Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γιατί να κάνεις υπομονή;

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: γιατί να κάνεις υπομονή; Facebook Twitter
17


________________
1.


Γιατί μερικοί άνθρωποι όταν μιλούν/εξηγούν/αναπτύσσουν επιχείρημα, χρησιμοποιούν τη φράση 'αν θελεις'; Παράδειγμα: "Μην παίζεις με το κινητό μέσα στο θέατρο. Σεβάσου το χώρο, τους θεατές, τον ίδιο τον Σέξπιρ αν θέλεις" (προφέρεται με ιδιαίτερο στόμφο, από 'τον ιδιο' μεχρι την τελεία). Δεν καταλαβαίνω ποιά η σημασία και χρησιμότητα αυτής της φράσης στο λόγο.- Μαρινα


Οι κλισέ εκφράσεις, οι κοινές ατάκες, τα γλωσσικά βοηθήματα είναι ένας τρόπος για να δείξεις ότι ανήκεις σε μια ομάδα, ένας τρόπος για να βγεις από τον κόπο να πεις κάτι δικό σου, να καλύψεις τις αδυναμίες σου. Είναι η κολλητική ουσία του small talk. Όλοι μας χρησιμοποιούμε έτοιμες εκφράσεις για να γεμίσουμε τις σιωπές και να πούμε κάτι χωρίς να χρειαστεί να πούμε κάτι, είτε από αμηχανία, είτε επειδή δεν το καταλαβαίνουμε καν. Η γλώσσα είναι θαυμάσιο εργαλείο, αλλά απαιτεί και μεγάλη προσπάθεια – αν θέλεις.


Το «αν θέλεις» μου μοιάζει σαν το καταφύγιο του κουλτουριάρη, αν θέλεις, και δε νομίζω ότι είναι τυχαίο που το χρησιμοποίησες σε πρόταση μαζί με τον Σέξπιρ. Θυμάμαι ότι όταν βγήκε το πρώτο Big Brother ξεκίνησε και η μάστιγα της έκφρασης «από κει και πέρα», από την οποία δεν έχουμε γλιτώσει ακόμα. Μετά από μια γενική δήλωση που δεν σημαίνει και κάτι ιδιαίτερο, με το «από κει και πέρα» ολοκληρώνεται η τρύπα στο νερό.

________________
2.


Είναι τελικά τόσο τυχαίοι οι έρωτες; Γιατί να πρέπει να κάνω υπομονή και να λέω "εκεί που δεν το περιμένω θα μου 'ρθει", ενώ εγώ το έχω ανάγκη τώρα; Νιώθω μόνη, θέλω κάποιον να μοιραστώ την τρέλα, την αγάπη και την σκοτεινιά μου. Να θεωρήσω τον εαυτό μου άτυχο που δεν μου παρουσιάζονται τόσες ευκαιρίες όσες στις φίλες μου; Και φλερτάρω και ανοιχτή είμαι και χαμογελαστή... Πόσο πιο διαθέσιμος να νιώσει κάποιος για να βρει τον έρωτα; Κουράζει πολύ η μοναξιά κι η συνεχής αμφισβήτηση του εαυτού μου.- μικρούλα

Γιατί πρέπει να κάνεις υπομονή;


Στα σοβαρά το ρωτάς αυτό ή είναι ρητορικό ερώτημα;


Ναι, είναι πολύ πιθανό να είσαι άτυχη. Είναι όμως επίσης πιθανό να νομίζεις ότι είσαι ανοιχτή και χαμογελαστή αλλά η μοναξιά και η συνεχής αμφισβήτηση του εαυτού σου να είναι πιο φανερή από όσο φαντάζεσαι. Όλοι ψάχνουν αυτόν που θα τους σώσει, ελάχιστοι ψάχνουν κάποιον για να σώσουν. Οι πιο ελκυστικοί άνθρωποι είναι αυτοί που μοιάζει να μην έχουν ανάγκη κανέναν.


Όσο κάνεις υπομονή – αν είσαι όντως ανοιχτή, χαμογελαστή αλλά και ανεξάρτητη – προσπάθησε να μην κάνεις συγκρίσεις με τις φίλες σου. Προσθέτεις ένα επιπλέον βαρίδιο στην ζωή σου, το οποίο είναι και κατασκεύασμα του μυαλού σου.

________________
3.


Γειά σου Α,μπα! Έχω μια απορία στην οποία δε μπορώ να καταλήξω ποιά είναι τελικά η απάντηση και θα ήθελα τη γνώμη σου. Είσαι υπερ της φιλιάς μετά τους χωρισμούς; Δηλαδή, για να καταλάβω, τι είναι αυτό το να «ε και να τα λέμε καμιά φορά» ή το «να περνάς καλά» που σου λένε μετά το χωρισμό ή το ανεκδιήγητο «θέλω να κρατήσουμε επαφή, γιατί ήσουνα ένας ξεχωριστός άνθρωπος στη ζωή μου και θέλω να μαθαίνω νέα σου»; Παράτα με, αν ήμουνα ξεχωριστός άνθρωπος να μην παραιτιόσουνα από την προσπάθεια να είμαστε μαζί. Όταν είσαι πάνω στη στεναχώρια του χωρισμού, είναι δυνατόν ο άλλος να σου λέει τέτοια πράματα; Τι φιλίες και χαζά; Τα ερωτικά συναισθήματα δεν είναι κουμπί που τα πατάς και τα σβήνεις. Δε με νοιάζει αν ήταν πολιτισμένος χωρισμός μετά από ώριμη συζήτηση και αμοιβαία αποδοχή ότι πρέπει να τελειώσει, λόγω αδυναμίας και έλλειψης πρόθεσης του άλλου να κάνει υπομονή, να παλέψει την απόσταση και να προσπαθήσει μαζί μου να βρεθεί λύση για την μείωσή της. Αυτά τα σέβομαι οκ, αλλά τώρα τι ζητάει ο άλλος φιλίες, επαφές και ψιλή κουβέντα που και που; Γίνεται να είσαι με τον άλλον τόσο «σουηδός» μετά το χωρισμό όπως η Elaine και ο Jerry στο "Seinfeld" ή αυτά γίνονται μόνο στην τηλεόραση και γω είμαι αθεράπευτα ρομαντική, πουριτανή, αναχρονιστική και ότι άλλο θες πες με; Ίσως μετά από χρόνια, άμα σε ξαναπετύχω πουθενά και μου έχει φύγει το συναίσθημα να πιούμε και ένα καφέ που λέει ο λόγος και να πούμε και τα νέα μας, αλλά τώρα; Τώρα, τι ζητάνε; Να χωρίζουνε απλά με το μαλακό, μη τραβηχτεί το τσιρότο απότομα και πονέσουν από την ξαφνική απουσία; Ψάχνω απλά να καταλάβω αν το λένε επειδή δεν είναι σίγουροι για τα συναισθήματά τους την ώρα που χωρίζουν και θέλουν απλά να έχουν μια επαφή μπας και... ή το λένε για να μην έχουν τύψεις, να είναι απλά ευγενικοί, να το πούνε έτσι απλά για να το πούνε κλπ κλπ. Ας μην λένε καλύτερα τίποτα, ας το αφήνουν να τελειώνει με μια αξιοπρέπεια ρε παιδί μου, τι μου το χαλάνε μετά με κενά λόγια του τύπου «ας μείνουμε φίλοι»; Σιγά μην μιλάμε και λέμε και για τα γκομενικά μας δηλαδή μετά! Δε θέλω επαφές με πρώην και ψιλή κουβέντα, φίλους έχω άλλους πολύ καλούς, δε θέλω και σένα έτσι για τους τύπους. Θεωρώ ότι το ζητάνε ίσως και από κουτσομπολιό, εκτός των παραπάνω. Σπάνια να είναι η πρόθεση καλή. Εσύ τι γνώμη έχεις για τα παραπάνω; Έκανα πολλές ερωτήσεις μαζί και ίσως να σε μπέρδεψα και τι να πρωτοαπαντήσεις τώρα η καημένη και συγνώμη... Απλά είμαι στεναχωρημένη και προσπαθώ να καταλάβω παρόλο που γνωρίζω ότι είναι ανέφικτο να ανοίξεις το κεφάλι του άλλου και να μπεις μέσα... Σ' ευχαριστώ εκ των προτέρων για την προσπάθεια απάντησης της τρικυμίας εν κρανίω μου...- –σουηδέζα-not-

Αγαπητή μου μη Σουηδέζα.


Δεν χρειάζεται να συμμορφωθείς σε κανένα πρωτόκολλο, γιατί πρωτόκολλο δεν υπάρχει.


Όταν κάποιος αποσύρει το ερωτικό στοιχείο και προσφέρει τη φιλία, μοιάζει σαν το ξεροκόμματο που δίνεται από λύπηση. Πράγματι, μερικές φορές πρόκειται για κίνηση ευγένειας, ή για προσπάθεια να μην γίνει το θέμα πιο βαρύ από όσο είναι. Αλλά αυτό που σε πειράζει δεν είναι η προσφορά της «φιλίας». Αυτό είναι ο αχυράνθρωπος. Αυτό που τσούζει και τσουρουφλίζει και καίει είναι η χυλόπιτα. Η χυλόπιτα που όπως και αν μασκαρευτεί, ή μάλλον, ειδικά αν μασκαρευτεί, δεν καταπίνεται με τίποτα.


Αυτό προτείνω: να την καταπιείς όπως καλύτερα γίνεται. Αν χωνέψεις το αμετάκλητο του πράγματος, το τι προσφέρεται μετά ως αντικατάσταση γίνεται αυτόματα λιγότερο σημαντικό. Το τι θα γίνει μετά άλλωστε δεν ορίζεται από τις επιπόλαιες ατάκες που λέγονται τις πρώτες μέρες του χωρισμού. Αν η σχέση όντως είχε γερές βάσεις, η φιλία θα διατηρηθεί χωρίς προγραμματικές δηλώσεις. Και δεν χρειάζεται να πιεστείς για τίποτα: άλλοι μπορούν, άλλοι δε μπορούν, οι περισσότεροι μπορούν μόνο με συγκεκριμένους. Δεν είναι ανώτερος όποιος το κάνει και δεν είναι αδυναμία το να χαθείς με τον άλλον. Είναι το πιο πιθανό. Συνδεόμαστε πολύ στενά, στα ξαφνικά, με ουσιαστικά εντελώς αγνώστους. Είναι λίγο κωμικό που μετά παραξενευόμαστε που δεν μας κάνουν ούτε για φίλοι.

________________
4.


Αμπά μου,
όταν κάθομαι στο γραφείο του φίλου μου και μου τρέχουν οι μύξες, δεν μ'αφήνει να αφήνω το μυξωμένο χαρτομάντιλο πάνω, λέει ότι έχει μικρόβια. Τώρα εγώ φταίω αν του περιορίσω κάποια πράγματα όταν κάθεται αυτός στο δικό μου γραφείο;- Zewa

Το μυξωμένο σου χαρτομάντιλο είναι γεμάτο μικρόβια και είσαι ελεύθερη να περιορίσεις ό,τι νομίζεις όταν κάθεται αυτός στο δικό σου γραφείο.

________________

5.


Τον διέγραψα από το facebook πάνω στα νεύρα μου ένα μήνα αφότου χωρίσαμε και ενώ δεν είχαμε καμία επικοινωνία πλέον (εντάξει για να είμαι ειλικρινής μάλλον τον διέγραψα σαν μια τελευταία προσπάθεια μήπως και μου στείλει..) και ενώ έχουν περάσει 7 μήνες από τότε ακόμα τον σκέφτομαι, παρότι τώρα έχω γνωρίσει έναν άλλο και μέχρι στιγμής πηγαίνει πολύ καλά.. Τελικά ρε Α, μπα τι είναι καλύτερο? Nα τον διαγράφεις ΚΑΙ από το facebook όταν βλέπεις ότι δεν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να επικοινωνήσει ξανά, ή να συνεχίζεις να τον έχεις στο facebook και να το παίζεις υπεράνω και αραχτή & λάϊτ?- scooby

Ό,τι και να κάνεις, έχετε χωρίσει εδώ και εφτά μήνες.

________________
6.


Γεια σου Α, μπα
ήθελα να σε ρωτήσω πώς βρίσκεις την ερωτηση 2: προσωπικά την βρίσκω τρομερά ύπουλη, εξαιρετικά επιθετική και 100% συμφεροντολογική. Ο κύριος/α που την έγραψε επικαλείται τα Θεία τα οποία δεν απαντούν ούτως ή άλλως. Και σε αυτό βασίζεται, στο ότι δεν απαντούν. Γιατί έτσι μπορεί και είναι ο/η ίδιος/α αντιπρόσωπος των Θείων έχοντας αυτοδίκαια – χωρίς να προσπαθήσει - το δικαίωμα να μιλάει χωρίς να αμφισβητείται.
εμένα με εξόργισε η ερώτηση. οι νεοέλληνες είναι τρομερά φασιστόμουτρα. και είναι παντού. παντού.- αδιανόητο

Έχω διαβάσει πολύ πιο επιθετικές και ύπουλες από αυτή. Οι επιθετικές και ύπουλες απαιτούν και κάποιου είδους εκλέπτυνση ή/και ευφυΐα. Η συγκεκριμένη είναι κυρίως ανόητη. Αυτός που την έγραψε φαίνεται να νομίζει ότι με στρίμωξε σε κάποιο ηθικό ασυμβίβαστο, και είναι πολύ αστείο αν νομίζει κάτι τέτοιο. Συγχέει την θρησκευτική πίστη με τους νόμους του κράτους και με τις κοινωνικές τελετουργίες. Αυτό το θέμα είναι τόσο θεμελιώδες, που όταν βλέπεις ότι ο συνομιλητής σου δεν έχει καταφέρει ακόμα να το ξεδιαλύνει στο μυαλό του, δεν υπάρχει λόγος να απαντήσεις στα σοβαρά.


Να ένα παράδειγμα επιθετικής και ύπουλης ερώτησης: «Αγαπητή Α μπα, είσαι χοντρή;»

________________
7.


Καλησπέρα αμπά! Θα ήθελα να σε ρωτήσω τι κάνεις όταν όλα είναι ένας αχταρμάς στη ζωή σου; Προσπαθείς να δεις το κάθε πρόβλημα ξεχωριστά; Ή μήπως μια συνολική αντιμετώπιση ειναι καλύτερη;


ΥΓ σε ευχαριστώ για τη στήλη σου. Χωρίς να το ξέρεις βοηθάς κόσμο!- problimatiki fili


Το κάθε πρόβλημα ξεχωριστά είναι ο μηχανισμός, η μια συνολική αντιμετώπιση είναι ο στόχος.


17

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

15 σχόλια
#4 Αν σε παρηγορεί, οι αλλεργίες έχουν λιγότερα μικρόβια... Αν δεν είσαι αλλεργική ομως κρίμα είναι να τον κολλήσεις και να φυσάται τις μύτες σας τυτόχρονα καθε 1,5'...
#2 Aυτό σου φταίει. Μάστιγα, αγαπητή μου : https://www.youtube.com/watch?v=tDZgi_lvRMwΑν δεν απαλλαγείς - πραγματικά και όχι προσποιητά - από αυτό το σύνδρομο, ξέχνα τα ρομάντζα. Ο κόσμος θα σε αποφεύγει όπως τους λεπρούς έως τα μέσα του εικοστού αιώνα. Χαλαρότητα στο φλερτ, και στις κοινωνικές επαφές εν γένει, δε σημαίνει απαραίτητα ούτε διαθεσιμότητα, αλλά, βέβαια, ούτε και αδράνεια. Σημαίνει ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ. #5 Εξαρτάται τι θέλεις. Αν θέλεις να τον κρατήσεις στις πιθανές σου επαφές με σκοπό κάποτε να επικοινωνήσετε είτε ερωτικά είτε ανθρώπινα, αλλά-και/ή αν θέλεις να του επιδείξεις με κάποιον τρόπο την αδιαφορία σου για αυτόν μετά τον χωρισμό σας και να το "παίξεις", καθώς λες, ωραία, άνετη, χαλαρή και μοιραία, προφανώς η διαγραφή του από το λογαριασμό σου δεν ενδείκνυται.Αν θέλεις, τώρα, να χειριστείς την εν λόγω κατάσταση κατά τρόπο τέτοιον ώστε να τα ξαναβρείτε (πιθανόν), χρειάζεται μεγαλύτερη μαεστρία. Αν ζητάς κάτι τέτοιο, στη δική σου περίπτωση και εφόσον τον έχεις διαγράψει εδώ και μήνες, θα μπορούσες να του στείλεις ένα sms με ένα αόριστο "Γεια. Τί κάνεις;" έτσι ώστε να βολιδοσκοπήσεις τη διάθεσή του. Από εκεί και έπειτα, αν καταλάβεις ότι δε διακατέχεται από αρνητικές σκέψεις ή αισθήματα για εσένα, αλλά είναι ενδεχομένως ανοιχτός για μια επικοινωνία μαζί σου, μπορείς - χωρίς να προβείς σε καμιά λεκτική αναφορά στο fb, στο delete ή σε οτιδήποτε πάνω σ' αυτό - να του ξανακάνεις friend request, just like that. Αν σου κάνει accept, the game is on again... Στη συνέχεια, προσεχτικά βήματα, καλή ψυχολόγηση του άλλου και άσ' το να πάει όπου είναι να πάει, χωρίς να σε απασχολεί και ιδιαίτερα. Το τελευταίο είναι το πιο σημαντικό.#6 Διαφωνώ με την πρoσέγγιση της σκέψης σου, αγαπητέ/ή αποστολέα. Εγώ θα του απαντούσα "Μη σε σοκάρω αλλά υπάρχουν χριστιανοί που εργάζονται και την 25η του Δεκέμβρη (π.χ. εργαζόμενοι σε εστιατόρια, bars, clubs κα). Επίσης, υπάρχουν άνθρωποι ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων που δουλεύουν όποτε τους καπνίσει, διότι είτε είναι ελεύθεροι επαγγελματίες χωρίς υπαλλήλους (πχ. καλλιτέχνες) είτε εργάζονται στο σπίτι τους συνεπώς κανείς πέρα από τους ίδιους δεν τους καθορίζει τη συνάρτηση της (ποσότητας) εργασίας τους με τις ημερολογιακές αργίες. Γνωρίζω ουκ ολίγους από κάθε κατηγορία που ανέφερα που το πράττουν. Με χαρά θα μπορούσα να ανήκω (αν δηλαδή δε θα μπορούσα να πω ότι ανήκω ήδη) σε μια από αυτές.". Προς τί τα μίση και ο αλληλοσπαραγμός όταν το μυαλό είναι απλά ενεργοποιημένο και μπορεί να διεκπεραιώσει στο ακέραιο μια στοιχειώδη συζήτηση;
#4 άντε ρε συ zewa πάνω όπου έτρωγα το βραδινό μου γιαουρτάκι να διαβάζω για μύξες. Δεν έχει ένα κάδο να το πετάξεις κι εσύ, τι τ' αφήνεις εκεί πάνω, θα το ξαναχρησιμοποιήσεις;;; Είμαι ο μόνος που υποψιάζεται ότι το Λενιώ πρέπει, όταν απαντούσε, να έκλαιγε από τα γέλια;;;
#2 Aυτό σου φταίει. Μάστιγα, αγαπητή μου : https://www.youtube.com/watch?v=tDZgi_lvRMwΑν δεν απαλλαγείς - πραγματικά και όχι προσποιητά - από αυτό το σύνδρομο, ξέχνα τα ρομάντζα. Ο κόσμος θα σε αποφεύγει όπως τους λεπρούς έως τα μέσα του εικοστού αιώνα. Χαλαρότητα στο φλερτ, και στις κοινωνικές επαφές εν γένει, δε σημαίνει (απαραίτητα) ούτε άκριτη διαθεσιμότητα, αλλά, βέβαια, ούτε και μειωμένη συμμετοχή ή αδράνεια. Σημαίνει ΑΥΤΑΡΚΕΙΑ. #5 Εξαρτάται τι θέλεις. Αν θέλεις να τον κρατήσεις στις πιθανές σου επαφές με σκοπό κάποτε να επικοινωνήσετε είτε ερωτικά είτε ανθρώπινα, αλλά-και/ή αν θέλεις να του επιδείξεις με κάποιον τρόπο την αδιαφορία σου για αυτόν μετά τον χωρισμό σας και να το "παίξεις", καθώς λες, ωραία, άνετη, χαλαρή και μοιραία, προφανώς η διαγραφή του από το λογαριασμό σου δεν ενδείκνυται.Αν θέλεις, τώρα, να χειριστείς την εν λόγω κατάσταση κατά τρόπο τέτοιον ώστε να τα ξαναβρείτε (πιθανόν), χρειάζεται μεγαλύτερη μαεστρία. Αν ζητάς κάτι τέτοιο, στη δική σου περίπτωση και εφόσον τον έχεις διαγράψει εδώ και μήνες, θα μπορούσες να του στείλεις ένα sms με ένα αόριστο "Γεια. Τί κάνεις;" έτσι ώστε να βολιδοσκοπήσεις τη διάθεσή του. Από εκεί και έπειτα, αν καταλάβεις ότι δε διακατέχεται από αρνητικές σκέψεις ή αισθήματα για εσένα, αλλά είναι ενδεχομένως ανοιχτός για μια επικοινωνία μαζί σου, μπορείς - χωρίς να προβείς σε καμιά λεκτική αναφορά στο fb, στο delete ή σε οτιδήποτε πάνω σ' αυτό - να του ξανακάνεις friend request, just like that. Αν σου κάνει accept, the game is on again... Στη συνέχεια, προσεχτικά βήματα, καλή ψυχολόγηση του άλλου και άσ' το να πάει όπου είναι να πάει, χωρίς να σε απασχολεί και ιδιαίτερα. Το τελευταίο είναι το πιο σημαντικό.#6 Διαφωνώ με την πρoσέγγιση της σκέψης σου, αγαπητέ/ή αποστολέα. Εγώ θα του απαντούσα "Μη σε σοκάρω αλλά υπάρχουν χριστιανοί που εργάζονται και την 25η του Δεκέμβρη (π.χ. εργαζόμενοι σε εστατόρια, bars, clubs κα). Επίσης, υπάρχουν άνθρωποι ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων που δουλεύουν όποτε τους καπνίσει, διότι είτε είναι ελεύθεροι επαγγελματίες χωρίς υπαλλήλους (πχ. καλλιτέχνες) είτε εργάζονται στο σπίτι τους, συνεπώς όλους αυτούς κανείς πέρα από τους ίδιους δεν τους καθορίζει τη συνάρτηση της (ποσότητας) εργασίας τους με τις ημερολογιακές αργίες. Γνωρίζω ουκ ολίγους από κάθε κατηγορία που ανέφερα που το πράττουν. Με χαρά θα μπορούσα να ανήκω (αν δηλαδή δε θα μπορούσα να πω ότι ανήκω ήδη) σε μια από αυτές.". Προς τί τα μίση και ο αλληλοσπαραγμός όταν το μυαλό είναι απλά ενεργοποιημένο και μπορεί να διεκπεραιώσει στο ακέραιο μια στοιχειώδη συζήτηση;
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους μπορεί να χωρίσει κάποιος. Το αν θα μείνεις φίλος με τον πρώην εξαρτάται από το αν ήταν φίλος σουπριν μπείς στην σχέση, εξαρτάται και από τον λόγο που χωρίσατε. Αν σου έκανε κάτι σοβαρό, κάτι που σε έβλαψε, κάτι που σε πρόσβαλλε γιατί να θες να τον κρατήσεις σαν φίλο σου? Σαν πρώην μπορούσε να το κάνει αλλά τώρασαν φίλος δεν θα το επαναλάβει με οιονδήποτε τρόπο νομίζεις? Επιπλέον, ο πρώην πως το είπε? Σε πρόταση τύπου κλισε ''Ας παραμείνουμε φίλοι'' ή το εννοούσε πραγματικά? Εσύ μπορείς να παραμείνεις φίλη με τον πρώην? Δενείναι δα και το πιο εύκολο πράγμα. Κάποια στιγμή ο πρώην προχωράει, θα μπορείς εσύ να το δεχτείς αυτό? Θα σε πληγώσει περισσότερο?Πρέπει να δεις και εσύ τους λόγους που θέλεις να παραμείνεις φίλη μαζί του. Αν ο λόγος που σε ωθεί να το δεχτείς είναι γιατί πιστεύεις ότι θα επιστρέψει έχεις λάθος λόγο τότε. Τέλος(αν και μπορούν να λεχθούν ακόμα πολλά), ο πρώην θα συμπεριφερθεί σαν φίλος μετά τον χωρισμό? Θα ενδιαφέρεται να μιλαέι, να συζητάει, να μαθαίνει τα νέα σου ή θα την κάνει με μικρά πηδηματάκια?
#3 Τετοιου τυπου κινησεις ειναι καθαρα για να μπορεσει αυτος που αποφασιζει να απομακρυνθει, να του ερθει πιο ομαλα, να μη ζοριστρι κ πολυ απο την επιλογη του, να σε παρει κ κανενα τηλεφωνο οταν νιωσει πως του λειπεις-συνηθως λογω συνηθειας-δηλ να εχει το δικαιωμα αυτο για το δικο του οφελος, ενιοτε, για να πει και τη γνωμη του για τη νεα σου σχεση.. Οποτε, μακρυα απο πρωην! Σιγα μην τον βοηθησεις και να σε ξεπερασει! Ας πορευτει με την επιλογη του αυτη και καλη του τυχη!
#5 Πολύ σωστή στη λακωνικότητά σου, Α,μπα. Μια μικρή διόρθωση μόνο: Εδώ και 10-11 μήνες.'Ντάξει, έχουν καταντήσει κάπως κλισέ & αναμενόμενα τα αστειάκια μας για την περίοδο αναμονής, κάπως σαν τα φωτοκολλάζ με τη φάτσα του Suarez σε αφίσες του Twilight αλλά, πώς να το πω... γράφονται μόνα τους! Δε μας παρεξηγείς, ε; :D
1: Το "Αν θέλετε" χρησιμοποιείται στην ευγενική συνομιλία των Ελλήνων εδώ και δεκαετίες. Παραδείγματα:- Περάστε, αν θέλετε. - Πάρτε ένα σοκολατάκι, αν θέλετε. - Δοκιμάστε τώρα αν λειτουργεί, αν θέλετε.Στην αρχή χάθηκε ο πληθυντικός, γιατί όλοι οι Έλληνες γνωριζόμαστε υπερβολικά καλά μεταξύ μας για να χρησιμοποιούμε πληθυντικούς ευγενείας και αηδίες τέτοιες. Και έτσι έγινε "Αν θέλεις".- Πάρε ένα σοκολατάκι, αν θέλεις.Μετά χάθηκε και το "αν θέλεις" επειδή ποιός είμαι ο δούλος του να τον παρακαλάω να φάει ένα γαμοσοκολατάκι; Να και αν το φάει να και αν δεν το φάει. Και τέλος το επαναφέραμε το "αν θέλεις", αλλά με νέο σκοπό και στόχο. - Βγάλε τον σκασμό, αν θέλεις. Το πρόβλημα βέβαια δεν είναι το "Αν Θέλεις". Το πρόβλημα είναι πως ο κόσμος δεν ξέρει πως να φερθεί ευγενικά πλέον. Γιατί ρε φίλε να χρησιμοποιήσεις στο θέατρο το κινητό σου; Χέσε τον Σέξπιρ. Τον διπλανό σου σεβάσου και τους υπόλοιπους γύρω σου που πήγαν να απολαύσουν το θέατρο και όχι να αποσπούνται από την φωτεινότητα της οθόνης σου και τα μπιπ μπιπ του πληκτρολογίου σου. Να πω την αλήθεια, μου λείπει ο πληθυντικός και όλα όσα συνεπάγεται.
Έχεις απόλυτο δίκιο, αλλά αν κατάλαβα καλά, το "αν θέλεις" στο οποίο αναφέρεται η ερώτηση είναι άλλο από αυτό που λες εσύ. Είναι αυτή χαζομάρα που κοτσάρουμε στο μέσο μιας πρότασης, συνήθως πριν από μια υπερβολή ή κάτι ακραίο, με την έννοια του "θα μπορούσες ίσως ακόμη να το πεις κι έτσι". Πχ, η πρόκριση της Ελλάδας στους 16 του μουντιάλ ήταν ένα πολύ σημαντικό γεγονός, ήταν, αν θέλεις, ένα κοσμοϊστορικό γεγονός.
@4Σοβαρά τώρα,αφήνεις το χρησιμοποιημένο σου χαρτομάντιλο( γεμάτο μύξες ) πάνω στο γραφείο του ανθρώπου;Φυσικά και έχει μικρόβια,αλλά πέρα από αυτό,το μόνο που έχω να πω είναι: Μπλιαξ!
#1Νομίζω ότι το "αν θέλεις" είναι ακριβής μετάφραση του "If you will" που στο urban dictionary ορίζεται ως:1. A phrase overused by those trying to sound sophisticated and/or intelligent.2. A phrase used frequently by Tobias Bluth from Arrested Development.Tobias: You could say I'm, if you will, 'bi-curious'Man: I can "sprinkle the pudding" if you will.και χρησιμοποιείται και από εμάς με τον ίδιο τρόπο.
#3 Έτσι όπως τα λες, δε μου ακούγεσαι πουριτανή ρομαντική ή αναχρονιστική, όμως φαίνεται να έχεις υποφέρει από ανθρώπους που ζήτησαν φιλία, αλλά δεν ήθελαν καθόλου φιλία...Όταν τελειώνει μία σχέση, και εσύ δεν θέλεις να τελειώσει, αυτό πονάει. Και το να βλέπεις τον άλλο, ακόμα και αυτός να είχε την καλύτερη φιλική πρόθεση, ακόμα και να ταιριάζουν τα χνώτα σας σαν άνθρωποι, δε βοηθάει. Κάποιος που θέλει να γίνει φίλος σου και διαθέτει τη βασική ανθρώπινη ενσυναίσθηση, αυτό το καταλαβαίνει, και αφήνει να περάσει ένα εύλογο χρονικό διάστημα πριν αποκτήσετε ξανά επαφές. Δεν ξέρω φυσικά και τι μέρος του λόγου είσαι και εσύ, δηλαδή, ναι, αν μένεις με τον άλλο κολλημένη "αιωνίως", αν νιώθεις "τσιμπιμα στην καρδιά" όταν βλέπεις κάποια φωτό που έχει ανεβάσει με άλλη στο φέισμπουκ, κι ας έχεις να δεις τον άλλο 2 χρόνια, αν κάθε συζήτηση μετά το χωρισμό έχει να κάνει με το "μα γιατί δεν είμαστε ακόμα μαζί", τότε, προφανώς, είναι δύσκολο, έως και αδύνατο να έχεις φιλικές σχέσεις μετά τη σχέση.Όμως η φιλία ανάμεσα σε δύο "πρώην" δεν είναι ένα ζαχαρωμένο χάπι. Πολλές φορές δύο άνθρωποι, ενώ ταιριάζουν σαν χαρακτήρες, δεν μπορούν (για, βάλε ό,τι λόγο θέλεις: τους τελείωσε ο έρωτας; δεν έχουν τα ίδια θέλω στη ζωή τους; ο ένας έφυγε στο εξωτερικό; έχουν ψυχολογικά σκαλώματα που τα εκφράζουν μόνο στον εκάστοτε ερωτικό σύντροφο;) να συνεχίσουν να έχουν σχέση. Όταν το παραπάνω το καταλαβαίνουν ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ, και συμφωνούν επάνω σε αυτό ουσιαστικά, όχι μόνο με τα λόγια, και όταν έχουν πράγματα να μοιραστούν εκτός της κρεβατοκάμαρας, μπορεί και να ανθίσει το εξαιρετικά σπάνιο λουλούδι που λέγεται φιλία, πράγμα που φυσικά δεν αποτελεί συμφωνητικό ή συμβόλαιο, αλλά όπως όλες οι φιλίες, προκύπτει και δοκιμάζεται με το χρόνο.
To σιχαμερότατο «από κει και πέρα» είναι το αντίστοιχο του "having said that" που μας ανέλυσαν και οι Jerry Seinfeld-Larry David στο Curb your enthusiasm http://www.youtube.com/watch?v=ENHVQ2gslp8