10 μαμαδίστικα φαγητά που μισούσες σαν παιδί, αλλά τώρα λατρεύεις

10 μαμαδίστικα φαγητά που μισούσες σαν παιδί, αλλά τώρα λατρεύεις Facebook Twitter
Εικονογράφηση: Ατελιέ/ LiFO
13

 

1. ΦΑΚΕΣ

Στη τρυφερή ηλικία έχαναν από χέρι και όχι μόνο λόγω εμφάνισης: καφέ χρώμα στο τραπέζι, σε νερουλή μορφή, με ελαφρά χωμάτινη γεύση; 

Αν η μαμά σου δεν ήταν μερακλού να τις σoτάρει λίγο με το κρεμμυδάκι και το σκόρδο πριν βάλει το δεύτερο νερό για τη βράση και να τις συνοδεύσει με κανένα τηγανητό λουκανικάκι, παστό ψαράκι ή μια καλή φέτα και φρέσκο ψωμί, μπορεί και να μην ακουμπούσες καν τις φακές που παραμύριζαν σκόρδο και δάφνη στους αγνούς παιδικούς γευστικούς κάλυκές σου. 

Τώρα, όμως, που οι φακές σαλάτα και η σούπα φιγουράρουν σε όλα τα τρέντι εστιατόρια, το ξανασκέφτεσαι! Οι φακές είναι οικονομικές, θρεπτικές και ως τέτοιες τις μαγειρεύεις τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα. Σούπα φακές, ναι, αλλά πιο πικάντικη ίσως, με λίγο κάρι, καυτερή πιπερίτσα ή κουρκουμά;  Εναλλακτικά, τώρα το καλοκαίρι ετοιμάζεις μια εύκολη, γρήγορη (οι φακές θέλουν λίγο παραπάνω από μισή ώρα βράσιμο περίπου ), πολύχρωμη, δροσερή σαλάτα με κυβάκια ντομάτας, αγγουριού, σέλερι, πράσινης και κόκκινης πιπεριάς και μια έντονη σος από ελαιόλαδο, μουστάρδα ντιζόν, μέλι, λεμόνι και ξίδι βαλσαμικό. Μπαίνει και σε ταπεράκι για το γραφείο την επομένη!

 

2. ΦΑΣΟΛΙΑ

Μάλλον θυμάσαι με βαρεμάρα τη φασολάδα που έμπαινε μια φορά την εβδομάδα στο τραπέζι. Αν ήταν πηχτή με καλοβρασμένα τα φασόλια και τα καροτάκια, ίσως ξεπερνούσες την έντονη γεύση του σέλινου και τη δοκίμαζες, όχι ότι τη λαχταρούσες κιόλας… Άσε που, αν η μαμά ετοίμαζε ένα καζάνι λες και θα έτρωγε όλο το στρατόπεδο Παλάσκα, έμενε και για την επομένη… και τη μεθεπομένη…  

Στην τελευταία εκδρομή, όμως, με φίλους γκουρμέ στο Πήλιο (που δεν έβλεπαν την ώρα να πάνε στο ταβερνάκι της Τσαγκαράδας που κάνει φανταστική φασολάδα) το ξανασκέφτηκες και όταν δοκίμασες (και είδες το φως!), την ξανάβαλες στο τραπέζι σου. 

Πλέον αγοράζεις βιολογικά φασόλια επιλεγμένων παραγωγών, τα μουλιάζεις αποβραδίς και κάνεις τα μισά σούπα και τα μισά τα βράζεις και μετά τα σοτάρεις με λίγο φρέσκο και ξερό κρεμμύδι, κυβάκια από κολοκυθάκι, φρέσκο ψιλοκομμένο σέλερι, κόκκινη πιπεριά, τριμμένο καρότο, πολύ λεμόνι, λίγο λάδι και πάρα πολύ κόλιανδρο ή μαϊντανό. Ξέχασες την κονσέρβα τόνου ή λίγη ψιλοκομμένη ρέγκα, ροδοψημένο λουκάνικο σε ροδέλες, βραστό αυγό ή τραγανό μπέικον; Πρόσθεσέ το για ένα πεντανόστιμο, υπερπλήρες γεύμα με όλα τα καλά!

(Για τη σούπα έχεις ήδη πάρει τη συνταγή από την Τσαγκαράδα, που περιέργως μοιάζει λίγο με της μαμάς, αλλά έχει λιγότερο σέλινο…)

3. ΦΑΣΟΛΑΚΙΑ ΛΑΔΕΡΑ

Ακόμα απορείς γιατί όταν άλλος τα καθάριζε (αφαιρώντας τις πλαϊνές ίνες), τα γιάχνιζε ελαφρά και τα έδενε με τη φρέσκια, ψιλοκομμένη ντοματούλα δεν τα ήθελες. Τώρα, όπου τα βρεις, τα απολαμβάνεις γιατί τις λίγες φορές που τα μαγείρεψες μόνος κουράστηκες από την προετοιμασία που χρειάζονται, ενώ, κατά τ’ άλλα, είναι ένα νόστιμο καλοκαιρινό πιάτο, μάλλον μέτριας δυσκολίας. 

4. ΠΑΝΤΖΑΡΙΑ

Όχι μόνο τα γουλιά αλλά και τα κοτσάνια και τα φύλλα τους τρως πλέον. Μόνο που τα προτιμάς, ίσως, ωμά; Περίεργα πράγματα…

Τρίψ’ τα στο χονδρό του τρίφτη, ανακάτεψέ τα με επίσης χονδροτριμμένο καρότο και ρέβα (που έχει μια έντονη πιπεράτη γεύση σαν ραπανάκι), αλάτισε ελαφρά και στείψε μισό καλοκαιρινό πορτοκάλι Μέρλιν. Άφησέ τα για μισή ώρα και στο τέλος πρόσθεσε το ελαιόλαδο και λίγα καβουρντισμένα αμύγδαλα. Έχεις μια σαλάτα με ωμά λαχανικά και απίστευτη γεύση. Γιατί να τα παρα-βράζεις τα παντζάρια σαν τη μαμά;

(Τα κοτσάνια και τα φύλλα, αφού τα ψιλοκόψεις, θα τα σοτάρεις με λάδι και σκόρδο και θα φτιάξεις τις πιο νόστιμες χορτοφαγικές καλοκαιρινές μπρουσκέτες! Δεν πετάς τίποτε από το καλό, βιολογικό, φρέσκο παντζάρι!)

5. ΜΠΑΜΙΕΣ

Η βλεννώδης ουσία και η χνουδωτή υφή τους φταίει για όλα τα παιδικά τραύματα που αποκλείουν τις μπάμιες για δεκαετίες από το τραπέζι μας πριν επανέλθουν θριαμβευτικά δίπλα στο καλοκαιρινό κοτόπουλο στον φούρνο! Μαγικό πιάτο μοναδικής απόλαυσης, που αν ακόμα και τώρα δεν το αγαπάς, πρέπει να το δοκιμάσεις, τουλάχιστον μια φορά, από μερακλή μάγειρα για να αισθανθείς τη νοστιμιά της μπάμιας. Άσε που η μπάμια, αν είσαι χορτοφάγος ή βέγκαν, θα σου δώσει αρκετό… ασβέστιο!  

Ο βαθμός δυσκολίας παραμένει από τους πλέον υψηλούς στην ελληνική κουζίνα λόγω του καθαρίσματος της μπάμιας που απαιτεί δεξιοτεχνία Γιαπωνέζου sushimaster, αλλά αξίζει να τολμήσεις να το μαγειρέψεις για σπέσιαλ περιπτώσεις…

 

6. ΧΟΡΤΑ ΒΡΑΣΤΑ

Αν το πρώτο βραστό χόρτο που δοκίμασες ήταν το πικρό ραδίκι ή ο χνουδωτός ζοχός, τότε έχεις δίκιο. Τα τρυφερά στοματάκια δεν είναι γι’ αυτά τα χόρτα των ενήλικων γούστων. Υπάρχουν, όμως, και τα γλυκά χόρτα, τα τρυφερά βλίτα που κάνουν μια ωραία, ανοιξιάτικη και καλοκαιρινή σαλάτα με πολλή χλωροφύλλη, που ο οργανισμός σου τη χρειάζεται για να παραμείνει υγιής.

Τα αγοράζεις από τη λαϊκή (δεν χρειάζεται να αγοράσεις όλο το δεμάτι που σου προτείνουν, το μισό αρκεί), τα βράζεις σε αλατισμένο νερό, τα τρυπάς με το πιρούνι για να δεις αν έβρασαν καλά και τα σουρώνεις. Λάδι, αλάτι και λεμόνι και τα βραστά βλίτα σε απαλλάσσουν από τη βαρετή παρουσία της χωριάτικης κάθε μέρα το καλοκαίρι… Αμάν πια με την ντομάτα! 

7. ΨΑΡΟΣΟΥΠΑ

Πέτυχες κόκαλο στη ψαρόσουπα και έκτοτε ορκίστηκες να μην την ξαναφάς π-ο-τ-έ; Μέγα λάθος! Τώρα που ενηλικιώθηκες και πρόσφατα αγόρασες και σήτα δώσε στην ψαρόσουπα μια ακόμα ευκαιρία. Είναι κρίμα να μην ξέρεις να τη μαγειρεύεις και να μη την παραγγέλνεις όπου την πετυχαίνεις καλομαγειρεμένη. (Ο ψαράς σου θα σου δώσει την καλύτερη συνταγή, κάθε ψαράς ισχυρίζεται ότι έχει τη καλύτερη!) 

8. ΣΠΑΝΑΚΟΡΥΖΟ

Το ριζότο είναι πλέον παρελθόν. Το σπανακόρυζο με φρέσκο κρεμμυδάκι, αρωματικό ρύζι μπασμάτι και όχι Καρολίνα, όπως έβαζε η μαμά σου, πολύ άνηθο και λεμονάκι είναι το πιάτο που όλοι οι  Έλληνες σεφ λατρεύουν να ξανασχεδιάζουν! Έτοιμο σε 20 λεπτά, ένα κιλό σπανάκι, ένα μάτσο φρέσκα κρεμμυδάκια και μισό ματσάκι άνηθο και 3-4 κουταλιές της σούπας χρειάζεσαι για να ξεχάσεις το ιταλικό ριζότο και να αλλαξοπιστήσεις στο σπανακόρυζο (και τον χειμώνα στο λαχανόρυζο/πρασόρυζο κ.ο.κ.)

9. ΜΥΑΛΑ ΑΡΝΙΣΙΑ, ΣΥΚΩΤΙ, ΕΝΤΟΣΘΙΑ ΓΕΝΙΚΑ… 

Υπάρχει ένας αστικός μύθος, ας τον πω καλύτερα μια ιστορία, που μου έχει κάνει εντύπωση: στο χασάπικο που προτιμώ στη Βαρβάκειο Αγορά υπάρχει ένας πελάτης που κάθε Τρίτη περνά και αγοράζει από εκεί όλα τα αρνίσια μυαλά του κρεοπωλείου! Τι τα κάνει, αναρωτιέμαι… Τέλος πάντων, επειδή το συκώτι τηγανητό είναι μια εξαιρετική λιχουδιά και τα αρνίσια μυαλά πανέ εξίσου, όπου τα βρεις καλομαγειρεμένα, δοκίμασέ τα. Δύσκολα πιάτα για ερασιτέχνες, αλλά ΑΑΑ μεζές για άνω των 18… Άντε, 28…

10. ΜΑΪΝΤΑΝΟΣ/ΚΟΛΙΑΝΔΡΟ

Το εκνευριστικό πρασινάκι, ο διακοσμητικός μαϊντανός, που απορούσες γιατί το κοτσάριζαν παντού στα εστιατόρια, ακόμα και όταν, ως παιδί, παράγγελνες μόνο μια μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα! Το κόλιανδρο το έμαθες πολύ αργότερα, όταν αναρωτήθηκες τι δίνει άρωμα και φρεσκάδα στα κάρι και τα ταϊλανδέζικα φαγητά. Τώρα αγοράζεις τουλάχιστον δυο μάτσα μαϊντανό κάθε φορά που ψωνίζεις στη λαϊκή κι ετοιμάζεις ένα δροσερό ντιπάκι φουλ στον σίδηρο (4 φέτες ψωμί μόνο ψίχα, χυμός μισού λεμονιού, ελαιόλαδο, αλάτι/πιπέρι, σκόρδο και ντιζόν μουστάρδα, όλα στο μπλέντερρρ!). 

Γεύση
13

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Dr. George Soleas εξηγεί πώς έγινε ο κορυφαίος αγοραστής κρασιών στον κόσμο

Το κρασί με απλά λόγια / Πώς έγινα ο κορυφαίος αγοραστής κρασιών στον κόσμο

O Dr. George Soleas, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του LCBO, του μεγαλύτερου εισαγωγέα κρασιών και οινοπνευματωδών ποτών στον κόσμο, αφηγείται στην Υρώ Κολιακουδάκη (Dip WSET) και τον Παναγιώτη Ορφανίδη την κινηματογραφική ζωή του.
THE LIFO TEAM
Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Βιβλίο / Νίκος Ψιλάκης: Mια ζωή αφιερωμένη στην καταγραφή της κρητικής παράδοσης και κουζίνας

Ο Νίκος Ψιλάκης ερευνά και μελετά την κρητική παράδοση εδώ και τέσσερις δεκαετίες. Τα βιβλία του είναι μνημειώδεις εκδόσεις για το φαγητό, τις λαϊκές τελετουργίες και τα μοναστήρια της Κρήτης που διασώζουν και προωθούν τον ελληνικό πολιτισμό.
M. HULOT
Proveleggios

Γεύση / Ο Αλέξανδρος Καρακάτσανης έχασε πολλά σε μια νύχτα, αλλά επιστρέφει δυναμικά στο Proveleggios

Ο νεαρός και ταλαντούχος σεφ που είδε το πρώτο του μαγαζί στην Αθήνα να καίγεται ολοσχερώς δεν το έβαλε κάτω στιγμή. Πρόσφατα ανέλαβε να αλλάξει την κουζίνα του δημοφιλούς εστιατορίου και θέλει να αφηγηθεί τις αναμνήσεις όλης της ομάδας που τον υποδέχτηκε μέσα από τα πιάτα του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τοkaj: Η περιοχή των αυτοκρατορικών κρασιών της Ουγγαρίας

Το κρασί με απλά λόγια / Τοkaj: Η περιοχή των αυτοκρατορικών κρασιών της Ουγγαρίας

Τι είναι το Aszu, το Szamorodni, το Furmint και το Harslevelu; O Robert Kindl, γενικός διευθυντής του θρυλικού Oremus, εξηγεί στην Υρώ Κολιακουδάκη Dip WSET τον Παναγιώτη Ορφανίδη γιατί το Tokaj είναι μια από τις σημαντικότερες οινοπαραγωγικές περιοχές της Ευρώπης.
THE LIFO TEAM
Πού έμαθαν να πίνουν μπίρα οι Αθηναίοι;

Ιστορία μιας πόλης / Πού έμαθαν να πίνουν μπίρα οι Αθηναίοι;

Φιξ, Μετς, Κλωναρίδη. Τρία τοπωνύμια, τρεις περιοχές της Αθήνας που σχετίζονται με τη ζυθοποιία. Επιχειρήσεις που έμαθαν στην αθηναϊκή κοινωνία να πίνει μπίρα, να την απολαμβάνει κατ’ οίκον ή σε πάρκα. H Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον Βασίλη Νάστο για τη ζυθοποιία Κλωναρίδη και την εξέλιξη της περιοχής των Πατησίων.
THE LIFO TEAM
Alchemist

Γεύση / Στο Alchemist, ένα από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου, η δυσφορία είναι στο μενού

Σε ένα εστιατόριο της Κοπεγχάγης σερβίρονται ωμές μέδουσες και παγωτό από αίμα γουρουνιού ενώ στην οροφή προβάλλονται βίντεο σχετικά με την κλιματική αλλαγή. Πρόκειται για «γαστρονομική όπερα» ή για μια ηδονιστική υπερβολή;
THE LIFO TEAM
Kennedy

Γεύση / Kennedy: Για γαλλικά κρασιά, ψωμί με βούτυρο και ακροάσεις δίσκων

Στο νέο wine bar του κέντρου -που έχει πάρει το όνομα του από το biannual περιοδικό του Chris Kontos- θα βρίσκουμε κρασιά που δεν παίζουν αλλού στην Αθήνα ενώ η μουσική και ο ήχος θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Σωτήρης Κοντιζάς: «Έχω ακούσει σε τσακωμό ότι έχω αλλάξει, αλλά δεν το έχω νιώσει»

Γεύση / Σωτήρης Κοντιζάς: «Έχω ακούσει σε τσακωμό ότι έχω αλλάξει, αλλά δεν το έχω νιώσει»

Ο σταρ σεφ που όλοι θεωρούν «δικό τους άνθρωπο», σε μια συνέντευξη για την κατάσταση της εστίασης στην Αθήνα και την επιλογή του να αποχωρήσει από τρία από τα μαγαζιά που έστησε στο κέντρο της πόλης.
M. HULOT

σχόλια

10 σχόλια
Όσο παράξενο και αν σας φανεί, ένα από τα φαγητά που δεν πολυ ετρωγα ήταν τα αυγά. Σήμερα, δεκαετίες μετά, θέλω μια 48αρα καρτέλα αυγά τη βδομάδα. Πόλεμος...
Δεν ξέρω γιατί, αλλά οι φακές και τότε και τώρα μια αηδία μου φέρνουν... και ο καημένος ο μπαμπάς μου, που ήταν ο σεφ του σπιτιού, και τί δεν μου έφτιαχνε για να τις φάω! Τόνο περιχυμένο με λαδολεμονομουστάρδα, πατάτες τηγανιτές κλπ... ε, κατέβαιναν 2 κουταλιές. Από τα άλλα όλα τα έτρωγα, με ξεχωριστή εκτίμηση ακόμα και τώρα σε πάσης φύσεως εντόσθια μιαμ μιαμ !!!
Εγώ μια χαρά φαγανό παιδί ήμουν, το κόλιανδρο ακόμα δεν μου αρέσει, έχει γεύση σαπούνι. Μεγαλώνοντας γίνομαι πιο παράξενη με τα φαγητά το ένα μου βρωμάει το άλλο μου ξινίζει, άγχος, καφέδες, αλκοόλ, τσιγάρα έχω στρώση μια ωραιότατη χρόνια ελαφρά (ευτυχώς) γαστρίτιδα. Βάζω μυαλό όμως σιγά σιγά!!!
Η κόρη μου όταν πήγαινε στο ολοήμερο και της έδινα φαγητό απ'το σπίτι, όταν τύχαινε να της έχω δώσει χόρτα παρίστανε ότι τα σιχαίνεται και τα τρώει με το ζόρι για να μην την κοροϊδεύουν τα άλλα παιδιά που της άρεσαν τα χόρτα! Ευτυχώς ήμουν έξτρα τυχερή και έτρωγε από μικρή τα πάντα, τα δε σπανακόρυζο και φακές είναι τα πιο αγαπημένα της φαγητά. Το μόνο που δεν πολυέτρωγε ήταν το κρέας. Η κόρη μου εφήυρε το χορτοφαγικό σουβλάκι. Είδαμε και πάθαμε να πείσουμε το σουβλατζίδικο της γειτονιάς 15 χρόνια πριν να μας φτιάχνει το σουβλάκι χωρίς κρέας αλλά αντ'αυτού να το γεμίζει με μαρούλια ντομάτες και πατάτες, με την υπόσχεση ότι θα το πληρώναμε στην κανονική του τιμή.Φυσικά ΔΕΝ μισούσε τα γλυκά και το φαστ φουντ, τα λάτρευε εξίσου με το σπιτικό φαγητό. Θυμάμαι δε χαρακτηριστικά μια φορά που ήμασταν σε γιορτινό τραπέζι και δεν ακούμπησε τίποτα από τα φαγητά, παρ'όλες τις παραινέσεις της γιαγιάς της και της εορτάζουσας οικοδέσποινας, αλλά περίμενε πότε θα σερβίρουν τα γλυκά και τότε έπεσε με τα μούτρα!