Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη

Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
56

Στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Εβδομάδας Μητρικού Θηλασμού, το Δίκτυο των Ομάδων Υποστήριξης Μητρικού Θηλασμού και Μητρότητας, πραγματοποίησε εκδήλωση για τον μητρικό θηλασμό, στον Λευκό Πύργο στην Θεσσαλονίκη.

 

Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης

Όταν μητέρες θήλασαν τα μωρά τους δημοσίως στη Θεσσαλονίκη Facebook Twitter
© FOSPHOTOS / Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
 

Φωτογραφία
56

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Φωτογραφία / Άγγελος Μπαράι: «Βλέπω τη φωτογραφία ως μέσο επούλωσης τραυμάτων»

Ο βραβευμένος φωτογράφος εστιάζει στα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, τη μετανάστευση και το προσφυγικό, δίνοντας φωνή σε ανθρώπους και ιστορίες που θα έμεναν στο σκοτάδι.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στο Παρίσι μετά τους Ολυμπιακούς, ο Σουρεαλισμός ήρθε να κατακτήσει την πόλη

Φωτογραφία / Μια επίσκεψη σε ένα Παρίσι που αναζητά την επόμενη μέρα

Στο ανακαινισμένο Grand Palais, με επίκεντρο τον σουρεαλισμό, την τέχνη και καλεσμένο τον Τζιμ Τζάρμους, η Paris Photo 2024 καθρεφτίζει μια πόλη που επαναπροσδιορίζεται πολιτιστικά μετά τους Ολυμπιακούς.
ΟΡΕΣΤΗΣ ΣΕΦΕΡΟΓΛΟΥ
Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Πολιτισμός / Φωτογραφική έκθεση για την επανένωση της Γερμανίας 35 χρονια μετά από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου

Με αφορμή τα 35 χρόνια από την Πτώση του Τείχους (09.11.89) μια φωτογραφική έκθεση με τίτλο «Dream on- Βερολίνο, δεκαετία του 90» αποτυπώνει την κρίσιμη αυτή δεκαετία μετάβασης ανάμεσα στο παρελθόν και το αβέβαιο μέλλον, την αισιοδοξία και το φόβο για το νέο Βερολίνο
ΕΙΡΗΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΥ, ΒΕΡΟΛΙΝΟ
Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Φωτογραφία / Η αθέατη Αίγυπτος του Denis Dailleux

Ο βραβευμένος Γάλλος φωτογράφος που έχει καταγράψει μοναδικά τις φτωχογειτονιές του Καΐρου, τους γονείς των Μαρτύρων της Επανάστασης, νεαρούς γυμνασμένους άντρες δίπλα σε μαυροφορεμένες μανάδες αλλά και λαμπερούς σταρ του κινηματογράφου, εξηγεί πώς ξεκίνησε η ιδιότυπη και πολύχρονη αυτή διαδρομή του.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Φωτογραφία / Ισπανία: Έκθεση αφιερωμένη στο έργο του Ίρβινγκ Πεν στο Ίδρυμα MOP στη Λα Κορούνια

Πορτρέτα διάσημων και σκηνές δρόμου περιλαμβάνονται στην έκθεση «Irving Penn: Centennial» που διοργανώνεται από το Μητροπολιτικό Μουσείο Τέχνης της Νέας Υόρκης και παρουσιάζεται στην Ισπανία
LIFO NEWSROOM
Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Φωτογραφία / Ζήτημα ζωής και θανάτου: Το θρυλικό φωτογραφικό βιβλίο του Peter Hujar επανεκδίδεται μετά από σχεδόν μισό αιώνα

Το λεύκωμα «Portraits in Life and Death» εξελίχθηκε σε θρύλο τις δεκαετίες μετά τον θάνατο του φωτογράφου το 1987 και έγινε το σύμβολο ενός χαμένου κόσμου που ζούσε και δημιουργούσε στο νεοϋρκέζικο downtown.
THE LIFO TEAM
Enri Canaj, φωτογράφος

Φωτογραφία / Enri Canaj: «Δεν έχω εξοικειωθεί με τον πόνο»

Ο φωτογράφος των ασπρόμαυρων κάδρων, που κατέγραψε την Ελλάδα της κρίσης και το μεταναστευτικό ζήτημα της Ευρώπης, μιλά για τη δική του πορεία μετανάστευσης, για το πώς ο ερχομός του από τα Τίρανα στην Αθήνα ήταν μια «έκρηξη» μέσα στο κεφάλι του. Και είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας
M. HULOT
Οι φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024 - σε εικόνες

Φωτογραφία / Η ζωή στην Αυστραλία μέσα από τον διαγωνισμό φωτογραφίας Australian Life 2024

Εκτροφή προβάτων, βρικόλακες στο σαλόνι, Αβορίγινες στη γη τους και στα σπίτια τους: Μια περιήγηση στην Αυστραλία μέσα από τις εικόνες των φιναλίστ του διαγωνισμού φωτογραφίας Australian Life 2024.
THE LIFO TEAM
Κοιτάζοντας τους άλλους: Η Μαρτίν Φρανκ στην Άνδρο 

Φωτογραφία / «Κοιτάζοντας τους άλλους»: Οι ανθρωποκεντρικές εικόνες της Μαρτίν Φρανκ σε μια έκθεση στην Άνδρο

Στη χώρα της Άνδρου, στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή, 150 φωτογραφίες και αρχειακό υλικό αναδεικνύουν τη δημιουργική πορεία μιας καλλιτέχνιδας που παραμένει ελάχιστα γνωστή σήμερα στη διεθνή κοινότητα ενώ το έργο της συχνά ταυτίζεται με αυτό του Καρτιέ-Μπρεσόν.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

σχόλια

3 σχόλια
Γιατι μια τόσο προσωπική στιγμή, πρέπει να δημόσια θέα; Τι νόημα έχουν αυτές οι χαζοχαρουμενες εκδηλώσεις;Για παραδειγμα να διαδηλώνουν οι ομοφυλόφιλοι το καταλαβαίνω. Ζητάνε κάποια δικαιώματα.Αλλα ο θηλασμος;
Ένα μωρό μπορεί να θηλάζει μέχρι και ανά μία ώρα, οπότε κάποια στιγμή μπορεί να χρειαστεί μια γυναίκα να το κάνει κι έξω. Η συγκεκριμένη εκδήλωση νομίζω έχει περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα, θέλουν απλώς να δείξουν ότι δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να σοκάρει ή να προκαλεί.
Μάριε, υποθέτω ότι ήσουν στην εκδήλωση κ την έκρινες ως χαζοχαρούμενη. Εγώ δεν ήμουν οπότε δεν μπορώ να πω κατι πάνω σ´αυτό. Μπορώ όμως να σου πω ότι ο θηλασμός εκτός από τη θετική του συμβολή στο δεσμό μητέρας- βρέφους, γι αυτό ειναι και προσωπική στιγμή, καλύπτει κ μια βασική αναγκη του βρέφους: της τροφής! Δεν είναι δηλαδή βίτσιο της γυναίκας, αλλά θέμα επιβίωσης του βρέφους, κ ετσι λειτουργεί εδώ κ εκατομύρια χρόνια σε όλα τα θηλαστικά. Ένα βρεφος στους πρώτους μήνες της ζωής του, που τρέφεται αποκλειστικά με γάλα, χρειάζεται να θηλάζει ανά 3-4 ώρες, αλλοτε κ συχνότερα, εξαρταται από το μωρό, το οποίο αν δεν πιεί το γαλα του ακροβώς όταν το χρειάζεται δεν θα σταματήσει να κλαίει. Και εκτός αυτού πρεπει η μητέρα να αδειάσει το στηθος της ανα τακτά χρονικά διαστήματα, αλλιως κινδυνεύει να παθει μαστίτιδα, κατάσταση ιδιαίτερα οδυνηρή.Σε μια σημερινή μεγαλούπολη ειναι εξαιρετικά δύσκολο να προγραμματίσει η μητέρα να βρισκεται σπίτι της ακριβώς τις ώρες που πρέπει να θηλασει, αν αποδεχόμαστε φυσικά ότι κ η νεα μητέρα εχει το δικαίωμα να βγαίνει από το σπίτι της. Αυτές λοιπόν είναι οι συνθήκες που κανουν τις μητέρες να χρειάζονται να θηλάσουν κ εκτός σπιτιού. Αν και προσωπικά θεωρώ οτι δεν χρειάζεται να δωσω καμιά εξήγηση για το γιατί θηλάζω το μωρό μου σε κοινή θέα.Και κάτι τελευταίο: όπως σωστα είπες, ήταν εκδήλωση και όχι διαδήλωση! Δεν βγηκαν στους δρόμους να απαιτήσουν κάτι, απλά συναντήθηκαν με αφορμή την "εβδομάδα θηλασμού" για να γνωριστούν, να ανταλλάξουν εμπειρίες, να ενημερωθούν καλύτερα κ να προωθησουν το μητρικό θηλασμό!
anemos77, το φαί που τρώω στο εστιατόριο είναι προσωπική μου στιγμή (εκτός και αν ενδιαφέρει και εσένα). Πάω στον κατάλληλο χώρο (εστιατόριο) και τρώω. Αν πάλι είμαι βιαστικός θα πάρω κάτι από τον δρόμο. Αν κάνω λάθος λοιπόν, θα ζητήσω να κάνουμε μια εκδήλωση στο λευκό πύργο, υπέρ της βρώσης φαγητού. Είπαμε, τα αυτονόητα...
Χάνετε το νόημα με τα απλοικά επιχειρήματα. Το μωρό επίσης κάνει τα κακά του ανα μια ώρα. Να οργανώσουμε και μια ημέρα δημόσιας αλλαγής πάνας.Συζητάμε τα αυτονόητα. Κανέναν δεν σοκάρει το θέαμα, αν το παιδί πρέπει να φάει, θα φάει. Ας μου πει όμως κάποιος/α, ποιο το νόημα να θυλάζουμε ένα παίδι όλοι μαζί στο λευκό πύργο;
εμένα μου έκανε παρατήρηση ΝΟΣΗΛΕΥΤΡΙΑ μέσα σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί τόλμησα να θηλάσω το πρόωρο βρέφος μου στο διάδρομο (αντί του θαλάμου) 'μα εδώ περνάει κόσμος, έχει και άντρες' μου είπε. Όσο υπάρχουν τέτοια ΟΥΦΟ ανάμεσα μας, πρωτοβουλίες όπως η παραπάνω είναι απόλυτα αναγκαίες.
Ω! προσκυνώ!Και το αγγλικό δεν λέω ανεβάζει τα κασέ σου. Ωστόσο οι άνθρωποι που έχουν προβλήματα με τη θέα του θηλασμού καλό θα ήταν να διερευνήσουν τη σχέση τους με το πρώτο βυζί με το οποίο ήρθαν ή δεν ήρθαν σε επαφή έστω και αν για κάποιους από επιλογή κυρίως είναι το μοναδικό για όλη την υπόλοιπη ζωή τους. Τώρα για το παρπικα που δεν σου αρέσει…Το ξέρει αυτό που λέει, της κοντής ψ@λής οι τρίχες της φταίνε .Ηρέμησε και όλα θα πάνε καλά.
οι φανατικές του θηλασμού (παρ' όλο που όντως είναι χρήσιμος) σαν στυλ καψίματος είναι κάτι ανάμεσα σε ποδηλάτες και vegans. Δεν έχει νόημα για αυτές όχι απλά να θηλάσεις, αλλά ακόμα και να κάνεις παιδί αν δε συνδυάζεται με ακτιβιστικού τύπου προπαγανδιαστικά καραγκιοζιλίκια σε κάθε (μη) ενδιαφερόμενο.
υπέροχες εικόνες . Δεν καταλαβαίνω πώς στις μέρες μας περισσότερο από τις στις πιο πουριτανικές εποχές του παρελθόντος η εικόνα του θηλασμού προκαλεί και σοκάρει.
Γιατί στις ημέρες μας (και στις δυτικότροπες κοινωνίες μας) το στήθος είναι αντικείμενο πόθου πρωταρχικά και ως τέτοιο σοκάρει. Επίσης είναι πολύ βολικό για τη βιομηχανία υποκατάστατων γάλακτος που κάνει χρυσές δουλειές στην Ελλάδα. Θήλασα την κόρη μου 15 μήνες. Ομάδες σαν αυτή της Θεσσαλονίκης είναι όαση στον καταιγισμό παραπληροφόρησης. Θηλάστε γιατί χανόμαστε μανούλες!!!
@eclaire, πιστευω οτι ακριβως επειδη η κοινωνια στην Ελλαδα δεν ειναι δυτικοτροπη ή τουλαχιστον οχι τοσο οσο αλλες και εχει αρκετα ανατολιτικα στοιχεια σοκαρει ο θυλασμος. Οπουδηποτε αλλου στον δυτικο κοσμο βλεπεις πολυ συχνοτερα απο οτι στην Ελλαδα μητερες να θυλαζουν και γενικοτερα να κυκλοφορουν και να κανουν τις δουλειες με μωρα.Οσον αφορα την βιομηχανια υποκαταστατων σιγουρα εχεις δικιο! Παντως οντως τετοιες ομαδες και κινησεις τις βρισκω και γω πολυ θετικες!