Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Οι Αθηναίοι / Τάσος Μαντής: Από τα υδραυλικά στα αστέρια Michelin

Ένα απρόσμενο Σαββατοκύριακο σε ένα κότερο στάθηκε αρκετό για να αλλάξει τη ζωή του. Από την πρώτη του εμπειρία ως μάγειρας στον στρατό μέχρι τις κουζίνες των κορυφαίων εστιατορίων του κόσμου, κάθε σταθμός διαμόρφωσε τη φιλοσοφία του βραβευμένου σεφ. Σήμερα, μέσα από το αστεράτο Soil, αποδεικνύει πως η μαγειρική δεν είναι απλώς τέχνη, αλλά τρόπος ζωής.
M. HULOT

σχόλια

4 σχόλια