________________
1.

καλησπέρα α μπα,
πριν κανα χρόνο έκανα εργασία μ' ένα παιδί και είχα τσιμπιθεί μαζί του. Ήταν αρκετά φιλικός μαζί μου, όμως πήγε στα καπάκια φαντάρος και δε ξαναμιλήσαμε από τότε. Τώρα τυχαία πηγαίνουμε στο ίδιο γυμναστήριο και δε μου μιλάει (μ' έχει διαγράψει κι απ' το fb). Τον κοιτάζω αλλά αυτός κοιτάζει αλλού. Τι λες να πήγε στραβά;- fenia

«Αγαπητή Α μπα,

Πριν από κανένα χρόνο αντάλλαξα μερικές κουβέντες με κάποιον για μια δουλειά. Ήταν αρκετά φιλικός μαζί μου, να φανταστείς δε με είχε βρίσει ούτε μια φορά. Εμένα μου γυάλισε κάπως. Τελικά αυτός πέταξε μαύρη πέτρα πίσω του και τώρα δε θυμάται καν ποια είμαι. Τον κοιτάω και αυτός σκέφτεται «γιατί με κοιτάζει αυτή;» Τώρα, επειδή μου κάνει τεράστια εντύπωση που τα πράγματα δεν πήγαν όπως ήθελα εγώ, αναρωτιέμαι τι πήγε στραβά. Με το «στραβά» εννοώ «γιατί δεν έγινε το δικό μου». Το σκέφτομαι και το ξανασκέφτομαι, και δε μπορώ να βρω ούτε έναν λόγο. Εσύ τι λες; Πώς γίνεται να μην έγινε αυτό που ήθελα εγώ;»

________________
2.

Αγαπητη Α,μπα!
Εδω και 9 χρονια πασχω απο διαταραχη πανικου, με περιοδους που'χω σοβαρα συμπτωματα κι αλλες που το ξεχναω τελειως μεχρι και 3 μηνες.. Αν με ρωτουσαν τι θ'αλλαζα στη ζωη μου, θ'απαντουσα οτι απο την πρωτη κριση (τοτε ημουν 21) επρεπε να παω σ'εναν ειδικο, να το δουλεψω και να το ξεπερασω. Οπως καταλαβαινεις λοιπον δεν το εκανα, με αποτελεσμα τωρα πια να συνειδητοποιω οτι εχασα πολυτιμες στιγμες, στιγμες που απεφευγα να ζησω φοβουμενη μην ξαναπαθω κριση, στιγμες που εχασα φοβουμενη οτι θα πεθανω, στιγμες που δεν μπορουσα να σκεφτω καθαρα, στιγμες που αλλαζα τη συμπεριφορα μου επειδη οι σκεψεις μου ηταν στοιχιωμενες... Και το δυστυχες ειναι οτι ακομα χανω, γιατι φοβαμαι... Ζωντας πλεον στο εξωτερικο και οντας ανεργη, με καθημερινες πλεον κρισεις, εψαξα να βρω βοηθεια. Δεν ειναι ευκολο να απευθυνθω εδω σε καποιον ειδικο λογω γλωσσας και λογω ελλειψης χρηματων... Ετσι εψαξα στο ιντερνετ, για ελληνικες σελιδες, οι οποιες προσφερουν ψυχολογικη υποστηριξη ή συμβουλες δωρεαν. Εχω στειλει σε καποιες, περιμενοντας απαντηση εδω κι ενα μηνα, αλλα τιποτα ακομα, η αληθεια ειναι οτι καποιες ενημερωναν οτι η απαντηση μπορει να ερθει και μετα απο 2 μηνες.. Οποτε θα ηθελα να ζητησω απο εσενα αλλα και απο τους αναγνωστες σου αν εχετε υποψιν κατι το οποιο θα μπορουσε να βοηθησει εμενα, αλλα σιγουρα και πολλους αλλους...''Α-τονη''

Αγαπητή Άτονη

Ελπίζω κάποιος από αυτούς που μας διαβάζουν να έχουν κάποια καλύτερη ιδέα, γιατί δε μπορώ να φανταστώ ότι μπορείς να περιμένεις δύο μήνες για μια απάντηση. Χρειάζεσαι βοήθεια άμεσα, αφού το παθαίνεις κάθε μέρα. Δε μας λες σε ποια χώρα είσαι, δε μας λες γιατί δε μπορείς να γυρίσεις στην Ελλάδα, δε μας λες αν έχεις κάποιον εκεί για να μιλήσεις.... Το μόνο που μπορώ να σου πω είναι να διαβάσεις τι είναι η κρίσεις πανικού. Η γνώση είναι δύναμη. Το έχεις 9 χρόνια, αλλά από αυτά που λες δεν καταλαβαίνω να έχεις ασχοληθεί με το θέμα, με την έννοια της έρευνας. Το φαινόμενο εξηγείται, διορθώνεται, έχει τεχνικές. Αφού λες ότι δε μπορείς να πας σε κάποιον να σε διδάξει, δίδαξε τον εαυτό σου μόνη σου. ΔΙΑΒΑΣΕ.

________________
3.

Πολυαγαπημένη μου α μπα,

Είσαι η καλύτερη! Δηλαδή πραγματικά είσαι η καλύτερη!!

Λοιπόν, δε φανταζόμουν ότι θα κάνω ποτέ αυτή την ερώτηση εδώ, αλλά ερωτώ: Μόνο εγώ θεωρώ ότι η ψυχοθεραπεία είναι κάτι πολύ μα πολύ υπερεκτιμημένο στις μέρες μας; (Δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις που χρειάζεται αγωγή φαρμακευτική, εκεί οι ψυχίατροι είναι αναμφισβήτητα πολύ αποτελεσματικό επάγγελμα όπως και οι υπόλοιποι γιατροί-αναφέρομαι αποκλειστικά στην ψυχοθεραπεία). Κάθε φορά που πάω νιώθω ότι είναι πολύ περίεργο, να μιλάς σε έναν ξένο άνθρωπο για όλα σου τα εσώψυχα, χωρίς να ξέρεις τίποτα για αυτόν και να τον πληρώνεις κιόλας. Και δεν φταίει ότι πήγα στον λάθος, δοκίμασα ένα σωρό, άλλους τους βρίσκεις αντιπαθητικούς οπότε δεν σου κάνουν, άλλους συμπαθητικούς, οπότε καταλήγεις να τους ερωτεύεσαι ή έστω να εκνευρίζεσαι ακόμα περισσότερο που τους πληρώνεις για να τους μιλάς αντί να είναι φίλοι σου. Τελικά εγώ φταίω ή συμβαίνει και σε άλλους; Δεν μου αρέσει να ακυρώνω ολόκληρα επαγγέλματα, φαντάζομαι ότι κάποια βάση έχουν για να υπάρχουν, αλλά δεν ξέρω, μήπως το σύστημα είναι περίεργο τελικά όπως λειτουργεί;
Θα ήθελα να ακούσω και τη γνώμη του λατρεμένου μου αναγνωστικού κοινού (όχι ψυχιάτρων-ψυχολόγων, τις απόψεις τους τις ξέρω πάνω κάτω, αλλά αυτών που βοηθήθηκαν ή όχι από την ψυχοθεραπεία).

ΥΓ Η στήλη σου είναι η καλύτερη ψυχοθεραπεία-και το καλύτερο συνοδευτικό για τα corn flakes μου!- λαμπατέρ

Δεν είμαι σίγουρη ότι ξέρεις τις απόψεις των ψυχιάτρων και των ψυχολόγων, γιατί αν τις ήξερες, δε θα σου φαινόταν περίεργο που άλλους τους ερωτεύτηκες και άλλους τους θεώρησες φίλους σου και εκνευρίστηκες που δεν ανταποκρίθηκαν ως φίλοι (και ίσως δεν θα το θεωρούσες ένδειξη αποτυχίας). Η ψυχοθεραπεία βοηθάει όσους αναζητούν μια καλύτερη ποιότητα ζωής και όσους έχουν χρόνια προβλήματα ψυχολογικού τύπου, μαζί με φαρμακευτική αντιμετώπιση. Η ψυχοθεραπεία δεν είναι για όλους και δεν την χρειάζονται όλοι, οπότε αν πιστεύεις ότι δεν σου κάνει τίποτα, είναι πολύ πιθανό. Ναι, φυσικά υπάρχουν κι άλλοι σαν κι εσένα. Ναι, κι άλλοι πιστεύουν ότι είναι υπερεκτιμημένη. Ναι, άλλους τους βοήθησε. Και; Δεν ξέρουμε γιατί πιστεύεις ότι σε σένα δεν πέτυχε, είναι εντελώς μάταιο να κάνουμε υποθέσεις. Αυτή είναι μια πολύ προσωπική συζήτηση που κακώς δεν ξεκίνησες με κάποιον από τους θεραπευτές σου.

________________
4.

Φανταστική α μπα,

υπάρχει κάποιος που πληρώνεται να βλέπει όλη μέρα τηλεόραση και να εντοπίζει τα γελοία κομμάτια ή τα λάθη , προκειμένου να τα παίξουν οι κουτσομπολίστικες εκπομπές; κάθε φορά που βλέπω σε εκπομπή αποσπάσματα από άλλη εκπομπή αυτό σκέφτομαι...- κολοκύθα

Ναι, είναι οι αφανείς ήρωες της τηλεόρασης! Το Forbes γράφει τα εξής:

Ναι, υπάρχει αυτή η δουλειά. Όμως δεν είναι παθητική υπόθεση. Οι επαγγελματίες βλέπουν πολλές ειδήσεις και εκπομπές για να βρουν τα σωστά κλιπ που θα χρησιμοποιηθούν σε κάποια άλλη εκπομπή. Όταν ο Jimmy Kimmel έψαχνε τέτοιους υπαλλήλους το 2005 έδινε 500-600 δολάρια την εβδομάδα. Πιο πρόσφατα το Gawker έβαλε διαφήμιση ψάχνοντας για επαγγελματίες θεατές και δήλωνε ότι πλήρωνε «λιγότερο από τον βασικό μισθό». Σε online αγγελίες φαίνεται ότι η πληρωμή στις ΗΠΑ ξεκινάει από 8 δολάρια την ώρα και το προσόν που πρέπει να έχει ένας υποψήφιος είναι η «προσοχή στις λεπτομέρειες».

Στην Ελλάδα, ποιος μπορεί να πει;

________________
5.

Αγαπητή Α,μπα,
είμαι 30+ και μένω με την αδερφή μου που πλησιάζει τα 30. Εγώ είμαι μόνη, χωρίς σχέση εδώ και πολύ καιρό... η αδερφή μου από την άλλη έχει μια σχέση εδώ και 5 χρονιά με ένα παιδί και παράλληλα όλα αυτά τα χρόνια βλέπει και τον πρώην της μόνο για σεξ( ο πρώην και ο νυν γνωρίζονται, πηγαίνανε στην ίδια σχολή, αλλά τώρα δεν κάνουν παρέα). Και σε ρωτώ, είναι παράλογο που βρίσκω ανήθικο αυτό που κάνει; Η αδερφή μου θεωρεί ότι ενδόμυχα τη ζηλεύω,(πράγμα που δεν ισχύει) γι΄αυτό έχω αυτή την άποψη, και μου έχει απαγορεύσει να μιλάμε για αυτό, διότι είναι καθαρά δική της υπόθεση. Από τη άλλη με υποχρεώνει να κάνω παρέα με το "νόμιμο" αγόρι της, μιας και έρχεται πολύ συχνά στο σπίτι ή ακόμα όταν βγαίνω, κάποιες φορές, έρχονται και με βρίσκουν.- Παράλογη;

Σύμφωνα με το λεξικό, «ηθικός» είναι αυτός που «δεν παραβαίνει τους συγκεκριμένους σε κάθε κοινωνία και εποχή κανόνες συμπεριφοράς», οπότε αν χαρακτηρίζεις αυτή τη συμπεριφορά της ανήθικη, μάλλον έχεις δίκιο. Η κοινωνία επίσημα τουλάχιστον δεν δέχεται την απιστία,. Είναι δική της υπόθεση, ναι, αλλά αφού η συμπεριφορά αυτή επηρεάζει τη δική σου ζωή, εφόσον σε υποχρεώνει να συμμετέχεις, πιστεύω ότι έχεις το δικαίωμα να βάλεις όρια. Ίσως θα έπρεπε να της δώσεις να καταλάβει ότι δεν θεωρείς την ίδια ανήθικη πατόκορφα, αλλά ότι διαφωνείς με την πολύ συγκεκριμένη αντιμετώπιση και ότι δεν θέλεις να είσαι μέρος της απάτης. Αφού δεν θέλει να το συζητάτε, να μην το συζητάτε, αλλά μπορείς να απαιτήσεις να μην σε φέρνει σε επαφή με τον φίλο της. Πρέπει να καταλάβει ότι αφού δε μπορείς να την υποστηρίξεις, αυτή η πράξη έχει συνέπειες.

Να θυμάσαι όμως ότι αν το κάνεις αυτό, μπορεί σε κάποιο δικό σου στραβοπάτημα να αντιδράσει αναλόγως...

________________
6.

καλή μου α-μπα, γεια σου!!!!
θέλω να σε ρωτήσω, εσένα που ξέρεις πολλά και ο νούς σου κατεβάζει: ποιά πιστεύεις ότι είναι η χρονική περίοδος που τελειώνει ο ενθουσιασμός για τον άλλο; η περίοδος αυτοπαραμυθιάσματος που είπες και εσύ;
και κάτι ακόμα: πώς καταλαβαίνεις ότι ταιριάζεις πραγματικά με το σύντροφό σου και δεν είναι μόνο ο ενθουσιασμός που σε κάνει να τον βλέπεις τέλειο για σένα;
και αν θεωρείς ότι ο άλλος είναι τέλειος, τί συμβαίνει πραγματικά; ανασφάλεια, ενθουσιασμός, παραμύθι;

Το καταλαβαίνεις όταν χρειαστεί να λύσετε από κοινού προβλήματα, όταν χρειαστεί να λύσεις εσύ ένα πρόβλημα που θα επηρεάσει την καθημερινότητα του άλλου και τούμπαλιν, όταν η ζωή δείξει τα δόντια της, οπότε δεν είναι στάνταρ το χρονικό διάστημα. Αλλιώς, όταν συνειδητοποιήσεις ότι ο άλλος δεν είναι «τέλειος», αλλά «τέλειος για σένα», και αυτό μπορεί να μην τελειώσει ποτέ. Αν προσπαθήσετε και οι δύο.

________________
7.

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ αν αυτό που κάνεις (το να δίνεις συμβουλές, μεταξύ άλλων) είναι ευθύνη; Το ότι ενδέχεται να επηρεάσεις πολύ με την απάντησή σου την/τον άλλη/ο και με λανθασμένο τρόπο μιας και απλά εσύ γνωρίζεις το ''πρόβλημα'' μέσα από ένα κείμενο συνεπώς δεν μπορείς να έχεις και αντικειμενικά κριτήρια; Ειδικά στα προβλήματα σχέσεων (όχι μόνο ερωτικών) όπου εμπλέκεται κι άλλο πρόσωπο ή πρόσωπα που δε γνωρίζεις. Σε ρωτάω γιατί όσο μεγαλώνω βλέπω ότι οι συμβουλές από φίλους (πόσο μάλλον από αγνώστους) είναι πολύ συχνά λανθασμένες γιατί όσο κι αν μας αγαπάνε οι δικοί μας άνθρωποι κι όσο μυαλό κι αν έχουν οι άγνωστοι (δεν αναφέρομαι σε ψυχολόγο, δεν έχω κάνει ψυχανάλυση), μονάχα εμείς ξέρουμε τον εαυτό μας και πρέπει μόνοι μας να σκεφτόμαστε πώς θα κινηθούμε προκειμένου να λύσουμε το εκάστοτε πρόβλημα. Υπάρχουν σαφώς και οι περίοδοι που νιώθεις χαμένος, τότε χρειάζεσαι στήριξη, αλλά η συμβουλή (κάνε αυτό ή εκείνο, σου συμβαίνει αυτό ή το άλλο) πολλές φορές είναι επικίνδυνη κατά τη γνώμη μου. Προσωπικά προσπαθώ όταν κάποιος φίλος αντιμετωπίζει ένα, να μην του λέω ποτέ τι θα κάνει (εκτός αν πρόκειται για κάτι καθαρά πρακτικό) και να τον βοηθάω να ηρεμήσει και να το αντιμετωπίσει με ψυχραιμία ώστε να καταλάβει ο ίδιος τί του χρειάζεται. Έχω κάνει πολλά λάθη επειδή άκουσα άλλους και μετά με μούτζωνα που δεν πίστεψα το κριτήριο μου για την εκάστοτε περίπτωση. Τί λες για όλα αυτά και πώς νιώθεις δίνοντας συμβουλές;

Αν και δε νομίζω ότι κάποιος κάνει κάτι επειδή το λέω εγώ, αν και πιστεύω ότι όσοι στέλνουν ερωτήσεις στο 'Α μπα' ξέρουν τι κάνουν και συνειδητοποιούν ότι είμαι μια άγνωστη, αν και πιστεύω ότι όταν λέω κάτι που δεν τους αρέσει περιχαρακώνονται κι άλλο και σταματάνε να διαβάζουν αντί να αλλάξουν γνώμη: ναι, έχει και κάποια ευθύνη η υπόθεση. Γι' αυτό, αν διαβάζεις τακτικά, θα έχεις παρατηρήσει ότι τελικά, προσπαθώ να μην δίνω συμβουλές αλλά να λέω τη γνώμη μου, που είναι κάτι διαφορετικό.

Δεν απαντάω στα διλήμματα που στέλνουν πολλοί. Λέω κάποια πτυχή του υπέρ ή/και του κατά που ίσως δεν έχουν σκεφτεί, αλλά δε λέω «το α είναι καλύτερο από το β ». Δεν απαντάω στις ερωτήσεις του τύπου «και τώρα τι κάνω». Δεν κάνω διάγνωση, αλλά αν αισθανθώ ότι κάποιος έχει ένα θέμα που είναι πολύ πέρα από μια στήλη, προτείνω να πάει σε ειδικό, γιατί πολλά λύνονται, αλλά πολλοί δεν ξέρουν ποιος μπορεί να τους τα λύσει. Απαντάω στο «γιατί νομίζεις ότι έγινε το τάδε» γιατί με ρωτάνε τι νομίζω, αυτό δεν είναι συμβουλή. Με ρωτάνε για διάφορες θεωρίες που έχουν για διάφορα θέματα, και πολύ συχνά διαφωνώ με την διατύπωση της θεωρίας, ή με την θεωρία την ίδια, και γράφω τη διαφωνία μου, ούτε αυτό είναι συμβουλή. Προτείνω πολύ συγκεκριμένα πράγματα όταν θεωρώ ότι έχει συμβεί κάτι πολύ επείγον ή επικίνδυνο, ή όταν πρόκειται για κάτι πολύ ασήμαντο και επιφανειακό. Προσπαθώ, όταν το κάνω, να αναφέρω και τις πιθανές επιπτώσεις.

Φυσικά είναι σίγουρο ότι κάνω συχνά λάθη και πέφτω εντελώς έξω. Δε νομίζω όμως ότι με αυτά που γράφω είναι πιθανό να οδηγήσω κάποιον σε επικίνδυνο μονοπάτι. Αναφέρεσαι σε συμβουλές που σου έχουν δώσει οι άλλοι, αλλά αυτοί οι άλλοι είναι το περιβάλλον σου, οι φίλοι σου, που σέβεσαι και θέλεις να σε εκτιμούν. Δεν είναι το ίδιο. Όταν σε κάποιον δεν αρέσει αυτό που γράφω λέει «δε με ξέρεις», κι έχει δίκιο. Δεν τα λέω όλα αυτά για να αποποιηθώ ευθύνες. Τα λέω γιατί τελικά πρόκειται για μια στήλη που έχει στόχο την διαδραστικότητα, τη συμμετοχή, την αμεσότητα και την αμπελοφιλοσοφία, σε μια πολύ μικρή γωνιά του ελληνικού ίντερνετ. Ας μην το συζητάμε σα να είναι κάτι σημαντικό.